|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2010) 1 ΑΑΔ 785
9 Ioυνίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
D.C. CHARALAMBOUS COMPUTER SERVICES LTD,
Εφεσείοντες-Ενάγοντες,
v.
ΝEW MARATHON TOURS,
Εφεσιβλήτων-Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 245/2007)
Απόδειξη ― Αξιολόγηση μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο βασισμένη σε ορθή εκτίμηση έγγραφης μαρτυρίας ― Συμπέρασμα ότι δεν είχε δημιουργηθεί η απαιτούμενη συμβατική σχέση μεταξύ των διαδίκων ― Κρίθηκε κατ' έφεση ότι δεν συνέτρεχε οποιοσδήποτε λόγος για επέμβαση του Εφετείου.
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα του συμπεράσματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι «μεταξύ εναγόντων και εναγομένων δεν υφίστατο συμβατική σχέση», στη βάση του οποίου απορρίφθηκε η αγωγή. Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι από την προσαχθείσα μαρτυρία και τα κατατεθέντα έγγραφα, το Δικαστήριο έπρεπε να οδηγηθεί σε συμπέρασμα ύπαρξης συμβατικής σχέσης από τη μια και μη αποπληρωμής του ποσού των £34.941,84 το οποίο οι εφεσίβλητοι όφειλαν σε αυτούς για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και άλλα παρεμφερή εξαρτήματα τα οποία οι εφεσείοντες, ως εταιρεία παροχής ηλεκτρονικών υπηρεσιών παρέδωσε στους εφεσίβλητους, από την άλλη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Εφετείο, κατόπιν εξέτασης του συνόλου των δεδομένων, δεν έχει ικανοποιηθεί ότι συντρέχει λόγος που να δικαιολογεί την παρέμβασή του, τόσο σε σχέση με την αξιολόγηση, τα έγγραφα που κατατέθηκαν ως τεκμήρια όσο και με την τελική κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, πως οι εφεσείοντες τελικώς, δεν είχαν συμβληθεί με τους εφεσίβλητους, αλλά με τρίτη εταιρεία με έδρα τη Ρουμανία. Το γεγονός ότι τα εμπορεύματα θα κατέληγαν στην εν λόγω εταιρεία δεν αμφισβητήθηκε από τους εφεσείοντες αφού οι ίδιοι κατέθεσαν τον κατάλογο των εμπορευμάτων (packing list) του Τεκμ. 3, στην οποία αναφέρεται και η συγκεκριμένη ρουμανική εταιρεία. Έπεται ότι το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι απουσίαζε η απαραίτητη συμβατική σχέση μεταξύ των διαδίκων, είναι ορθό.
2. Η πιο πάνω διαπίστωση του Εφετείου, αποβαίνει μοιραία για την τύχη της έφεσης.
Η έφεση απορρίφθηκε με €1.700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Aμπίζας, E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 10137/02), ημερομ. 30.8.2007.
Α. Παπαντωνίου, για τους Εφεσείοντες.
M. Mιχαήλ, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κ. Παμπαλλή.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Το επίκεντρο της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων, τόσο πρωτοδίκως όσο και κατά το στάδιο της έφεσης, ήταν η ύπαρξη ή όχι συμβατικής σχέσης μεταξύ εφεσειόντων και εφεσιβλήτων. Η όλη δομή της προσαχθείσας μαρτυρίας στόχευε να καταδείξει ότι οι εφεσείοντες, ως εταιρεία παροχής ηλεκτρονικών υπηρεσιών, παρέδωσε στους εφεσίβλητους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και άλλα παρεμφερή εξαρτήματα αξίας £34.941,84 τα οποία οι εφεσίβλητοι παρέλειψαν να αποπληρώσουν. Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «μεταξύ εναγόντων και εναγομένων δεν υφίστατο συμβατική σχέση» και ως αποτέλεσμα τούτου, απέρριψε την αγωγή.
Με τους δύο λόγους έφεσης ουσιαστικά αμφισβητείται αυτό το συμπέρασμα του Δικαστηρίου, προβάλλοντας ότι από την προσαχθείσα μαρτυρία και τα έγγραφα που κατατέθηκαν ως τεκμήρια, έπρεπε να οδηγήσουν το πρωτόδικο Δικαστήριο σε συμπέρασμα ύπαρξης συμβατικής σχέσης από τη μια και μη αποπληρωμής του οφειλόμενου ποσού από τους εφεσίβλητους, από την άλλη.
Ο διευθυντής των εφεσειόντων που κατέθεσε ως μάρτυρας, πρόβαλε τον ισχυρισμό πως η συγκεκριμένη συναλλαγή έγινε μετά από συνεννόηση και συμφωνία, με ένα εκ των διευθυντών των εφεσιβλήτων και για το σκοπό αυτό εκδόθηκε συγκεκριμένο τιμολόγιο ημερ. 9.10.2001 (Τεκμ. 5). Προς επιβεβαίωση της θέσης και ενίσχυση αυτού του ισχυρισμού κατατέθηκε και ένας κατάλογος εμπορευμάτων, που χαρακτηρίστηκε ως packing list, (Τεκμ. 3) και βεβαίωση παραλαβής των εμπορευμάτων υπογεγραμμένη από υπάλληλο των εφεσιβλήτων, (Τεκμ. 4).
Εκκινώντας από τη βάση ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, θεώρησε, με βάση την εντύπωση που του δημιούργησαν οι δυο μάρτυρες, ο διευθυντής των εφεσιβλήτων και ο διευθυντής των εφεσειόντων, ότι έλεγαν την αλήθεια, προχώρησε και αφού ανάλυσε όλα τα ενώπιόν του δεδομένα, οδηγήθηκε στο καταληκτικό συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε μεταξύ των διαδίκων συμβατική σχέση.
