|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1339
19 Ιουλίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11513)
Αμέλεια ― Εργατικό ατύχημα ― Διευθυντής οικογενειακής εταιρείας, εργοδοτούμενος από αυτή, με αγωγή του, καταλόγισε αμέλεια στην εταιρεία για τον τραυματισμό του κατά την εκτέλεση της εργασίας του ― Κρίθηκε ότι δεν υπήρχε άλλο όργανο της εταιρείας που θα του έδιδε οδηγίες ως προς τον τρόπο εκτέλεσης της εργασίας του και γι' αυτό ο ίδιος ο διευθυντής ήταν προσωπικά υπεύθυνος για τον τραυματισμό του ―Το θέμα άρσης του πέπλου της νομικής υπόστασης της εταιρείας ήταν άσχετο στην παρούσα υπόθεση.
Ο εφεσείων ο οποίος είναι μέτοχος ανά 15% των μετοχών της εφεσίβλητης οικογενειακής εταιρείας καταχώρησε αγωγή εναντίον της εφεσίβλητης εταιρείας για αποζημιώσεις που υπέστη κατά τη διάρκεια της εργοδοσίας του από την εναγόμενη-εφεσίβλητη εταιρεία. Ο εφεσείων απέδωσε αμέλεια προς την εφεσίβλητη εταιρεία γιατί δεν του έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες κατά την ενασχόλησή του με αποτέλεσμα να πέσει από κιβώτιο, υπό άγνωστες συνθήκες και να τραυματιστεί.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή. Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε τη θέση της εφεσίβλητης εταιρείας πως ο ίδιος ο εφεσείων ήταν ειδικός και πεπειραμένος πάνω στο σύστημα λειτουργίας της επιχείρησης και δεν υπήρχε άλλο όργανο, της νομικής οντότητας, δηλαδή της εφεσίβλητης εταιρείας, που θα του έδιδε οδηγίες ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ο τρόπος που ενήργησε ο εφεσείων στη συγκεκριμένη περίπτωση αναγόταν αποκλειστικά στη δική του κρίση.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Cyprus Linen Co. Ltd v. Ανθούλλη (2004) 1 Α.Α.Δ. 679.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα-μέτοχο, ως αδελφό, οικογενειακής επιχείρησης κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 13/9/02 (Αρ. Αγωγής 8583/97) με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή του για αποζημιώσεις από την εναγόμενη επιχείρηση λόγω τραυματισμού του κατά τη διάρκεια της εργοδοσίας του από αυτή στην οποία ο ενάγων απέδωσε την ευθύνη για το ατύχημα.
Δ. Αριστείδης, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Παύλου, για την Εφεσίβλητη Εταιρεία.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η αγωγή του εφεσείοντα-ενάγοντα για αποζημιώσεις, λόγω τραυματισμού που υπέστη κατά τη διάρκεια της εργοδοσίας του από την εναγόμενη-εφεσίβλητη εταιρεία, στην οποία και καταλογίζει ευθύνη για το δυστύχημα, απορρίφθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 13.9.2002.
Η εφεσίβλητη εταιρεία είναι οικογενειακή. Οι μετοχές της ανήκουν κατά 51% στον ιδρυτή της, πατέρα τριών παιδιών οι οποίοι έχουν ανά 15% των μετοχών ο καθένας και το υπόλοιπο ποσοστό 4% έχουν οι αδελφές και η μητέρα τους. Ο εφεσείων είναι ένας από τους τρεις αδελφούς. Αρχικά στην αγωγή είχε προστεθεί και ως τριτοδιάδικος προσωπικά ο πατέρας του εφεσείοντα, ο οποίος λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας ασχολείται μόνο με γραφειακή εργασία στην επιχείρηση. Η διαδικασία αυτή διακόπηκε.
Η επιχείρηση ασχολείται κυρίως με την εκκοπή και τοποθέτηση υαλοπινάκων. Το τμήμα της εκκοπής και της τοποθέτησης των υαλοπινάκων διευθύνεται από τον ενάγοντα, ο οποίος βοηθιέται από δύο υπαλλήλους Ο άλλος αδελφός είναι υπεύθυνος του τμήματος μπογιάδων. Για τον τρίτο αδελφό δεν αναφέρθηκε στο Δικαστήριο με τι ασχολείται.
