ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2010) 1 ΑΑΔ 313
8 Μαρτίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΙΩΣΗΦ ΗΛΙΑ,
Εφεσείων,
v.
ΛΑΪΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 260/2007)
Πτώχευση ― Έκδοση διατάγματος παραλαβής της περιουσίας του εφεσείοντος ― Έφεση εναντίον σχετικής διαταγής ― Κατά πόσο η αίτηση πτώχευσης (α) στηριζόταν επί της ορθής νομικής βάσης και (β) ήταν καταπιεστική για τον εφεσείοντα ― Κατά πόσο η έκδοση του διατάγματος παραλαβής ήταν δικαιολογημένη ενόψει της περιουσιακής κατάστασης του εφεσείοντος.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον του διατάγματος παραλαβής της περιουσίας του εφεσείοντος, το οποίο εξέδωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο κατόπιν αιτήσεως που καταχωρήθηκε από τους εφεσίβλητους, ως εξ αποφάσεως δανειστές του.
Προβλήθηκαν οι ακόλουθοι λόγοι έφεσης:
1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέβη τόσο τη Δ.16 των περί Πτωχεύσεως Θεσμών, όσο και τη Δ.48 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, ως παραπέμπει σ' αυτούς η Δ.188 των περί Πτωχεύσεως Θεσμών, αφού δεν εξέτασε ούτε και αιτιολόγησε γιατί δεν εξέτασε το θέμα της μη παράθεσης στην αίτηση της νομικής βάσης επί της οποίας στηρίχθηκε η αίτηση.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα δεν εξέτασε το λόγο ένστασης ότι η αίτηση πτώχευσης ήταν καταπιεστική για τον εφεσείοντα γιατί, ο μοναδικός σκοπός των εφεσιβλήτων ήταν να επιτύχουν μέσω της αίτησης τη γρήγορη είσπραξη του χρέους.
3. Το Δικαστήριο δεν πρόσεξε ότι ο εφεσείων στερείται περιουσίας και συνεπώς η έκδοση του διατάγματος παραλαβής δεν ήταν υπό τις περιστάσεις δικαιολογημένη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο τίτλος της αίτησης συνάδει πλήρως με τον Τύπο 6 των Πτωχευτικών Κανονισμών. Στον τίτλο της αίτησης αναφέρονται οι διατάξεις των κανονισμών επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση οι οποίες, σε συνάρτηση προς το περιεχόμενο της αίτησης, προσδιορίζουν τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου και επαρκώς στοιχειοθετούν τη νομική βάση της αίτησης.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο πριν διατάξει την έκδοση του διατάγματος παραλαβής, ικανοποιήθηκε ότι επληρούντο όλες οι προϋποθέσεις.
3. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, έλαβε υπόψη την παραδοχή του εφεσείοντος ότι αυτός έχει σταθερό μηνιαίο εισόδημα, πριν διατάξει την έκδοση του διατάγματος παραλαβής.
Η έφεση απορρίφθηκε με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Σάντης, A.E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 350/07), ημερομ. 3.10.2008.
Γ. Παγιάσης για Α. Παπαντωνίου, για τον Εφεσείοντα.
Χρ. Κουνιάς για Χρ. Γιάγκου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι, ως εξ αποφάσεως δανειστές του εφεσείοντα, καταχώρησαν αίτηση για την έκδοση διατάγματος παραλαβής της περιουσίας του. Κατόπιν ένστασης, η υπόθεση οδηγήθηκε σε δίκη και το δικαστήριο αφού διαπίστωσε ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις, εξέδωσε διάταγμα παραλαβής της περιουσίας του εφεσείοντα.
Ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Πρόβαλε επτά λόγους έφεσης από τους οποίους οι τέσσερις εγκαταλείφθηκαν κατά την ακρόαση της έφεσης. Παρέμειναν προς εξέταση οι λόγοι έφεσης 5, 6 και 7.
Λόγος έφεσης 5
Ο εφεσείων παραπονείται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα δεν εξέτασε ούτε και αιτιολόγησε γιατί δεν εξέτασε το θέμα της μη παράθεσης στην αίτηση της νομικής βάσης επί της οποίας στηρίχθηκε η αίτηση και αυτό, «κατά παράβαση τόσο της Δ.16 των περί Πτωχεύσεως Θεσμών όσο και της Δ.48 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, ως παραπέμπει σ' αυτούς η Δ.188 των περί Πτωχεύσεως Θεσμών».
Σχετικά με τα πιο πάνω σημειώνουμε ότι στον τίτλο της αίτησης αναγράφεται «ΑΙΤΗΣΙΣ ΠΙΣΤΩΤΟΥ (θ.θ. 44-46)». Ο τίτλος της αίτησης συνάδει πλήρως με τον Τύπο 6 των Πτωχευτικών Κανονισμών. Στον τίτλο της αίτησης αναφέρονται οι διατάξεις των κανονισμών επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση οι οποίες, σε συνάρτηση προς το περιεχόμενο της αίτησης, προσδιορίζουν τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου και επαρκώς στοιχειοθετούν τη νομική βάση της αίτησης. Ο πέμπτος λόγος έφεσης κρίνεται αβάσιμος.
Λόγος έφεσης 6
Υποβάλλεται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα δεν εξέτασε το λόγο ένστασης ότι η αίτηση πτώχευσης ήταν καταπιεστική για τον ίδιο γιατί, καθώς λέγει, ο μοναδικός σκοπός των εφεσιβλήτων ήταν να επιτύχουν μέσω της αίτησης τη γρήγορη είσπραξη του χρέους. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Το πρωτόδικο δικαστήριο εξέτασε κατά πόσο συνέτρεχαν όλες οι εκ του νόμου προϋποθέσεις για την έκδοση διατάγματος παραλαβής και αφού ορθά ικανοποιήθηκε ότι επληρούντο όλες οι προϋποθέσεις, αποφάσισε την έκδοση του διατάγματος παραλαβής.
Λόγος έφεσης 7
Ο εφεσείων υποβάλλει ότι διέλαθε της προσοχής του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι αυτός στερείται περιουσίας και συνεπώς η έκδοση του διατάγματος παραλαβής δεν ήταν υπό τις περιστάσεις δικαιολογημένη. Το πρωτόδικο δικαστήριο, μεταξύ άλλων, έλαβε υπόψη την παραδοχή του εφεσείοντα ότι αυτός έχει σταθερό μηνιαίο εισόδημα το οποίο αναμφίβολα συνιστά περιουσία. Και αυτός ο λόγος έφεσης κρίνεται ανεδαφικός.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.