|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 280
18 Φεβρουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ, ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ
PIERRE GEORGE PRINCE,
Εφεσείων,
v.
ALICO AMERICAN LIFE INSURANCE COMPANY,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11873)
Ασφάλιση ― Ασφαλιστικό συμβόλαιο ― Αγωγή εναντίον ασφαλιστικής εταιρείας για ανάκτηση του ποσού το οποίο, κατ' ισχυρισμό, αντιπροσώπευε την προσωπική ασφάλεια ζωής αποβιώσαντος ― Κατά πόσο είχε δημιουργηθεί οποιαδήποτε συμβατική σχέση από την οποία να απορρέει ευθύνη για καταβολή του ποσού της απαίτησης.
Η υπόθεση αυτή αφορά απαίτηση αποβιώσαντος για το ποσό των Λ.Κ.200.000 το οποίο, κατ' ισχυρισμό, αντιπροσώπευε ασφάλεια ζωής και το οποίο κατέστη πληρωτέο από την ασφαλιστική εταιρεία, τους εφεσίβλητους, προς τον διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος, ο οποίος κίνησε και την σχετική αγωγή.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε αβάσιμη την απαίτηση και απέρριψε την αγωγή με έξοδα.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου είχαν παρουσιαστεί τα ακόλουθα έγγραφα: α) η σχετική αίτηση του αποβιώσαντος προς τους εφεσίβλητους (τεκμ. 2) για προσωπική ασφάλεια ζωής και β) η απόδειξη της πληρωμής Λ.Κ. 440,96 από τον αποβιώσαντα στην αντιπρόσωπο των εφεσιβλήτων (τεκμ. 14). Το Δικαστήριο αφού ερμήνευσε τους όρους των εν λόγω εγγράφων και προσδιόρισε τη σημασία τους σε συνάρτηση προς τα γεγονότα της υπόθεσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αποθανών κατά τον ουσιώδη χρονο του θανάτου του δεν έγινε αποδεκτός για ασφάλιση από τους εφεσίβλητους.
Ο εφεσείων, αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και ισχυρίζεται ότι η διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν εκδόθηκε ασφαλιστικό συμβόλαιο είναι λανθασμένη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο αποθανών είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία όμως δεν αποκάλυψε όπως είχε υποχρέωση να πράξει. Η σοβαρότητα της περίπτωσής του αναμφίβολα καθιστούσε δικαιολογημένη τη διερεύνηση των κινδύνων που ενδεχομένως θα αναλάμβαναν οι εφεσίβλητοι. Ορθή επί του προκειμένου είναι η παρατήρηση του πρωτόδικου δικαστή ότι ο αποθανών δεν αποκάλυψε στην αίτησή του την εγχείρηση που υπέστη στον πνεύμονα, στοιχείο που προέκυψε μεταγενέστερα κατά την ιατρική εξέταση στην οποία υποβλήθηκε κατόπιν απαίτησης των εφεσιβλήτων. Ορθή είναι και η διαπίστωση ότι κάποια άλλα στοιχεία που είχαν ζητηθεί, στάληκαν μετά τον θάνατο του αποβιώσαντος ενώ δεν είχαν αποσταλεί οι βιοψίες των όγκων που αφαιρέθηκαν από τους όρχεις και τον πνεύμονα.
2. Ορθή είναι επίσης και η διαπίστωση ότι η απαίτηση των εφεσιβλήτων να υποβληθεί ο αποθανών σε ιατρικές εξετάσεις και αναλύσεις βρισκόταν στα πλαίσια της καθιερωμένης πρακτικής τους σύμφωνα με την οποία το αποτέλεσμα της εξέτασης, κατόπιν αξιολόγησης, αποτελούσε το κριτήριο κατά πόσο ο αιτητής είναι αποδεκτός για ασφάλιση και συνακόλουθα της έκδοσης του συμβολαίου. Η πιο πάνω πρακτική αποδείχθηκε με προφορική μαρτυρία στη βάση της οποίας έγινε η διαπίστωση. Η εξέλιξη των γεγονότων της υπόθεσης συνάδει με την πιο πάνω πρακτική.
