ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2006) 1 ΑΑΔ 317
19 Απριλίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. ΠΑΤΣΑΛΙΔΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
1. ΑΒΡΑΑΜ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΔΙΣΠΥΡΟΥ,
2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΕΞΙΟΥ,
3. ΣΩΤΗΡΗ Λ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11971)
Αστικά αδικήματα ― Παράνομη επέμβαση ― Καταχώρηση αγωγής για παράνομη επέμβαση ― Κατά πόσο το πρόσωπο το οποίο διεκδικεί απλώς δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης ή, ως συνιδιοκτήτης ακινήτου, είναι κατά νόμο ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης, ώστε να νομιμοποιείται να καταχωρήσει αγωγή για παράνομη επέμβαση στο ακίνητο.
Απόδειξη ― Αντιφατική μαρτυρία ― Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όπου οι αντιφάσεις είναι τέτοιες που να δημιουργούν ρήγμα στην υπόθεση ― Εσφαλμένη διαπίστωση πρωτόδικου Δικαστηρίου για ύπαρξη αντιφατικής μαρτυρίας σε ουσιώδες θέμα σε υπόθεση παράνομης επέμβασης ακινήτου ― Η επέμβαση του Εφετείου κρίθηκε αναγκαία.
Με αγωγή του που καταχώρησε στο Ε. Δ. Αμμοχώστου, ο εφεσείων, ιδιοκτήτης του Τεμαχίου 304, Αρ. Σχ. 2-287-373, Τμήμα 05, στην τοποθεσία Λειβάδια Μιχαηλιού στην Αγία Νάπα, ζητούσε δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι δεν έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν στα Τεμάχια 306 και 307 στην ίδια τοποθεσία και, επίσης, διάταγμα του Δικαστηρίου απαγορευτικό επέμβασης των εφεσιβλήτων στην εν λόγω περιουσία χωρίς τη γραπτή του συγκατάθεση. Πρόσθετα ο εφεσείων αξίωσε αποζημιώσεις για παράνομη επέμβαση και έξοδα της αγωγής. Ο εφεσείων έχει συμφέρον κατά 7/12 στο Τεμάχιο 306 και κατά 78/90 στο Τεμάχιο 307.
Σύμφωνα με την έκθεση απαιτήσεως, επί του Τεμαχίου 304 υπάρχει εστιατόριο του οποίου ενοικιαστής είναι ο εφεσίβλητος 1 ο οποίος, από το 1982, ασκεί εκεί την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο του 2000, ο εφεσίβλητος 1, όπως και οι δύο γαμπροί του, εφεσίβλητοι 2 και 3 τοποθετούσαν τραπέζια, καρέκλες, πάγκους, ομπρέλες και άλλα παρόμοια είδη, και/ή εισέρχονταν παράνομα στο Τεμάχιο 306. Κατά την ίδια περίοδο επενέβαιναν παράνομα στο Τεμάχιο 307, όπου φύτευσαν δέντρα, μετέφεραν άμμο, χώματα και άλλα υλικά.
Ο εφεσίβλητος 1 αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του εφεσείοντος.
Κατά την ακρόαση έδωσαν μαρτυρία οκτώ μάρτυρες εκ μέρους του εφεσείοντος και ένας μάρτυρας εκ μέρους των εφεσιβλήτων, ο εφεσίβλητος 1.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή. Έκρινε ότι, όσον αφορά το Τεμάχιο 306, ο εφεσείων δεν ενομιμοποιείτο να καταχωρήσει την αγωγή, ενόψει της μαρτυρίας του αρμόδιου Κτηματολογικού Λειτουργού ότι αυτό ήταν διαφιλονικούμενο μεταξύ του εφεσείοντος και δύο άλλων προσώπων. Όσον αφορά το Τεμάχιο 307 έκρινε ότι η μαρτυρία που προσκομίστηκε εκ μέρους του εφεσείοντος ως προς "τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307" ήταν αντιφατική, με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην είναι σε θέση να καταλήξει σε θετικό συμπέρασμα σ' αυτό το σημείο.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση, αμφισβητώντας την ορθότητά της.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224, όπως τροποποιήθηκε, "ιδιοκτήτης" ακινήτου είναι το πρόσωπο το οποίο είτε είναι εγγεγραμμένο ως ιδιοκτήτης είτε έχει δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης. Επομένως, το πρόσωπο το οποίο διεκδικεί απλώς δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης ή, ως συνιδιοκτήτης ακινήτου, όπως στην προκειμένη περίπτωση ο εφεσείων αναφορικά με το Τεμάχιο 306, δεν είναι κατά νόμο ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης, ώστε να νομιμοποιείται, με αυτή του την ιδιότητα, να καταχωρήσει αγωγή για παράνομη επέμβαση στο ακίνητο.
