|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 1294
19 Δεκεμβρίου, 2008
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ZEINAH ALIBRAHIM,
Εφεσείουσα,
v.
ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Έφεση Αρ. 6/2007)
Οικογενειακό Δίκαιο ― Διαζύγιο ― Ισχυρός κλονισμός της έγγαμης σχέσης ― Εύρημα ότι το κλονιστικό γεγονός ήταν η αδικαιολόγητη απουσία της συζύγου (καθ' ης η αίτηση) επί μακρόν (7 περίπου μήνες) από τη συζυγική στέγη ― Δεν ετεκμηριώνετο από την προσαχθείσα μαρτυρία ― Ανατροπή, κατ' έφεση, πρωτόδικης απόφασης για λύση του γάμου.
Ο εφεσίβλητος ζήτησε τη λύση του γάμου του με την εφεσείουσα στη βάση του ισχυρού κλονισμού της συζυγικής σχέσης, προβάλλοντας στην αίτησή του ισχυρισμό ότι οι σχέσεις τους διασαλεύθηκαν από τις αρχές του 2005 και ότι στις 14.1.2005 η εφεσείουσα έφυγε για διακοπές στη Συρία με σκοπό να επιστρέψει σε δεκαπέντε μέρες και έκτοτε δεν επέστρεψε, δηλώνοντάς του ότι δεν τον θέλει πλέον και δεν επιθυμεί να ζήσει μαζί του.
Η εφεσείουσα, με την υπεράσπισή της, αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του εφεσίβλητου και απέδωσε σε επιθυμία του ιδίου, για δικούς του λόγους τους οποίους ανέφερε, την έκδοση διαζυγίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση με αναφορά στην επί μακρόν, δηλαδή επί 7 περίπου μήνες, παραμονή της εφεσείουσας στη Συρία και όχι με αναφορά σε προβλήματα ή φιλονικίες πριν το επίμαχο ταξίδι της εφεσείουσας στη Συρία.
Η εφεσείουσα εφεσίβαλε την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν στάθμισε ορθά τα δεδομένα τα οποία προέκυψαν κατά την αντεξέταση του εφεσίβλητου, τα οποία αλλοιώνουν δραστικά ό,τι εμφανίστηκε από τον εφεσίβλητο ως αδικαιολόγητη απουσία της εφεσείουσας από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2005 από τη συζυγική στέγη στη βάση της οποίας εκδόθηκε το διαζύγιο.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα, πρωτοδίκως και κατ' έφεση, υπέρ της εφεσείουσας.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Τουμαζή, Πρ., Καρατσής, Δ., Αντωνιάδης, Δ.), (Αίτ. Αρ. 355/05), ημερομ. 29.1.07.
Γ. Βλαδιμήρου, για Χρ. Αδάμου, για την Eφεσείουσα.
Τ. Μιλτιάδου για Γ. Κωνσταντίνου, για τον Eφεσίβλητο.
Εx tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος ζήτησε τη λύση του γάμου του με την εφεσείουσα στη βάση, όπως αυτή προσδιορίζεται στην αίτηση του, του ισχυρού κλονισμού της συζυγικής σχέσης, ως ακολούθως:
«Τον πρώτο μήνα της γαμικής συμβίωσης τους οι σχέσεις των διαδίκων φαινομενικά ήσαν καλές αλλά αργότερα άρχισαν να έχουν προβλήματα. Αρχές του 2005 τα προβλήματα έγιναν έντονα, δεν υπήρχε καθόλου επικοινωνία μεταξύ τους, υπήρχε πλήρης αδιαφορία της καθ' ης η αίτηση προς τον Αιτητή, είχαν καθημερινώς καυγάδες και στις 14.1.2005 η καθ' ης η αίτηση έφυγε για διακοπές στην Συρία με σκοπό να επιστρέψει σε δεκαπέντε μέρες. Μετά την πάροδο των δεκαπέντε ημερών η καθ' ης η αίτηση δεν επέστρεψε και αφού ο Αιτητής ανέμενε κάποιο χρονικό διάστημα επικοινώνησε τηλεφωνικά μαζί της για να δει τι συμβαίνει. Η καθ' ης η αίτηση του εδήλωσε ότι δεν τον θέλει πλέον και δεν θέλει να ζήσει μαζί του.
Έκτοτε είναι σε διάσταση μέχρι και σήμερα.
Όπως περιγράφεται και φαίνεται από τα πιο πάνω ο γάμος των διαδίκων είναι νεκρός. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξανασμίξουν και να αναβιώσουν τον γάμο τους.
Ο Αιτητής δηλώνει ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.»
Η εφεσείουσα, με την υπεράσπιση της, αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του εφεσίβλητου, απέδωσε σε επιθυμία του ιδίου, για δικούς του λόγους τους οποίους ανέφερε, την έκδοση διαζυγίου. Όπως πρόσθεσε, πάντοτε τον αγαπούσε και εξακολουθεί να τον αγαπά και τίποτε που να οφείλεται στην ίδια δημιούργησε οποιασδήποτε φύσης προβλήματα στο γάμο τους. Στο ταξίδι της στη Συρία, απ΄ όπου κατάγεται, αναφέρθηκε ειδικά, και θα επανέλθουμε σ΄ αυτό το ζήτημα στο κατάλληλο στάδιο.
