|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 752
20 Ιουνίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ Η ΚΑΙ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 9/12/02:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου - Καθ' ου η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11924)
Εργοδότης και εργοδοτούμενος ? Τερματισμός απασχολήσεως εργοδοτούμενου λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς ? Το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών απέρριψε αίτηση του εργοδοτούμενου για επαναπρόσληψη και αποζημιώσεις ? Το Εφετείο απέρριψε, ως ενοχλητική και προπετή, την έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης.
Εκδίκαση δικαστικών υποθέσεων ? Έφεση ? Αιτήματα εφεσείοντος για συνεχείς αναβολές με την πρόφαση εξεύρεσης δικηγόρου που να τον εκπροσωπεί ? Καταδείκνυαν την εκ μέρους του πρόθεση παρακώλυσης της δικαστικής διαδικασίας.
Η υπηρεσία στην οποία εργοδοτείτο ο εφεσείων τερμάτισε τις υπηρεσίες του για ανάρμοστη συμπεριφορά. Ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών για επαναπρόσληψη και αποζημιώσεις. Στις 17/11/03 το Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο εφεσείων επανειλημμένα επέδειξε ανάρμοστη συμπεριφορά στους προϊσταμένους του, του επεδίκασε όμως το ποσό που αντιπροσώπευε τις αποκοπές από τις απολαβές του, ενώ βρισκόταν σε διαθεσιμότητα και τον 13ο μισθό του.
Στις 29/12/2003 ο εφεσείων καταχώρησε την υπό συζήτηση έφεση. Η έφεση αναβλήθηκε επανειλημμένως μετά από αίτημα του εφεσείοντος για εξεύρεση δικηγόρου που να τον εκπροσωπήσει. Τελικά η έφεση ορίστηκε για ακρόαση στις 20/6/2007. Ο εφεσείων ζήτησε και πάλι αναβολή προβάλλοντας τη συνήθη δικαιολογία του πως δεν κατόρθωσε να βρει δικηγόρο. Έδωσε μάλιστα στο Δικαστήριο πολυσέλιδο έγγραφο, με το οποίο αξιολογεί την υπόθεση του ως πολύ σοβαρή και ζητά την εξαίρεση του Προέδρου από τη σύνθεση του Δικαστηρίου, επειδή ο Πρόεδρος απέρριψε προσφυγή του εφεσείοντος με το ίδιο περιεχόμενο όπως η παρούσα έφεση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού ανέφερε πως η διαδικασία που ακολούθησε ο εφεσείων ενώπιόν του, καταδεικνύει εκ μέρους του πρόθεση παρακώλυσης της δικαστικής διαδικασίας, απέρριψε το αίτημα του εφεσείοντος για αναβολή. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε και την ίδια την έφεση ως ενοχλητική και προπετή αναφέροντας πως το κείμενο της απόφασής του, αποτελεί την πλήρη αιτιολογία της κρίσης του.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών (Υπόθ. Αρ. 1160/97), ημερομ. 17.11.03.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Α. Μαππουρίδης, για την Εφεσίβλητη.
Εx tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Στις 17/11/03 το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών εξέδωσε απόφαση στην αίτηση του εφεσείοντος εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την αίτηση του ζητούσε επαναπρόσληψη στην υπηρεσία, από την οποία είχαν τερματιστεί οι υπηρεσίες του για ανάρμοστη συμπεριφορά, καθώς και αποζημιώσεις για παράνομη και αδικαιολόγητη απόλυση, χρηματικά ωφελήματα για την προειδοποίηση που εδικαιούτο, το ήμισυ του μισθού του κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας του, επίδομα βάρδιας και υπερωρίες, τα δικαιώματα του από το Ταμείο Προνοίας και καθυστερημένους απλήρωτους μισθούς. Ισχυριζόταν πως η απόλυση του ήταν παράνομη και αδικαιολόγητη.
Το Δικαστήριο, στη μακροσκελή απόφαση του, που καταλαμβάνει 30 σελίδες, ασχολήθηκε με την ενώπιον του πορεία της υπόθεσης και βεβαίως την ουσία της. Έκρινε, βάσει της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του, πως ο εφεσείων επανειλημμένα επέδειξε ανάρμοστη συμπεριφορά στους προϊσταμένους της Πολιτικής Αεροπορίας, η δε απασχόληση του ως ωρομίσθιος υπάλληλος είχε καταστεί προβληματική λόγω ακριβώς της εν γένει συμπεριφοράς του. Επιδίκασε όμως στον εφεσείοντα £4.030, ποσό που αντιπροσώπευε τις αποκοπές από τις απολαβές του, ενώ βρισκόταν σε διαθεσιμότητα, και τον 13ο μισθό του και τούτο, μολονότι η αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τον Κανονισμό 7(γ)(iv) των Όρων Απασχόλησης Ωρομίσθιου Κυβερνητικού Προσωπικού, είχε ευχέρεια να μην επιστρέψει στον εφεσείοντα αυτό το μέρος των απολαβών του, εντούτοις το Δικαστήριο έκρινε πως η ευχέρεια αυτή θα έπρεπε να λειτουργήσει υπέρ του.
