|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2007) 1 ΑΑΔ 668
24 Μαΐου, 2007
(Αποστάληκε στο�Τμήμα Νομικών Εκδόσεων στις 1/6/07)
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, KΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
1. ΠΑΝΙΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΣΙΑΚΛΗΣ,
2. ΓΕΩΡΓΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΣΙΑΚΛΗ,
Εφεσείoντες,
ν.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9/2006)
Ακίνητη ιδιοκτησία ? Έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο με αίτημα την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με την οποία τροποποιήθηκε εμβαδό κτήματος ? Απορρίφθηκε, λόγω απουσίας ερείσματος ? Επικύρωση πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε αίτηση των εφεσειόντων για ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας για τροποποίηση του εμβαδού του κτήματός τους στο χωριό Δάλι της επαρχίας Λευκωσίας. Η τροποποίηση κατέστη αναγκαία όταν διαπιστώθηκε λάθος στο τηρούμενο τοπογραφικό σχέδιο. Εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου ασκήθηκε η παρούσα έφεση. Με αυτήν προσβάλλονται ως εσφαλμένα τα ακόλουθα συμπεράσματα: (α) το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Διευθυντή είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, γιατί αυτή ελήφθη ύστερα από νέα έρευνα ουσιωδών πραγματικών και νομικών στοιχείων και (β) το συμπέρασμα του Διευθυντή γιατί τα επίδικα θέματα που προϋπέθεταν διερεύνηση δεν ήταν η διόρθωση του χωρομετρικού σχεδίου, αλλά οι ισχυρισμοί για αδιαφιλονίκητη κατοχή για 60 χρόνια της διεκδικούμενης έκτασης γης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην παρούσα διαδικασία δεν ενέχει οποιαδήποτε σημασία η αναφορά τόσο των Κτηματολογικών Λειτουργών όσο και του Δικαστηρίου, σε πληροφοριακού χαρακτήρα πράξη.
2. Εάν οι εφεσείοντες επιθυμούσαν να διεκδικήσουν τη συγκεκριμένη έκταση γης λόγω αδιαφιλονίκητης κατοχής ή κληρονομικής διαδοχής, θα έπρεπε να καταχωρήσουν αγωγή και όχι την παρούσα διαδικασία.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Γεν. Αίτ. Αρ. 548/00), ημερομ. 22.12.06.
Α. Ευτυχίου, για τους Εφεσείοντες.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τον Εφεσίβλητο.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστήριου απαγγέλλεται από τον Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Στις 27.6.2000 κοινοποιήθηκε στους εφεσείοντες απόφαση του Διευθυντή του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (στο εξής «ο Διευθυντής»), για τροποποίηση του εμβαδού κτήματος των αιτητών με αριθμό τεμαχίου 576, σχέδιο ΧΧΧΙ/51 W.1 μπλοκ C στο χωριό Δάλι της επαρχίας Λευκωσίας. Η τροποποίηση κατέστη αναγκαία όταν διαπιστώθηκε λάθος στο τηρούμενο τοπογραφικό σχέδιο. Το ίδιο λάθος είχε διαπιστωθεί και το 1981 αλλά ο τότε εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης, πατέρας των εφεσειόντων, αρνήθηκε να συγκατατεθεί.
Στις 27.9.1982 εκδόθηκε απόφαση από το Διευθυντή για διόρθωση του σχεδίου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 61 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224. Η απόφαση του Διευθυντή κοινοποιήθηκε στον τότε εγγεγραμμένο ιδιοκτήτη ο οποίος παρέλειψε να καταχωρήσει έφεση εναντίον της απόφασης. Μετά την τροποποίηση του εμβαδού, εκ παραδρομής, ο σχετικός φάκελος δεν εστάλη στο Λειτουργό Χαρτογραφήσεων για ενημέρωση και του σχεδίου, με αποτέλεσμα το σχέδιο να παραμείνει χωρίς να διορθωθεί.
Τα πιο πάνω γνωστοποιήθηκαν στους εφεσείοντες από τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λευκωσίας στις 27.6.2000, με αποτέλεσμα οι εφεσείοντες να καταχωρήσουν αίτηση για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης βάσει των άρθρων 50, 61 και 80 του Κεφ. 224 και των σχετικών περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Κανονισμών του 1956.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι η αίτησή τους στερείτο ερείσματος και την απέρριψε. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ασκήθηκε η παρούσα έφεση.
Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι το συμπέρασμα του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι η απόφαση του Διευθυντή ημερ. 27.6.2000 είναι πληροφοριακού χαρακτήρα είναι λανθασμένο γιατί ελήφθη ύστερα από νέα έρευνα ουσιωδών νομικών και πραγματικών στοιχείων της υπόθεσης. Υποστηρίζουν ακόμα ότι η απόφαση βρίσκεται σε αντίθεση με τη μαρτυρία του Μ.Υ.1 Αντρέα Ματσουκάρη και το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων, υποστηρίζοντας και πάλι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε ύστερα από νέα έρευνα ουσιωδών πραγματικών και νομικών στοιχείων.
Ο λόγος αυτός θα πρέπει να απορριφθεί. Η αναφορά τόσο των Κτηματολογικών Λειτουργών, όσο και του Δικαστηρίου, σε πληροφοριακού χαρακτήρα πράξη, δεν έχει βέβαια την έννοια που ο όρος έχει στο διοικητικό δίκαιο. Συνεπώς, δεν έχει σημασία αν η επιστολή βασίστηκε σε νέα έρευνα ή όχι. Η παρούσα διαδικασία είναι διαδικασία αστικής φύσης και η ουσία της απόφασης είναι ότι τα σύνορα μεταξύ του συγκεκριμένου τεμαχίου με το διπλανό του είχαν ήδη καθοριστεί από το 1982 και απλώς εκ παραδρομής το αρμόδιο τμήμα παρέλειψε να σημειώσει την πραγματική κατάσταση επί των εν ισχύϊ τοπογραφικών σχεδίων. Το γεγονός αυτό δεν αμφισβητήθηκε από τους εφεσείοντες οι οποίοι ουσιαστικά συμφωνούν με τα δεδομένα, όπως περιέχονται στην επιστολή του Διευθυντή ημερομηνίας 27.6.2000. Με την παρούσα διαδικασία δεν σκοπείται η ακύρωση της πράξης του Διευθυντή, αλλά ο καθορισμός των ορθών συνόρων μεταξύ δύο ακινήτων. Γι΄ αυτό το λόγο ολόκληρο το επιχείρημα που προβάλλεται με τον πρώτο λόγο έφεσης είναι αβάσιμο και θα πρέπει να απορριφθεί.
Με το δεύτερο λόγο έφεσης οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι το συμπέρασμα του Διευθυντή είναι λανθασμένο γιατί τα επίδικα θέματα που προϋπέθεταν διερεύνηση δεν ήταν η διόρθωση του χωρομετρικού σχεδίου, αλλά οι ισχυρισμοί για αδιαφιλονίκητη κατοχή για 60 χρόνια της διεκδικούμενης έκτασης γης. Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η επιχειρηματολογία στο περίγραμμα αγόρευσης του δικηγόρου των εφεσειόντων επί του σημείου δεν είναι απόλυτα διαυγής, αφού ουσιαστικά επικαλούνται και υιοθετούν την επιχειρηματολογία που εξέφρασαν προηγουμένως προς υποστήριξη του πρώτου λόγου έφεσης. Ακόμα, όμως, κι΄ αν οι εφεσείοντες είχαν δίκαιο για τη διενέργεια επανεξέτασης ή όχι, κάτι που όπως είδαμε προηγουμένως είναι παντελώς άσχετο, δεν μπορούσαν να προβάλουν στην παρούσα διαδικασία ισχυρισμό ότι δικαιούνται το διεκδικούμενο μέρος με βάση αδιαφιλονίκητη κατοχή 60 χρόνων, γιατί δεν καταχώρησαν το ορθό προς τούτο δικονομικό διάβημα. Καταχώρησαν μόνο την παρούσα διαδικασία, δηλαδή αίτηση έφεσης κατά της διόρθωσης λάθους σε συνοριακή διαφορά και δεν μπορούν ασφαλώς να ισχυρίζονται ότι η εξέταση της υπόθεσης πρέπει να γίνει διαφορετικά. Αν επιθυμούσαν να διεκδικήσουν τη συγκεκριμένη έκταση γης λόγω αδιαφιλονίκητης κατοχής ή κληρονομικής διαδοχής, θα έπρεπε να καταχωρήσουν αγωγή και όχι την παρούσα διαδικασία.
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.