2. Η αντιφατικότητα μεταξύ της μαρτυρίας του εφεσείοντος και της ΜΕ2, προϊσταμένης του αρμοδίου Χαρτογραφικού Γραφείου, δεν αφορούσε τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307. Αναφορικά με τα σύνορα αυτά δεν υπήρχε οποιαδήποτε αντιφατικότητα.
Η έφεση επιτυγχάνει μόνο σε σχέση με το τεμάχιο 307. Δεδομένου, όμως, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν κατέληξε σε εύρημα, υπό το φως της ενώπιόν του μαρτυρίας, ως προς το κατά πόσο υπήρξε ή όχι παράνομη επέμβαση εκ μέρους των εφεσιβλήτων στο Τεμάχιο 307, διατάσσεται η επανεκδίκαση της αγωγής σε σχέση με αυτό το ζήτημα.
Η έφεση επιτράπηκε μερικώς ως ανωτέρω. Δεν εκδόθηκε διαταγή για έξοδα τόσο αναφορικά με την πρωτόδικη όσο και αναφορικά με την κατ' έφεση διαδικασία. Η πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με τα έξοδα τροποποιήθηκε ανάλογα.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Υπ. Αρ. 847/00), ημερ. 30/1/04.
Γ. Γεωργίου, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Μούσκος, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την υπ' αρ. 847/2000 αγωγή ενώπιον του Ε.Δ. Αμμοχώστου, ο εφεσείων ζήτησε δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι δεν έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν στην ακίνητη περιουσία με αρ. εγγραφής 1321, Αρ. Σχ. 2-287-373, Τμήμα 05, Τεμάχιο 306, τοποθεσία Λειβάδια Μιχαηλιού, στην Αγία Νάπα, όπου έχει συμφέρον κατά 7/12, και, επίσης, διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απαγορεύεται στους εφεσίβλητους να επεμβαίνουν στην εν λόγω περιουσία χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του εφεσείοντος. Ο εφεσείων ζήτησε, επίσης, δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι δεν έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν στην ακίνητη περιουσία με αρ. εγγραφής 1322, Αρ. Σχ. 2-287-373, Τμήμα 05, Τεμάχιο 307, στην ίδια τοποθεσία, όπου έχει συμφέρον κατά 78/90, και, επίσης, διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απαγορεύεται στους εφεσίβλητους να επεμβαίνουν στην εν λόγω περιουσία χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του εφεσείοντος. Πρόσθετα, ο εφεσείων αξίωσε αποζημιώσεις για παράνομη επέμβαση και έξοδα της αγωγής.
Σύμφωνα με την έκθεση απαιτήσεως, ο εφεσείων είναι ιδιοκτήτης και του Τεμαχίου 304, Αρ. Σχ. 2-287-373, Τμήμα 05, που βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία όπως και τα προαναφερθέντα Τεμάχια 306 και 307. Επί του Τεμαχίου 304 υπάρχει εστιατόριο το οποίο ενοικιάζει στον εφεσίβλητο 1 ο οποίος, από το 1982, ασκεί εκεί την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο του 2000, ο εφεσίβλητος 1, όπως και οι δύο γαμπροί του, εφεσίβλητοι 2 και 3, τοποθετούσαν τραπέζια, καρέκλες, πάγκους, ομπρέλες, τάπητες και άλλα παρόμοια είδη, και/ή εισέρχονταν και/ή επενέβαιναν παράνομα, με διάφορους τρόπους, στο Τεμάχιο 306. Κατά την ίδια περίοδο, οι τρεις εφεσίβλητοι επενέβαιναν παράνομα και στο Τεμάχιο 307 όπου φύτευσαν δέντρα, μετέφεραν άμμο, χώματα και άλλα υλικά. Πάντοτε χωρίς τη συγκατάθεση του εφεσείοντος. Ως αποτέλεσμα, ο εφεσείων αποστερήθηκε της κατοχής, χρήσης και απόλαυσης των Τεμαχίων 306 και 307 και υπέστη ζημιές.
