|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1198
24 Σεπτεμβρίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
SUNNY COAST HOTEL APTS LTD,
Eφεσείοντες-Εναγόμενοι,
v.
AQUA MASTERS LTD,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 275/2006)
Αποζημιώσεις ― Επιδίκαση ουσιαστικών αποζημιώσεων ― Είναι δυνατή όπου αυτές αποδεικνύονται με μαρτυρία.
Έφεση ― Λόγοι έφεσης ― Θέματα τα οποία δεν προσβάλλονται με τους λόγους έφεσης δεν συνιστούν θέματα προς συζήτηση ενώπιον του Εφετείου.
Οι εφεσείοντες - εναγόμενοι δέχθηκαν απόφαση για το ποσό της αξίωσης των εφεσιβλήτων - εναγόντων για την κατασκευή πισίνας από τους δεύτερους στο ξενοδοχειακό συγκρότημα των πρώτων στον Πρωταρά. Κατόπιν αυτού παρέμεινε προς εκδίκαση η ανταπαίτηση των εφεσειόντων - εναγομένων με την οποία αξίωναν (α) αποζημιώσεις για καθυστέρηση 20 ημερών στην κατασκευή και παράδοση της πισίνας και (β) έξοδα ή χρεώσεις που κατ' ισχυρισμό υπέστησαν επειδή, από υπαιτιότητα των εφεσιβλήτων, αποκολλήθηκε αριθμός ψηφίδων από την πισίνα, οπότε χρειάστηκε να την αδειάσουν σε δύο περιπτώσεις για περίοδο δύο ημερών η κάθε μια, ενώ, περαιτέρω, το ξενοδοχειακό συγκρότημα λειτούργησε για ορισμένη περίοδο με τις ψηφίδες αποκολλημένες.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι πράγματι σημειώθηκε καθυστέρηση 20 ημερών στην παράδοση της πισίνας. Επίσης πως, για λόγους για τους οποίους είχαν ευθύνη οι εφεσίβλητοι, αποκολλήθηκαν ψηφίδες και πως για την αποκατάσταση χρειάστηκε να αδειάσει η πισίνα για τις περιόδους που αναφέρθηκαν. Προσπάθεια που απέτυχε με αποτέλεσμα να συνεχίσει το ξενοδοχειακό συγκρότημα τη λειτουργία του, με τις ψηφίδες να λείπουν, μέχρι τη χειμερινή περίοδο. Απέρριψε, όμως, το πρωτόδικο Δικαστήριο την ανταπαίτηση γιατί, όπως έκρινε, δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε ζημιά συναρτημένη προς τις εξειδικευθείσες αιτίες. Το Δικαστήριο επιδίκασε υπέρ των εφεσειόντων μόνο £50 ως ονομαστικές αποζημιώσεις.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση εγείροντας ως μόνο θέμα το κατά πόσο υπήρχε μαρτυρία για ζημιά εξ αιτίας της καθυστέρησης. Οι εφεσείοντες υποστήριξαν πως, στην πραγματικότητα, υπήρχε τέτοια μαρτυρία.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το θέμα ήταν αν αποδείκτηκε ζημιά όπως η διεκδικηθείσα και αφού αυτή, στη βάση της ανάλυσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν αποδείχθηκε, ούτως ή άλλως, η αξίωση υπέκειτο σε απόρριψη.
2. Η παράλειψη των εφεσιβλήτων να μετριάσουν τη ζημιά τους, δεν έχει προσβληθεί με την παρούσα έφεση. Η θέση ότι το θέμα αυτό οδηγούσε στην κατ' ανάγκη απόρριψη της απαίτησης δεν ευσταθεί. Ούτως ή άλλως η κρίση του Δικαστηρίου θα παρέμενε αδιατάρακτη.
Η έφεση απορρίφθηκε με €1.700 έξοδα πλέον Φ.Π.Α..
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Γιασεμής, A.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 506/08), ημερομ. 31.7.2006.
