|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 638
12 Μαΐου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΕΘΝΙΚΟΣ» ΑΧΝΑΣ,
Εφεσείοντες,
v.
ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΘΩΜΑ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 12047)
Συμβάσεις ― Ερμηνεία σύμβασης ― Ερμηνεία όρου σύμβασης παραχώρησης ποδοσφαιριστή από ένα αθλητικό σωματείο σε άλλο έναντι χρηματικού ανταλλάγματος από πώληση μετοχών ― Κατά πόσο εδεσμεύετο ο εγγυητής να καλύψει τη διαφορά μεταξύ του συμφωνηθέντος τιμήματος πώλησης και του ποσού που απέφερε η πώληση των μετοχών.
Δυνάμει συμφωνητικού εγγράφου μεταξύ των εφεσειόντων και της Αθλητικής Λέσχης Αλκή Λάρνακας (η Αλκή), οι πρώτοι παραχωρούσαν στη δεύτερη, με ελεύθερη μετεγγραφή τον ποδοσφαιριστή Π. Ποντικό από 25.7.2000, με αντάλλαγμα το ποσό των £130.000.- το οποίο θα πληρωνόταν με τη λήψη από τους εφεσείοντες 45.000 μετοχών της εταιρείας NEW MARATHON TOURS LTD υπό την εξής προϋπόθεση: Αν οι εφεσείοντες αποφάσιζαν να πωλήσουν τις εν λόγω μετοχές στο Χρηματιστήριο μέχρι 15.12.2000 έπρεπε να εισπράξουν τουλάχιστον ποσό £130.000.- διαφορετικά θα τους καταβαλλόταν η διαφορά. Ο εφεσίβλητος, δυνάμει της ιδίας συμφωνίας, την οποία υπέγραψε ως εγγυητής, εγγυήθηκε, με τον όρο 4, την πληρωμή του πιο πάνω ποσού προσωπικά και με υποχρέωση να πληρώσει:
α) Ολόκληρο το ποσό εφόσον η διαπραγμάτευση των εν λόγω μετοχών στο Χρηματιστήριο δεν άρχιζε μέχρι την 15.12.2000, και
β) Αν το ποσό από τη διάθεση των μετοχών στο Χρηματιστήριο ήταν μικρότερο, να πληρώσει τη διαφορά.
Οι μετοχές πωλήθηκαν από τους εφεσείοντες κατά το Μάιο του 2001 για το συνολικό ποσό των £20.953,27, το οποίο πιστώθηκε έναντι του ποσού των £130.000. Παρέμεινε υπόλοιπο £109.046,73, το οποίο οι εφεσείοντες αξίωσαν με την αγωγή τους, από τον εφεσίβλητο.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή αφού έκρινε ότι ο όρος 4 της συμφωνίας που δέσμευε τον εφεσίβλητο ως εγγυητή για τις υποχρεώσεις του στη βάση των (α) και (β) ανωτέρω, θα έπρεπε να εξεταστεί υπό το φως και του όρου 3. Η πρόνοια του όρου 3 είναι πώληση από τους εφεσείοντες των μετοχών στο Χρηματιστήριο και είσπραξη το ποσού των £130.000 μέχρι την 15.12.2000. Η υποχρέωση του εγγυητή-εφεσίβλητου για πληρωμή ολόκληρου του ποσού θα υφίστατο μόνον εφόσον δεν θα άρχιζε η διαπραγμάτευση των μετοχών μέχρι 15.12.2000 και η υποχρέωσή του να πληρώσει τη διαφορά θα υφίστατο εάν το ποσό που απέφεραν οι μετοχές ήταν μικρότερο των £130.000.-, όμως εφόσον αυτό θα συνέβαινε (δηλαδή η πώληση και είσπραξη του μικρότερου ποσού) μέχρι τις 15.12.2000 και όχι σε μεταγενέστερο στάδιο, όπως συνέβηκε στην προκείμενη περίπτωση.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση. Υποστήριξαν ότι η ευθύνη του εγγυητή δεν συμπίπτει με εκείνη των πρωτοφειλετών αλλά επεκτείνεται χρονικά και πέραν της 15.12.2000 και τούτο διότι δεν τέθηκε χρονικός περιορισμός στην περίπτωση του εγγυητή, ενώ τέθηκε στην περίπτωση των πρωτοφειλετών.
Αποφασίστηκε ότι:
Το χρονικό όριο της 15.12.2000, το οποίο αναγράφεται τόσο στον όρο 4(α) όσο και στον όρο 3 της συμφωνίας, αναπόφευκτα θα πρέπει να διαβαστεί στον όρο 4(β) της συμφωνίας. Η παράλειψη αναφοράς του πιο πάνω χρονικού ορίου στον όρο 4(β) δεν έγινε με σκοπό να επεκταθεί η ευθύνη του εγγυητή και πέραν της προαναφερόμενης ημερομηνίας αλλά επειδή ήταν ολοφάνερο πως η ευθύνη του εγγυητή κάλυπτε μόνο τη χρονική περίοδο μέχρι 15.12.2000.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα σε βάρος των εφεσειόντων.
