|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 170
18 Φεβρουαρίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΕΠΙΠΛΩΣΕΙΣ Π. ΜΙΧΑΗΛ ΛΤΔ,
Εφεσείοντες - Ενάγοντες,
ν.
1. ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ,
2. ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ,
Εφεσιβλήτων - Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 12126)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Αξιοπιστία μαρτύρων ― Εφετείο, δεν επεμβαίνει σε ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την αξιοπιστία μαρτύρων εκτός αν δεν δικαιολογούνται από την ενώπιόν του μαρτυρία ή υπάρχει σφάλμα στην κρίση επί τούτων ή επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή της εφεσείουσας εταιρείας εναντίον των εφεσιβλήτων με την οποία διεκδικούσε ποσό £92.000, βάσει συμφωνίας ασφαλιστικής κάλυψης έναντι πυρός σε σχέση με το εργοστάσιο επίπλων που διατηρούσε το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά στις 13.2.1998.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η μαρτυρία του βασικού μάρτυρα της εφεσείουσας Παύλου Παύλου, ο οποίος ενεργούσε ως ανεξάρτητος ασφαλιστικός πράκτορας, ήταν αναξιόπιστη ενώ εκείνη των εφεσιβλήτων αξιόπιστη και κατέληξε ότι δεν έγινε αποδεκτή η Πρόταση Ασφάλισης, δεν εκδόθηκε καλυπτικό σημείωμα ούτε και βεβαίως ασφαλιστικό συμβόλαιο.
Η εφεσείουσα εφεσίβαλε την απόφαση. Εισηγήθηκε πως από τη μαρτυρία του Παύλου προέκυπτε πως αυτός είχε τη διαβεβαίωση του διευθυντή των εφεσιβλήτων πως η αίτηση έγινε αποδεκτή, και ότι από εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε ισχύ η ασφαλιστική κάλυψη.
Αποφασίστηκε ότι:
Η κατάληξη πως, σύμφωνα με τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν αποδείχθηκε ότι έγινε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για κάλυψη του εργοστασίου της εφεσείουσας από κίνδυνο πυρκαγιάς, ήταν ευλόγως αναμενόμενη.
Η έφεση απορρίφθηκε με €3.300 έξοδα συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Παπαδοπούλου, Π.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 3580/99), ημερομ. 5.7.04.
Κ. Δημητριάδης, για τους Εφεσείοντες.
Ν. Χ"Ιωάννου, για τους Εφεσίβλητους.
Εx-tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: H εφεσείουσα, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, αξίωσε από την εφεσίβλητη, ασφαλιστική εταιρεία, ποσό £92.000, βάσει συμφωνίας ασφαλιστικής κάλυψης έναντι πυρός, που ισχυρίζεται πως συνήφθη μεταξύ τους.
Το εργοστάσιο επίπλων της εφεσείουσας, με το περιεχόμενο του, καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά στις 13.2.1998. Είναι κοινώς παραδεκτό πως δεν εκδόθηκε ασφαλιστικό συμβόλαιο μήτε και πληρώθηκε οποιοδήποτε ασφάλιστρο. Η εφεσείουσα όμως ισχυρίζεται πως κατέληξε με την εφεσίβλητη σε συμφωνία και η τελευταία ανέλαβε την υποχρέωση να αποζημιώσει την εφεσείουσα σε περίπτωση πυρκαγιάς στο εργοστάσιο της.
Είναι οι συνθήκες που δημιούργησαν την αιτία αγωγής, που ήσαν το αντικείμενο της πρωτόδικης διαδικασίας, στην οποία η απόφαση εκδόθηκε μετά από μακρά ακροαματική διαδικασία. Βασικός μάρτυρας της εφεσείουσας ήταν ο Παύλος Παύλου, ο οποίος ενεργούσε ως ανεξάρτητος ασφαλιστικός πράκτορας. Σύμφωνα δε με τη διαπίστωση της Προέδρου, και αυτή δεν αμφισβητείται στη συγκεκριμένη υπόθεση που εξετάζουμε, ενεργούσε ως αντιπρόσωπος της εφεσίβλητης.
Ο Παύλου είχε επισκεφθεί το εργοστάσιο της εφεσείουσας, το οποίο και επιθεώρησε μαζί με το διευθυντή της. Προέβη δε σε εκτιμήσεις ως προς την αξία του κτηρίου των μηχανημάτων και του περιεχομένου του. Συμπληρώθηκε εκεί έντυπο Πρότασης Ασφάλειας Πυρός, το οποίο ο Παύλου ανέλαβε να διαβιβάσει στην εφεσίβλητη. Ως αξία του κτηρίου και του περιεχομένου του δηλώθηκε το ποσό των £92.000.