Γ. Πιττάτζιης με Α. Χατζηχριστοδούλου, για τους Εφεσείοντες.
Κ. Θεοδωρίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι-ενάγοντες αξίωσαν ποσό, ως υπόλοιπο της συμφωνηθείσας αμοιβής τους, για την κατασκευή πισίνας στο ξενοδοχειακό συγκρότημα των εφεσειόντων-εναγομένων, με το όνομα Sunny Coast Hotel Apts Ltd, στον Πρωταρά. Οι εφεσείοντες, μετά την αρχική άρνηση της αξίωσης, δέχτηκαν απόφαση και αντικείμενο της δίκης ήταν, πλέον, η ανταπαίτησή τους. Αυτή περιλάμβανε αξιώσεις για αποζημιώσεις, για δυο αιτίες. Για καθυστέρηση 20 ημερών στην κατασκευή και παράδοση της πισίνας και για έξοδα ή χρεώσεις που κατ' ισχυρισμό υπέστησαν επειδή, από υπαιτιότητα των εφεσιβλήτων, αποκολλήθηκε αριθμός ψηφίδων από την πισίνα. Οπότε χρειάστηκε, σε δυο περιπτώσεις, για περίοδο δυο ημερών η κάθε μια, να την αδειάσουν. Ενώ, περαιτέρω, το ξενοδοχειακό συγκρότημα λειτούργησε για ορισμένη περίοδο με τις ψηφίδες αποκολλημένες. Άλλες επιπρόσθετες αξιώσεις, εγκαταλείφθηκαν.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως, πράγματι, υπήρξε καθυστέρηση 20 ημερών στην παράδοση της πισίνας. Αντί να είχε παραδοθεί το αργότερο μέχρι τις 31.3.00, όπως ήταν η γραπτή συμφωνία των μερών, κατά παράβαση της υποχρέωσης των εφεσιβλήτων, παραδόθηκε στις 20.4.00. Επίσης πως, για λόγους για τους οποίους είχαν ευθύνη οι εφεσίβλητοι, αποκολλήθηκαν ψηφίδες και πως για την αποκατάσταση χρειάστηκε να αδειάσει η πισίνα για τις περιόδους που αναφέρθηκαν. Προσπάθεια που απέτυχε με αποτέλεσμα να συνεχίσει το ξενοδοχειακό συγκρότημα τη λειτουργία του, με τις ψηφίδες να λείπουν, μέχρι τη χειμερινή περίοδο. Τότε, με κλειστό πλέον το ξενοδοχειακό συγκρότημα, εν τέλει αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα. Απέρριψε, όμως, το πρωτόδικο Δικαστήριο την ανταπαίτηση στο σύνολο της γιατί, όπως έκρινε, για λόγους που παρέθεσε, δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε ζημιά συναρτημένη προς τις εξειδικευθείσες αιτίες. Επομένως, επιδίκασε υπέρ των εφεσειόντων μόνο £50 ως ονομαστικές αποζημιώσεις.
Η καθυστέρηση στην παράδοση
Η σχετική παράγραφος 11(ε) στην ανταπαίτηση περιορίζεται στην αξίωση του ποσού των £4.000, δηλαδή £200 για κάθε μέρα καθυστέρησης, χωρίς αναφορά σε οποιεσδήποτε λεπτομέρειες. Ο διευθυντής των Εναγόντων, στην παράγραφο 7 της γραπτής του δήλωσης που κατατέθηκε ως τεκμήριο 2Α, αναφέρθηκε στο θέμα ως ακολούθως:
«Δυστυχώς η εταιρεία Aqua Masters Ltd δεν τήρησε τη συμβατική της υποχρέωση για ολοκλήρωση και παράδοση της Κ.Δ. πριν την 31.03.2000 με αποτέλεσμα οι πρώτοι πελάτες μας που ήρθαν στις 04.04 και 05.4.2000 να μετακινηθούν σε άλλα ξενοδοχεία, καθ ότι η εταιρεία Thomas Cook δεν αποδεχόταν να μείνουν πελάτες της σε ξενοδοχείο που η Κ.Δ. δεν ήταν έτοιμη, γιατί θα πλήρωνε μεγάλες αποζημιώσεις. Γι' αυτές τις μετακινήσεις πληρώσαμε ή και χρεωθήκαμε από την Thomas Cook το συνολικό ποσό των Λ.Κ. 8.640 και καταθέτω τα σχετικά τιμολόγια που μας έκδωσαν οι ως άνω αντιπρόσωποι των στην Κύπρο ως τεκμήρια 4,5,6,7,8,9,10,11,12,13 και 14».
