ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2008) 1 ΑΑΔ 1305
22 Δεκεμβρίου, 2008
[ΗΛΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΑΥΞΕΝΤΗΣ ΑΡΕΣΤΗ,
Εφεσείων - Ενάγων,
ν.
ΛΟΕΛ ΛΤΔ.,
Εφεσίβλητης - Εναγομένης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 251/2006)
Συμβάσεις ― Σύμβαση πώλησης αγαθών ― Χρόνος ολοκλήρωσης της σύμβασης ― Ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε αποδεκτή η προσφορά του πωλητή από τον αγοραστή, στη βάση του οποίου καθορίστηκε και η τιμή πώλησης των αγαθών.
Ο εφεσείων είναι σταφυλοπαραγωγός. Ο καθορισμός της τιμής των 10.440 κιλών σταφυλιών τύπου αλικάντε τα οποία παρέδωσε στην εφεσίβλητη αποτέλεσε το θέμα διαφωνίας μεταξύ των διαδίκων, που οδήγησε στην παρούσα διαδικασία.
Ο εφεσείων υποστήριξε ότι είχε συναφθεί συμφωνία πώλησης όταν αυτός παρέδωσε τα σταφύλια στην εφεσίβλητη και η τελευταία εξέδωσε απόδειξη παραλαβής, οπόταν θα έπρεπε να του είχε καταβάλει το ποσό των £1.556 στο οποίο αφορούσε και η απαίτησή του.
Αντίθετα, η εφεσίβλητη υποστήριξε ότι η σχετική συμφωνία συνεπληρούτο μετά τη δημοσιοποίηση της τιμής των σταφυλιών την οποία καθόριζε η εφεσίβλητη μετά την παράδοσή τους, με γραπτή ανακοίνωση η οποία αναρτάτο στο ζυγιστικό κέντρο του εργοστασίου της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού σημείωσε ότι η παράδοση των σταφυλιών από τον εφεσείοντα στην εφεσίβλητη συνιστούσε ανεπιφύλακτη αποδοχή των τιμών που καθόρισε η εφεσίβλητη (0,09 σεντ) κατέληξε ότι περιήλθε σε γνώση του εφεσείοντος ο καθορισμός των τιμών, όπως αυτός αναφερόταν στη σχετική Ανακοίνωση της εφεσίβλητης.
Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα περίπτωση είναι κατά πόσο με τη συμπλήρωση της έγγραφης προσφοράς από τον εφεσείοντα και την παραλαβή των σταφυλιών από την εφεσίβλητη σύμφωνα με το Δελτίο Παραλαβής Σταφυλιών είχε συναφθεί συμφωνία αγοραπωλησίας των 10.440 κιλών προς 0.15 σεντ το κιλό σύμφωνα με την Προσφορά που υπέβαλε ο εφεσείων ή η συμφωνία είχε συναφθεί προς 0.09 σεντ σύμφωνα με την κοινοποίηση των τιμών, όπως αυτή περιεχόταν στην σχετική Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς που είχε αναρτηθεί στο ζυγιστικό χώρο του εργοστασίου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων είχε λάβει γνώση των τιμών, που καθορίστηκαν από την εφεσίβλητη δεν μπορούσε να εξαχθεί από τη μαρτυρία που είχε δοθεί και το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί του αντιθέτου, παραμένει στη σφαίρα των εικασιών.
2. Η παραλαβή των 10.440 κιλών προς 0.15 σεντ το κιλό από την εφεσίβλητη, χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη ως προς τον μετέπειτα καθορισμό της τιμής πώλησης, συνιστούσε αποδοχή (acceptance) της προσφοράς του εφεσείοντος και ολοκλήρωση της συμφωνίας πώλησης. Η ανάρτηση της τιμής του πιο πάνω είδους στο ζυγιστικό χώρο του εργοστασίου της εφεσίβλητης, που δεν έχει αποδειχθεί ότι περιήλθε σε γνώση του εφεσείοντος, συνιστά γεγονός που είχε διαδραματιστεί μετά τη σύναψη της συμφωνίας.
