|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2003) 1 ΑΑΔ 1133
5 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,
Αιτητή,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΗΑΒΕΑS CORPUS AD SUBJICIENDUM,
(Αίτηση Αρ. 68/2003)
Αναστολή ποινής — Ενεργοποίηση ανασταλείσας ποινής — Κατά πόσο τυγχάνει εφαρμογής το Άρθρο 53.4 του Συντάγματος ή το Άρθρο 14 του περί Φυλακών Νόμου (Ν. 62(1)/96).
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus που να απευθύνεται στο Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών διατάσσοντας τον να τον αφήσει ελεύθερο.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής:
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα, διέταξε αναστολή για τρία έτη της ποινής φυλάκισης που εξέτιε ο αιτητής, στη βάση του Άρθρου 53.4 του Συντάγματος.
Ο αιτητής κατά τη διάρκεια της τριετούς αναστολής της ποινής διέπραξε αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών αρχομένης την 26.9.2002. Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υποστήριξε ότι το υπόλοιπο της ανασταλείσας ποινής (11 μήνες και 17 ημέρες) ενεργοποιήθηκε αυτομάτως και θα εκτίετο από τον αιτητή μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης των 15 μηνών.
Ο αιτητής υποστήριξε ότι στην περίπτωσή του ετύγχανε εφαρμογής, το Άρθρο 14 του περί Φυλακών Νόμου (Ν. 62(1)/96) (ο Νόμος), σύμφωνα με το οποίο ο χρόνος που διαρρέει μεταξύ του προεδρικού διατάγματος για απόλυση κρατουμένου υπό όρους και νέου διατάγματος ανακλητικού του πρώτου στην περίπτωση που ο απολυθείς κρατούμενος παραλείπει να συμμορφωθεί με οποιοδήποτε όρο, υπολογίζεται στο χρόνο έκτισης της ποινής του κρατουμένου.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υποστήριξε ότι το επίμαχο διάταγμα δεν έχει σχέση με απόλυση υπό όρους και έτσι δεν τυγχάνει εφαρμογής το Άρθρο 14 του Νόμου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Άρθρο 53.4 του Συντάγματος παρέχει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, μεταξύ άλλων και την αναστολή οποιασδήποτε ποινής, πλην της ποινής του θανάτου, που επιβλήθηκε από οποιοδήποτε Δικαστήριο.
2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα, ανέστειλε το υπόλοιπο της ποινής του αιτητή για περίοδο 3 χρόνων. Η ποινή, κατά τη διάρκεια του χρόνου της αναστολής, παραμένει αλώβητος και υπαρκτή, ενεργοποιείται δε αυτόματα με την καταδίκη σε φυλάκιση για αδίκημα που διεπράχθηκε από τον αιτητή κατά τη διάρκεια του χρόνου της αναστολής.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή-κρατούμενο στις κεντρικές φυλακές, ο οποίος είχε καταδικαστεί από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών από 2/6/01, για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus το οποίο να διατάζει το Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών να τον αφήσει ελεύθερο με βάση το Άρθρο 14 του περί Φυλακών Νόμου (Ν.62(1)/96).
Ε. Χειμώνας, για τον Αιτητή.
A. Mαππουρίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: O αιτητής με την παρούσα αίτησή του επιδιώκει την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus που να απευθύνεται στο Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών διατάσσοντας τον να τον αφήσει ελεύθερο.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής:-
Ο αιτητής είχε καταδικασθεί από αρμόδιο ποινικό Δικαστήριο σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ μηνών αρχομένης από την 2.6.2001.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά από σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα εξέδωσε ένταλμα που ανέστελλε το υπόλοιπο της ποινής φυλακίσεως του αιτητή για περίοδο τριών ετών. Το ένταλμα του Προέδρου της Δημοκρατίας φέρει ημερομηνία 30.11.2001. Ο αιτητής, σύμφωνα με το ένταλμα αυτό, αποφυλακίσθηκε στις 3.12.2001. Κατά την ημέρα της αποφυλάκισης του ενημερώθηκε για το περιεχόμενο του εντάλματος και του δόθηκε προς τούτο και φωτοαντίγραφο. Ο αιτητής θα απελύετο κανονικά από τις Κεντρικές Φυλακές, υπολογιζομένης της χάρης του άρθρου 12(2) του περί Φυλακών Νόμου αρ. 62(1)/96, στις 26.10.2002. Το υπόλοιπο της ποινής για το οποίο δόθηκε η αναστολή ήταν χρονικής διάρκειας έντεκα μηνών και δεκαεπτά ημερών.
Η παράγραφος 3 του εντάλματος του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ως εξής:
«Γι' αυτό με τη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δυνάμει του Άρθρου 53.4 του Συντάγματος, με το Ένταλμα αυτό, αναστέλλεται η ποινή των καταδίκων για περίοδο 3 ετών από την ημέρα αποφυλάκισης τους. Εάν οποτεδήποτε προ της παρόδου της περιόδου αναστολής οποιοσδήποτε κατάδικος διαπράξει νέο αδίκημα και καταδικαστεί για αυτό είτε προ είτε μετά τη λήξη της εν λόγω περιόδου των 3 ετών σε ποινή φυλάκισης, η ανασταλείσα κατά τα ανωτέρω ποινή θα ενεργοποιηθεί αυτόματα εις τρόπον ώστε, μετά την έκτιση της οποιασδήποτε τέτοιας νέας ποινής, οι κατάδικοι να εκτίσουν, εν συνεχεία, το υπόλοιπό της δυνάμει του παρόντος Εντάλματος ανασταλείσας ποινής.»