Όπως, όμως, επεσήμανε το πρωτόδικο Δικαστήριο, κατά την αντεξέταση του αναίρεσε αυτή την εκδοχή. Το ποσό των £8.640 του τεκμηρίου 4 δεν αφορούσε σε μετακινήσεις πελατών μεταξύ της περιόδου 1.4.00 μέχρι 20.4.00 σε άλλα ξενοδοχεία επειδή δεν ήταν έτοιμη η πισίνα. Αφορούσε στα άλλα έξοδα στα οποία, κατ' ισχυρισμό υποβλήθηκαν εξ αιτίας του προβλήματος των ψηφίδων, το οποίο, βεβαίως, εμφανίστηκε μετά την παράδοση της πισίνας. Και ενώ υπήρχε μαρτυρία πως δεν έμεναν στο ξενοδοχείο πελάτες μέχρι τις 20.4.00 δεν υπήρχε άλλη μαρτυρία για κάποια ζημιά που υπέστησαν. Αυτά δε ανεξάρτητα από το ζήτημα της αξιοπιστίας το οποίο, όπως σημείωσε, ήταν εμφανές ότι υπάρχει.
Με την έφεση εγείρεται ένα μόνο θέμα. Αφορά στο κατά πόσο υπήρχε μαρτυρία για ζημιά εξ αιτίας της καθυστέρησης. Υποστηρίζεται πως, στην πραγματικότητα, υπήρχε τέτοια μαρτυρία. Το τεκμήριο 4 «αφορά και τιμολόγια που πληρώθηκαν για μετακινήσεις πελατών από τις αρχές μέχρι 20 Απριλίου 2000», όταν δεν ήταν έτοιμη η πισίνα. Στην ειδοποίηση έφεσης (πρώτος λόγος έφεσης), υποστηρίζεται πως πέντε τιμολόγια από το τεκμήριο 4, τα 6069, 6078, 6228, 6124 και 6266 ήταν μαρτυρία που έδειχνε πως κατέβαλαν αποζημιώσεις ύψους £814,60 λόγω της μη έγκαιρης αποπεράτωσης της πισίνας. Στο περίγραμμα της αγόρευσής τους αναφέρθηκαν μόνο σε τρία για το ποσό των £724.60 αλλά και σε άλλα ποσά που δεν αναφέρονται στην ειδοποίηση έφεσης, ύψους £3.310.35, ως ακολούθως:
Το πρώτο τιμολόγιο που αναφέρθηκε έχει αρ. 6069, αφορά σε ποσό £456 και φέρεται να εκδόθηκε στις 13.4.00. Αυτό, όμως, δεν αναφέρεται σε μετακίνηση πελατών σε άλλο ξενοδοχείο, ισχυρισμός που βρίσκεται στη βάση της σχετικής απαίτησης αλλά σε μεταφορά πελατών σε water park για να περάσουν την ημέρα τους. Τέτοιας μορφής ημερήσιες μετακινήσεις, όπως θα δούμε, υποτίθεται ότι κατέστησαν αναγκαίες όταν χρειάστηκε να αδειάσει η πισίνα και τίθεται ερώτημα αναφορικά με το πώς έγιναν και κατά το χρόνο κατά τον οποίο δεν είχε ακόμα δοθεί η πισίνα και, όπως ήταν η βασική θέση των εφεσειόντων, δεν υπήρχαν ακόμα πελάτες στο ξενοδοχείο. Το δεύτερο τιμολόγιο, με αρ. 6266, ημερομηνίας 14.4.00 για το ποσό των £97,20 αφορούσε και αυτό σε υποτιθέμενη μεταφορά πελατών σε water park. To τιμολόγιο με αρ. 6228, ημερομηνίας 19.4.00, είναι το τελευταίο που επικαλούνται οι εφεσείοντες. Το φέρουν να αφορά σε ποσό £20 αλλά αυτό το τιμολόγιο αφορά σε £171,40. Αυτό, όμως, αναφέρεται σε «overbooking» με συνακόλουθες τις σκέψεις σε σχέση με τη σύνδεσή του προς τη μη λειτουργία του ξενοδοχείου.