3. Ο εφεσείων δικαιούται στη διαφορά μεταξύ του ποσού που ήδη πήρε και του ποσού το οποίο θα έπαιρνε εάν το σταφύλι του αγοραζόταν από την εφεσίβλητη στην τιμή των 0.15 σεντ το κιλό, με νόμιμο τόκο από 7.3.2005 ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα, πρωτοδίκως και κατ' έφεση, υπέρ του εφεσείοντος.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Σατολιάς, Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 1222/05), ημερομ. 27.6.06.
Δ. Μιχαήλ, για τον Εφεσείοντα.
Α. Κακογιάννη για Χρ. Δημητριάδη & Σία, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Τ. Ηλιάδης.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε η απαίτηση του εναντίον της εφεσίβλητης για τη μη καταβολή του ποσού των £1.556 για παράδοση 10.440 κιλών σταφυλιών τύπου αλικάντε.
(α) Τα γεγονότα.
Μετά την εισδοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ρόλος του Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων, που ήταν ο ρυθμιστής των τιμών και όρων παράδοσης σταφυλιών στις κυπριακές βιομηχανίες, καταργήθηκε από την 1/5/2004 και οι αμπελουργοί μέσα στα πλαίσια της φιλελευθεροποίησης που προέκυψε ήταν πλέον ελεύθεροι να διαπραγματευτούν με τις οινοβιομηχανίες τους όρους πώλησης των αμπελουργικών τους προϊόντων. Προς καλύτερη εξυπηρέτηση των αμπελουργών η εφεσίβλητη διέθετε σε ένα τραπέζι στο καφενείο του εργοστασίου της στη Λεμεσό ένα ομοιόμορφο έγγραφο στο οποίο ο πωλητής αμπελουργός κατέγραφε την ποικιλία, ποσότητα και τιμή που ζητούσε για τα συγκεκριμένα είδη σταφυλιών, τα οποία ήταν πρόθυμος να πωλήσει στην εφεσίβλητη (Η προσφορά). Η προσφορά που υπογραφόταν από τον αμπελουργό διαβιβαζόταν στην εφεσίβλητη, η οποία έχοντας υπόψη τις ανάγκες της εξέδιδε στον αμπελουργό δελτίο εισαγωγής των σταφυλιών στο εργοστάσιο (κουπόνι) που έδιδε την ευχέρεια στον αμπελουργό σε μια σύντομη ημερομηνία να μεταφέρει τα σταφύλια του στο εργοστάσιο της εφεσίβλητης. Ο αμπελουργός ακολούθως προέβαινε στην αποκοπή των σταφυλιών και διευθετούσε τη μεταφορά τους στο εργοστάσιο της εφεσίβλητης. Εκεί υπάλληλοι της εφεσίβλητης παραλάμβαναν το φορτίο και κατέγραφαν στο Δελτίο Παράδοσης Σταφυλιών το είδος, την ποιότητα και την ημερομηνία παραλαβής των σταφυλιών. Ο καθορισμός της τιμής των σταφυλιών αποτέλεσε το θέμα της διαφωνίας μεταξύ των διαδίκων, που οδήγησε στην παρούσα διαδικασία.
Είναι η θέση της εφεσίβλητης ότι ο καθορισμός της τιμής των σταφυλιών γινόταν μετά την παραλαβή των σταφυλιών από την εφεσίβλητη με την έκδοση γραπτής ανακοίνωσης (Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς - Όροι Παραλαβής Σταφυλιών), η οποία αναρτάτο στο ζυγιστικό κέντρο του εργοστασίου της εφεσίβλητης. Έτσι η σχετική συμφωνία συνεπληρούτο μετά τη δημοσιοποίηση της τιμής την οποία καθόριζε η εφεσίβλητη μετά την παράδοση των σταφυλιών.
