|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2009) 1 ΑΑΔ 222
27 Φεβρουαρίου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 11 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1990 ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΤΑΞΑ,
ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ PROHIBITION ΚΑΙ/ Ή CERTIORARI,
ΚΑΙ
AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (ΧΡ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Ε.Δ.)
ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 31/5/06
ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 295/05,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΠΑΡΑΚΟΗΣ ΤΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 21.10.08,
ΓΙΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΚΟΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 31.5.06 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 295/05.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 11/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari με το οποίο να απαγορεύεται στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας να αρχίσει την εκδίκαση αίτησης παρακοής διατάγματος και για ακύρωση και αναστολή του ιδίου διατάγματος ― Άρνηση άδειας λόγω (α) μη τήρησης των δικονομικών τύπων αναφορικά με την αίτηση και την απαιτούμενη Έκθεση, (β) απουσίας καλής πίστης και (γ) ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
Προνομιακά εντάλματα ― Αίτηση για άδεια ― Αναγκαία η τήρηση των δικονομικών τύπων Αίτησης, Έκθεσης και Ένορκης Δήλωσης ― Περιλαμβάνονται τόσο στο Σύγγραμμα Halsbury's Laws of England, 4η Έκδοση, Τόμος 11, όσο και στο Σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα του Π. Αρτέμη, 1η Έκδοση (2004).
Η αιτήτρια δεν συμμορφώθηκε με το δεύτερο σκέλος του διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας το οποίο εκδόθηκε την 31.5.06 και με το οποίο διετάσσετο όπως μέχρι τις 31.12.07 παραδώσει ελεύθερη κατοχή συγκεκριμένου διαμερίσματος στη Λευκωσία, στον καθ' ου η αίτηση, εν διαστάσει σύζυγό της από το 2004.
Ο καθ' ου η αίτηση καταχώρησε την 21.10.08 Αίτηση Παρακοής στην οποία η αιτήτρια καταχώρησε ένσταση. Η αίτηση παρακοής είναι ορισμένη ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου στις 5.3.09 για ακρόαση.
Η αιτήτρια καταχώρησε μονομερή αίτηση αξιώνοντας την άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. Εάν της δοθεί άδεια επιδιώκει (α) την εξασφάλιση διατάγματος με το οποίο να απαγορεύεται στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας να αρχίσει την εκδίκαση της αίτησης παρακοής του διατάγματος που εξεδόθη εναντίον της για παράδοση ελεύθερης κατοχής διαμερίσματος, (β) ακύρωση του ιδίου διατάγματος και (γ) αναστολή του πιο πάνω διατάγματος και όλων των διαδικασιών που εκκρεμούν ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας διαδικασίας στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Ο συνήγορος της αιτήτριας δέχθηκε ότι αυτή συναίνεσε στην έκδοση του διατάγματος, μέσα στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων που γίνονταν τότε για την εξεύρεση ενός συμφωνημένου ποσού για τη διατροφή που θα της καταβαλλόταν από τον καθ' ου η αίτηση. Αναγνώρισε επίσης, ότι εάν η αιτήτρια δεν αποδεχόταν το συμβιβασμό για παράδοση ελεύθερης κατοχής του διαμερίσματος, ενδεχομένως να μην δηλωνόταν ο συμβιβασμός για το θέμα της διατροφής. Ο συνήγορος αναγνώρισε ότι υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο. Όμως, πρόσθεσε ότι, ακόμα και αν θεωρηθεί ότι υπάρχει το εναλλακτικό ένδικο μέσο της έφεσης, το Δικαστήριο θα πρέπει να θεωρήσει την έλλειψη δικαιοδοσίας ως εξαιρετική περίσταση και να εκδώσει την αιτούμενη άδεια.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν τηρήθηκαν οι δικονομικοί τύποι αναφορικά με την αίτηση και την απαιτούμενη Έκθεση.
2. Ανεξάρτητα από το πιο πάνω δικονομικό κώλυμα, επί της ουσίας η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί λόγω, κυρίως, της ύπαρξης του εναλλακτικού ένδικου μέσου της έφεσης.
3. Η καθυστέρηση της αιτήτριας, η οποία άφησε το χρόνο να διαρρεύσει καταχωρώντας ένσταση στην αίτηση για παρακοή, και καταχώρησε την παρούσα αίτηση, λίγες μέρες μόνο πριν την ακρόαση της αίτησης για παρακοή, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει την εκδίκαση της αίτησης για παρακοή, αποτελεί συμπεριφορά από την οποία ελλείπει το στοιχείο της καλής πίστης.