Μετά την αναφορά σ' αυτά τα τιμολόγια, όπως προστίθεται στο περίγραμμα αγόρευσης για τους εφεσείοντες, «σχετική είναι η μαρτυρία του κου Κουτσόφτα σελ. 34 των πρακτικών». Δεν υπάρχει, όμως, εκεί αναφορά στα πιο πάνω τιμολόγια. Αντίθετα, βρίσκουμε και εκεί την αναίρεση στην οποία αναφέρθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, μάλιστα, και με άλλη αναίρεση σε σχέση με την εμπλοκή ξενοδοχείων της εταιρείας Τσόκκος. Και ενώ το άθροισμα των ποσών των πιο πάνω τιμολογίων είναι £724,60, (στο περίγραμμα αγόρευσης αναφέρεται 714,60) προστίθεται ως περαιτέρω ζημιά το ποσό των £3.310,35 κατ' επίκληση του τεκμηρίου 15 στο οποίο, όπως αναφέρεται, «φαίνεται αναλυτικά η οικονομική επιβάρυνση των εναγομένων-εφεσειόντων λόγω της υποχρεωτικής μετακίνησης των αναφερομένων σ' αυτή πελατών των.». Aυτό το τιμολόγιο, που δεν περιλαμβάνεται στα όσα εξειδικεύθηκαν στην ειδοποίηση έφεσης, εξαντλείται στην παράθεση ονομάτων και ποσών και δεν μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε αφ' εαυτού. Περαιτέρω, περιγράφεται ως έγγραφο με χρεώσεις από ξενοδοχείο Τσόκκος προς εναγομένους και έχουμε δει πως ο Α. Κουτσόφτας αποσύνδεσε ουσιαστικά αυτό το θέμα από την εταιρεία Τσόκκος. Δεν έχει τεκμηριωθεί λόγος για παρέμβασή μας. Υπενθυμίζουμε πως, πέραν των αλλων, το πρωτόδικο Δικαστήριο είδε και γενικότερο ζήτημα αξιοπιστίας αλλά προσθέτουμε, και δέσμευση των εφεσειόντων από τη δικογραφημένη θέση τους. Με την παράγραφο 11(β) της ανταπαίτησης τους, όλα τα τιμολόγια του τεκμηρίου 4 που αναφέρονται ένα προς ένα, συνδέονται ρητά προς τις κακοτεχνίες της πισίνας κατά τις περιόδους κατά τις οποίες έγιναν επιδιορθώσεις. Δηλαδή περιόδους μετά την παράδοση της πισίνας.
Οι αξιώσεις των εφεσειόντων σε σχέση με τις ψηφίδες, τις προσπάθειες επιδιόρθωσης και το γεγονός ότι το πρόβλημα παρέμεινε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του ξενοδοχείου μέχρι τη χειμερινή περίοδο, αφορούσε σε τέσσερα ποσά:
(α) Ποσό £3.310,35.