Ξεκινώντας με αυτό το δεδομένο και έχοντας ως επίκεντρο του πρώτου λόγου έφεσης, που συναρτάται άμεσα και με το δεύτερο λόγο έφεσης την συμβατική σχέση θα προχωρήσουμε στην ανάλυση των στοιχείων και εγγράφων που τέθηκαν. Στην κατάσταση λογαριασμού, που κατατέθηκε ως τεκμ. 2, και αφορά δοσοληψίες που είχαν οι εφεσείοντες με τους εφεσίβλητους, γίνεται αναφορά στο ποσό των £37.340,71, που αντιστοιχεί με το αναγραφόμενο στο τιμολόγιο ημερ. 9.10.2001 (Τεκμ. 5). Όπως, όμως επισημαίνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, και θα επανέλθουμε επ' αυτού, ο αριθμός του τιμολογίου είναι διορθωμένος. Για σκοπούς πληρέστερης εικόνας, σημειώνουμε, ότι το τιμολόγιο με αριθμό εγγραφής ID100226 ημερ. 9.10.2001, που αναφέρει ως παραλήπτες την εταιρεία New Marathon Tours, δηλαδή τους εφεσίβλητους, υπογράφεται από τον εκδότη δηλαδή τους εφεσείοντες, χωρίς υπογραφή από τον παραλήπτη. Το τιμολόγιο αυτό, (Τεκμ. 5) έχει ακυρωθεί και εκδόθηκε το τιμολόγιο με αριθμό εγγραφής ID100221 επίσης ημερ. 9.10.2001, με παραλήπτη την AT & CR Enterprises Ltd (Τεκμ. 6). Αυτός ο συγκεκριμένος αριθμός τιμολογίου είναι που αναφέρεται στην κατάσταση λογαριασμού του Τεκμ. 2, στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή που πρόβαλε ο Διευθυντής των εφεσιβλήτων, ότι, τα συγκεκριμένα εμπορεύματα είχαν προορισμό και τελικό παραλήπτη μια εταιρεία στη Ρουμανία, με την ονομασία ONT-CARPATI S.A. Το γεγονός ότι τα εμπορεύματα θα κατέληγαν στην εν λόγω εταιρεία δεν αμφισβητήθηκε από τους εφεσείοντες αφού οι ίδιοι κατέθεσαν τον κατάλογο των εμπορευμάτων (packing list) του Τεκμ. 3, στην οποία αναφέρεται και η συγκεκριμένη πιο πάνω ρουμανική εταιρεία.
Επανερχόμεθα στη μαρτυρία που αποδέχθηκε το Δικαστήριο και είχε ως επίκεντρο τον προσδιορισμό των αγοραστών των εμπορευμάτων, που δεν ήταν οι εφεσίβλητοι αλλά μια τρίτη εταιρεία. Ο μάρτυρας των εφεσιβλήτων ισχυρίστηκε ότι εκδόθηκαν αρχικώς τιμολόγια επ' ονόματι της New Marathon, ήτοι το Tεκμ. 5, πλην όμως όταν εξηγήθηκε στo διευθυντή των εφεσειόντων ότι τα εμπορεύματα αυτά δεν αγοράστηκαν για λογαριασμό των εφεσιβλήτων, προχώρησε στην ακύρωση του τιμολογίου Τεκμ. 5 και στην έκδοση του τιμολογίου Τεκμ. 6. Μια μικρή σύγκριση των δύο τιμολογίων, ήτοι του Τεκμ. 5 και Τεκμ. 6, καταδεικνύεται ότι αυτά αφορούν τα ίδια αντικείμενα και φέρουν και την ίδια ημερομηνία έκδοσης τους (9.10.2001). Η εκδοχή του διευθυντή των εφεσειόντων ότι οι εφεσίβλητοι του ζήτησαν να διαφοροποιήσει την παραγγελία για να ικανοποιήσουν δικούς τους φορολογικούς ή άλλους λόγους δεν έγινε αποδεκτή από το Δικαστήριο, ιδιαιτέρως, όταν οι εφεσείοντες προχώρησαν δικαστικώς στη Ρουμανία εναντίον της εταιρείας ONT-CARPATI S.A. για είσπραξη του ποσού των συγκεκριμένων τιμολογίων.
Με το τιμολόγιο του Τεκμ. 6 διαπιστώνουμε ότι πέραν από τον κατάλογο αντικειμένων (packing list), εκδόθηκε μια φορτωτική (proforma invoice) και το ίδιο το τιμολόγιο πιο πάνω, με αριθμό ID 100221, παρουσιάζει ως παραλήπτη την εταιρεία AT & CR ENTERPRISES LTD. Η εταιρεία αυτή είναι μια υπεράκτια εταιρεία η οποία αποδέχθηκε την έκδοση των τιμολογίων, παρέλαβε τα εμπορεύματα και τα προώθησε προς τη Ρουμανική εταιρεία. Σ' αυτή τη συναλλαγή, χωρίς να αμφισβητείται, εκπροσώπησε την εν λόγω υπεράκτια εταιρεία ο Διευθυντής των εφεσιβλήτων.
Εξετάσαμε το σύνολο των δεδομένων και δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι συντρέχει λόγος που να δικαιολογεί την παρέμβαση μας, τόσο σε σχέση με την αξιολόγηση, τα έγγραφα που κατατέθηκαν όσο και με την τελική κρίση του Δικαστηρίου, πως οι εφεσείοντες τελικώς, δε είχαν συμβληθεί με τους εφεσίβλητους, αλλά με τρίτη εταιρεία.
Συνακόλουθα η έφεση απορρίπτεται με €1.700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.700 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.