3. Οι όροι της απόδειξης (τεκμ. 14) δεν υποστηρίζουν τη θέση του εφεσείοντος, ότι δηλαδή, το ποσό που πληρώθηκε αποτελούσε πληρωμή ασφαλίστρου στα πλαίσια τελειωθείσας σύμβασης ασφαλιστικής κάλυψης του εφεσείοντος.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 26/9/03 (Αρ. Αγωγής 214/98) με την οποία αποδέχτηκε την εκδοχή της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας και απέρριψε την αγωγή του ενάγοντα ο οποίος, ως διαχειριστής της περιουσίας του αποθανόντα Pierre George Prince, κίνησε αγωγή εναντίον των εφεσιβλήτων και αξίωσε από αυτούς ΛΚ200.000 με τον ισχυρισμό ότι οι εφεσίβλητοι στις 20.5.97 αποδέκτηκαν αίτηση του Prince για ασφάλεια ζωής για το πιο πάνω ποσό το οποίο, με το θάνατο του Prince στις 22.6.97, κατέστη πληρωτέο από τους εφεσίβλητους.
Μ. Κυπριανού, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Αμπίζας και Μ. Αντωνίου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων ως διαχειριστής της περιουσίας του αποθανόντα Pierre George Prince, κίνησε αγωγή εναντίον των εφεσιβλήτων και αξίωσε από αυτούς ΛΚ200.000. Ισχυρίστηκε ότι οι εφεσίβλητοι στις 20.5.97 αποδέκτηκαν αίτηση του Prince για ασφάλεια ζωής για το πιο πάνω ποσό το οποίο, με το θάνατο του Prince στις 22.6.97, κατέστη πληρωτέο από τους εφεσίβλητους. Οι εφεσίβλητοι αρνήθηκαν την αξίωση. Ισχυρίστηκαν ότι ο αποθανών στις 20.5.97 υπέβαλε προς αυτούς γραπτή αίτηση (τεκμ. 2) για προσωπική ασφάλεια ζωής και ποσό κάλυψης ΛΚ200.000. Η αίτηση ουδέποτε εγκρίθηκε και συνεπώς δεν δημιουργήθηκε οποιαδήποτε συμβατική σχέση από την οποία να απορρέει ευθύνη για καταβολή του ποσού της απαίτησης.
Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού αξιολόγησε ενδελεχώς τη μαρτυρία που είχε ενώπιόν του, αποδέχθηκε την εκδοχή των εφεσιβλήτων. Η μαρτυρία του Roland Asmar, κουνιάδου του αποθανόντα και διαπρεπούς, όπως εμφανίστηκε, καρδιολόγου που ζει και εργάζεται στο Παρίσι, κρίθηκε αναξιόπιστη για τους λόγους που εξηγούνται στην πρωτόδικη απόφαση. Η απαίτηση κρίθηκε αβάσιμη και η αγωγή απορρίφθηκε με έξοδα. Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης στρέφεται η παρούσα έφεση. Όμως θα επανέλθουμε στην έφεση αφού παραθέσουμε πρώτα συνοπτικά τα γεγονότα στη βάση των οποίων ουσιαστικά κρίθηκε η υπόθεση.