Κατά την παράγραφο 11(γ) πρόκειται για ποσό που κατέβαλαν «προς την εταιρεία Α. Τσόκκος Λτδ για φιλοξενία πελατών των στο ξενοδοχείο Τsokkos Hotel στον Πρωταρά, κατά τις ανωτέρω περιόδους που εγίνοντο οι επιδιορθώσεις λόγω κακοτεχνιών της πισίνας». Υποτίθεται, λοιπόν, πως εξ αιτίας των επιδιορθώσεων, πελάτες μετακινήθηκαν σε ξενοδοχείο της αναφερθείσας εταιρείας. Όμως, σύμφωνα με το σχετικό τεκμήριο 15, όπως επεσήμανε το πρωτόδικο Δικαστήριο, οι πελάτες στους οποίους αναφέρεται, είχαν αφιχθεί στο ξενοδοχείο των εφεσειόντων μεταξύ της 4 και 12.4.00. Επομένως, κατά περίοδο πριν την παράδοση της πισίνας με πρόδηλη και την αναντιστοιχία μεταξύ της δικογραφίας και της μαρτυρίας που προσάχθηκε. Στην ειδοποίηση έφεσης περιλήφθηκε ισχυρισμός και σε σχέση με αυτό το ποσό, με ιδιαίτερη αναφορά στο τεκμήριο 15. Στο περίγραμμα αγόρευσης, κατά την αναφορά στο σχετικό δεύτερο λόγο έφεσης, δεν περιλαμβάνεται αναφορά σ' αυτό το ποσό και έχουμε δει την προσπάθεια, στο πλαίσιο του πρώτου λόγου έφεσης, αυτό να συνδεθεί προς την καθυστέρηση παράδοσης της πισίνας. Προκύπτει πως ο δεύτερος λόγος έφεσης, στην έκταση που αφορά σ' αυτό το ποσό, έχει εγκαταλειφθεί. Εν πάση περιπτώσει, δεν τεκμηριώθηκε.
(β) Το ποσό των £8.640,48
Με την παράγραφο 11(β) της ανταπαίτησης, όπως έχουμε αναφέρει, θεωρείται πως η σχετική ζημιά προκύπτει από τα τιμολόγια που συνθέτουν το τεκμήριο 4, οι αριθμοί των οποίων καταγράφονται. Τα ποσά τους αφορούν σε μετακινήσεις πελατών των εφεσειόντων σε άλλο ξενοδοχείο ή/και αποζημιώσεις και συνδέονταν προς «τις ανωτέρω περιόδους που εγίνοντο επιδιορθώσεις στην πισίνα». Επισημάνθηκε, όμως, από το πρωτόδικο Δικαστήριο πως τα πλείστα δεν ήταν δυνατό να συσχετισθούν, ενόψει των ημερομηνιών τους, προς τις αναφερθείσες περιόδους των επιδιορθώσεων. Επομένως, δεν υποστηριζόταν η θέση των εφεσειόντων αλλά, αντίθετα, «η εικόνα που δημιουργείται από τη μαρτυρία που προσφέρουν σε συνδυασμό με τις αναφορές του κ. Κοτσόφτα είναι άκρως αντιφατική και σε κάποια σημεία της εκτρέπεται από τη δικογραφία». Για να καταλήξει το πρωτόδικο Δικαστήριο, «είναι συνεπώς αδύνατο να χρησιμοποιηθεί για την εξαγωγή συμπερασμάτων επί γεγονότων». Με το σχετικό λόγο έφεσης, οι εφεσείοντες θεωρούν πως υπέστησαν τη σχετική ζημιά, ενόψει της δέσμης των τιμολογίων του τεκμηρίου 4. Και, με το περίγραμμα αγόρευσης, απλώς επαναλαμβάνουν το ίδιο. Χωρίς καμιά αναφορά στις επισημάνσεις και στο σκεπτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Δεν έχει, συνεπώς, τεκμηριωθεί λόγος παρέμβασής μας ούτε σε σχέση με αυτό το θέμα.
