|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1369
11 Nοεμβρίου, 2009
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ,
Αιτητής,
v.
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Aίτηση Aρ. 70/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για απελευθέρωση του αιτητή ο οποίος εκρατείτο στα πλαίσια εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, μέχρι την παράδοσή του στις Βρετανικές Αρχές και την αντιμετώπιση της εκδίκασης αδικημάτων που κατ' ισχυρισμό διαπράχθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία ― Κατά πόσο η κράτηση του αιτητή έχει καταστεί παράνομη λόγω της έκδοσης διατάγματος από το Επαρχιακό Δικαστήριο για παράταση της κράτησής του για λόγους ανωτέρας βίας.
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Δικαιοδοσία Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus ― Προϋποθέσεις άσκησής της.
Στις 5.11.09 το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου αποδέχθηκε μονομερή αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας βασιζόμενη στο Άρθρο 29 (2) του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004 (Ν. 133(I)/2004) και στο Άρθρο 23(3) της Απόφασης Πλαίσιο ημερ. 13.6.02 και εξέδωσε διάταγμα παράτασης της παράδοσης του αιτητή - εκζητούμενου προσώπου - στις Βρετανικές Αρχές, διότι με βάση στοιχεία των Βρετανικών Αρχών, δηλαδή, για λόγους ανωτέρας βίας, η παραλαβή του δεν μπορούσε να γίνει μέχρι τις 6.11.09 που έληγαν οι 10 μέρες κράτησης.
Ο αιτητής επεδίωξε ανεπιτυχώς να ακυρώσει το διάταγμα της 5.11.09 με ένταλμα Certiorari. Το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του αιτητή για παραχώρηση άδειας, οπόταν το εν λόγω διάταγμα παραμένει σε ισχύ.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση, υποστηρίζοντας ότι εφόσον δεν αναφέρεται στο εν λόγω διάταγμα η λέξη «κράτηση», αλλά παρατάθηκε μόνο η παράδοση, σημαίνει ότι το Δικαστήριο δεν διέταξε και την κράτηση. Επικαλέστηκε προς τούτο τις πρόνοιες των Άρθρων 18, 19 και 29 του Νόμου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στο διάταγμα της 5.11.09 δεν αναφέρεται η λέξη «κράτηση» αλλά ότι παρατείνεται η παράδοση του εκζητουμένου μέχρι τις 16.11.09. Η παράταση «παράδοσης» εμπεριέχει το νόημα ότι ο εκζητούμενος κρατείται και θα παραδοθεί. Θα πρέπει δηλαδή το διάταγμα παράτασης της παράδοσης μέχρι τις 16.11.09 να διαβαστεί σε συνδυασμό με την πρώτη απόφαση της 27.10.09 που αναφέρεται ρητά σε κράτηση μέχρι την παράδοση και εν πάση περιπτώσει όχι πέραν των δέκα ημερών. Εδώ οι αρχικές 10 μέρες έχουν παραταθεί με την έκδοση του προαναφερθέντος διατάγματος.
2. Ενόψει των ανωτέρω και εφόσον ο αιτητής κρατείται σύμφωνα με το διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ. 5.11.09 που ισχύει μέχρι τις 16.11.09, η κράτησή του είναι νόμιμη και επομένως η παρούσα αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η δικαιοδοσία εκδόσεως του εντάλματος Habeas Corpus, ασκείται μόνο στην περίπτωση στοιχειοθέτησης παράνομης κράτησης ή φυλάκισης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Aίτηση.
Γ. Φ. Πιττάτζιης, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Ως αποτέλεσμα έκδοσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης από τις Βρετανικές Αρχές εναντίον του Γεωργίου Οδυσσέως (αιτητή στην παρούσα) για αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διαπράχθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, ακολούθησε ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου δυνάμει του Αρθρου 16(1)(2) του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004 (Ν.133(I)/2004) και στη συνέχεια διεξάχθηκε διαδικασία εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Με απόφαση του ημερ. 27/10/09 το Δικαστήριο αποφάσισε ότι πληρούνταν όλες οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και εξέδωσε απόφαση εκτέλεσης του και παράδοσης του εκζητουμένου στις Βρετανικές Αρχές. Το Δικαστήριο περαιτέρω διέταξε όπως «στο μεταξύ παραμείνει υπό κράτηση ο εκζητούμενος μέχρι την παράδοση του όχι όμως για περίοδο μεγαλύτερη των δέκα (10 ημερών από σήμερα σύμφωνα με τις πρόνοιες του Αρθρου 29(1) του Ν. 133(I)/2004».
Ακολούθησε μονομερής αίτηση από πλευράς της Δημοκρατίας βασιζόμενη στο Αρθρο 29(2) του πιο πάνω Νόμου και το Αρθρο 23(3) της Απόφασης Πλαίσιο ημερ. 13/6/02 με την οποία ζητήθηκε παράταση της παράδοσης του εκζητουμένου διότι με βάση στοιχεία που είχαν εκ μέρους των Βρετανικών Αρχών, δηλαδή, λόγοι ανωτέρας βίας, η παραλαβή του δεν μπορούσε να γίνει μέχρι τις 6/11/09 που έληγαν οι 10 μέρες κράτησης.