Κατέθεσε ως μάρτυρας μόνον ο εφεσίβλητος. Η εφεσείουσα επέλεξε να μην καταθέσει αφού έκρινε πως στη βάση της μαρτυρίας του εφεσίβλητου η αίτηση του θα έπρεπε να απορριφθεί. Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε διαφορετική άποψη. Διαπίστωσε κλονιστικό γεγονός οφειλόμενο στην εφεσείουσα ως ακολούθως:
«Τον Ιούλιο του 2005, όταν η καθ' ης η αίτηση ήρθε στην Κύπρο, ο γάμος ήταν νεκρός. Η απομάκρυνση της καθ' ης η αίτηση από το συζυγικό οίκο για 7 μήνες κλόνισε ανεπανόρθωτα το γάμο των διαδίκων. Η εξακολούθηση της έγγαμης συμβίωσης καθίσταται βασικά αφόρητη για τον αιτητή.»
Επομένως, η πρωτόδικη απόφαση δεν εκδόθηκε με αναφορά σε προβλήματα ή φιλονικίες πριν από το επίμαχο ταξίδι της εφεσείουσας στη Συρία. Εκδόθηκε με αναφορά στην επί μακρόν, δηλαδή επί 7 περίπου μήνες, παραμονή της εφεσείουσας στη Συρία. Ορθώς θα λέγαμε δεν έγινε αναφορά σε καυγάδες ή άλλα επεισόδια πριν από το ταξίδι στη Συρία ως κλονιστικού γεγονότος αφού, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, το ταξίδι στη Συρία έγινε με τη συμφωνία και του εφεσίβλητου, για διακοπές, με την προοπτική της επιστροφής στο συζυγικό οίκο.
Κατά την αντεξέταση του εφεσίβλητου προέκυψαν δεδομένα τα οποία, ενώ εν πολλοίς καταγράφονται στην πρωτόδικη απόφαση, δεν μας φαίνεται ότι αξιολογήθηκαν ορθά. Παραδέχθηκε ο εφεσίβλητος πως 10 μέρες μετά την αναχώρηση της εφεσείουσας για τη Συρία, τον Ιανουάριο του 2005, ταξίδευσε και ο ίδιος εκεί, έμειναν στο ίδιο διαμέρισμα και είχαν και ερωτικές σχέσεις. Όχι μόνον αυτό αλλά, όταν θα έφευγε ο εφεσίβλητος, ο ίδιος είπε στην εφεσείουσα να μην τον ακολουθήσει αμέσως αλλά να περιμένει μερικές μέρες επειδή θα μεσολαβούσε ταξίδι του στην Ελλάδα. Αυτά μας φέρνουν περίπου στο Φεβρουάριο του 2005 και, με βάση τη μαρτυρία του ιδίου του εφεσίβλητου, έχουμε ακόμα την κοινή προοπτική των διαδίκων να συνεχίσουν το γάμο τους και βεβαίως τη συγκατοίκηση τους στην Κύπρο. Δεν θα μπορούσε, επομένως, να γίνει λόγος για αδικαιολόγητη απουσία της εφεσείουσας από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2005. Παρεμβλήθηκαν όμως και άλλα γεγονότα. Τον Απρίλιο, όπως και πάλι παραδέχτηκε ο εφεσίβλητος κατά την αντεξέταση του, ταξίδευσε στη Συρία και συγκατοίκησε με την εφεσείουσα, στο ίδιο διαμέρισμα αλλά σε χωριστό δωμάτιο, χωρίς όμως τότε να είχαν ερωτικές σχέσεις. Σκοπός του ταξιδιού του ήταν η υποβολή του σε εγχείρηση κοίλης που πράγματι έγινε, με την εφεσείουσα να ήταν κοινωνός των ζητημάτων της εγχείρισης.
Αυτά τα δεδομένα ασφαλώς αλλοιώνουν δραστικά ό,τι εμφανίστηκε από τον εφεσίβλητο ως αδικαιολόγητη απουσία της εφεσείουσας από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2005 από τη συζυγική στέγη, στη βάση της οποίας, όπως έχουμε αναφέρει, εκδόθηκε και το διαζύγιο.
Καταλήγουμε πως η τελική κρίση του δικαστηρίου, όπως την έχουμε παραθέσει, δεν βρίσκει έρεισμα στη μαρτυρία που είχε προσαχθεί. Επομένως η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και ακυρώνεται. Τα έξοδα, πρωτοδίκως και κατ΄ έφεση, επιδικάζονται υπέρ της εφεσείουσας.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα, πρωτοδίκως και κατ' έφεση, υπέρ της εφεσείουσας.