(γ) Το ποσό των £874,20
Στην παράγραφο 11(δ) της ανταπαίτησης, με αναφορά σε αριθμό τιμολογίων και αποδείξεων που κατατέθηκαν ως τεκμήριο 10, υποστηριζόταν πως οι εφεσείοντες κατέβαλαν το πιο πάνω ποσό «για ενοικιάσεις αυτοκινήτων ή/και εκδρομές τύπου σαφάρι, προς όφελος πελατών των, κατά τις άνω περιόδους που είχαν γίνει προσπάθειες επιδιόρθωσης των κακοτεχνιών των εναγόντων στην επίδικη πισίνα». Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αξίωση με σκεπτικό που περιλαμβάνεται στο πιο κάτω απόσπασμα:
«Το τελευταίο μικρό ποσό που είναι και το μικρότερο αναφέρεται στην υποπαράγραφο (δ) και είναι για £874,20. Όπως διευκρινίζεται περαιτέρω αφορά και αυτό ποσά που κατέβαλαν οι εναγόμενοι σε σχέση με υπαλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας που προσέφεραν σε πελάτες τους κατά τις περιόδους, που γίνονταν προσπάθειες επιδιόρθωσης των κακοτεχνιών στην κολυμβητική δεξαμενή. Στη γραπτή δήλωση του ο κ. Κοτσόφτας παράγραφος 11, αναφέρει ότι το πιο πάνω ποσό προκύπτει από τις διάφορες αποδείξεις και έγγραφα του τεκμηρίου 10 που αφορούν όλα ενοικίαση αυτοκινήτων από διάφορες εταιρείες που πληρώθηκε από την εταιρεία Thomas Cook η οποία στη συνέχεια το μετακύλησε στους εναγομένους. Εκτός του ότι δεν είναι δικογραφημένη η θέση αυτή, ότι το ποσό πληρώθηκε από τη Thomas Cook, δεν υπάρχει ούτε και στη μαρτυρία του κ. Κυριάκου Κυριάκου και της κας Ευριπίδου ότι η αντιπρόσωπος της πιο πάνω εταιρείας στην Κύπρο Sunhouse προέβη στην αποκοπή οποιουδήποτε ποσού που αναφέρεται στο τεκμήριο 10. Ούτε στην κατάσταση, τεκμήριο 22, αναφέρεται οποιοδήποτε από τα ποσό του τεκμηρίου 10 ή το σύνολό τους.»
Με την ειδοποίηση έφεσης και το περίγραμμα αγόρευσης απλώς γίνεται αναφορά στο τεκμήριο 10. Χωρίς, και σ' αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε αναφορά στις επισημάνσεις και στο σκεπτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Επομένως, ούτε και σε σχέση με αυτό το ποσό τεκμηριώθηκε λόγος για παρέμβασή μας.
(δ) Το ποσό των £48.875,40
Παραθέτουμε τη σχετική παράγραφο 11(α) της ανταπαίτησης:
«Οι εναγόμενοι υπέστησαν ζημιά ύψους £48.875,40 (ή 51.447,83 λίρες Στερλίνες) για αποκοπές που τους έκαμε η τουριστική εταιρεία JMC HOLIDAYS LTD Ηνωμένου Βασιλείου κατά την περίοδο από ή περί τον Απρίλιο του έτους 2000 μέχρι ή και περί τον Οκτώβριο του ιδίου έτους και αφορούσαν αποζημιώσεις προς πελάτες των εναγομένων για απαιτήσεις που είχαν ως αιτία τις κακοτεχνίες στην επίδικη πισίνα. Σε περισσότερες λεπτομέρειες οι εναγόμενοι επιφυλάσσονται να αναφέρουν κατά τη δικάσιμο και είναι στη διάθεση των εναγόντων εφ' όσον ζητηθούν.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αξίωση αφού προέβη σε σειρά επισημάνσεων, ως ακολούθως:
- Η αποκόλληση των ψηφίδων δημιουργούσε προβλήματα αισθητικής όχι όμως οποιοδήποτε πρόβλημα ασφάλειας ή εν γένει χρήσης της πισίνας. Το δε ξενοδοχείο λειτουργούσε με πληρότητα σε ψηλά επίπεδα καθόλη τη σχετική περίοδο.