Με την υπεράσπιση, ο εφεσίβλητος 1, αφού παραδέχθηκε ότι το εστιατόριο στο οποίο ασκεί την επιχειρηματική του δραστηριότητα το ενοικιάζει από τον ιδιοκτήτη-εφεσείοντα, ισχυρίστηκε ότι οι εφεσίβλητοι 2 και 3 εργάζονται στο εστιατόριο για λογαριασμό του. Αρνήθηκε ότι ο εφεσείων έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα και/ή συμφέροντα στα Τεμάχια 306 και 307, ενώ, διαζευκτικά, ισχυρίστηκε ότι, αν ο εφεσείων έχει τέτοια δικαιώματα και/ή συμφέροντα, τότε, ως απλός συνιδιοκτήτης, και όχι απόλυτος κύριος, "δεν νομιμοποιείται στην έγερση της αγωγής". Περαιτέρω, ο εφεσίβλητος 1, όπως και οι άλλοι δύο εφεσίβλητοι, αρνήθηκαν ότι επενέβησαν οποτεδήποτε στα Τεμάχια 306 και 307.
Κατά την ακρόαση έδωσαν μαρτυρία οκτώ μάρτυρες εκ μέρους του εφεσείοντος και ένας μάρτυρας εκ μέρους των εφεσιβλήτων, ο εφεσίβλητος 1.
Ο ΜΕ1, Παύλος Παύλου, Υπεύθυνος του Κλάδου Εγγραφής στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, κατέθεσε, μεταξύ άλλων, ότι ιδιοκτήτης του Τεμαχίου 304 είναι ο εφεσείων. Το Τεμάχιο 306 είναι διαφιλονικούμενο, ½ μερίδιο έχει δηλωθεί επ' ονόματι του Γιάγκου Πόπα Κλεόπα, ½ μερίδιο επ' ονόματι του Μιχάλη Πόπα Κλεόπα και 7/12 μερίδιο επ' ονόματι του εφεσείοντος. Επειδή τα δηλωθέντα μερίδια είναι πέραν της μονάδας, το Τεμάχιο 306, ως διαφιλονικούμενο, δεν μπορεί να εγγραφεί. Το Τεμάχιο 307 ανήκει σε πέντε συνιδιοκτήτες εκ των οποίων ένας είναι ο εφεσείων με μερίδιο 38/45.
Η ΜΕ2, Φρόσω Χαλλουμή, προϊσταμένη του Χαρτογραφικού Γραφείου Λάρνακας-Αμμοχώστου, κατέθεσε σχέδιο (Τεκμήριο 6) στο οποίο απεικονίζονταν, μεταξύ άλλων, και τα Τεμάχια 304, 306 και 307. Η μάρτυς δεν ήταν σε θέση να καταθέσει αναφορικά με το πλάτος και το μήκος των Τεμαχίων 306 και 307 καθότι, όπως είπε, δεν υπήρχαν πραγματικές διαστάσεις στα χωρομετρικά βιβλία ή στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η μάρτυς υπέδειξε, με αναφορά στο Τεκμήριο 6, το σημείο όπου βρισκόταν το εστιατόριο στο Τεμάχιο 304, όπως και το σημείο όπου είχε τοποθετηθεί το περιτοίχισμα επί του Τεμαχίου 304. Τέλος, υπέδειξε και τη γραμμή προστασίας της παραλίας η οποία διέρχεται από το Τεμάχιο 304 και από μέρος των Τεμαχίων 306 και 307.
Ο εφεσείων κατέθεσε, μεταξύ άλλων, ότι επί του Τεμαχίου 304, του οποίου είναι ιδιοκτήτης, υπάρχει ένα εστιατόριο το οποίο ενοικιάζει στον εφεσίβλητο 1. Όταν ενοικίασε το εστιατόριο στον εφεσίβλητο 1, του υπέδειξε τα σύνορα του κτήματος που κάλυπτε η ενοικίαση. Στο Τεμάχιο 304 είχε κτίσει τέσσερα περιτοιχίσματα και, ακολούθως, προέβη σε επιχωμάτωση, έτσι ώστε να φέρει το τεμάχιο σε ύψος που να μην επηρεάζεται από τη θάλασσα. Τα Τεμάχια 306 και 307 ήταν χαμηλότερα από το Τεμάχιο 304, περίπου 1.20 μέτρα. Οι εφεσίβλητοι, όμως, μετέφεραν άμμο από την παραλία και την στοίβασαν στο χώρο των Τεμαχίων 306 και 307, πάνω δε από την άμμο τοποθέτησαν ένα πράσινο τάπητα, 8 επί 20 μέτρα. Πάνω στον τάπητα τοποθέτησαν 10 τραπέζια, με 4 καθίσματα σε κάθε τραπέζι, 10 ομπρέλες και ένα ψυγείο Pepsi. Κατασκεύασαν, επίσης, στον ίδιο χώρο, μια ξύλινη τέντα, ενώ φύτευσαν και φοινικιές. Ο μάρτυρας αμφισβήτησε, εν μέρει, και την ορθότητα του Τεκμηρίου 6. Ισχυρίστηκε ότι το σημείο όπου είχε τοποθετηθεί το εστιατόριο δεν ήταν ορθό και, επίσης, ότι δεν ήταν ορθό το σημείο όπου είχε τοποθετηθεί το περιτοίχισμα επί του Τεμαχίου 304. Το τελευταίο έπρεπε, όπως είπε, να είχε τοποθετηθεί στο σύνορο του Τεμαχίου 304 με το Τεμάχιο 306.