Η αίτηση για ασφάλιση υποβλήθηκε από τον αποθανόντα στην αντιπρόσωπο των εφεσιβλήτων στη Λεμεσό η οποία τη διαβίβασε στα γραφεία των εφεσιβλήτων για αξιολόγηση. Η αίτηση αφορούσε προσωπική ασφάλεια ζωής για περίοδο 25 χρόνων και ασφαλισμένο ποσό ΛΚ200.000. Στην αίτηση αναφέρεται ότι το 1981 ο αποθανών υποβλήθηκε σε εγχείρηση λόγω καρκίνου των όρχεων. Την ίδια ημέρα (20.5.97), ο αποθανών πλήρωσε στην αντιπρόσωπο των εφεσιβλήτων ΛΚ440,96 και πήρε την απόδειξη (τεκμ. 14). Για σκοπούς αξιολόγησης της αίτησης, οι εφεσίβλητοι ζήτησαν από τον Prince να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις και αναλύσεις. Μετά τη συμπλήρωσή τους και ενόψει των στοιχείων που προέκυψαν, μεταξύ των οποίων, εγχείρηση στον πνεύμονα λόγω καρκίνου, οι εφεσίβλητοι ζήτησαν πρόσθετα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης και ανάλυσης αίματος, προς περαιτέρω πληροφόρηση για ό,τι αφορούσε στην κατάσταση της υγείας του αιτητή. Σχετικό είναι το γραπτό υπόμνημα ημερομηνίας 5.6.97 (τεκμ. 1) που οι εφεσίβλητοι απέστειλαν με fax στον αποθανόντα μέσω της αντιπροσώπου τους στη Λεμεσό. Ο κουνιάδος του αποθανόντα Ronald Asmar (Μ.Ε. 1) στις 24.6.04 δηλαδή, δυο ημέρες μετά το θάνατο του Prince, απέστειλε στους εφεσίβλητους με fax από το Παρίσι τα αποτελέσματα αιματολογικών αναλύσεων του αποθανόντα, άλλο ιατρικό πιστοποιητικό καθώς και αντίγραφο της προσωρινής άδειας παραμονής του αποθανόντα στην Κύπρο. Ακολούθησε επιστολή/fax των εφεσιβλήτων προς τον κ. Asmar με την οποία ζητούσαν περισσότερες πληροφορίες για την εγχείρηση πνεύμονα στην οποία είχε υποβληθεί ο αποθανών. Η απάντηση λήφθηκε από τους εφεσίβλητους με επιστολή/fax του κ. Asmar ημερομηνίας 25.6.97. Λίγες ημέρες αργότερα, οι εφεσίβλητοι παρέλαβαν με fax ημερομηνίας 30.6.97 χειρόγραφη επιστολή φέρουσα υπογραφή/όνομα του αποθανόντα Prince και ως να ήταν γραμμένη από τον ίδιο, με την οποία εζητείτο η αποστολή αντιγράφου του ασφαλιστικού εγγράφου του, με fax. Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο της επιστολής (τεκμ. 13).
"Fax 357-5-339488
To ALICO
Attention: Denny Georghiou
No of pages 2.
Please can you send me by fax (No. 33-1-45204900) a copy of my life insurance policy.
Thank you
Regards
PRINCE PIERRE."
Η πιο πάνω επιστολή στάληκε από το μάρτυρα Asmar παριστάνοντας τον Pierre Prince, ο οποίος όμως, ήταν ήδη νεκρός από τις 22.6.97, γεγονός που οι εφεσίβλητοι πληροφορήθηκαν αργότερα.
Το δικαστήριο έχοντας ως υπόβαθρο τα πιο πάνω γεγονότα, εξέτασε κατά πόσο υπήρχε σε ισχύ ασφαλιστικό συμβόλαιο κατά το χρόνο του θανάτου του Pierre George Prince. Έγινε προς τούτο σωστή αναφορά σε ουσιώδη όρο της αίτησης (τεκμ. 2), στη νομική σημασία και επιπτώσεις της πληρωμής των £440,96 σε συνάρτηση προς όρο της απόδειξης είσπραξης (τεκμ. 14) που εξέδωσαν οι εφεσίβλητοι.
Το δικαστήριο αφού ερμήνευσε τους όρους των πιο πάνω εγγράφων (τεκμήρια 2 και 14) και προσδιόρισε τη σημασία τους σε συνάρτηση προς τα γεγονότα της υπόθεσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αποθανών μέχρι τον ουσιώδη χρόνο του θανάτου του (20.5.97) δεν έγινε αποδεκτός για ασφάλιση από τους εφεσίβλητους.
