|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 921
11 Σεπτεμβρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
1. ΑΡΤΕΜΙΔΑ ΤΟΥΜΑΖΗ,
2. ΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥΜΑΖΗΣ,
Εφεσείοντες - Εναγόμενοι,
ν.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΡΙΚΩΜΙΤΕΣ ΛΤΔ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥΣ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΙΜΩΝΟΣ,
Εφεσιβλήτων - Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 342/2006)
Διαιτησία ― Διαιτητική απόφαση ― Εγγραφή και εκτέλεση διαιτητικής απόφασης ― Κατά πόσο δεν μπορεί να εκτελεστεί διαιτητική απόφαση πριν την εκπνοή της προθεσμίας καταχώρησης έφεσης.
Στις 20.7.2005 εκδόθηκε διαιτητική απόφαση εναντίον των εφεσειόντων - εναγομένων με την οποία αυτοί διατάσσονταν να πληρώσουν στους εφεσίβλητους - ενάγοντες το ποσό των £17.818,95, πλέον τόκους ως υπόλοιπο συμφωνίας και/ή για εκτελεσθείσα εργασία και/ή για πρόσθετη εργασία ως εργολήπτες στην οικία των εφεσειόντων.
Στις 21.7.2005 οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης.
Στις 15.2.2006 το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση των εφεσειόντων για παραμερισμό της διαιτητικής απόφασης και για αναστολή της διαδικασίας. Οι εφεσείοντες καταχώρησαν την πολιτική έφεση υπ' αριθμό 67/2006 η οποία αποσύρθηκε ανεπιφύλακτα στις 27.11.2007.
Εν τω μεταξύ, ήδη από τις 30.10.2006, το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση επί της αιτήσεως των εφεσιβλήτων ημερ.21.7.2005, εγκρίνοντας την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης. Οι εφεσείοντες καταχώρησαν την παρούσα έφεση εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης.
Προέβαλαν δύο λόγους έφεσης:
(α) Το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα απεφάνθη ότι η αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης δεν ήταν πρόωρη, αφού δεν παρήλθε ο χρόνος των 21 ημερών για καταχώρηση έφεσης, και,
(β) Το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα απεφάνθη ότι η απουσία της παραγράφου 3.4.8 της διαιτητικής απόφασης δεν επηρεάζει την ουσία της αιτιολογίας της διαιτητικής απόφασης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο γενικός κανόνας είναι ότι κάθε απόφαση είναι εκτελεστή, έστω κι' αν έχει καταχωρηθεί έφεση εναντίον της, εκτός αν υπάρχει διάταγμα αναστολής της εκτέλεσής της. Στην παρούσα περίπτωση τέτοιο διάταγμα δεν υπάρχει, επομένως δεν υπάρχει οτιδήποτε που να εμποδίζει την καταχώρηση της παρούσας αίτησης. Με την άδεια του Δικαστηρίου διαιτητική απόφαση μπορεί να εκτελεστεί οποτεδήποτε έστω και αν η προθεσμία για παραμερισμό της δεν έχει εκπνεύσει.
2. Είναι ορθή η θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η απουσία μιάς παραγράφου στην αρίθμηση των παραγράφων ουδόλως επηρεάζει την ουσία και αιτιολογία της διαιτητικής απόφασης η οποία και πλήρης είναι και καθόλα αιτιολογημένη.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εις βάρος των εφεσειόντων.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, (Πογιατζής, Α.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 3770/02), ημερ. 30.10.06.
Μ. Σουρουλλά, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Λουκαΐδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την υπ' αριθμό 3770/2002 αγωγή, που καταχώρησαν στο Ε.Δ. Λάρνακας στις 7.10.2002, οι εφεσίβλητοι αξίωσαν από τους εφεσείοντες ποσό £27.330, συν τόκους, ως υπόλοιπο συμφωνίας και/ή για εκτελεσθείσα εργασία και/ή για πρόσθετη εργασία την οποία έκαμαν ως εργολήπτες στην οικία των εφεσειόντων. Με την υπεράσπιση οι εφεσείοντες αρνήθηκαν την αξίωση. Ταυτόχρονα, ήγειραν ανταπαίτηση για £45.000 για κατ' ισχυρισμό κακοτεχνίες που επέφεραν ισάξια μείωση της αξίας της οικίας τους.
Η ακρόαση της αγωγής άρχισε στις 7.10.2003, με κατάθεση του ΜΕ1 Χρ. Μονογιού, Επιμετρητή Ποσοτήτων. Την ίδια μέρα, και προτού συμπληρωθεί η κύρια εξέταση του μάρτυρα, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να παραπέμψουν τη διαφορά σε δεσμευτική διαιτησία. Στις 27.5.2004 υπογράφηκε μεταξύ των διαδίκων συμφωνητικό έγγραφο για διορισμό Διαιτητή.
Στις 20.7.2005 εξεδόθη η διαιτητική απόφαση. Με αυτήν, οι εφεσείοντες εντέλλονταν να πληρώσουν στους εφεσίβλητους το ποσό των £17.818,95, πλέον τόκους. Την επομένη, 21.7.2005, οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης. Στις 8.8.2005 οι εφεσείοντες καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση.
Στις 26.8.2005 οι εφεσείοντες καταχώρησαν αίτηση για ακύρωση και/ή παραμερισμό της διαιτητικής απόφασης και για αναστολή της διαδικασίας εκτέλεσής της.
