|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2010) 1 ΑΑΔ 463
14 Απριλίου, 2010
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ANΔΡΕΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ,
Εφεσείων-Ενάγων,
v.
ΜΙΧΑΗΛ ΗΛΙΑ,
Εφεσιβλήτου-Εναγομένου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 244/2007)
Αμέλεια ― Τροχαίο ατύχημα ― Απόδοση αποκλειστικής ευθύνης σε οδηγό αυτοκινήτου (τριτοδιάδικο), για την πρόκληση σύγκρουσης του οχήματος του ενάγοντος το οποίο οδηγούσε, με το οπίσθιο μέρος του οχήματος του εναγόμενου το οποίο προπορευόταν και το οποίο σταμάτησε μέχρις ότου περάσουν τα εξ αντιθέτου επερχόμενα οχήματα ώστε να έχει τη δυνατότητα να στρίψει σε δεξιά πάροδο ― Επικύρωση πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντος - ενάγοντος (ο εφεσείων) εναντίον του εφεσίβλητου - εναγόμενου (ο εφεσίβλητος), η οποία αφορούσε σε τροχαίο ατύχημα στις 29.1.02 στη Λεωφόρο Μαχαιρά, στο οποίο είχαν εμπλακεί το όχημα του εφεσείοντος, οδηγούμενο από την τριτοδιάδικο, και το όχημα του εφεσίβλητου. Και τα δύο οχήματα κατευθύνονταν από τα Πέρα Ορεινής προς τη Δευτερά.
Αποτελούσε εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το όχημα του εφεσίβλητου, ενώ αυτό ήταν σταματημένο επί της λεωφόρου Μαχαιρά, περιμένοντας να περάσουν τα αυτοκίνητα που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση για να μπορέσει να στρίψει σε πάροδο στη δεξιά πλευρά της πιο πάνω λεωφόρου, δείχνοντας με τον σηματοδείκτη του την πρόθεσή του να το πράξει, κτυπήθηκε στο πίσω μέρος του από το αυτοκίνητο του ενάγοντος που οδηγούσε η τριτοδιάδικος. Το Δικαστήριο απέδωσε στην τριτοδιάδικο αποκλειστική ευθύνη για την πρόκληση του ατυχήματος, κρίνοντας ότι η διαδικασία εναντίον του τριτοδιάδικου ήταν αναπόφευκτη.
Με την έφεσή του ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης και των ευρημάτων του πρωτόδικου Δικαστηρίου και καλεί το Εφετείο να δεχθεί την εκδοχή που πρόβαλε προφορικά η τριτοδιάδικος ενώπιον του Δικαστηρίου, που κατά την εισήγηση του συνηγόρου του υποστηριζόταν και από ανεξάρτητο μάρτυρα, και να δεχθεί ότι ο εφεσίβλητος εισήλθε από πάροδο στα αριστερά λίγα μέτρα προηγουμένως, και απέκοψε την πορεία της τριτοδιάδικης, παρά την προσπάθειά της να αποφύγει να συγκρουστεί με αυτόν.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η θέση του εφεσίβλητου ότι, ενώ προχωρούσε είχε σκοπό να στρίψει δεξιά στην πάροδο και 100 μέτρα πριν από αυτή χρησιμοποίησε το σηματοδείκτη του οχήματός του για να κάμει καθαρή τη σχετική πρόθεσή του, και ακολούθως σταμάτησε στην είσοδο της παρόδου, αναμένοντας τα εξ αντιθέτου ερχόμενα αυτοκίνητα να περάσουν, οπότε και επήλθε η σύγκρουση στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του, υποστηρίζεται από τη μαρτυρία του μάρτυρα υπεράσπισης Χρ. Μάρκου ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Αυτόπτης μάρτυρας ήταν και ο μάρτυρας Καρανίκης ο οποίος ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση και κατά την αντεξέτασή του ανέφερε ότι είδε το όχημα του εφεσίβλητου να περιμένει για να στρίψει δεξιά στην επόμενη πάροδο.
2. Αυτό ήταν το μαρτυρικό υπόβαθρο επί του οποίου το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα αποδοχής της εκδοχής του εφεσίβλητου και απέρριψε την αγωγή.