Είναι η θέση του εφεσείοντος ότι μετά την υποβολή της έγγραφης του προσφοράς (Τεκμήριο 1) και την παράδοση 10.440 κιλών σταφυλιών τύπου αλικάντε (αρχικά η προσφορά του εφεσείοντος ήταν για 8.000 κιλά αλλά οι υπάλληλοι της εφεσίβλητης αποδέχθηκαν 10.440 κιλά) και την έκδοση απόδειξης παραλαβής εκ μέρους της εφεσίβλητης (Τεκμήριο 2) είχε συναφθεί συμφωνία πώλησης και ότι η εφεσίβλητη θα έπρεπε να του είχε καταβάλει το ποσό των £1.556 (10.440 κιλά προς 0.15 σεντ). Αντίθετα η θέση της εφεσίβλητης είναι ότι η συμφωνία είχε συμπληρωθεί μετά την κοινοποίηση της τιμής της αγοράς στην Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς - Όροι Παραλαβής Σταφυλιών Εσοδείας 2004, σύμφωνα με την οποία η τιμή είχε καθοριστεί προς 0.09 σεντ το κιλό και έτσι ο εφεσείων εδικαιούτο μόνο £939.606 (10.440 κιλά προς 0.09 σεντ). Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω διαφορετικής προσέγγισης η εφεσίβλητη κατέβαλε το ποσό των £939.60 σεντ στον εφεσείοντα, ο οποίος με την παρούσα αγωγή και έφεση απαιτά την καταβολή του υπολοιπόμενου ποσού των £626.40 σεντ.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού προέβηκε σε μια αξιολόγηση της προφορικής και έγγραφης μαρτυρίας που είχε παρουσιαστεί, αποδέχθηκε τη θέση της εφεσίβλητης και απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντος. Στη σχετική αιτιολογία του το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Προσφορά του εφεσείοντος (Τεκμήριο 1) συνιστούσε την έγγραφη προσφορά του, ότι το Δελτίο Παράδοσης Σταφυλιών (Τεκμήριο 2) δεν μπορούσε να συνιστά αποδοχή της προσφοράς του εφεσείοντος και ότι η Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς - Όροι Παραλαβής Σταφυλιών Εσοδείας 2004 (Τεκμήριο 5) συνιστούσε την Αντιπρόταση της εφεσίβλητης στην προσφορά του εφεσείοντος. Προς τούτο το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού σημείωσε ότι η παράδοση των σταφυλιών από τον εφεσείοντα στην εφεσίβλητη συνιστούσε ανεπιφύλακτη αποδοχή των τιμών που είχε καθορίσει η εφεσίβλητη, προχώρησε να συμπεράνει ότι θα ήταν αδιανόητο να μην είχε περιέλθει στη γνώση του εφεσείοντος ο καθορισμός των τιμών όπως αυτός αναφερόταν στη σχετική Ανακοίνωση της εφεσίβλητης.
(β) Η νομική πλευρά.
Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα περίπτωση είναι κατά πόσο με τη συμπλήρωση της έγγραφης προσφοράς (Τεκμήριο 1) από τον εφεσείοντα και την παραλαβή των σταφυλιών από την εφεσίβλητη σύμφωνα με το Δελτίο Παραλαβής Σταφυλιών (Τεκμήριο 2), είχε συναφθεί συμφωνία αγοραπωλησίας των 10.440 κιλών σταφυλιών τύπου αλικάντε προς 0.15 σεντ το κιλό σύμφωνα με την Προσφορά που υπέβαλλε ο εφεσείων ή η συμφωνία είχε συναφθεί προς 0.09 σεντ σύμφωνα με την κοινοποίηση των τιμών, όπως αυτή περιεχόταν στην Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς - Όροι Παραλαβής Σταφυλιών Εσοδείας 2004 που είχε αναρτηθεί στο ζυγιστικό χώρο του εργοστασίου.
