|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 7
11 Ιανουαρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
AL NOOR AL SATI EST.,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ M/V "SOULA", ΥΠΟ
ΣΗΜΑΙΑ ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΟΡΕΑΣ,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 10/2005)
Ναυτοδικείο ― Μεταφορά αγαθών δια θαλάσσης ― Αγωγή για παράβαση συμφωνίας μεταφοράς και παράδοσης φορτίου των εναγόντων από το εναγόμενο πλοίο στο λιμάνι προορισμού του, αντί συμφωνηθέντος και καταβληθέντος ναύλου ― Έκδοση απόφασης υπέρ των εναγόντων και εναντίον του εναγομένου πλοίου για ποσό ίσο προς το ποσό που θα αποκόμιζαν οι ενάγοντες από την πώληση του επίδικου φορτίου σε τρίτους.
Στις 13/12/2004 έγινε συμφωνία μεταξύ εναγόντων και εναγομένου πλοίου για μεταφορά 2.700 μ.τ. μαρμάρου (το οποίο οι ενάγοντες αγόρασαν από εταιρεία στην Τουρκία), από την Τουρκία στην Τρίπολη του Λιβάνου. Το πλοίο, λόγω της κακής του κατάστασης, σταμάτησε πριν φθάσει στην Κύπρο και ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι της Λεμεσού με αποτέλεσμα το φορτίο των μαρμάρων να μη φθάσει στον προορισμό του και να μην παραδοθεί στους ενάγοντες. Οι ενάγοντες είχαν πωλήσει τα μάρμαρα σε τρίτους αντί ποσού 180.000 Δολαρίων Αμερικής. Το πλοίο όταν έφθασε στο λιμάνι της Λεμεσού συνελήφθη με διάταγμα του Δικαστηρίου στα πλαίσια της Αγωγής Ναυτοδικείου 52/2004 και τόσο το πλοίο όσο και το φορτίο πωλήθηκαν με διάταγμα του Δικαστηρίου με πλειστηριασμό. Ο πλειστηριασμός απέφερε ποσό 73.040 Δολαρίων Αμερικής για το φορτίο.
Το Ναυτοδικείο κατέληξε ότι:
1. Οι ενάγοντες δικαιούνται σε απόφαση για ποσό 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α, ως ζημιές για την εκ μέρους του πλοίου αθέτηση της μεταξύ τους συμφωνίας με νόμιμο τόκο από σήμερα και με έξοδα συν Φ.Π.Α. τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Το εν λόγω ποσό συνιστά τη διαφορά μεταξύ του ποσού των 180.000 Δολαρίων Η.Π.Α. και του ποσού των 73.040 Δολαρίων Αμερικής που οι ενάγοντες δικαιούνται να εισπράξουν από το εκπλειστηρίασμα του φορτίου τους.
2. Η ανταπαίτηση του εναγομένου πλοίου πρέπει να απορριφθεί με έξοδα συν Φ.Π.Α. εις βάρος του πλοίου λόγω μη προσαγωγής μαρτυρίας. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Η απόρριψη της ανταπαίτησης του εναγομένου πλοίου δεν θα συνιστά κώλυμα για επαναφορά της ανταπαίτησης εάν και εφόσον το εναγόμενο πλοίο καταβάλει προηγουμένως τα έξοδα στα οποία καταδικάστηκε ικανοποιώντας σχετικό όρο του Δικαστηρίου.
Η αγωγή επιτράπηκε με έξοδα. Εκδόθηκε απόφαση ως ανωτέρω. Η ανταπαίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αγωγή Ναυτοδικείου.
Α. Θεοφίλου , για τους Ενάγοντες.
