|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 132
3 Φεβρουαρίου, 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ HAIG G. INDJIRDJIAN
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI KAI PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. Ε5/04
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30.11.2006 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟΥ Ν. 23/83,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ 80/08 ΚΑΙ
WRIT ΑΡ. 000638 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 17/12/2008 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΝΟΜΟΥ Ν. 23/83 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΞΕΔΟΘΗ ΤΗΝ 16/12/2008 ΕΞ-ΠΑΡΤΕ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ-ΑΙΤΗΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 08/12/2008 ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ Ε5/04.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 5/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων με την οποία εκδόθηκε ένταλμα παράδοσης ελεύθερης κατοχής υποστατικού ― Δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση για χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Πολιτική Δικονομία ― Ένταλμα κατοχής (writ of possession) ― Δύναται να εκδοθεί κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου που θα ζητηθεί με μονομερή αίτηση από τον ενάγοντα, υποστηριζόμενη από ένορκο δήλωση ― Διάταξη 43Α των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.
Το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων εξέδωσε ένταλμα παράδοσης ελεύθερης κατοχής του υποστατικού το οποίο κατέχει ο αιτητής. Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση ζητώντας άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. Ο βασικός λόγος τον οποίο προβάλλει είναι ότι το Δικαστήριο εστερείτο δικαιοδοσίας να εκδώσει τέτοια απόφαση επί αιτήσεως ex parte και ότι μόνο με αίτηση δια κλήσεως θα μπορούσε να το είχε κάμει. Ο συνήγορος του αιτητή ανεφέρθη στη Δ.48 για να καταδείξει ότι δεν περιλαμβάνεται η αίτηση που κατεχωρήθη στην παρούσα υπόθεση μεταξύ των αιτήσεων που μπορούν να καταχωρηθούν ex parte.
Ο άλλος λόγος ο οποίος προβλήθηκε ήταν η διάπραξη νομικού λάθους από το Δικαστήριο αφού αυτό, κατά την έκδοση του επίδικου εντάλματος, δεν αναφέρθηκε στις παράλληλες υποχρεώσεις των ιδιοκτητών να καταβάλουν συγκεκριμένη αποζημίωση στον αιτητή.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Δικαστήριο δεν εστερείτο δικαιοδοσίας αφού η αίτηση η οποία υποβλήθηκε για έκδοση του εντάλματος παράδοσης κατοχής στηρίχθηκε στη Δ.43Α η οποία ρητά εξουσιοδοτεί το Δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα παράδοσης με μονομερή αίτηση (ex parte).
2. Το νομικό λάθος το οποίο επικαλείται ο αιτητής δεν θα συνιστούσε τέτοια θεμελιακή υπέρβαση για το Δικαστήριο και αν ακόμη ευσταθούσε η σχετική εισήγηση του συνηγόρου του αιτητή.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Χρ. Νεοφύτου, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η αίτηση αυτή για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari έχει μακρά προϊστορία. Από το 2004 είχε επιδιωχθεί από τους ιδιοκτήτες ανάκτηση κατοχής υποστατικού το οποίο κατέχει ο Αιτητής. Φαίνεται ότι στις 30.11.2006 εξεδόθη διάταγμα ανάκτησης κατοχής, μαζί με πρόνοια για καταβολή ποσού £70 μηνιαίως μέχρι παραδόσεως ελεύθερης κατοχής του υποστατικού, όπως επίσης και £1.260 αποζημίωσης προς τον Αιτητή ταυτόχρονα με την παράδοση ελεύθερης κατοχής. Υπήρξε έφεση αλλά και αντέφεση όσον αφορά την απόφαση αυτή, ενδιάμεσα δε υπήρξε και αίτηση για αναστολή εκτέλεσης του διατάγματος εξώσεως το οποίο εκ συμφώνου ανεστάλη μέχρι αποπερατώσεως της έφεσης. Στις 12.11.2008 εξεδόθη απόφαση απορριπτική της έφεσης και με την οποία εγένετο δεκτή και η αντέφεση. Παρά ταύτα δεν υπήρξε παράδοση ελεύθερης κατοχής έστω και αν ο Αιτητής εκλήθη να πράξει τούτο. Ακολούθως οι ιδιοκτήτες κατεχώρησαν μονομερή αίτηση στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων ζητώντας ένταλμα παράδοσης και το Δικαστήριο ενέκρινε την αίτηση αυτή εκδίδοντας το ένταλμα. Ακολούθησε και άλλη αίτηση για αναστολή εκτελέσεως του διατάγματος έξωσης. Αφού ο Αιτητής πληροφορήθηκε την έκδοση του εντάλματος παράδοσης, κατεχώρησε την παρούσα αίτηση η οποία αφορά την απόφαση του Δικαστηρίου για έκδοση εντάλματος παράδοσης.