3. Ορθά αποφάνθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο πως ο ισχυρισμός για αποκοπή της πορείας της τριτοδιαδίκου αποτελούσε μεταγενέστερη σκέψη για να αποφύγει την ευθύνη η ίδια, και η μαρτυρία του Καρανίκη ορθά απορρίφθηκε, αφού και αυτή ήταν αβέβαιη και δεν αποδείκνυε ούτε στην καλύτερη των περιπτώσεων ότι το ατύχημα επεσυνέβη με τον τρόπο που ανέφερε η τριτοδιάδικος.
Η έφεση απορρίφθηκε με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εναντίον του εφεσείοντος και υπέρ του εφεσίβλητου.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Kαρακάννα, Δ.), (Aγωγή Aρ. 13707/03), ημερομ. 31.8.2007.
Α. Δράκος, για τον Εφεσείοντα.
Σ. Ερωτοκρίτου, για τον Eφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Π.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Στις 29.1.02, αυτοκίνητο που οδηγούσε η τριτοδιάδικος και ιδιοκτησίας του ενάγοντα, στη Λεωφόρο Μαχαιρά με κατεύθυνση από Πέρα Ορεινής προς Δευτερά, συγκρούστηκε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο εναγόμενος και που περίμενε σταματημένο στην ίδια λωρίδα για να στρίψει δεξιά σε πάροδο.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού ανέλυσε την ενώπιον του μαρτυρία, απέρριψε την αγωγή, αφού έκαμε τα εξής ευρήματα για το ατύχημα:
«Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι, ενώ ο εναγόμενος πορευόταν επί της λεωφόρου Μαχαιρά 100 μέτρα πριν τη συμβολή του δρόμου έδειξε με τον σηματοδείκτη του την πρόθεση του ότι θα έστριβε δεξιά. Όταν πλησίασε στη συμβολή του δρόμου με την οδό Γεροβούνου, σταμάτησε το όχημα του και περίμενε να περάσουν τα αυτοκίνητα που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση για να μπορέσει να στρίψει δεξιά. Ενώ βρισκόταν σταματημένος, όχημα που οδηγείτο από την τριτοδιάδικο, του κτύπησε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του. Ενόψει των πιο πάνω, κρίνω ότι ο εναγόμενος δεν φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για το ατύχημα. Αποκλειστική ευθύνη φέρει η τριτοδιάδικος και ενόψει τούτου κρίνω ότι η διαδικασία εναντίον του τριτοδιάδικου ήταν αναπόφευκτη.»
Με την έφεσή του ο ενάγων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης και των ευρημάτων του Δικαστηρίου και καλεί το Εφετείο να δεχθεί την εκδοχή που προφορικά πρόβαλε η τριτοδιάδικος ενώπιον του Δικαστηρίου, που κατά την εισήγηση του συνηγόρου του ενάγοντα, υποστηριζόταν και από ανεξάρτητο μάρτυρα, τον Κώστα Καρανίκη, και να δεχθεί ότι ο εναγόμενος εισήλθε από πάροδο στα αριστερά λίγα μέτρα προηγουμένως, με αποτέλεσμα να της αποκόψει την πορεία και παρά την προσπάθειά της να τον αποφύγει, να συγκρουσθεί με αυτόν.
Οι αρχές, με βάση τις οποίες το Εφετείο επεμβαίνει σε ευρήματα αξιοπιστίας και γεγονότων του πρωτόδικου Δικαστηρίου, είναι καλώς γνωστές και δεν πρόκειται να της επαναλάβουμε.
Σημειώνουμε, όπως επεσήμανε και το πρωτόδικο Δικαστήριο, ότι η τριτοδιάδικος, στην κατάθεση που έδωσε και η οποία κατατέθηκε ως μαρτυρία στο Δικαστήριο, είχε προβάλει τον ισχυρισμό ότι ενώ πλησίαζε στην πάροδο που ήταν στα αριστερά της, είδε μπροστά από αυτή στην επόμενη πάροδο προς τα δεξιά, το αυτοκίνητο του ενάγοντα να είναι σταματημένο μπροστά της στην δική της λωρίδα κυκλοφορίας και διερωτήθηκε τι έκαμνε εκεί, αφού δεν άναβαν τα πισινά φώτα των φρένων και δεν έδειχνε με το σηματοδείκτη του ότι θα έστριβε. Μόλις τον είδε πάτησε τα φρένα της για να αποφύγει τη σύγκρουση και έστριψε και αριστερά το τιμόνι της, δεν κατάφερε όμως να σταματήσει. Ας σημειωθεί ότι στη σκηνή του δυστυχήματος υπήρχαν ίχνη τροχοπεδήσεως με ελαφρά κλίση προς τα αριστερά, μήκους 12 μέτρων. Ήταν μόνο μετά, κατά τη διάρκεια της αντεξέτασής της, που πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ο εναγόμενος εισήλθε από την πάροδο αριστερά και της απέκοψε το δρόμο.