Ο ΜΕ4, Ανώτερος Υπαστυνόμος Σωτήρης Αντωνίου, Υπεύθυνος του Αστυνομικού Σταθμού Αγίας Νάπας, κατέθεσε ότι στις 11.8.2000, μετά από καταγγελία του εφεσείοντος, επισκέφθηκε μαζί με τον εφεσείοντα το χώρο των τριών Τεμαχίων όπου ο τελευταίος του υπέδειξε τα σημεία στα οποία, κατά τον ισχυρισμό του, ο εφεσίβλητος 1 επενέβαινε στην ακίνητη περιουσία του. Εκεί είχε δει ένα πράσινο τάπητα και πάνω στον τάπητα δύο σειρές τραπέζια, καρέκλες, μια ομπρέλα, μια καλύβα, ένα ψυγείο και έξι φοινικιές. Παρόντες κατά την επίσκεψη ήταν και οι τρεις εφεσίβλητοι.
Ο ΜΕ5, Κορνήλιος Νικόλα, ένας από τους συνιδιοκτήτες του Τεμαχίου 307, κατέθεσε ότι, κατά τον ουσιώδη χρόνο, επισκεπτόταν το χώρο. Πρόσεξε ότι μετά το περιτοίχισμα του εστιατορίου στο Τεμάχιο 304, το ύψος του οποίου είναι 1.20 μέτρα, υπήρχε στοιβαγμένη άμμος η οποία, σε ένα σημείο, είχε φτάσει στο ίδιο ύψος με τη βεράντα και εφαπτόταν του δαπέδου. Η άμμος ήταν καλυμμένη με τάπητα και πάνω στον τάπητα υπήρχαν τραπέζια, καρέκλες και ένα ψυγείο. Υπήρχαν εκεί πελάτες των εφεσιβλήτων, τους οποίους οι τελευταίοι σέρβιραν ποτά και αναψυκτικά.
Η μαρτυρία των υπόλοιπων μαρτύρων του εφεσείοντος δεν προσέθεσε οτιδήποτε το ουσιαστικό στα όσα είχαν ήδη λεχθεί από τους προηγούμενους μάρτυρες.
Για την υπεράσπιση, όπως αναφέραμε, κατέθεσε μόνο ο εφεσίβλητος 1. Αφού δέχθηκε ότι ενοικίασε το Τεμάχιο 304 από τον εφεσείοντα το 1982, αρνήθηκε ότι οι καρέκλες και τα τραπέζια του εστιατορίου επεκτάθηκαν οποτεδήποτε στα τεμάχια 306 και 307. Αρνήθηκε, επίσης, ότι μετακίνησε οποτεδήποτε άμμο, όπως ο ισχυρισμός του εφεσείοντος. Προέβαλε τη θέση ότι η άμμος που υπάρχει στο χώρο και σχηματίζει ράμπα στοιβάχτηκε από τον αέρα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή. Έκρινε ότι, όσον αφορά το Τεμάχιο 306, ο εφεσείων δεν ενομιμοποιείτο να καταχωρήσει την αγωγή καθότι αυτό, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ΜΕ1 Παύλου Παύλου, ήταν διαφιλονικούμενο μεταξύ του εφεσείοντος και δύο άλλων προσώπων. Όσον αφορά το Τεμάχιο 307 έκρινε ότι η μαρτυρία που προσκομίστηκε εκ μέρους του εφεσείοντος ως προς "τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307" ήταν αντιφατική, με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην είναι σε θέση να καταλήξει σε θετικό συμπέρασμα σ΄ αυτό το σημείο.
Με την ενώπιόν μας έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Ο πρώτος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο εφεσείων δεν ενομιμοποιείτο να καταχωρήσει την αγωγή σε σχέση με το Τεμάχιο 306 καθότι αυτό ήταν διαφιλονικούμενο. Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος, εφόσον ο εφεσείων διεκδικούσε δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης κατά 7/12 του Τεμαχίου 306, εδικαιούτο, ως συνιδιοκτήτης, στη δήλωση και στο διάταγμα που ζητούσε από το Δικαστήριο σε σχέση με το Τεμάχιο 306.
Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224, όπως τροποποιήθηκε, "ιδιοκτήτης" ακινήτου είναι το πρόσωπο το οποίο είτε είναι εγγεγραμμένο ως ιδιοκτήτης είτε έχει δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης. Επομένως, το πρόσωπο το οποίο διεκδικεί απλώς δικαίωμα να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης ή, ως συνιδιοκτήτης ακινήτου, όπως στην προκείμενη περίπτωση ο εφεσείων αναφορικά με το Τεμάχιο 306, δεν είναι κατά νόμο ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης, ώστε να νομιμοποιείται, με αυτή του την ιδιότητα, να καταχωρήσει αγωγή για παράνομη επέμβαση στο ακίνητο.
Ο δεύτερος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε, αναφορικά με το Τεμάχιο 307, ότι, λόγω αντιφατικότητας της μαρτυρίας που προσκομίστηκε εκ μέρους του εφεσείοντος ως προς "τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307", δεν ήταν σε θέση να καταλήξει σε οποιοδήποτε θετικό συμπέρασμα στο σημείο αυτό. Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος δεν υπήρχε καμιά αντιφατικότητα στη μαρτυρία που προσκομίστηκε εκ μέρους του εφεσείοντος αναφορικά με τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307. Αντιφατικότητα στη μαρτυρία που προσκομίστηκε εκ μέρους του εφεσείοντος, συγκεκριμένα μεταξύ της δικής του μαρτυρίας και εκείνης της ΜΕ2 Φρόσως Χαλλουμμή, όντως υπήρχε. Δεν αφορούσε, όμως, τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307. Αφορούσε σε άλλα σημεία τα οποία και δεν ήταν ουσιώδη για την επίλυση της διαφοράς. Αφορούσε, συγκεκριμένα, το σημείο όπου βρισκόταν, στο Τεκμήριο 6, το εστιατόριο στο Τεμάχιο 304, όπως και το σημείο όπου υπήρχε ένα περιτοίχισμα επί του Τεμαχίου 304.
Ο λόγος αυτός ευσταθεί. Όντως η αντιφατικότητα μεταξύ της μαρτυρίας του εφεσείοντος και εκείνης της ΜΕ2 Φρόσως Χαλλουμμή, αφορούσε τα δύο, πράγματι μη ουσιώδη, σημεία στα οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος του εφεσείοντος. Δεν αφορούσε τα σύνορα του Τεμαχίου 304 σε σχέση με το Τεμάχιο 307. Αναφορικά με τα σύνορα αυτά δεν υπήρχε οποιαδήποτε αντιφατικότητα. Σύμφωνα δε με τη μαρτυρία που δόθηκε από πλευράς του εφεσείοντος, και αμφισβητήθηκε από πλευράς των εφεσιβλήτων, πράσινος τάπητας 8 επί 20 μέτρα επενέβαινε, όχι μόνο εντός του Τεμαχίου 306, αλλά και εντός του Τεμαχίου 307.
Ενόψει των πιο πάνω η έφεση επιτυγχάνει μερικώς. Όσον αφορά, δηλαδή, το Τεμάχιο 307. Δεδομένου, όμως, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν κατέληξε σε εύρημα, υπό το φως της ενώπιόν του μαρτυρίας, ως προς το κατά πόσο υπήρξε ή όχι παράνομη επέμβαση εκ μέρους των εφεσιβλήτων στο Τεμάχιο 307, διατάσσεται η επανεκδίκαση της αγωγής σε σχέση με αυτό το ζήτημα.
Όσον αφορά το θέμα των εξόδων, σημειώνουμε ότι οι εφεσίβλητοι έχουν επιτύχει πρωτόδικα και κατ' έφεση σε σχέση με το Τεμάχιο 306. Σε σχέση με το Τεμάχιο 307 ο εφεσείων έχει επιτύχει κατ' έφεση, με την έννοια ότι έχουμε διατάξει την επανεκδίκαση της αγωγής σε σχέση με το ζήτημα της παράνομης επέμβασης. Ενόψει αυτού του αποτελέσματος, αλλά και του συνόλου των περιστάσεων που περιβάλλουν την υπόθεση, θεωρούμε δίκαιο να μην εκδώσουμε διαταγή για τα έξοδα τόσο αναφορικά με την πρωτόδικη όσο και αναφορικά με την κατ' έφεση διαδικασία. Η πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με τα έξοδα τροποποιείται ανάλογα.
Η έφεση επιτρέπεται μερικώς ως ανωτέρω. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα τόσο αναφορικά με την πρωτόδικη όσο και αναφορικά με την κατ' έφεση διαδικασία. Η πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με τα έξοδα τροποποιείται ανάλογα.