Η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων δεσμευόταν ως προς το ύψος της τιμής από την Ανακοίνωση Προς τους Αμπελουργούς που είχε αναρτήσει η εφεσίβλητη στο ζυγιστικό χώρο του εργοστασίου της, είναι λανθασμένη. Ο εφεσείων αρνήθηκε ότι ήταν γνώστης του περιεχομένου της Ανακοίνωσης των τιμών της εφεσίβλητης και όταν ζήτησε από τους υπαλλήλους της εφεσίβλητης όπως του καταβληθεί το υπόλοιπο της απαίτησης του και οι υπάλληλοι τον πληροφόρησαν ότι υπήρχε σχετική ανακοίνωση στο ζυγιστικό χώρο, ο εφεσείων τους απάντησε ότι δεν υπήρχε τέτοια ανακοίνωση. Ακολούθως όταν τον πληροφόρησαν ότι οι τιμές είχαν δημοσιευθεί σε εφημερίδες που κυκλοφορούν και ο εφεσείων τους προκάλεσε να του δείξουν μια εφημερίδα που είχε δημοσιεύσει τις τιμές, οι υπάλληλοι της εφεσίβλητης του απάντησαν "Δεν έχουμε". Από τη στιγμή που ο εφεσείων αρνήθηκε ότι είχε λάβει γνώση των τιμών που είχαν καθοριστεί από την εφεσίβλητη, η τελευταία είχε το βάρος να αποδείξει ότι οι τιμές είχαν περιέλθει σε γνώση του εφεσείοντος. Όμως τέτοιο συμπέρασμα δεν μπορούσε να εξαχθεί από τη μαρτυρία που είχε δοθεί και το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων θα ήταν αδιανόητο να μην γνώριζε τις τιμές, παραμένει στη σφαίρα των εικασιών.
Με βάση τη μαρτυρία που έχει δοθεί φαίνεται ότι υπήρξε μια προσφορά (offer) εκ μέρους του εφεσείοντος, ημερομηνίας 12/8/2004 στην εφεσίβλητη για την πώληση 10.440 κιλών σταφυλιών τύπου αλικάντε προς 0.15 σεντ το κιλό. Ο εφεσείων παρέδωσε την πιο πάνω ποσότητα στην εφεσίβλητη στις 24/8/2004. Η πιο πάνω παραλαβή εκ μέρους της εφεσίβλητης, χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη ως προς το μετέπειτα καθορισμό της τιμής πώλησης, συνιστούσε αποδοχή (acceptance) της προσφοράς του εφεσείοντος και ολοκλήρωση της συμφωνίας πώλησης. Η ανάρτηση της τιμής του πιο πάνω είδους στο ζυγιστικό χώρο του εργοστασίου της εφεσίβλητης, που δεν έχει αποδειχθεί ότι περιήλθε σε γνώση του εφεσείοντος, συνιστά γεγονός που είχε διαδραματιστεί μετά τη σύναψη της συμφωνίας.
Η εισήγηση της εφεσίβλητης ότι ο εφεσείων με την αποδοχή της επιταγής για το ποσό των £911.41 κωλύεται από του να απαιτήσει το υπολοιπόμενο ποσό των £626.40, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Και τούτο γιατί όπως φαίνεται από τα σχετικά πρακτικά ο εφεσείων διαμαρτυρήθηκε προς τους υπαλλήλους της εφεσίβλητης όταν του έδωσαν την επιταγή για το ποσό των £911.41 αναφέροντας τους ότι θα κινηθεί δικαστικά, για να πάρει την απάντηση "ό,τι θέλεις κάμε". Σημειώνουμε ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός του εφεσείοντος δεν αντικρούστηκε από την εφεσίβλητη.
Συνακόλουθα η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται απόφαση υπέρ του εφεσείοντος για το οφειλόμενο υπόλοιπο των £626.40 σεντ, με νόμιμο τόκο από 7/3/2005 (ημερομηνία καταχώρισης της αγωγής), πλέον έξοδα τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ' έφεση.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα, πρωτοδίκως και κατ' έφεση, υπέρ του εφεσείοντος.