Ο αιτητής κατά τη διάρκεια της τριετούς περιόδου της αναστολής της ποινής διέπραξε αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού στην ποινικήν υπόθεση αρ. 23685/02 σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών αρχομένης την 26.9.2002.
Μετά την πιο πάνω καταδίκη του αιτητή, σύμφωνα με τον καθ' ου η αίτηση, ενεργοποιήθηκε αυτομάτως το υπόλοιπο της ποινής των 11 μηνών και 17 ημερών που είχε ανασταλεί με το ένταλμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ποινή η οποία, σύμφωνα με το ένταλμα, θα εκτίετο από τον αιτητή μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης των 15 μηνών την οποία του επέβαλε το Κακουργιοδικείο Λεμεσού. Σύμφωνα με τον καθ' ου η αίτηση και με τους υπολογισμούς του με βάση τη νομοθεσία Περί Φυλακών η περίοδος για την οποία ο αιτητής δεν δύναται να εξασφαλίσει περαιτέρω μείωση της ποινής του λήγει στις 13.4.2004. Με τη θέση αυτή του καθ' ου η αίτηση, εάν είναι ορθή, δεν διαφωνεί ο αιτητής.
Βασική και μοναδική θέση του αιτητή είναι ότι στην περίπτωση του έπρεπε να τύχει εφαρμογής το άρθρο 14 του Περί Φυλακών Νόμου (Ν.62(1)/96).
Το πιο πάνω άρθρο 14 του νόμου πραγματεύεται την απόλυση κρατουμένου υπό όρους με προεδρικό διάταγμα κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Με το εδάφιο 4 του ίδιου άρθρου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα δύναται να εκδώσει νέον διάταγμα ανακλητικό του πρώτου στην περίπτωση που ο απολυθείς κρατούμενος παραλείπει να συμμορφωθεί με οποιοδήποτε όρο ή περιορισμό του διατάγματος και να διατάξει την επιστροφή του στη φυλακή. Σύμφωνα δε με το εδάφιο 5 του ίδιου άρθρου ο χρόνος που διέρρευσε μεταξύ των δύο διαταγμάτων υπολογίζεται στο χρόνο έκτισης της ποινής του κρατουμένου.
Εισηγείται, στη σύντομη αγόρευση του ο δικηγόρος του αιτητή, ότι το περιεχόμενο του διατάγματος του Προέδρου της Δημοκρατίας (το ουσιώδες μέρος του οποίου έχει καταγραφεί πιο πάνω) είναι στην πραγματικότητα απόλυση υπό όρους και έπρεπε να τύχει εφαρμογής το πιο πάνω άρθρο 14 του Νόμου. Ισχυρίζεται ότι δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία του άρθρου αυτού, ούτε εκδόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας νεώτερο διάταγμα που να διατάσσει τη φυλάκιση του αιτητή. Εν πάσει δε περιπτώσει ήδη είχε εκτίσει ο αιτητής την ποινή φυλάκισης, σύμφωνα με το εδάφιο 5 του εν λόγω άρθρου.
Ο δικηγόρος για τον καθ' ου η αίτηση, αντίθετα, εισηγήθηκε ότι το περιεχόμενο του Προεδρικού διατάγματος δεν αναφέρεται σε απόλυση υπό όρους και περιορισμούς αλλά σε αναστολή της ποινής για περίοδο τριών ετών. Και ότι αυτόματα η ποινή ενεργοποιείται με τη διάπραξη νέου αδικήματος και καταδίκη του απολυθέντος από ποινικό Δικαστήριο σε φυλάκιση κατά τη διάρκεια των τριών ετών της αναστολής. Κατά συνέπεια, καταλήγει, το επίμαχο διάταγμα δεν έχει σχέση με την απόλυση υπό όρους και έτσι δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 14 του Νόμου και ορθά ο αιτητής εκτίει την εν λόγω ποινή η οποία ακόμα δεν έχει λήξει.
Το άρθρο 53.4 του Συντάγματος παρέχει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, μεταξύ άλλων και την αναστολή οποιασδήποτε ποινής, πλην της ποινής του θανάτου, που επιβλήθηκε από οποιοδήποτε Δικαστήριο. Το κείμενο του άρθρου 53.4 έχει ως ακολούθως:
«4. Εις πάσαν άλλην πλην της ποινής του θανάτου περίπτωσιν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας μειώνουσιν, αναστέλλουσιν ή μετατρέπουσιν οιανδήποτε ποινήν επιβληθείσαν υπό οιουδήποτε Δικαστηρίου εν τη Δημοκρατία κατόπιν συμφώνου γνώμης του Γενικού Εισαγγελέως της Δημοκρατίας και του βοηθού Γενικού Εισαγγελέως της Δημοκρατίας.»
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα, ανέστειλε το υπόλοιπο της ποινής του αιτητή για περίοδο 3 χρόνων. Η ποινή, κατά τη διάρκεια του χρόνου της αναστολής, παραμένει αλώβητος και υπαρκτή, ενεργοποιείται δε αυτόματα με την καταδίκη σε φυλάκιση για αδίκημα που διεπράχθηκε από τον αιτητή κατά τη διάρκεια του χρόνου της αναστολής.
Συμφωνώ με τη θέση του δικηγόρου του καθ' ου η αίτηση ότι στην παρούσα υπόθεση δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 14 του σχετικού νόμου το οποίο αναφέρεται σε απόλυση κρατουμένου υπό όρους.
Κατά συνέπεια η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.