Ο εφεσείων, αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης που αφορά στην ερμηνεία των εγγράφων (τεκμήρια 2 και 14) καθώς και τη σημασία που το δικαστήριο απέδωσε στο περιεχόμενό τους. Ισχυρίζεται ότι η διαπίστωση ότι δεν εκδόθηκε ασφαλιστικό συμβόλαιο είναι λανθασμένη. Η θέση του είναι ότι οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν προς όφελος του αποθανόντα έγκυρο ασφαλιστικό συμβόλαιο. Διαζευκτικά εισηγείται πως με την υποβολή της αίτησης για ασφάλιση και την πληρωμή του ποσού των £440,96, οι εφεσίβλητοι αποδέχθηκαν να προσφέρουν στον αποβιώσαντα κάλυψη για τη χρονική περίοδο εντός της οποίας επεσυνέβηκε ο θάνατός του (λόγοι έφεσης 1, 3, 4 και 6).
Ο εφεσείων λέγει επίσης ότι το δικαστήριο λανθασμένα παρέλειψε να προσδιορίσει το μέρος της μαρτυρίας του Asmar (Μ.Ε.1) που δεν αποδέχθηκε και λανθασμένα παρέλειψε να εξηγήσει τη σημασία της εν λόγω μαρτυρίας. Ο εφεσείων εισηγείται ότι το δικαστήριο λανθασμένα παρέλειψε να καταλήξει σε συμπέρασμα γιατί οι εφεσίβλητοι προέβησαν σε εκτεταμένες έρευνες στο εξωτερικό μετά το θάνατο του Prince με σκοπό να ανακαλύψουν τα αίτια του θανάτου του. Λέγει επίσης πως δεν ήταν της αρμοδιότητας του πρωτόδικου δικαστηρίου να κρίνει τη λογική σκοπιμότητα των συμφωνιών που συνήψαν ή των ενεργειών που έκαναν οι εφεσίβλητοι και συνεπώς θεωρούν λανθασμένη την αναφορά του δικαστηρίου ότι «Θα ήταν πράγματι παράλογο εις τα περιστατικά της παρούσης υποθέσεως να εκδίδετο συμβόλαιο στις 20.5.97 ως αναφέρεται εις την έκθεση απαιτήσεως, η εναγόμενη να ζητήσει πληρωμή των πρώτων ασφαλίστρων, να πληρωθεί και μετά να προβαίνει εις ιατρικές εξετάσεις και να ζητά περαιτέρω αναλύσεις και στοιχεία». Ο εφεσείων υποβάλλει τέλος, ότι η αναφορά του δικάσαντος δικαστηρίου στη μαρτυρία των μαρτύρων της υπεράσπισης (Μ.Υ.1, Μ.Υ.2 και Μ.Υ.3), ήταν επιλεκτική καθότι δεν έγινε αναφορά στις σημαντικές απαντήσεις που έδωσαν οι εν λόγω μάρτυρες στην αντεξέτασή τους.
Η πορεία των γεγονότων της υπόθεσης, υποστηρίζει με βεβαιότητα το συμπέρασμα του δικάσαντος δικαστηρίου ότι κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης στις 20.5.97 δεν έγινε αποδεκτή πρόταση ασφάλισης του αποθανόντα και ο ίδιος δεν ήταν αποδεκτός για ασφάλιση σύμφωνα με τους όρους του τεκμηρίου 14. Αν από την αρχή εκδιδόταν ασφαλιστικό συμβόλαιο, όπως υποστήριξε ο εφεσείων, σίγουρα θα ήταν χωρίς νόημα οι όροι της δήλωσης στην αίτηση (τεκμ. 2) αλλά και της απόδειξης (τεκμ. 14) σε συνάρτηση βέβαια, προς την απαίτηση των εφεσιβλήτων για υποβολή του αποθανόντα σε ιατρικές εξετάσεις και αναλύσεις τα αποτελέσματα των οποίων, κατόπιν αξιολόγησης, θα αποτελούσαν κριτήριο για την αποδοχή της πρότασης. Στη σελίδα 2 της αίτησης (τεκμ. 2) υπάρχει η πιο κάτω δήλωση,
«Declaration
....................................