Α. Γιωρκάτζης, για τους Εναγομένους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Σύμφωνα με την Αναφορά των εναγόντων αυτοί συμφώνησαν στις 13.12.2004 με του ιδιοκτήτες και/ή αντιπροσώπους του εναγομένου πλοίου να φορτώσουν σ' αυτό 2.700 μ.τ. μάρμαρο το οποίο θα μεταφερόταν από το εναγόμενο πλοίο, από την Τουρκία στην Τρίπολη του Λιβάνου αντί συμφωνηθέντος και καταβληθέντος ναύλου που ανερχόταν στις 48.660 Δολάρια Η.Π.Α.. Η αγοραία αξία του φορτίου ήταν 69.445 Δολάρια Η.Π.Α. τις οποίες οι ενάγοντες κατέβαλαν στους πωλητές. Οι ενάγοντες συμφώνησαν με τρίτους και πώλησαν σ΄ αυτούς το προαναφερόμενο φορτίο, στην Τρίπολη του Λιβάνου, αντί ποσού 180.000 Δολαρίων Η.Π.Α..
Παρόλο που η εύλογη διάρκεια του προαναφερομένου ταξιδιού ήταν μόνο 3 μέρες το εναγόμενο πλοίο, με το φορτίο των εναγόντων ουδέποτε έφθασε στον προορισμό του καθότι, όπως οι εναγόμενοι ειδοποίησαν του ενάγοντες, κατά ή περί την 2.1.2005 το πλοίο έπαθε μηχανική βλάβη και ρυμουλκήθηκε στη Λεμεσό.
Στα πλαίσια της Αγωγής Ναυτοδικείου 6/2005 εκδόθηκε διάταγμα σύλληψης του εναγομένου πλοίου στις 9.3.2005 και στις 15.4.2005 διατάχθηκε η πώληση, με πλειστηριασμό τόσο του πλοίου όσο και του φορτίου. Το πλοίο και το φορτίο πωλήθηκαν αντί ποσού 182.600 Δολαρίων Η.Π.Α. στις 20.4.2005. Σύμφωνα με το διάταγμα πώλησης το οποίο εκδόθηκε συναινετικά, από το εκπλειστηρίασμα, ποσό 109.560 Δολαρίων Η.Π.Α. αναλογεί στο πλοίο και ποσό 73.040 Δολαρίων Η.Π.Α. αναλογεί στο φορτίο.
Σύμφωνα με την παράγραφο 11 της Αναφοράς των εναγόντων εφόσον αυτοί είχαν πωλήσει το φορτίο σε τρίτους για ποσό 180.000 Δολαρίων Η.Π.Α., έστω και αν αυτοί εισπράξουν ολόκληρο το εκπλειστηρίασμα του φορτίου τους, δηλαδή 73.040 Δολάρια Η.Π.Α., υφίστανται ζημιά 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α. από την αθέτηση της συμφωνίας από το εναγόμενο πλοίο και τη μη παράδοση του φορτίου των εναγόντων στην Τρίπολη του Λιβάνου όπως συμφωνήθηκε μεταξύ τους. Στο αιτητικό της Αναφοράς οι ενάγοντες αξιούν ποσό 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α. ως απώλειες και/ή ζημιές και/ή διαφυγόντα κέρδη από τη μη παράδοση του φορτίου τους, τόκους και έξοδα.
Στην Απάντηση και Ανταξίωση του εναγομένου πλοίου, το εναγόμενο πλοίο αρνείται τους ισχυρισμούς των εναγόντων και ειδικά την παράγραφο 11 της Αναφοράς. Με την Ανταξίωση το εναγόμενο πλοίο επιφυλάσσει τα δικαιώματα του που πηγάζουν από την κηρυχθείσα γενική αβαρία και ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι ιδιοκτήτες του εναγομένου πλοίου δικαιούνται σε περιορισμό της οποιασδήποτε ευθύνης τους που πηγάζει από τις ισχυριζόμενες ζημιές των εναγόντων συνεπεία της κατ' ισχυρισμό παράβασης της μεταξύ τους συμφωνίας.