Στις 27.12.1996 παραλήφθηκαν από την επιχείρηση εμπορευματοκιβώτια, με κιβώτια μέσα στα οποία υπήρχαν υαλοπίνακες. Τα κιβώτια τοποθετήθηκαν στην αποθήκη της εταιρείας εκτός από δύο που έμειναν έξω γιατί δεν υπήρχε χώρος. Ο εφεσείων ανησύχησε όμως γιατί ενδεχόμενη βροχή θα προκαλούσε ζημιά στους υαλοπίνακες, και αφού συνεννοήθηκε με τον πατέρα του, αποφάσισε να καλύψει τα κιβώτια με νάιλον. Πήρε μια σκάλα την οποία τοποθέτησε δίπλα στα κιβώτια για να ανέβει σ' αυτά. Ο ένας από τους υπαλλήλους της εταιρείας του έδωσε το νάιλον. Στη συνέχεια ο εφεσείων, χρησιμοποιώντας ένα σιδερένιο λοστό, προσπάθησε να μετακινήσει το ένα κιβώτιο, που ακουμπούσε στον τοίχο ώστε να δημιουργήσει κενό περιθώριο για να τοποθετήσει σ' αυτό το νάιλον, ώστε το νάιλον να συγκρατηθεί και στερεωθεί μεταξύ του τοίχου και του κιβώτιου, και στη συνέχεια να καλύψει και τα δύο κιβώτια. Άγνωστο όμως πώς, ο εφεσείων έπεσε από το κιβώτιο και τραυματίστηκε.
Η αξίωση του εφεσείοντα στρέφεται εναντίον της οικογενειακής, όπως είπαμε, επιχείρησης, στην οποία αποδίδει αμέλεια γιατί δεν του έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες κατά την ενασχόληση του να καλύψει τα κιβώτια με νάιλον.
Η θέση της εφεσίβλητης είναι πως υπεύθυνος για το τμήμα ήταν ο ίδιος ο εφεσείων, ο οποίος εβοηθείτο από δύο άλλους υπαλλήλους. Ο ίδιος ήταν ειδικός και πεπειραμένος πάνω στο σύστημα λειτουργίας της επιχείρησης, και δεν υπήρχε άλλο όργανο, της νομικής οντότητας, δηλαδή της εφεσίβλητης εταιρείας, που θα έδιδε οδηγίες ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων του εφεσείοντα.
Η εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα εδράζεται στην αρχή πως η εταιρεία είναι ξεχωριστό νομικό πρόσωπο, και, μολονότι ο εφεσείων ήταν ένας από τους μετόχους της εταιρείας, τούτο δεν μεταβάλλει την ιδιότητα του ως υπαλλήλου της εταιρείας. Κατά το συνήγορο τα περιστατικά της υπόθεσης δεν δικαιολογούν την άρση του πέπλου της ξεχωριστής νομικής οντότητας της εταιρείας.
Συμφωνούμε με τη θέση του δικηγόρου της εφεσίβλητης εταιρείας. Δεν αμφισβητείται πως η εταιρεία είναι ξεχωριστή νομική οντότητα. Αλλά το θέμα που εξετάζουμε δεν έχει σχέση με την άρση του πέπλου της νομικής υπόστασης της εταιρείας. Αντίθετα αυτή η ξεχωριστή νομική υπόσταση παραμένει. Αυτό, που ορθά προτείνεται στην περίπτωση που εξετάζουμε, είναι πως ο εφεσείων ήταν ο μόνος και αποκλειστικά υπεύθυνος για τη λειτουργία εκείνου του τμήματος της εταιρείας. Ο τρόπος που ενήργησε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αναγόταν αποκλειστικά στη δική του κρίση. Παραμένει, επομένως, μετέωρη και νεφελώδης η εισήγηση πως από κάπου αλλού, δηλαδή από την εφεσίβλητη, θα αναμένονταν οδηγίες ως προς τον τρόπο εργασίας του στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν υπήρχε άλλη άνωθεν πηγή έκδοσης τέτοιων οδηγιών, παρά μόνο από τον ίδιο τον εφεσείοντα. Βοηθητική σχετική αναφορά μπορεί να γίνει στην Cyprus Linen Co Ltd. v. Σωτηρούλλας Ανθούλλη (2004) 1 Α.Α.Δ. 679, όπου ο Κωνσταντινίδης, Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Δικαστηρίου είπε τα εξής:
«Θεωρούν όμως πως τα πράγματα διαφοροποιούνται στην περίπτωση προσώπου που είναι ο μόνος διευθυντής της εταιρείας και επικαλούνται τον Clerk & Lindsell on Torts 17η έκδοση, σελ.142, §4-49 όπου, κατά τη σύνοψη της νομολογίας, αναφέρεται πως όταν ο διευθυντής είναι το μόνο πρόσωπο δια του οποίου, κατά το σχετικό χρόνο, η εταιρεία μπορούσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, θα είναι προσωπικά υπεύθυνος για παράβαση καθήκοντος οφειλόμενου στον ενάγοντα όταν η τέλεση αυτού του καθήκοντος κατ' ανάγκην εξαρτάτο από αυτόν και μόνο αυτόν».
Η απόφαση επομένως του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ορθή. Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.