....................................
I agree that there shall be no contract of assurance until this application has been accepted by the company and the full first premium paid during my lifetime and good health. However, if any payment is made at the time of signing the application and a Binding Receipt is received by me, the terms of the receipt shall apply and are agreed to ............»
Η πληρωμή του ποσού των £440,96 κατά την υπογραφή της αίτησης και η προς τούτο έκδοση της απόδειξης (τεκμ. 14) συνιστούν βάσιμο λόγο εφαρμογής των όρων της απόδειξης σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη δήλωση (ανωτέρω). Ορθά επομένως, το δικαστήριο αναζήτησε τη σημασία των όρων της απόδειξης τους οποίους και παραθέτουμε:
«CONDITIONS Under which the BINDING RECEIPT on the face hereof is issued
PROVIDED the Company shall have received payment of the sum acknowledged on the face hereof, hereinafter called "the Deposit", then:
A. If, at the date of completion and signing of the application or Medical Examination Report, whichever is the later, the proposed Life Assured was acceptable under the Company' s rules and practices for the amount and plan of insurance applied for under item 2 of the application at the premium rate applied for such insurance, which rate shall be deemed to be the standard rate according to the Company' s established rates unless otherwise indicated in the application.
(1) the insurance applied for (but as to Supplementary Contracts only, in the amount and at the premium rate approved by the Company) shall, subject to the limitations described in B, below and subject to the provisions of the policy and Supplementary Contracts applied for, be in force from the date aforesaid for such period as the Deposit will purchase on a pro rata basis, and
(2) If the Deposit is less than the full first premium under the mode of premium payment applied for, the Company shall, upon receipt from the applicant of the remainder of said premium during the lifetime of the proposed Life Assured and within 90 days after the date of signing of the application or Medical Examination Report, whichever is later, without requiring further evidence of insurability, issue and deliver a policy for the amount and plan applied for under said item 2, together with any approved Supplementary Contracts, at the premium rate in effect under Paragraph (1) above, PROVIDED, however, that in no event shall any insurance be in force between the expiration of the period of insurance under Paragraph (1) above and the date of receipt of the remainder of said premium.
B. In no event shall any insurance effective under this Receipt together with any other insurance effective on the proposed Life Assured in the Company exceed the following limits: (a) US$200.000* of life insurance, if at the present time, the proposed Life Assured is insurable as a standard class of risk and is at least age 16 but not older than age 59 or US$15.000* under all other conditions; and (b) US$50.000* of benefits for death by accidental means issued with life insurance; and (c) US$150* of weekly income for disability. Any insurance effective hereunder shall be further limited so that the total amount of insurance on the life of the proposed Life Assured, including accidental death benefits, in all companies including the Company shall not exceed the sum of US$500.000*.
C. If the proposed Life Assured was not acceptable under Condition A., or if the application shall include any special request inconsistent with any of the Conditions of this Receipt, then no insurance shall be in force at any time hereunder. In that event the Deposit shall be refunded to the applicant upon surrender of this Receipt, or, if the Company shall offer to insure for an amount, under a plan or at a premium rate different from that applied for as aforesaid in Condition A. and the applicant accepts the policy so offered within the period stipulated by the Company, then the Deposit shall be applied to the first premium due under such policy and the insurance thereunder shall come into force upon receipt by the Company of the remainder of the said premium.