Κατά την ακροαματική διαδικασία έδωσαν μαρτυρία τέσσερεις μάρτυρες εκ μέρους των εναγόντων ενώ για το εναγόμενο πλοίο δεν κλήθηκε οποιοσδήποτε μάρτυρας. Αναφορικά με την Ανταξίωση, είχε τεθεί προηγουμένως όρος από το Δικαστήριο ότι η Ανταξίωση θα προωθείτο μόνον υπό τον όρο καταβολής εξόδων στα οποία είχε καταδικαστεί το εναγόμενο πλοίο, τα οποία όμως ουδέποτε καταβλήθηκαν.
Οι μάρτυρες των εναγόντων ήταν ο κ. Παύλος Τέρλας, Πρωτοκολλητής στο Ανώτατο Δικαστήριο ο οποίος παρουσίασε πρακτικό ημερ. 15.4.2005 στην Αγωγή Ναυτοδικείου 52/2004, ως τεκμήριο 1 και πρακτικό ημερ. 9.2.2006 στην ίδια Αγωγή, ως τεκμήριο 2. Το τεκμήριο 1 αφορούσε στην έκδοση του διατάγματος πώλησης του εναγομένου πλοίου ενώ το τεκμήριο 2 αφορούσε στον όρο προώθησης της Ανταξίωσης εάν καταβάλλονταν έξοδα στα οποία το εναγόμενο πλοίο είχε καταδικαστεί. Τα έξοδα εκείνα ψηφίστηκαν σε £1.473,90 σ. περιλαμβανομένου Φ.Π.Α. αλλά ουδέποτε πληρώθηκε οποιοδήποτε ποσό γι' αυτά. Ο Πρωτοκολλητής παρουσίασε επίσης ως τεκμήριο 3 τον υπολογισμό των εξόδων. Παρακολούθησα με προσοχή τον Μ.Ε.1 κ. Τέρλα ενώ έδινε μαρτυρία ενώπιόν μου, μου έδωσε την εντύπωση απόλυτα αξιόπιστου και αντικειμενικού μάρτυρα και δέχομαι τη μαρτυρία του ως ορθή.
Μ.Ε. 2 ήταν ο κ. Ahmed Mohammad Abu Soufeh ο οποίος περιέγραψε τον εαυτό του ως Διευθυντή της ενάγουσας εταιρείας. Ο μάρτυρας αυτός ουσιαστικά επιβεβαίωσε το περιεχόμενο της Αναφοράς των εναγόντων. Παρουσίασε ως τεκμήριο 4 τιμολόγιο αγοράς των προαναφερθέντων μαρμάρων, ως τεκμήριο 5 δήλωση-απόδειξη πληρωμής τους, ως τεκμήριο 6 τη σχετική φορτωτική, ως τεκμήριο 7 έγγραφο που ετοιμάστηκε και υπογράφηκε από τον ιδιοκτήτη του εναγομένου πλοίου αναφορικά με τον ναύλο, που ανερχόταν σε 48.600 Δολάρια Η.Π.Α.. Σε σχέση με τα έξοδα στα οποία καταδικάστηκε το εναγόμενο πλοίο στην προαναφερόμενη αγωγή ναυτοδικείου, ο μάρτυρας είπε ότι τα έξοδα εκείνα ουδέποτε πληρώθηκαν. Στη μαρτυρία του ο Μ.Ε.2 είπε, μεταξύ άλλων, ότι του ζητήθηκε και ποσό 10.000 Δολαρίων, από το εναγόμενο πλοίο αναφορικά με γενική αβαρία, ποσό το οποίο ο μάρτυρας κατέβαλε και παρουσίασε και σχετική απόδειξη ως τεκμήριο 8 (Το ποσόν όμως αυτό δεν διεκδικείται στην Αναφορά των εναγόντων).