Έφεση.
Έφεση από τους ενάγοντες κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που δόθηκε στις 30/4/04 (Αρ.�Αγωγής 667/01) με την οποία απέρριψε την αξίωσή τους για ποσό £109.046,73σ. ως υπόλοιπο οφειλόμενο από τον εναγόμενο ως εγγυητή σε συμφωνητικό έγγραφο δυνάμει του οποίου οι εφεσείοντες παραχωρούσαν στην Αθλητική Λέσχη Αλκή Λάρνακας ποδοσφαιριστή, με ελεύθερη μετεγγραφή, με αντάλλαγμα το ποσό των £130.000 το οποίο θα πληρωνόταν υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Λοΐζου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάτος.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Στις 24.7.2000 υπογράφηκε συμφωνητικό έγγραφο μεταξύ των εφεσειόντων και της Αθλητικής Λέσχης Αλκή Λάρνακας (η Αλκή) σχετικά με την μετεγγραφή του ποδοσφαιριστή Παναγιώτη Ποντικού. Δυνάμει του συμφωνητικού εγγράφου οι εφεσείοντες παραχωρούσαν στην Αλκή, με ελεύθερη μετεγγραφή, τον ποδοσφαιριστή Παναγιώτη Ποντικό από 25.7.2000, με αντάλλαγμα το ποσό των £130.000.- το οποίο θα πληρωνόταν με τη λήψη από τους εφεσείοντες 45.000 μετοχών της εταιρείας NEW MARATHON TOURS LTD υπό την εξής προϋπόθεση: Αν οι εφεσείοντες αποφάσιζαν να πωλήσουν τις εν λόγω μετοχές στο Χρηματιστήριο μέχρι 15.12.2000 έπρεπε να εισπράξουν τουλάχιστον ποσό £130.000.-, διαφορετικά θα τους καταβαλλόταν η διαφορά.
Ο εφεσίβλητος, δυνάμει της ιδίας συμφωνίας, την οποία υπέγραψε ως εγγυητής, εγγυήθηκε την πληρωμή του ποσού των £130.000.- προσωπικά και με υποχρέωση να πληρώσει:
(α) Ολόκληρο το ποσό εφόσον η διαπραγμάτευση των εν λόγω μετοχών στο Χρηματιστήριο δεν άρχιζε μέχρι την 15.12.2000, και
(β) Αν το ποσό από τη διάθεση των μετοχών στο Χρηματιστήριο ήταν μικρότερο, να πληρώσει τη διαφορά.
Οι προαναφερθείσες μετοχές πωλήθησαν από τους εφεσείοντες κατά το Μάιο του 2001 για το συνολικό ποσό των £20.953,27 σ., το οποίο πιστώθηκε έναντι του ποσού των £130.000.- και έτσι παρέμεινε υπόλοιπο ανερχόμενο σε £109.046,73 σ., το οποίο οι εφεσείοντες αξίωσαν, με την αγωγή τους ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου, από τον εφεσίβλητο.
Οι όροι 3 και 4 της προαναφερόμενης συμφωνίας προνοούσαν τα εξής:
«3. Εάν το Α΄ Μέρος αποφασίσει να πωλήσει τις πιο πάνω μετοχές στο Χρηματιστήριο μέχρι την 15.12.2000 θα πρέπει να εισπράξει τουλάχιστο το ποσόν των £130.000.- (Εκατόν Τριάντα Χιλιάδων Λιρών Κύπρου), διαφορετικά θα του καταβληθή η διαφορά.
4. Ο κ. Αιμίλιος Θωμά, Πρόεδρος της Εταιρείας NEW MARATHON TOURS LTD, εγγυάται την πληρωμή του πιο πάνω ποσού προσωπικά, και θα είναι υπόχρεος να πληρώσει:
α. Ολόκληρο το ποσόν εφ' όσον η διαπραγμάτευση των πιο πάνω μετοχών στο Χρηματιστήριο δεν ξεκινήσει μέχρι την 15.12.2000,
β. Εάν το ποσόν από την διάθεση των μετοχών στο Χρηματιστήριο είναι μικρότερο από το συμφωνηθέν, την διαφορά.»
Το Μέρος Α΄ στην προαναφερόμενη συμφωνία είναι οι εφεσείοντες.
Ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, απορρίπτοντας την αγωγή, δέχθηκε ουσιαστικά τη θέση της Υπεράσπισης (του εφεσίβλητου) και έκρινε ότι ο όρος 4 της προαναφερόμενης συμφωνίας θα έπρεπε να εξεταστεί υπό το φως και του όρου 3. Η πρόνοια του όρου 3 είναι για πώληση των μετοχών στο Χρηματιστήριο και είσπραξη του ποσού μέχρι την 15.12.2000. Η υποχρέωση του εφεσίβλητου για πληρωμή ολόκληρου του ποσού θα υφίστατο μόνον εφόσον δεν θα άρχιζε η διαπραγμάτευση των μετοχών μέχρι 15.12.2000 και η υποχρέωση του να πληρώσει τη διαφορά θα υφίστατο εάν το ποσό που απέφεραν οι μετοχές ήταν μικρότερο των £130.000.-, όμως εφόσον αυτό θα συνέβαινε (δηλαδή η πώληση και είσπραξη του μικρότερου ποσού) μέχρι τις 15.12.2000 και όχι σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο στάδιο, όπως συνέβηκε στην προκείμενη περίπτωση.
Οι εφεσείοντες εφεσιβάλλουν το προαναφερόμενο συμπέρασμα του πρωτοδίκου Δικαστηρίου το οποίο θεωρούν ως λανθασμένο. Βασίζονται κυρίως στο άρθρο 86 του περί Συμβάσεων Νόμου, Κεφ. 149, σύμφωνα με το οποίο «εκτός αν προνοείται διαφορετικά στη Σύμβαση, ο εγγυητής ευθύνεται στην έκταση που ευθύνεται και ο πρωτοφειλέτης». Σύμφωνα με τους εφεσείοντες, στην προκείμενη περίπτωση, η ευθύνη του εγγυητή δεν συμπίπτει με εκείνη των πρωτοφειλετών αλλά επεκτείνεται χρονικά και πέραν της 15.12.2000 και τούτο διότι δεν τέθηκε χρονικός περιορισμός στην περίπτωση του εγγυητή, ενώ τέθηκε στην περίπτωση των πρωτοφειλετών.
Δεν συμφωνούμε με τη θέση των εφεσειόντων την οποία και απορρίπτουμε. Κρίνουμε ότι ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε τον όρο 4 της προαναφερόμενης συμφωνίας υπό το φως και του όρου 3 της ιδίας συμφωνίας. Από τους όρους 3 και 4 είναι προφανές ότι η ευθύνη του εφεσίβλητου, ως εγγυητή, κάλυπτε τις εξής δύο περιπτώσεις: (α) την περίπτωση που η διαπραγμάτευση των προαναφερομένων μετοχών στο Χρηματιστήριο δεν άρχιζε μέχρι την 15.12.2000, οπότε η ευθύνη του εγγυητή θα κάλυπτε ολόκληρο το ποσό των £130.000.- και (β) την περίπτωση που από τη διάθεση των προαναφερομένων μετοχών στο Χρηματιστήριο, μέχρι τις 15.12.2000, το ποσό που θα είσπρατταν οι εφεσείοντες ήταν μικρότερο των £130.000.-, οπότε η εγγύηση θα κάλυπτε τη διαφορά μεταξύ των δύο ποσών.
Θεωρούμε πως αναπόφευκτα θα πρέπει να διαβαστεί, στον όρο 4 (β) της προαναφερόμενης συμφωνίας, το χρονικό όριο της 15.12.2000, το οποίο αναγράφεται τόσο στον όρο 4 (α) όσο και στον όρο 3 της ιδίας συμφωνίας. Κατά την εκτίμηση μας η παράλειψη αναφοράς του χρονικού ορίου της 15.12.2000 στον όρο 4 (β) δεν έγινε με σκοπό να επεκταθεί η ευθύνη του εγγυητή και πέραν της προαναφερόμενης ημερομηνίας αλλά επειδή ήταν ολοφάνερο πως η ευθύνη του εγγυητή κάλυπτε μόνο τη χρονική περίοδο μέχρι 15.12.2000.
Στον όρο 3 της συμφωνίας προνοείται ρητά ότι οι εφεσείοντες, αν αποφάσιζαν να πωλήσουν τις μετοχές τους στο Χρηματιστήριο μέχρι την 15.12.2000, θα έπρεπε να εισπράξουν τουλάχιστον ποσό £130.000.-. Είναι φανερό επομένως ότι μετά τις 15.12.2000 δεν ίσχυε οποιαδήποτε εγγύηση του ποσού αυτού και δεν ήταν απαραίτητο να επαναληφθεί η πρόνοια αυτή και στον όρο 4 (β) της ίδιας συμφωνίας.
Θεωρούμε ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή και η έφεση αβάσιμη. Ως εκ τούτου η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος των εφεσειόντων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των εφεσειόντων.