D. The applicant shall not be entitled to a return of the Deposit except as provided in Condition C. above.»
Σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στον όρο Α (ανωτέρω), «το τελευταίο γεγονός» ήταν η ιατρική εξέταση του αποθανόντα. Οι εξετάσεις έγιναν στις 22.5.97 και 6.6.97 (βλ. τεκμήρια 3, 3(α), 4, 5, 6 και 9). Ωστόσο, μετά τη λήψη των πρώτων αποτελεσμάτων, οι εφεσίβλητοι, στα πλαίσια αξιολόγησης των κινδύνων, ζήτησαν σημαντικά πρόσθετα στοιχεία που αφορούσαν στις βιοψίες των όγκων που αφαιρέθηκαν από τους όρχεις και τον πνεύμονα, ιατρικά πιστοποιητικά για τα πιο πάνω περιστατικά καθώς και λεπτομέρειες για την εγχείρηση στον πνεύμονα. Ζήτησαν επίσης ανάλυση αίματος Glucose-Fasting.
Η σοβαρότητα της περίπτωσης αναμφίβολα καθιστούσε δικαιολογημένη την διερεύνηση των κινδύνων που ενδεχομένως θα αναλάμβαναν οι εφεσίβλητοι. Για το σκοπό αυτό, ο αποθανών όφειλε να αποκαλύψει όλα τα σημαντικά στοιχεία που γνώριζε σε σχέση με την κατάσταση της υγείας του. Ορθή επί του προκειμένου είναι η παρατήρηση του πρωτόδικου δικαστή ότι ο αποθανών δεν ανέφερε στην αίτησή του την εγχείρηση που υπέστη στον πνεύμονα, στοιχείο που προέκυψε μεταγενέστερα κατά την ιατρική εξέταση (βλ. τεκμ. 5) και χρειαζόταν περαιτέρω διερεύνηση. Ορθή επίσης είναι και η διαπίστωση ότι κάποια άλλα στοιχεία που είχαν ζητηθεί, στάληκαν μετά το θάνατο του Prince ενώ δεν είχαν αποσταλεί οι βιοψίες.
Θεωρούμε ορθή και τη διαπίστωση ότι η απαίτηση των εφεσιβλήτων να υποβληθεί ο Prince σε ιατρικές εξετάσεις και αναλύσεις βρισκόταν στα πλαίσια της καθιερωμένης πρακτικής τους σύμφωνα με την οποία το αποτέλεσμα της ιατρικής εξέτασης αποτελούσε, κατόπιν αξιολόγησης, το κριτήριο κατά πόσο ο συγκεκριμένος αιτητής είναι αποδεκτός για ασφάλιση και συνακόλουθα της έκδοσης του συμβολαίου. Η προαναφερθείσα πρακτική των εφεσιβλήτων αποδείχθηκε με προφορική μαρτυρία στη βάση της οποίας έγινε η διαπίστωση. Η εξέλιξη των γεγονότων της υπόθεσης συνάδει με την προμνησθείσα πρακτική.
Σύμφωνα με τους όρους της απόδειξης (τεκμ. 14), το ποσό των £440,96 λήφθηκε από τους εφεσίβλητους « ..... as binding deposit on account of the first premium in accordance with the conditions stated on the back hereof.» Οι όροι ωστόσο της απόδειξης δεν υποστηρίζουν τη θέση του εφεσείοντα, ότι δηλαδή, το ποσό που πληρώθηκε αποτελούσε πληρωμή ασφαλίστρου στα πλαίσια τελειωθείσας σύμβασης ασφαλιστικής κάλυψης του εφεσείοντα.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας από το πρωτόδικο δικαστήριο ήταν ενδελεχής και ορθή. Ο ισχυρισμός ότι η αναφορά στη μαρτυρία ήταν επιλεκτική δεν ευσταθεί. Το δικαστήριο ξεχώρισε τα ουσιώδη από τα επουσιώδη γεγονότα και κατόπιν ορθής αξιολόγησης της μαρτυρίας κατέληξε στα δικά του συμπεράσματα και διαπιστώσεις.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.