Η αντεξέταση του μάρτυρα ήταν πολύ εκτεταμένη. Μεταξύ άλλων αφορούσε στο ακριβές όνομα της ενάγουσας εταιρείας, στην εκπροσώπηση της ενάγουσας εταιρείας από το μάρτυρα, στην πώληση των μαρμάρων σε τρίτα άτομα, στα τεκμήρια που παρουσίασε ο μάρτυρας, στον συμφωνηθέντα τόπο παράδοσης των μαρμάρων, στο χρόνο καταβολής του ναύλου και σε αρκετά άλλα θέματα. Παρά την εκτενή αντεξέταση στην οποία υποβλήθηκε ο μάρτυρας και παρά τις κάποιες αδυναμίες στην μαρτυρία του, θεωρώ ότι αυτός ήταν απόλυτα αξιόπιστος και σταθερός στις βασικές του θέσεις. Δεν έχω οποιοδήποτε λόγο να μη δεχθώ τη μαρτυρία του και τη δέχομαι ως αληθινή, δεδομένου μάλιστα ότι αυτή δεν αντικρούστηκε από οποιαδήποτε μαρτυρία της υπεράσπισης.
Μ.Ε. 3 ήταν ο κ. Mahmoud Mohammad Khalil Kousayeh ο οποίος εμφανίστηκε ως Διευθυντής της εταιρείας, η οποία αγόρασε από τους ενάγοντες τα προαναφερόμενα μάρμαρα, αντί ποσού 180.000 Δολαρίων Η.Π.Α.. Η σχετική συμφωνία, ημερ. 20.12.2004, παρουσιάστηκε ως τεκμήριο 10. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι η εταιρεία του δεν παρέλαβε ποτέ τα μάρμαρα και δεν πλήρωσε οτιδήποτε στους ενάγοντες, εφόσον η συμφωνία προέβλεπε ότι η πληρωμή θα γινόταν με την παράδοση.
Ο Μ.Ε.3 επίσης υποβλήθηκε σε εκτενή αντεξέταση. Μεταξύ άλλων είπε ότι έφερε διάφορα πιστοποιημένα και επίσημα έγγραφα για να αποδείξει την ιδιότητα του, αλλά τα έγγραφα αυτά δεν του ζητήθηκε να τα παρουσιάσει. Αντεξετάστηκε και αναφορικά με τη γλώσσα του τεκμηρίου 10 που είναι η Αγγλική. Είπε ο μάρτυρας ότι η προσφορά που είχε γίνει από τους ενάγοντες στην εταιρεία του ήταν στα Αγγλικά και ότι και η συμφωνία που επιτεύχθηκε έγινε επίσης στα Αγγλικά. Υποβλήθηκε στο μάρτυρα πως το τεκμήριο 10 είναι ένα «πλαστό» έγγραφο το οποίο παρουσίασε στο Δικαστήριο με μόνο σκοπό να ενισχύσει την υπόθεση των εναγόντων. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή αυτή και πρόσθεσε ότι στην Ιορδανία η Αγγλική χρησιμοποιείται στα συμβόλαια ευρέως. Ο ίδιος δεν γνωρίζει την Αγγλική, όμως τη συμφωνία την έκαμε ο Γενικός Διευθυντής της εταιρείας του, του την εξήγησε και ο ίδιος την υπέγραψε. Σε ερώτηση πού είναι το τιμολόγιο αγοράς των μαρμάρων ο μάρτυρας απάντησε πως εφόσον ουδέποτε έφθασαν τα μάρμαρα πώς θα είχαν οι αγοραστές το τιμολόγιο. Σε ερώτηση αναφορικά με την ποιότητα των αγορασθέντων μαρμάρων ο μάρτυρας απάντησε ότι από την τιμή των μαρμάρων ήταν προφανές ότι επρόκειτο για μάρμαρα Β΄ κλάσεως.