Αναφέρονται διάφοροι λόγοι για τους οποίους ζητείται η παραχώρηση άδειας. Ο βασικός λόγος, όπως αναφέρεται στις παραγράφους Α, Β και Γ της αιτήσεως, είναι ότι το Δικαστήριο εστερείτο δικαιοδοσίας να εκδώσει τέτοια απόφαση επί αιτήσεως ex parte και ότι μόνο με αίτηση δια κλήσεως θα μπορούσε να το είχε κάμει.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή ανεφέρθη στην Δ.48 για να καταδείξει ότι δεν περιλαμβάνεται η αίτηση που κατεχωρήθη στην παρούσα υπόθεση μεταξύ των αιτήσεων που μπορούν να καταχωρηθούν ex parte. Όμως η αίτηση η οποία υπεβλήθη για έκδοση του εντάλματος παράδοσης εβασίσθη στη Δ.43Α η οποία ρητά εξουσιοδοτεί το Δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα παράδοσης με μονομερή αίτηση (ex parte). Επομένως δεν μπορεί να υποστηρίζεται ότι το Δικαστήριο εστερείτο τέτοιας δικαιοδοσίας εφ' όσον υπάρχει ρητή νομοθετική πρόνοια προς τούτο.
Αναφέρεται ακόμη στην αίτηση ότι το Δικαστήριο υπέπεσε σε άλλο νομικό λάθος εφ' όσον εξέδωσε το ένταλμα χωρίς να αναφερθεί στις παράλληλες υποχρεώσεις των ιδιοκτητών να καταβάλουν συγκεκριμένη αποζημίωση στον Αιτητή παράλληλα με την παράδοση κατοχής. Αυτό βεβαίως, δεν θα συνιστούσε τέτοια θεμελιακή υπέρβαση εξουσίας για το Δικαστήριο, και αν ακόμα συνέβαινε και ευσταθούσε η εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου, εφ' όσον το νομικό λάθος δεν θα ήταν τέτοιας φύσης που να διέπει την όλη νομιμότητα της απόφασης του Δικαστηρίου. Όμως, εκείνο που θα παρατηρούσα, είναι ότι δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα εφ' όσον η πρόνοια για καταβολή αποζημιώσεως η οποία γίνεται στην απόφαση είναι ότι η αποζημίωση θα καταβληθεί ταυτόχρονα με την παράδοση ελεύθερης κατοχής. Εφ' όσον ελεύθερη κατοχή δεν εδίδετο από τον Αιτητή, πώς θα καταβάλλετο η αποζημίωση; Η ουσία όμως του πράγματος είναι ότι το ένταλμα παράδοσης αφορά τη πτυχή εκείνη της απόφασης η οποία σχετίζεται με το διάταγμα παράδοσης και δεν χρειάζεται να αναφέρεται και στην παράλληλη υποχρέωση των ιδιοκτητών για καταβολή της αποζημίωσης την οποία ο Αιτητής μπορεί να επιδιώξει με οποιαδήποτε πρόσφορο διαδικαστικό μέσο εφ' όσον ήθελε παραδώσει κατοχή δυνάμει του εντάλματος παραδόσεως.
Γίνεται επίσης αναφορά σε γεγονότα τα οποία μεσολάβησαν μετά από την έκδοση της απόφασης για ανάκτηση κατοχής το 2006, αλλά αυτά δεν αφορούν τη νομιμότητα της απόφασης για ένταλμα παράδοσης και δεν χρειάζεται να απασχολήσουν το Δικαστήριο περαιτέρω.
Ούτε η αναφορά η οποία γίνεται στο ότι το Δικαστήριο, έχοντας ήδη εκδώσει την πρωτόδικη απόφαση, δεν έπρεπε να αναλάβει να εκδώσει και το ένταλμα παράδοσης ex parte ώστε να έπρεπε να είχε αρνηθεί δικαιοδοσία. Δεν υπάρχει θέμα επηρεασμού ή προκατάληψης του Δικαστηρίου όπως εισηγείται η αίτηση περαιτέρω.
Όλα δε τα όσα έχουν αναφερθεί από τον ευπαίδευτο συνήγορο σε σχέση με τις διατάξεις του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, και δη η αναφορά στα Άρθρα 6 και 11, αφορούν την άσκηση της ίδιας της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων όταν επιλαμβάνεται αιτήσεως ενώπιόν του, για ανάκτηση κατοχής στην περίπτωση του Άρθρου 11 ή αναθεώρηση απόφασης ή διατάγματος του Δικαστηρίου στην περίπτωση του Άρθρου 6, και τα οποία δεν αφορούν καθ' οιονδήποτε τρόπο την έκδοση εντάλματος παραδόσεως αλλά άλλες διαδικασίες για τις οποίες ήδη έχουν υπάρξει δικαστικά διαβήματα όσον αφορά την έκδοση της απόφασης δυνάμει του Άρθρου 11, και δη με έφεση και αντέφεση, ή διαβήματα τα οποία ο Αιτητής θα μπορούσε να λάβει στα πλαίσια του Άρθρου 6 για αναθεώρηση της απόφασης του Δικαστηρίου.
Δεν μπορεί λοιπόν να διαπιστωθεί οποιαδήποτε παρανομία ή υπέρβαση δικαιοδοσίας η οποία να μπορούσε να δικαιολογήσει την παραχώρηση άδειας καταχωρήσεως αιτήσεως για προνομιακό διάταγμα και για το λόγο αυτό η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.