- Δεν υπήρχε οποιαδήποτε ακύρωση κράτησης στο ξενοδοχείο με αναφορά σ' αυτό το γεγονός ή για μετακίνηση πελατών σε άλλο ξενοδοχείο για τέτοιο λόγο.
- Με την επιστολή δε της JMC προς τους πελάτες της, ημερομηνίας 11.9.00, ενώ γίνεται αναφορά στο πρόβλημα αυτό, ενθαρρύνονται να προχωρήσουν με τις διακοπές τους, όπως τις προγραμμάτισαν. Ενώ και η επιστολή της JMC ημερομηνίας 13.4.00, προδήλως δεν μπορούσε να αναφέρεται στις κακοτεχνίες, αφού ακόμα δεν είχε παραδοθεί η πισίνα.
- Ήταν η θέση των εφεσειόντων πως υποχρεώθηκαν να αποζημιώσουν την JMC με αυτό το ποσό, το οποίο εκείνος ο οργανισμός κατέβαλε στους πελάτες του, όπως ήταν η συμβατική υποχρέωσή τους. Η μόνη μαρτυρία συναφώς ήταν τα 200 και πλέον τιμολόγια που εξέδωσε η JMC προς τους εφεσείοντες τα οποία, όπως παρατηρεί το πρωτόδικο Δικαστήριο, «έχουν όλα πανομοιότυπο λεκτικό και σε μια γραμμή στο τέλος αναφέρεται ότι αφορούν αποζημιώσεις σε σχέση με προβλήματα στην κολυμβητική δεξαμενή (compensation paid due to problems with swimming pool)». Με περαιτέρω επισημάνσεις από το πρωτόδικο Δικαστήριο ως ακολούθως:
«Τι ακριβώς αφορούσε το κάθε παράπονο και πότε και υπό ποιες συνθήκες υποβλήθηκε δεν αναφέρεται πουθενά. Έπειτα είναι το ποσό της αποζημίωσης που καταβλήθηκε με βάση το κάθε τιμολόγιο. Η συμφωνία, τεκμήριο 3, μεταξύ των εναγομένων και της JMC προβλέπει για χρέωση ανά δωμάτιο για κάθε ημέρα από £10 έως και £19 κατά την περίοδο αιχμής. Ενώ το κάθε τιμολόγιο αφορούσε διαφορετικό αριθμό πελατών και χρόνο διαμονής. Όμως, οι αποζημιώσεις που αναφέρεται στο καθένα, ότι κατεβλήθησαν, δεν φαίνεται να έχουν άμεση σχέση με τα στοιχεία αυτά και σε αρκετές περιπτώσεις παρουσιάζονται δυσανάλογα ψηλές ή και χαμηλές ακόμα. Ο κ. Ντεπόλο άφησε να νοηθεί ότι δεν υπήρχαν συγκεκριμένα κριτήρια για τον υπολογισμό των αποζημιώσεων αυτών παρά μόνο να αποφευχθεί να οδηγηθεί μια περίπτωση στο δικαστήριο. Όμως, υπό τις περιστάσεις, ανωτέρω, δεν είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό ότι η πραγματική ζημιά του τρίτου, δηλαδή της JMC, ήταν αυτή που φαίνεται στα τιμολόγια του τεκμηρίου 14, δηλαδή £48.875,40. Ενώ ερωτηματικά προκύπτουν και για το γεγονός ότι όλα τα τιμολόγια εκδόθηκαν την ίδια ημέρα 1.11.2000 ότι στην κατάσταση, τεκμήριο 22, το τιμολόγιο τεκμήριο 25 φέρεται να εκδόθηκε στις 12.1.2001 ενώ η ημερομηνία που αναγράφεται σ' αυτό είναι μεταγενέστερη δηλαδή 23.1.2001 και τέλος ότι δεν υπάρχει μαρτυρία για επίσημη πληροφόρηση σχετικά των εναγομένων πιο νωρίς για το θέμα των αποζημιώσεων που καταβάλλοντο στους πελάτες της JMC».