Παρακολούθησα με πολλή προσοχή και τον Μ.Ε.3, ομολογουμένως με κάποια καχυποψία ενόψει του ότι με τη μαρτυρία του ενίσχυσε σε μεγάλο βαθμό τη μαρτυρία των εναγόντων και ενόψει του ότι η θέση του βασίστηκε ουσιαστικά στο τεκμήριο 10 το οποίο παρουσίασε. Ένα τεκμήριο γραμμένο στην Αγγλική γλώσσα παρόλο που έγινε μεταξύ δύο αραβόφωνων εταιρειών οι βασικοί συντελεστές των οποίων δεν φαίνεται να γνώριζαν την Αγγλική γλώσσα. Παρά ταύτα θεωρώ ότι ο μάρτυρας έδωσε πειστικές απαντήσεις στις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν και δεν υπάρχει κάτι στη μαρτυρία του από το οποίο να φαίνεται ότι αυτός δεν είπε την αλήθεια στο δικαστήριο. Απεναντίας η όλη του εμφάνιση και συμπεριφορά ενώπιον του Δικαστηρίου με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι και αυτός ο μάρτυρας ήταν αξιόπιστος. Εν πάση περιπτώσει σημειώνω ότι από πλευράς υπεράσπισης δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε μαρτυρία που να αντικρούει εκείνη των εναγόντων.
Μ.Ε. 4 ήταν ο κ. Μιχάλης Πισσούριος ο οποίος παρουσίασε μέρος της κυρίως εξέτασης του ως τεκμήριο 11. Αναφέρθηκε στην κατάσταση του εναγομένου πλοίου κατά τον ουσιώδη χρόνο της άφιξης του στο λιμάνι της Λεμεσού και είπε ότι η κατάσταση του πλοίου ήταν υποβαθμισμένη και κακή. Το μηχανοστάσιο ήταν σε πολύ κακή κατάσταση και το πλοίο δεν συντηρείτο όπως έπρεπε. Αντεξεταζόμενος ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στα ακαδημαϊκά του προσόντα και είπε ότι είναι διπλωματούχος μηχανικός από Πολυτεχνείο του Βερολίνου με ειδικότητα ναυπηγικής μηχανολογίας. Για τους λόγους που ο μάρτυρας ανέφερε στη μαρτυρία του, είπε ότι η κατάσταση της μηχανής του πλοίου οδήγησε στο σταμάτημα του πλοίου. Ο Μ.Ε. 4 έδωσε την εντύπωση αντικειμενικού και αξιόπιστου μάρτυρα που γνώριζε το θέμα του και δέχομαι τη μαρτυρία του ως αληθινή. Δεν θεωρώ ότι η αντεξέταση επηρέασε καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την αξιοπιστία του μάρτυρα αυτού.
Με βάση τα προαναφερόμενα ευρήματα αξιοπιστίας βρίσκω ότι τα ουσιώδη γεγονότα είναι τα εξής:
Μεταξύ εναγόντων και εναγομένου πλοίου έγινε συμφωνία για μεταφορά 2.700 μ.τ. μαρμάρου (το οποίο οι ενάγοντες είχαν αγοράσει από εταιρεία στην Τουρκία), από την Τουρκία στην Τρίπολη του Λιβάνου. Εξαιτίας της κακής κατάστασης του πλοίου και ιδιαίτερα της κακής μηχανικής του κατάστασης, λόγω κακής συντηρήσεως, το πλοίο σταμάτησε πριν φθάσει στην Κύπρο και ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι της Λεμεσού. Σύμφωνα με τη μεταξύ των διαδίκων συμφωνία τα μάρμαρα θα έπρεπε να παραδοθούν στο λιμάνι της Τρίπολης στο Λίβανο αλλά ουδέποτε έφθασαν εκεί και ουδέποτε παραδόθηκαν στους ενάγοντες. Οι ενάγοντες είχαν πωλήσει τα προαναφερόμενα μάρμαρα σε τρίτους αντί ποσού 180.000 Δολαρίων Αμερικής. Το τίμημα των μαρμάρων το οποίο οι ενάγοντες κατέβαλαν στους πωλητές ήταν 69.445 Δολάρια Η.Π.Α. και ο ναύλος, τον οποίο οι ενάγοντες κατέβαλαν στο εναγόμενο πλοίο για τη μεταφορά των μαρμάρων, ήταν 48.600 Δολάρια Η.Π.Α.. Το πλοίο όταν έφθασε στο λιμάνι της Λεμεσού συνελήφθη με διάταγμα του Δικαστηρίου στα πλαίσια της Αγωγής Ναυτοδικείου 52/2004 και τόσο το πλοίο όσο και το φορτίο πωλήθηκαν με διάταγμα του Δικαστηρίου με πλειστηριασμό. Ο πλειστηριασμός απέφερε ποσό 73.040 Δολαρίων Αμερικής για το φορτίο.