4. Δεν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις στην προκείμενη περίπτωση που να δικαιολογούν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας, παρακάμπτοντας τον κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Μ. Μιχαήλ, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Αιτήτρια, με μονομερή αίτηση ζητά την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρήσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση διαταγμάτων Certiorari και Prohibition. Αν της δοθεί άδεια, επιδιώκει (α) την εξασφάλιση διατάγματος με το οποίο να απαγορεύεται στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας να αρχίσει την εκδίκαση αίτησης παρακοής διατάγματος που εξεδόθη εναντίον της Αιτήτριας, για παράδοση ελεύθερης κατοχής διαμερίσματος, (β) ακύρωση του ιδίου διατάγματος το οποίο φέρει ημερομηνία 31.5.06 και (γ) αναστολή του πιο πάνω διατάγματος και όλων των διαδικασιών που εκκρεμούν ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας διαδικασίας στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Το ιστορικό μπορεί να διατυπωθεί σε συντομία. Η Αιτήτρια τέλεσε το γάμο της με τον Γ. Μεταξά το 1988. Όπως ισχυρίζεται, το 2004 ο σύζυγός της ξαφνικά εγκατέλειψε τη συζυγική εστία, αποκαλύπτοντάς της ότι διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με άλλη γυναίκα με την οποία απέκτησε και ένα εξώγαμο παιδί. Έκτοτε υπήρξε διάσταση μεταξύ τους. Επειδή ο σύζυγος της, παρέλειψε να πληρώσει οτιδήποτε για διατροφή, η Αιτήτρια την 1.11.05 καταχώρησε αίτηση διατροφής. Παράλληλα, καταχωρήθηκε και αίτηση για επίλυση των περιουσιακών διαφορών τους, καθώς επίσης και αγωγή εναντίον εταιρείας στην οποία και οι δύο ήταν μέτοχοι και με την οποία η Αιτήτρια είχε οικονομικές διαφορές.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στα πλαίσια της Αίτησης Διατροφής με αρ. 295/05, εξέδωσε την 31.5.06 το πιο κάτω διάταγμα:-
«Ύστερα από ακρόαση της αίτησης στην παρουσία του κ. Μιχαήλ για κ.κ. Γ. Κολοκασίδη & Σία, δικηγόρων για την αιτήτρια, και του κ. Γ. Λιασίδη για τον καθ' ου η αίτηση, και αφού ακούστηκε οτιδήποτε λέχθηκε από τους πιο πάνω δικηγόρους, των διαδίκων παρόντων,
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟ ΕΚ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΚΔΙΔΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ με το οποίο ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ ο καθ' ου η αίτηση όπως καταβάλει στην αιτήτρια στις 5.6.06 το ποσό των £2.500 ως εφάπαξ ποσό διατροφής της.
ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ η αιτήτρια όπως μέχρι τις 31.12.07 παραδώσει ελεύθερη την κατοχή του διαμερίσματος το οποίο βρίσκεται στην οδό Αφροδίτης 4, στη Λευκωσία, στον καθ' ου η αίτηση.
Με τα ανωτέρω διευθετείται πλήρως, οριστικά, τελικά και αμετάκλητα η απαίτηση της αιτήτριας για διατροφή εναντίον του καθ'ου η αίτηση.
Η κάθε πλευρά τα έξοδά της.
Τα ανωτέρω επεξηγήθηκαν στους διαδίκους από το Δικαστήριο οι οποίοι δηλώνουν ότι τα κατανοούν πλήρως και συμφωνούν με αυτά.»
Λόγω παράλειψης της Αιτήτριας να συμμορφωθεί με το δεύτερο σκέλος του πιο πάνω διατάγματος για παράδοση ελεύθερης κατοχής του διαμερίσματος, ο σύζυγος καταχώρησε την 21.10.08 Αίτηση Παρακοής, η οποία ορίστηκε ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου στις 7.11.08. Η Αιτήτρια καταχώρησε γραπτή ένσταση στις 19.12.08. Με αυτήν ισχυρίζεται ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία και/ή αρμοδιότητα να εκδώσει το επίδικο διάταγμα παράδοσης ελεύθερης κατοχής του διαμερίσματος, εφόσον ένα τέτοιο θέμα δεν εγειρόταν ως επίδικο στα πλαίσια της Αίτησης Διατροφής. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι ο σύζυγος καθυστέρησε αδικαιολόγητα να διεκδικήσει ελεύθερη κατοχή του διαμερίσματος και ότι με τη συμπεριφορά του διαβεβαίωσε την Αιτήτρια ότι δεν θα επέμενε στα δικαιώματά του και δεν θα διεκδικούσε κατοχή του διαμερίσματος, μέχρι να επιλυθούν οριστικά οι μεταξύ τους περιουσιακές διαφορές. Ως με αποτέλεσμα σήμερα κωλύεται από του να διεκδικεί παρακοή του αρχικού διατάγματος. Τέλος, ισχυρίζεται ότι η αίτηση για παρακοή ηγέρθη εκδικητικά, με μοναδικό σκοπό την άσκηση πίεσης στην Αιτήτρια για να αποδεχθεί τους όρους του για επίλυση των μεταξύ τους διαφορών. Η αίτηση παρακοής είναι ορισμένη ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου στις 5.3.09 για ακρόαση.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος για την Αιτήτρια δέχθηκε ότι συναίνεσε στην έκδοση του διατάγματος, μέσα στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων που γίνονταν τότε για την εξεύρεση ενός συμφωνημένου ποσού για τη διατροφή που θα καταβαλλόταν. Αναγνώρισε επίσης, ότι εάν η Αιτήτρια δεν αποδεχόταν το συμβιβασμό για παράδοση ελεύθερης κατοχής του διαμερίσματος, ενδεχομένως να μην δηλωνόταν ο συμβιβασμός για το θέμα της διατροφής. Σε ερώτηση του Δικαστηρίου για το θέμα της καθυστέρησης, εξήγησε ότι αυτή οφείλεται στο ότι μόλις πρόσφατα εξασφαλίστηκε το σχετικό Διάταγμα του Δικαστηρίου. Σε ό,τι αφορά το υπαλλακτικό ένδικο μέσο που αναγνώρισε ότι υπάρχει, ανέφερε ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν αναμένεται να αμφισβητήσει το δικό του διάταγμα και ως εκ τούτου το μόνο που θα επιληφθεί θα είναι το θέμα της παρακοής. Όμως, πρόσθεσε, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι υπάρχει το υπαλλακτικό ένδικο μέσο της έφεσης, το Δικαστήριο θα πρέπει να θεωρήσει την έλλειψη δικαιοδοσίας ως εξαιρετική περίσταση και να εκδώσει την άδεια για καταχώρηση της αίτησης για έκδοση των αιτουμένων προνομιακών ενταλμάτων.