Το Δικαστήριο δέχθηκε τη μονομερή αίτηση και στις 5/11/09 διέταξε «όπως παραταθεί και διά του παρόντος παρατείνεται η παράδοση του εκζητουμένου προσώπου στις Βρετανικές Αρχές μέχρι και τις 16/11/09». Σημειώνω εδώ ότι ο αιτητής προσπάθησε να προσβάλει την εν λόγω απόφαση της 5/11/09 με διάταγμα certiorari (βλ. Πολ. Αίτηση Αρ. 71/2009) αλλά το Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 10/11/09 απέρριψε το αίτημα για παραχώρηση άδειας, με αποτέλεσμα το εν λόγω διάταγμα να είναι σε ισχύ.
Ο ισχυρισμός του ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή είναι ότι εφόσον δεν αναφέρεται στο εν λόγω διάταγμα η λέξη «κράτηση», αλλά παρατάθηκε μόνο η παράδοση, σημαίνει ότι το δικαστήριο δεν διέταξε και την κράτηση. Επικαλέστηκε προς τούτο τις πρόνοιες των Αρθρων 18, 19 και 29 του Νόμου.
Το Αρθρο 18 του Νόμου διαλαμβάνει απλώς ότι μετά τη σύλληψη του εκζητουμένου και τη βεβαίωση της ταυτότητας του, ο αρμόδιος επαρχιακός δικαστής αποφασίζει αν είναι σκόπιμο να τηρηθεί υπό κράτηση ώστε να αποφευχθεί η διαφυγή του ή να αφεθεί ελεύθερος με την επιβολή ή μη περιοριστικών όρων και ότι περιοριστικοί όροι που ήδη επιβλήθηκαν σε ένα εκζητούμενο πρόσωπο μπορούν να αντικατασταθούν με κράτηση, αν ανακύψει κίνδυνος φυγής. Επομένως δεν βοηθά την υπόθεση του αιτητή.
Το Αρθρο 19 του ιδίου Νόμου, που επίσης επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος, κρίνω ότι επίσης δεν βοηθά την υπόθεσή του.
Αναφορικά με το Αρθρο 29, αυτό αναφέρεται στην προθεσμία παράδοσης του εκζητουμένου, και στην έκταση που μας αφορά, διαλαμβάνει ως εξής:
«29.(1) Με μέριμνα της Κεντρικής Αρχής, ο εκζητούμενος παραδίδεται το ταχύτερο δυνατόν σε ημερομηνία που συμφωνείται με τις αρμόδιες αρχές του κράτους έκδοσης του εντάλματος. Η προθεσμία παράδοσης του εκζητουμένου δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα (10) ημέρες, αφότου εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση για την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ...»
(2) Αν η παράδοση του εκζητουμένου, εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στην παράγραφο 1, αποδειχθεί αδύνατη λόγω ανώτερης βίας σε ένα από τα κράτη μέλη, ο Δικαστής, αφού υποβληθεί προς τούτο γραπτό αίτημα από την Κεντρική Αρχή και η δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος συμφωνούν αμέσως νέα ημερομηνία παράδοσης. Στην περίπτωση αυτή, η παράδοση διενεργείται εντός δέκα (10) ημερών από τη συμφωνηθείσα νέα ημερομηνία.
...........................
(4) Αν μέτά την παρέλευση των ανωτέρω προθεσμιών ο εκζητούμενος εξακολουθεί να κρατείται, απολύεται. Σε περίπτωση που έχουν επιβληθεί σε βάρος του περιοριστικοί όροι, αυτοί αίρονται αυτοδικαίως.»
Στην παρούσα περίπτωση η Κεντρική Αρχή επικαλούμενη λόγους ανωτέρας βίας εξασφάλισε παράταση όπως ήδη αναφέρθηκε πιο πάνω. Σημειώνω εδώ ότι η αρχική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η κράτηση του αιτητή για σκοπούς παράδοσής του, δεν έχει προσβληθεί με οποιοδήποτε ένδικο μέσο.
Εξέτασα τα όσα ανάφερε ο συνήγορος του αιτητή. Είναι γεγονός ότι στο διάταγμα της 5/11/09 δεν αναφέρεται η λέξη «κράτηση» αλλά ότι παρατείνεται η παράδοση του εκζητουμένου μέχρι τις 16/11/09. Είμαι της άποψης ότι η παράταση «παράδοσης» εμπεριέχει το νόημα ότι ο εκζητούμενος κρατείται και θα παραδοθεί. Θα πρέπει δηλαδή το διάταγμα παράτασης της παράδοσης μέχρι τις 16/11/09 να διαβαστεί σε συνδυασμό με την πρώτη απόφαση της 27/10/09 που αναφέρεται ρητά σε κράτηση μέχρι την παράδοση και εν πάση περιπτώσει όχι πέραν των δέκα ημερών. Εδώ οι αρχικές 10 μέρες έχουν παραταθεί όπως έχω ήδη εξηγήσει.
Ενόψει των πιο πάνω και εφόσον ο αιτητής κρατείται σύμφωνα με διάταγμα του δικαστηρίου ημερ. 5/11/09 που ισχύει μέχρι τις 16/11/09, η κράτηση είναι νόμιμη και επομένως η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη. Σύμφωνα με το Σύγγραμμα ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΑ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 90-91 παράγρ. 3-25 και 3-26, η δικαιοδοσία για έκδοση του εντάλματος Habeas Corpus, ασκείται μόνο στην περίπτωση που στοιχειοθετείται παράνομη κράτηση ή φυλάκιση, κάτι που εδώ, με όσα εξήγησα, δεν ισχύει.
Η αίτηση απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.