Περαιτέρω, ο μάρτυρας Καρανίκης, που ερχόταν από αντίθετη κατεύθυνση, ενώ αρχικά στην κατάθεσή του είχε αναφέρει ότι το αυτοκίνητο του εναγομένου εισήλθε από την προηγούμενη πάροδο και έστριψε αριστερά με κατεύθυνση προς τη Δευτερά, ακολούθως κατά την αντεξέταση δέχθηκε ότι δεν είδε το όχημα να εισέρχεται αλλά ότι το είδε πρώτα κοντά στην συμβολή της παρόδου και ακολούθως εμπρός του, να περιμένει για να στρίψει δεξιά στην επόμενη πάροδο.
Αυτόπτης μάρτυρας του ατυχήματος ήταν και ο μάρτυρας υπεράσπισης Χριστόφορος Μάρκου, ο οποίος είπε ότι έφθασε στο άλτ της παρόδου από αριστερά (οδός Γρηγόρη Λουβιά) και σταμάτησε στη συμβολή της με τη Λεωφόρο Μαχαιρά. Πρόσεξε το αυτοκίνητο του εναγομένου να είναι σταματημένο στο δρόμο στα αριστερά του, με σκοπό να στρίψει προς τα δεξιά, όπως φαινόταν από το σηματοδείκτη του αυτοκινήτου. Την ίδια στιγμή είδε το αυτοκίνητο της τριτοδιαδίκου να κινείται με μεγάλη ταχύτητα στη λεωφόρο Μαχαιρά και να συγκρούεται με το σταματημένο όχημα.
Ήταν με βάση τις πιο πάνω μαρτυρίες που το Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή του εναγομένου, ο οποίος ανέφερε ότι ενώ προχωρούσε είχε σκοπό να στρίψει δεξιά στην πάροδο και 100 μέτρα πριν από αυτή χρησιμοποίησε το σηματοδείκτη του οχήματος του για να κάμει καθαρή την πρόθεσή του και ακολούθως σταμάτησε στην είσοδο της παρόδου, αναμένοντας τα αυτοκίνητα που έρχονταν από αντίθετη κατεύθυνση να περάσουν, οπότε και έγινε η σύγκρουση στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του.
Αυτό ήταν το μαρτυρικό υπόβαθρο που η ευπαίδευτη Δικαστής έλαβε υπόψη και κατέληξε στο συμπέρασμα αποδοχής της εκδοχής του εναγομένου και απέρριψε την αγωγή.
Εξετάζοντας και λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά καθώς και τις εισηγήσεις των συνηγόρων, δεν έχουμε καμία αμφιβολία να θεωρήσουμε πως η απόφαση ήταν ορθή, αφού η επιλογή της εκδοχής ήταν εντός των πλαισίων της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Συμφωνούμε με την πρωτόδικο Δικαστή πως κάτω από τις συνθήκες είναι προφανές ότι ο προφορικός ισχυρισμός για αποκοπή της πορείας της τριτοδιαδίκου ήταν μεταγενέστερη σκέψη για να αποφύγει ευθύνη και η μαρτυρία του Καρανίκη ορθά απορρίφθηκε, αφού και αυτή ήταν αβέβαιη και δεν αποδείκνυε ούτε στην καλύτερη των περιπτώσεων ότι το ατύχημα επεσυνέβη με τον τρόπο που ανέφερε η τριτοδιάδικος.
Καταλήγοντας, θεωρούμε την έφεση εντελώς αβάσιμη και την απορρίπτουμε με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εναντίον του εφεσείοντα και υπέρ του εφεσίβλητου.
Η έφεση απορρίπτεται με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εναντίον του εφεσείοντος και υπέρ του εφεσίβλητου.