|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 1384
21 Δεκεμβρίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΛΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 99/2006)
Ευρήματα Δικαστηρίου ? Επέμβαση Εφετείου ? Έφεση κατά των διαπιστώσεων του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις οποίες κατέληξε κατόπιν ανάλυσης και αξιολόγησης της μαρτυρίας ? Απορρίφθηκε, δεν στοιχειοθετήθηκε λόγος επέμβασης στην κρίση του Δικαστηρίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση ως η αξίωση στην αγωγή της εφεσίβλητης - ενάγουσας εναντίον του εφεσείοντος - εναγόμενου με την οποία αξίωνε ποσό ύψους £14.000 μη καταβληθέντων ενοικίων σε σχέση με την ενοικίαση των διαμερισμάτων της πρώτης από τον δεύτερο στο χωριό Ορόκλινη. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η μαρτυρία της εφεσίβλητης - ενάγουσας και του μάρτυρά της ήταν αξιόπιστη ενώ εκείνη του εφεσείοντος - εναγόμενου και της συζύγου του αναξιόπιστη. Ως αποτέλεσμα κατέληξε ότι είχε αποδειχθεί η αξίωση στην αγωγή, όχι όμως και η ανταπαίτηση του εφεσείοντος - εναγόμενου για, μεταξύ άλλων, £5.468 για κατασκευές και/ή ανακαινίσεις στις οποίες, κατά τον ισχυρισμό του, εκτέλεσε στα επίδικα διαμερίσματα.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση αμφισβητώντας την ορθότητα της πρωτόδικης κρίσης σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία των διαδίκων και των μαρτύρων και, γενικότερα, την αξιολόγηση της μαρτυρίας.
Αποφασίστηκε ότι:
Δεν έχει αποδειχθεί οποιοδήποτε σφάλμα είτε στον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο προσήγγισε τη μαρτυρία είτε στις διαπιστώσεις στις οποίες εν τέλει προέβη.
Η έφεση απορρίφθηκε με £1.200 έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Υπόθ. Αρ. 2225/06), ημερομ. 6.2.2006.
Α. Ξυψιτή για Μ. Μικελλίδου, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Λουκαΐδης, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάου.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων, ο οποίος ασχολείται με τουριστικές επιχειρήσεις, είχε οκτώ διαμερίσματα σε συγκρότημα στην Ορόκλινη, η δε εφεσίβλητη αδελφή του, εγκατεστημένη από πολλά χρόνια στη Νότιο Αφρική, ήταν ιδιοκτήτρια άλλων οκτώ διαμερισμάτων στο ίδιο συγκρότημα. Κατά το 1995 έγινε, σε σχέση με τα διαμερίσματα της εφεσίβλητης, προφορική συμφωνία από την οποία προέκυψε η μεταξύ τους διαφορά στην παρούσα υπόθεση.
Ο εφεσείων ήταν τότε διευθυντής και μέτοχος της εταιρείας Petropoulakis & Co Hotels Ltd, την οποία χαρακτήρισε ως εταιρεία του και η οποία διαχειριζόταν διπλανή, με τα διαμερίσματα, ξενοδοχειακή μονάδα. Η εφεσίβλητη, σύμφωνα με την εκδοχή της, αγόρασε τα οκτώ διαμερίσματα κατόπιν συμβουλής του εφεσείοντος ο οποίος, κατά το 1992, τη διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο για καλή επένδυση αφού θα τα ενοικίαζε ο ίδιος για συνολικό ποσό £1.000 μηνιαίως, και αυτό ήταν που έγινε. Ο εφεσείων, από τη δική του μεριά, προέβαλε ότι το ενοίκιο ήταν £800 μηνιαίως, όχι £1.000, και ότι ο ενοικιαστής των διαμερισμάτων δεν ήταν αυτός αλλά η εταιρεία του παρόλον που, σε επιστολή του τότε δικηγόρου του προς τον δικηγόρο της εφεσίβλητης, ημερ. 28 Μαΐου 2003, υπήρχε παραδοχή ότι αυτός είχε συμβληθεί προσωπικά και ήταν ο ενοικιαστής.