Κατ' αρχάς, η αίτηση παραβαίνει τους δικονομικούς τύπους. Η Αίτηση και η απαιτούμενη Έκθεση, περιλαμβάνονται παράτυπα σ' ένα ενιαίο έγγραφο, με αποτέλεσμα να μπερδεύονται οι θεραπείες και τα νομικά σημεία, με τα γεγονότα, τα οποία δεν έπρεπε να περιλαμβάνονται στην Έκθεση. Σχετικοί τύποι Αίτησης, Έκθεσης και Ένορκης Δήλωσης, περιλαμβάνονται τόσο στο Σύγγραμμα Halsbury's Laws of England, 4η Έκδοση, Τόμος 11, παρ. 1552-54 όσο και στο Σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα του Π. Αρτέμη, 1η Έκδοση (2004), σελ. 267-271.
Ανεξάρτητα από το πιο πάνω δικονομικό κώλυμα, εξέτασα την ουσία της αίτησης, αλλά αυτή δεν μπορεί να εγκριθεί. Το κυριότερο πρόβλημα οφείλεται στην ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου ή άλλης θεραπείας. Όπου διαπιστώνεται ότι υπάρχει εναλλακτική θεραπεία, το Δικαστήριο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις παραχωρεί άδεια.
Στην προκειμένη περίπτωση, η Αιτήτρια, με την καταχώρηση ένστασης στα πλαίσια της Αίτησης Διατροφής 295/08, έχει ενεργά εμπλακεί σε διαδικασία αμφισβήτησης της Αίτησης για Παρακοή Διατάγματος. Σε περίπτωση απόρριψης της ένστασης και των λόγων που εγείρονται σ' αυτήν, η Αιτήτρια θα έχει το δικαίωμα έφεσης.
Το δεύτερο πρόβλημα που παρουσιάζεται, αφορά στην καθυστέρηση που παρατηρήθηκε μέχρι την καταχώρηση της παρούσας αίτησης. Το επίδικο διάταγμα για το οποίο η Αιτήτρια παραπονείται ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει, εκδόθηκε τον Μάιο του 2006. Αυτό εξεδόθη με τη συναίνεση τόσο της ίδιας όσο και του δικηγόρου της. Η ίδια επέλεξε να μην αμφισβητήσει έγκαιρα το διάταγμα. Η αμφισβήτηση ήρθε 2½ χρόνια μετά, όταν καταχωρίστηκε εναντίον της αίτηση παρακοής. Όμως, ακόμη και τότε (21.10.08), η Αιτήτρια δεν κινήθηκε αμέσως για να αιτηθεί είτε ακύρωση του διατάγματος, είτε άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος. Άφησε το χρόνο να διαρρεύσει καταχωρώντας ένσταση στην αίτηση για παρακοή. Λίγες μέρες πριν την ακρόαση της αίτησης, καταχωρεί την παρούσα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει την εκδίκαση της αίτησης για παρακοή. Η συμπεριφορά της Αιτήτριας, κατά την άποψή μου, δεν δείχνει καλή πίστη.
Ενόψει του γεγονότος ότι το Δικαστήριο στις 5.3.09 θα αποφασίσει για την τύχη της αίτησης για παρακοή διατάγματος, θα αποφύγω να αναφερθώ σε οτιδήποτε που άπτεται της ουσίας της αίτησης και της κατ' ισχυρισμό έλλειψης δικαιοδοσίας του Οικογενειακού Δικαστηρίου, εφόσον τα ίδια θέματα εγείρονται και εκεί.
Με δεδομένη την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας, κατά παρέκκλιση του γενικού κανόνα.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.