Θεωρώ ότι με βάση τα προαναφερόμενα ευρήματα οι ενάγοντες δικαιούνται σε απόφαση για ποσό 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α. ως ζημιές για την εκ μέρους του εναγομένου πλοίου αθέτηση της μεταξύ τους συμφωνίας με τη μή παράδοση του προαναφερομένου φορτίου στο λιμάνι προορισμού που ήταν η Τρίπολη του Λιβάνου εξ υπαιτιότητος του εναγομένου πλοίου. Το ποσό των 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α. συνιστά τη διαφορά μεταξύ του ποσού των 180.000 Δολαρίων Η.Π.Α. που οι ενάγοντες θα εισέπρατταν από την εταιρεία στην οποία είχαν ήδη πουλημένα τα μάρμαρα και του ποσού των 73.040 Δολαρίων Αμερικής που οι ενάγοντες δικαιούνται να εισπράξουν από το εκπλειστηρίασμα του φορτίου τους. Δεν απέδειξαν ότι δικαιούνται σε οποιοδήποτε τόκο οι ενάγοντες εφόσον δεν δόθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία ότι αυτοί καταβάλλουν οποιοδήποτε χρεωστικό τόκο ή ότι δικαιούνται σε τόκο δυνάμει συμφωνίας.
Όσον αφορά την Ανταπαίτηση, όπως αναφέρθηκε, δεν δόθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία με σκοπό την προώθησή της και μάλιστα η ανταπαίτηση δεν προωθήθηκε εξαιτίας όρου που είχε θέσει το Δικαστήριο για καταβολή επιδικασθέντων εξόδων εις βάρος του εναγομένου πλοίου τα οποία ουδέποτε καταβλήθηκαν. Θεωρώ, υπό τις περιστάσεις, ότι η ανταπαίτηση του εναγομένου πλοίου δεν μπορεί παρά να απορριφθεί, με έξοδα εις βάρος του εναγομένου πλοίου. Η απόρριψη της ανταπαίτησης δεν θα συνιστά κώλυμα για το εναγόμενο πλοίο να επαναφέρει την αναταπαίτηση εάν βέβαια ικανοποιήσει πρώτα τον όρο του Δικαστηρίου για καταβολή των προαναφερθέντων εξόδων.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω εκδίδεται απόφαση υπέρ των εναγόντων και εις βάρος του εναγόμενου πλοίου για ποσό 106.960 Δολαρίων Η.Π.Α. με νόμιμο τόκο από σήμερα και με έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή. Επί των εξόδων θα υπάρχει και Φ.Π.Α.. Η ανταπαίτηση του εναγομένου πλοίου απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του εναγομένου πλοίου τα οποία επίσης να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή. Η απόρριψη της ανταπαίτησης του εναγομένου πλοίου δεν θα συνιστά κώλυμα για επαναφορά της ανταπαίτησης εάν και εφόσον το εναγόμενο πλοίο καταβάλει προηγουμένως τα έξοδα στα οποία καταδικάστηκε ικανοποιώντας σχετικό όρο του Δικαστηρίου.
Η αγωγή επιτρέπεται με έξοδα. Εκδίδεται απόφαση ως ανωτέρω. Η ανταπαίτηση απορρίπτεται με έξοδα.