Ήταν δε η θέση του διευθυντή της εφεσείουσας πως ο Παύλου του είπε αργότερα πως η πρόταση ήταν «εντάξει» και ότι διαβεβαίωσε και ο διευθυντής της εφεσίβλητης πως ήδη βρισκόταν σε ισχύ η συμφωνία ασφάλισης.
Αντίθετη ήταν η θέση της εφεσίβλητης. Δέκτηκε πως παρέλαβε από τον Παύλου την Πρόταση Ασφάλισης, την οποία όμως και απέρριψε την επομένη ημέρα της πυρκαγιάς. Ο Παύλου, ως αντιπρόσωπος τους, δεν είχε δικαίωμα να αποδέχεται Προτάσεις Ασφάλισης ή να εγκρίνει τους κινδύνους που ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο καλύπτει. Δεν εκδόθηκε ασφαλιστικό συμβόλαιο ή καλυπτικό σημείωμα.
Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, ενώπιον της οποίας συζητήθηκε η υπόθεση, ασχολήθηκε στη μακροσκελή απόφαση της με τη μαρτυρία που προσκομίστηκε, την οποία και ανέλυσε ενδελεχώς προτού καταλήξει στις διαπιστώσεις της οι οποίες, ως εκ της φύσεως της μαρτυρίας, βασίστηκαν στην αξιοπιστία των μαρτύρων και το περιεχόμενο της, το οποίο αξιολογήθηκε στη βάσανο της λογικής και εμπειρίας, αναφορικά με τη λογικά αναμενόμενη συμπεριφορά των ανθρώπων και τις συναλλαγές τους. Έκρινε η Πρόεδρος πως ο Παύλου δεν είπε την αλήθεια στο Δικαστήριο σε μια προφανή προσπάθεια να βοηθήσει την εφεσείουσα.
Διαβάσαμε με προσοχή την πρωτόδικη απόφαση και με την ίδια προσοχή ακούσαμε το δικηγόρο της εφεσείουσας, ο οποίος, προσπάθησε να εντοπίσει περικοπές στη μαρτυρία του Παύλου για να υποστηρίξει πως ο μάρτυρας αυτός είχε τη βεβαίωση του διευθυντή της εφεσίβλητης πως η αίτηση έγινε αποδεκτή, και ότι από εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε ισχύ η ασφαλιστική κάλυψη. Συμφωνούμε με την Πρόεδρο πως η μαρτυρία του Παύλου, όπως και να ιδωθεί, καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο ίδιος διαβεβαίωσε το διευθυντή της εφεσείουσας πως παρέδωσε την Πρόταση Ασφάλισης στην εφεσίβλητη, ο διευθυντής της οποίας τον διαβεβαίωσε πως η Πρόταση ήταν εντάξει. Στο ουσιαστικό μέρος όμως της μαρτυρίας του ο Παύλου είπε πως επισήμανε στο διευθυντή της εφεσείουσας ότι εναπόκειτο στην εφεσίβλητη να αποδεχτεί την πρόταση ή να την απορρίψει. Σημαντικό είναι και το γεγονός πως ο διευθυντής της εφεσείουσας πρότεινε στον Παύλου να πληρώσει το πρώτο ασφάλιστρο, ο τελευταίος όμως του είπε να περιμένει να εκδοθεί πρώτα το ασφαλιστικό συμβόλαιο. Είναι γεγονός πως ο Παύλου μασώντας, θα λέγαμε, τα λόγια του ισχυρίστηκε πως τον διαβεβαίωσε ο διευθυντής της εφεσίβλητης ότι βρισκόταν σε ισχύ η ασφαλιστική κάλυψη, για να διαφοροποιηθεί όμως στη συνέχεια της αντεξέτασης με ποικίλους και συγκεχυμένους ισχυρισμούς, χωρίς να αλλοιώνεται όμως η αρχική του θέση, ότι δηλαδή εναπόκειτο στην εφεσίβλητη να αποδεχθεί ή να απορρίψει την Πρόταση Ασφάλισης.
Η Πρόεδρος δέχθηκε ως εξ ολοκλήρου αληθή τη μαρτυρία που προσκομίστηκε από την εφεσίβλητη, σύμφωνα με την οποία δεν έγινε αποδεκτή η Πρόταση, δεν εκδόθηκε καλυπτικό σημείωμα μήτε βεβαίως και ασφαλιστικό συμβόλαιο. Η κατάληξη πως, σύμφωνα με τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιον της Προέδρου και την οποία συνοψίσαμε πιο πάνω, δεν αποδείχτηκε ότι έγινε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για κάλυψη του εργοστασίου της εφεσείουσας από κίνδυνο πυρκαγιάς, ήταν ευλόγως αναμενόμενη.
Η έφεση απορρίπτεται με €3.300 έξοδα συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Η έφεση απορρίπτεται με €3.300 έξοδα συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.