Το Δικαστήριο, κρίνοντας ότι η αίτηση για παραμερισμό της διαιτητικής απόφασης, παρότι έπετο χρονικά, θα επηρέαζε και την πορεία της αίτησης για εγγραφή της, και για αποφυγή τυχόν δικονομικού αδιεξόδου που θα προέκυπτε σε περίπτωση που εγγραφόταν πρώτα η διαιτητική απόφαση και, ακολούθως, ακυρωνόταν, προχώρησε πρώτα, με τη σύμφωνη γνώμη αμφότερων των πλευρών, στην ακρόαση της αίτησης για παραμερισμό.
Με απόφασή του ημερομηνίας 15.2.2006, το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για παραμερισμό της διαιτητικής απόφασης και για αναστολή της διαδικασίας εκτέλεσης. Την 1.3.2006 οι εφεσείοντες καταχώρησαν την υπ' αριθμό 67/2006 Πολιτική Έφεση κατά της απόφασης του Δικαστηρίου της 15.2.2006. Με την έφεση προσβαλλόταν ως εσφαλμένη η απόφαση του Δικαστηρίου ότι η διαιτητική απόφαση ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Στις 27.11.2007 οι εφεσείοντες απέσυραν ανεπιφύλακτα την έφεση.
Εν τω μεταξύ, ήδη από τις 30.10.2006, το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του επί της αιτήσεως των εφεσιβλήτων της 21.7.2005, εγκρίνοντας την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης.
Στις 10.11.2006 η εφεσείουσα καταχώρησε την παρούσα έφεση εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου της 30.10.2006 για την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης. Πρόβαλε δύο λόγους έφεσης:
(α) ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα απεφάνθη ότι η αίτηση για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης δεν ήταν πρόωρη, αφού δεν παρήλθε ο χρόνος των 21 ημερών για καταχώρηση έφεσης, και,
(β) ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα απεφάνθη ότι η απουσία της παραγράφου 3.4.8 της διαιτητικής απόφασης δεν επηρεάζει την ουσία της αιτιολογίας της διαιτητικής απόφασης.
Δεν ευσταθεί ούτε ο πρώτος, ούτε ο δεύτερος λόγος έφεσης.
Όσον αφορά τον πρώτο λόγο έφεσης, ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο απεφάνθη ότι "Ο γενικός κανόνας είναι ότι κάθε απόφαση είναι εκτελεστή, έστω κι' αν έχει καταχωρηθεί έφεση εναντίον της, εκτός αν υπάρχει διάταγμα αναστολής της εκτέλεσής της. Στην παρούσα περίπτωση τέτοιο διάταγμα δεν υπάρχει, επομένως δεν υπάρχει οτιδήποτε που να εμποδίζει την καταχώρηση της παρούσας αίτησης." Συναφώς, παραπέμπουμε και στο ακόλουθο απόσπασμα από το Russel on Arbitration, 17th Edition, όπου αναφέρεται ότι (σελίδα 289): "With the leave of the court or a judge an award may be enforced at any time, though the time for moving to set it aside has not elapsed." (Ord.42, r.31A). Σε μετάφραση: "Με την άδεια του Δικαστηρίου διαιτητική απόφαση μπορεί να εκτελεστεί οποτεδήποτε έστω και αν η προθεσμία για τον παραμερισμό της δεν έχει εκπνεύσει." (Δ.42, θ.31Α).
Όσον αφορά το δεύτερο λόγο έφεσης, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, αυτός καλύπτεται από το δεδικασμένο, καθότι το θέμα της επάρκειας της αιτιολογίας της διαιτητικής απόφασης ήταν αντικείμενο της Πολιτικής Έφεσης 67/2007, που αποσύρθηκε ανεπιφύλακτα στις 27.11.2007, και που στρεφόταν, όπως αναφέραμε, κατά της απόφασης του Δικαστηρίου στην αίτηση των εφεσειόντων της 26.8.2005 για ακύρωση και/ή παραμερισμό της διαιτητικής απόφασης, είναι προφανές ότι εδώ πρόκειται περί αβλεψίας ή δακτυλογραφικού λάθους. Οι λεπτομέρειες της ανταπαίτησης των εφεσειόντων παρατίθενται στις σελίδες 15-19 της διαιτητικής απόφασης. Ορθή είναι, επομένως, η επί του θέματος προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι,
"Στη σελ. 19 της Διαιτητικής Απόφασης γίνεται αναφορά σε Παράγραφο 3.4.8 η οποία έπρεπε να είναι καταγραμμένη στην προηγούμενη σελ. 18. Τέτοια Παράγραφος όμως δεν υπάρχει και οι Καθ' ων τη θεωρούν τόσο ουσιαστική που ισχυρίζονται ότι γι' αυτό το λόγο και μόνο η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Διαφωνώ με τη συλλογιστική αυτή. Δεν διαφαίνεται ο λόγος για το λάθος αυτό, αν δηλαδή είναι από αβλεψία ή από δακτυλογραφικό λάθος, όμως το ουσιαστικό σημείο θεωρώ πως είναι αυτό: η απουσία μίας Παραγράφου στην αρίθμηση των Παραγράφων, ουδόλως επηρεάζει την ουσία και αιτιολογία της Διαιτητικής Απόφασης η οποία και πλήρης είναι και καθόλα αιτιολογημένη."
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος των εφεσειόντων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος των εφεσειόντων.