Με την αγωγή εναντίον του εφεσείοντος, η εφεσίβλητη αξίωσε ποσό ύψους £14.000 μη καταβληθέντων ενοικίων. Ο εφεσείων αρνήθηκε ότι όφειλε οποιοδήποτε ποσό και ανταπαίτησε (α) £5.468 για «κατασκευές και/ή ανακαινίσεις και/ή αλλαγές» στις οποίες προέβη και (β) £2.000 μηνιαίως από 1 Ιανουαρίου 2002, ημερομηνία κατά την οποία το Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα αναστολής της λειτουργίας των διαμερισμάτων, μέχρι τις 24 Απριλίου 2003 που τα διαμερίσματα παραδόθηκαν στην εφεσίβλητη. Η εφεσίβλητη αντέτεινε, ως προς αυτούς τους ισχυρισμούς, ότι είχε ήδη καταβάλει στον εφεσείοντα £7.000 για βελτιώσεις στα διαμερίσματα ενώ, σε ό,τι αφορά τη χρήση των διαμερισμάτων, η δικαστική αναστολή αφορούσε αποκλειστικά την επιχειρηματική δραστηριότητα του εφεσείοντος ο οποίος, άλλωστε, συνέχισε να κατέχει τα διαμερίσματα.
Κατέθεσε για την υπόθεση της η ίδια η εφεσίβλητη και κάλεσε ως μάρτυρα συγγενικό τους πρόσωπο - γιο αδελφής τους - ο οποίος είχε επικοινωνήσει με τον εφεσείοντα για να εισπράξει εκ μέρους της το οφειλόμενο ποσό των £14.000. Από πλευράς του εφεσείοντος κατέθεσε ο ίδιος, η υπεύθυνη του τμήματος λογιστικών υπηρεσιών του ελεγκτικού οίκου της εταιρείας του, η σύζυγος του η οποία ήταν επίσης διευθύντρια και μέτοχος της Petropoulakis & Co Hotels Ltd, όπως και κάποιος τραπεζικός υπάλληλος, απλώς για να πει ότι οι επιταγές της Petropoulakis & Co Hotels Ltd πληρώνονταν από το λογαριασμό της εταιρείας.
Το Δικαστήριο μπόρεσε, καθώς τόνισε, να διακρίνει με ευκολία την αλήθεια. Θεώρησε την εφεσίβλητη και τον ανηψιό της αξιόπιστους και αποδέχθηκε πλήρως τη μαρτυρία τους. Ενώ για τον εφεσείοντα και τη σύζυγο του σχημάτισε φτωχή εντύπωση, απορρίπτοντας ως εκ τούτου τη μαρτυρία τους σε όλες τις ουσιώδεις πτυχές της επίδικης διαφοράς. Εξήγησε, χωριστά για την κάθε περίπτωση, λεπτομερώς τους λόγους. Πρόσθεσε εξ άλλου ότι η μαρτυρία της λογιστού και του τραπεζικού υπάλληλου δεν προωθούσε την εκδοχή του εφεσείοντος σε ο,τιδήποτε. Ως αποτέλεσμα, το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση ως η αξίωση στην αγωγή και απέρριψε την ανταπαίτηση.
Η έφεση, με δώδεκα λόγους, αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης κρίσης σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία των διαδίκων και των μαρτύρων και, γενικότερα, την αξιολόγηση της μαρτυρίας. Δεν εκτείνεται σε ο,τιδήποτε άλλο. Πρόκειται, με κάθε εκτίμηση, για έφεση εντελώς αβάσιμη. Δεν έχουμε διακρίνει οποιοδήποτε σφάλμα είτε στον τρόπο με τον οποίο το Δικαστήριο προσήγγισε και αξιολόγησε τη μαρτυρία είτε στις διαπιστώσεις στις οποίες εν τέλει προέβη.
Η έφεση απορρίπτεται με £1.200 έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με £1.200 έξοδα.