Στη βάση των πιο πάνω το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως δεν αποδείχθηκε ότι πράγματι οι εφεσείοντες υπέστησαν τη ζημιά που διεκδίκησαν κάτω από αυτό το κεφάλαιο με την ακόλουθη προσθήκη. Και να είχε αποδειχθεί η ζημιά, η αξίωση θα έπρεπε, εν πάση περιπτώσει, να απορριφθεί επειδή, στη βάση δεδομένων που παρέθεσε, οι εφεσείοντες είχαν παραβεί την υποχρέωση τους για μετριασμό της ζημιάς τους.
Με το βασικό λόγο έφεσης σε σχέση με αυτό το θέμα (τρίτος λόγος) όπως και με το περίγραμμα τους, οι εφεσείοντες απλώς επικαλούνται ως αρκετό το κατά τον ισχυρισμό τους γεγονός της χρέωσής τους με το πιο πάνω ποσό από την JMC, ενόψει της μεταξύ τους συμφωνίας. Ως εάν να ήταν αρκετό η όποια μεταξύ τους συμφωνία να δέσμευε τους εφεσίβλητους ώστε, εκ μόνου του λόγου ότι εκείνοι θέλησαν να διαμορφώσουν τη σχέση τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να ήταν υπόχρεοι να πληρώσουν εκείνοι το λογαριασμό, χωρίς απόδειξη, στο πλαίσιο της δίκης, της ύπαρξης ζημιάς συναρτημένης προς την αιτία για την οποία διεκδικήθηκε η αποζημίωση. Επί των επισημάνσεων και του σκεπτικού του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν έχει λεχθεί οτιδήποτε και, στο πλαίσιο του συνόλου, θεωρούμε πως και επί του προκειμένου δεν έχει τεκμηριωθεί αιτία για παρέμβασή μας.
Οι τελευταίοι λόγοι έφεσης, ο τέταρτος και ο πέμπτος, αφορούν στο ίδιο θέμα, ενόψει της εκτίμησης του πρωτόδικου Δικαστηρίου πως δεν φαινόταν και να αναφερόταν η συμφωνία μεταξύ των εφεσειόντων και της JMC (τεκμήριο 3) σε υποχρέωση για παροχή πισίνας, μάλιστα, για συνεχή και απρόσκοπτη χρήση της ή για το ποια θα ήταν η εμφάνισή της από αισθητικής άποψης. Οπότε, προφανώς, τα όποια ποσά δέχτηκαν να επιβαρυνθούν οι εφεσείοντες «εντάσσονται μάλλον στο πλαίσιο της αγαστής συνεργασίας που και τα δυο μέρη επιθυμούσαν να έχουν μεταξύ τους». Οι εφεσείοντες θεωρούν πως ήταν αυθαίρετη αυτή η εκτίμηση και πως ήταν υποχρεωτικό από το νόμο να έχει πισίνα το ξενοδοχείο. Θεωρούμε πως αυτοί οι λόγοι έφεσης δεν οδηγούν οπουδήποτε. Δεν ήταν θέμα απτόμενο της ευθύνης των εφεσειόντων τα κίνητρα των άλλων. Το θέμα ήταν αν αποδείχτηκε ζημιά όπως η διεκδικηθείσα και αφού αυτά, στη βάση της προηγηθείσας ανάλυσης δεν αποδείχτηκε, ούτως ή άλλως, η αξίωση υπέκειτο σε απόρριψη.
Πριν τελειώσουμε σημειώνουμε και το γεγονός πως δεν έχει διατυπωθεί λόγος έφεσης σε σχέση με την κατ' ανάγκη απόρριψη της απαίτησης στο πλαίσιο της αναφοράς από το πρωτόδικο Δικαστήριο στην παράλειψη των εφεσιβλήτων να μετριάσουν τη ζημιά τους. Κρίση που, ούτως ή άλλως, θα παρέμενε αδιατάρακτη.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.700 έξοδα πλέον Φ.Π.Α..
Η έφεση απορρίπτεται με €1.700 έξοδα πλέον Φ.Π.Α..