|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 24
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση αρ. 74/2007).
18 Ιανουαρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν 42/74 και Ν 44/83
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 93 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155 ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΨΥΛΛΑ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΙΚΗΣ ΕΝΤΟΣ ΔΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΥΠ΄ ΑΡ. 1333/06 ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΥΠΟΘΕΣΗ ΗΜΕΡ. 18.12.2007 ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΤΟΣ ΔΙΚΗΣ.
___________________________
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
_____________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(EX-TEMPORE)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής, ο οποίος εμφανίζεται αυτοπροσώπως ενώπιον του δικαστηρίου, ζητά άδεια για καταχώριση αίτησης για την έκδοση διατάγματος της φύσεως Certiorari εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, ημερ. 18.12.2007, δια της οποίας το δικαστήριο αποδέχτηκε ως τεκμήριο την ενυπόγραφη συγκατάθεση του αιτητή για τη λήψη αίματός του από νοσηλευτικό λειτουργό του Νοσοκομείου Παραλιμνίου. Με την αίτηση του ο αιτητής ζητά μεταφορά και παρουσίαση της προαναφερόμενης απόφασης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου με σκοπό την ακύρωση της.
Στην αίτηση του ο αιτητής ισχυρίζεται ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου εσφαλμένα αποδέχτηκε, σε δίκη εντός δίκης, τη μαρτυρία του Μ.Κ.1 Λοχία Στέλιου Χριστοδούλου, καθότι αυτός περιέπεσε σε αντιφάσεις και η μαρτυρία του αντικρούεται από την κατάθεση του Μ.Κ.3 ιατρού Καρανικόλα. Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του αιτητή στην οποία αυτός αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως η μαρτυρία του Λοχία Χριστοδούλου στερείται πειστικότητας.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες εκδίδεται προνομιακό ένταλμα της φύσεως Certiorari περιγράφονται στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Δικαστή Π. Αρτέμη, στις σελ. 122 και επόμενες. Στη σελ. 122 του προαναφερόμενου συγγράμματος επεξηγούνται οι λόγοι έκδοσης, το δικαιοδοτικό πλαίσιο και η εμβέλεια του εντάλματος της φύσεως Certiorari. Ένα τέτοιο ένταλμα εκδίδεται για τους εξής λόγους:
1. Για έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
2. Για έκδηλη πλάνη νόμου (Error of law apparent on the face of the record).
3. Για προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που έλαβαν την απόφαση.
4. Για δόλο η ψευδορκία στη λήψη της απόφασης, και
5. Για παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν γίνεται οποιοσδήποτε ισχυρισμός εκ μέρους του αιτητή για οποιοδήποτε από τους προαναφερόμενους λόγους, έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας, προκατάληψης ή συμφέροντος εκ μέρους του Δικαστή, δόλου ή ψευδορκίας στη λήψη της απόφασης ή παράβασης των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Οι ισχυρισμοί του αιτητή στην προκείμενη περίπτωση, στην καλύτερη περίπτωση για τον αιτητή, μπορεί να θεωρηθούν ότι αποδίδουν στο πρωτόδικο δικαστήριο έκδηλη πλάνη νόμου.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία για να δω κατά πόσο, με τους ισχυρισμούς που πρόβαλε ο αιτητής ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, είναι δυνατό το παρόν δικαστήριο να καταλήξει σε συμπέρασμα ότι εκ πρώτης όψεως υπάρχει έκδηλη πλάνη νόμου. Όπως επεξηγείται στο προαναφερόμενο σύγγραμμα, στη σελ. 127, από την κυπριακή νομολογία προκύπτει ότι εντάλματα της φύσεως Certiorari (και Mandamus) μπορούν να εκδοθούν σε περιπτώσεις όπου υπάρχει νομική πλάνη η οποία είναι καταφανής από τα πρακτικά. Αυτό δεν συμπεριλαμβάνει, απλά, νομικά εσφαλμένες αποφάσεις. Η νομική πλάνη, καταφανής από τα πρακτικά, αναφέρεται στις περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη ερμηνεία νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή νόμου σε δεδομένη περίπτωση. Δεν είναι δηλαδή αρκετό ότι υπήρξε σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μια καθιερωμένη νομική αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που να μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας. Σχετική είναι η υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ, 126.
Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με τα στοιχεία που ο ίδιος ο αιτητής έθεσε ενώπιον μου, υπήρχε διάταγμα δικαστηρίου με το οποίο διατασσόταν η λήψη αίματος από τον κατηγορούμενο-αιτητή στην παρούσα αίτηση με σκοπό την σύγκριση του γενετικού υλικού του κατηγορούμενου-αιτητή με γενετικό υλικό που βρέθηκε στη σκηνή του εγκλήματος. Το διάταγμα εκείνο, το οποίο εκδόθηκε στις 4.7.2005, παρουσιάστηκε ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου ως τεκμήριο Β. Επιπρόσθετα ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου υπήρχε η συγκατάθεση του κατηγορούμενου-αιτητή στην παρούσα διαδικασία, για τη λήψη αίματος του με σκοπό την ανάλυση. Η συγκατάθεση εκείνη είχε κατατεθεί ως τεκμήριο Α ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου και η υπογραφή του κατηγορούμενου-αιτητή στην παρούσα διαδικασία είχε τεθεί στην παρουσία του Λοχία Χριστοδούλου αλλά και του ιατρού Καρανικόλα. Εκείνο το οποίο ισχυρίζεται βασικά ο αιτητής στην παρούσα διαδικασία, είναι ότι η συγκατάθεση του για τη λήψη αίματός του δόθηκε υπό συνθήκες τέτοιες που ήταν ορθό και δίκαιο, να θεωρηθεί ότι η συγκατάθεση δεν δόθηκε με την ελεύθερη βούληση του κατηγορούμενου-αιτητή ή τουλάχιστον ότι δόθηκε υπό συνθήκες ύποπτες, ώστε το πρωτόδικο δικαστήριο, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, να απορρίψει τη συγκατάθεση ως μη αποδεκτή μαρτυρία. Βασίζεται ο αιτητής στο ότι κατά το χρόνο που έδωσε τη συγκατάθεση του αυτός υπέφερε από κεφαλαλγία και ημικρανίες σε βαθμό που δεν μπορούσε, ουσιαστικά, να γνωρίζει τι κάμνει.
Με όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπόψη, κατέληξα στο συμπέρασμα πως η παρούσα υπόθεση δεν είναι τέτοια που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στην κατηγορία των υποθέσεων όπου υπάρχει έκδηλη πλάνη νόμου, δηλαδή πλάνη νόμου που μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το δικαστήριο χωρίς την ανάγκη έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας. Κατέληξα σ΄ αυτό το συμπέρασμα αφού έλαβα υπόψη, κυρίως, το διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο διατασσόταν η λήψη αίματος από τον κατηγορούμενο-αιτητή για τον προαναφερόμενο λόγο και η συγκατάθεση του ιδίου για τη λήψη αίματός του η οποία δόθηκε στην παρουσία του προαναφερόμενου Λοχία της Αστυνομίας και του προαναφερόμενου γιατρού. Οι ισχυρισμοί του αιτητή, κατά την κρίση μου, δεν είναι επαρκείς για να καταδείξουν ότι το πρωτόδικο δικαστήριο υπέπεσε σε έκδηλη πλάνη νόμου, όπως αυτή περιγράφεται στο προαναφερόμενο σύγγραμμα και όπως ερμηνεύεται από την κυπριακή νομολογία.
Θεωρώ λοιπόν ότι η προκείμενη περίπτωση δεν είναι κατάλληλη για να δοθεί η άδεια του παρόντος δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για έκδοση διατάγματος της φύσεως Certiorari εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου στην Ποινική Υπόθεση αρ. 1333/06, ημερ. 18.12.2007. Εκτιμώ ότι το οποιοδήποτε τυχόν νομικό ή άλλο σφάλμα διέπραξε το πρωτόδικο δικαστήριο μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει λόγο εφέσεως στον κατάλληλο χρόνο, εάν ο κατηγορούμενος-αιτητής στην παρούσα διαδικασία, βρεθεί ένοχος από το πρωτόδικο δικαστήριο στις κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζει.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ορθό και δίκαιο να απορρίψω την παρούσα αίτηση την οποία και απορρίπτω χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
/ΕΑΠ Δ.