Ο εφεσείων καταχώρησε την υπό συζήτηση έφεση στις 29/12/2003, χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες δικηγόρου. Στο εφετήριο καταγράφονται 6 συνολικά λόγοι έφεσης με περιεχόμενο, που καθιστούν το εφετήριο ουσιαστικά περίγραμμα αγόρευσης. Η διαδικασία ενώπιον του Εφετείου είχε την ίδια τύχη και πορεία με αυτήν στο πρωτόδικο Δικαστήριο, στο οποίο, όπως αναφέρεται στην απόφαση του, ο εφεσείων άλλαξε 4 φορές δικηγόρο.
Συγκεκριμένα, στις 23/4/04 ο δικηγόρος του, ο οποίος και συνέταξε τους λόγους έφεσης, με την άδεια του Δικαστηρίου αποσύρθηκε. Ο αιτητής ζήτησε χρόνο να διορίσει δικηγόρο και το Δικαστήριο του παραχώρησε ένα μήνα. Με σημείωμα του προς τον Πρωτοκολλητή ζήτησε παράταση για 4 μήνες. Στο σημείωμα δε αυτό επισύναψε έγγραφο με τους λόγους του αιτήματος του μεταξύ άλλων για να προβεί σε τροποποίηση των λόγων έφεσης και να ζητήσει την εξαίρεση του Προέδρου του Δικαστηρίου και του Δικαστή Π. Καλλή, ο τελευταίος έχει στο μεταξύ αφυπηρετήσει. Στις 20/10/2004 ο εφεσείων ζήτησε πάλι αναβολή λέγοντας ότι, μολονότι προσήγγισε πολλούς δικηγόρους, δεν αναλάμβανε κανένας την υπόθεση του. Το Δικαστήριο ανέβαλε την έφεση για να του δοθεί χρόνος να προσπαθήσει να βρει δικηγόρο. Στις 21/10/2004 η Πρωτοκολλητής πληροφόρησε το Δικαστήριο πως ο εφεσείων είχε καταχωρήσει αίτηση για νομική αρωγή ώστε να διοριστεί δικηγόρος για να χειριστεί εκ μέρους του την έφεση. Η εφεσίβλητη, Κυπριακή Δημοκρατία, καταχώρησε ένσταση στην αίτηση με την εισήγηση πως ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος δεν καλύπτει τέτοιου είδους υπόθεση. Στις 28/2/2006 δικηγόρος εκ μέρους του εφεσείοντος παρουσίασε στο Δικαστήριο επιχειρηματολογία για να προωθήσει το αίτημα του εφεσείοντος για νομική αρωγή. Το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα στις 8/9/2006, εκδίδοντας εμπεριστατωμένη και αιτιολογημένη απόφαση.
Μετά τις πιο πάνω, και άλλες επανειλημμένες αναβολές, η έφεση ορίστηκε για ακρόαση στις 20/6/2007. Ο εφεσείων ζήτησε πάλι αναβολή της ακρόασης, με τη συνήθη δικαιολογία πως δεν κατόρθωσε να βρει δικηγόρο να παρουσιάσει την υπόθεση του. Έδωσε μάλιστα στο Δικαστήριο πολυσέλιδο έγγραφο όπου αναφέρεται στη σοβαρότητα της υπόθεσης, όπως ο ίδιος την αξιολογεί, και ζητά την εξαίρεση του Προέδρου από τη σύνθεση του Δικαστηρίου. Και τούτο γιατί ο Πρόεδρος, που προεδρεύει του Εφετείου, ετοίμασε την απόφαση σε προσφυγή που καταχώρησε ο εφεσείων με το ίδιο περιεχόμενο όπως η παρούσα έφεση, η οποία και κρίθηκε μη αποδεκτή, εφόσον δεν ενέπιπτε στο Άρθρο 146 του Συντάγματος. Η προσβαλλόμενη δηλαδή απόφαση δεν ήταν στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, αλλά του ιδιωτικού.
Κρίναμε πως το αίτημα του εφεσείοντος για αναβολή δεν μπορούσε να ευσταθήσει. Η διαδικασία που ακολούθησε ενώπιον του Εφετείου καταδεικνύει εκ μέρους του πρόθεση παρακώλυσης της δικαστικής πορείας. Αναφορικά δε με την ουσία της έφεσης είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε την πρωτόδικη απόφαση, στην οποία κάναμε αναφορά πιο πάνω, τους λόγους έφεσης και ολόκληρο το πρακτικό της διαδικασίας ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και ενώπιον μας, που πολύ συνοπτικά παραθέσαμε πιο πάνω.
Αγνοώντας τον αγενή τρόπο που συμπεριφέρθηκε ο εφεσείων στο τέλος της ενώπιον μας διαδικασίας, κρίναμε πως η έφεση ήταν ενοχλητική και προπετής γι' αυτό και απορρίφθηκε. Όπως δε αναφέρεται στην απόφασή μας το παρόν κείμενο αποτελεί την πλήρη αιτιολογία της κρίσης μας.
Η έφεση απορρίπτεται.