|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 1 ΑΑΔ 1022
9 Iουλίου, 2003
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΣΑΒΒΑ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΝΘΟΥΛΛΑΣ ΣΑΒΒΑ (ΑΡ. 1),
Εφεσίβλητης.
(Έφεση Αρ. 168)
Δικαιοδοσία Δικαστηρίων — Οικογενειακό Δικαστήριο — Κατά πόσο το Οικογενειακό Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να επιλύσει περιουσιακές διαφορές πρώην συζύγων που αφορούσαν την περίοδο μετά τη λύση του γάμου και μετά την τελεσίδικη επίλυση οποιωνδήποτε περιουσιακών διαφορών τους.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο διέταξε τη λύση του γάμου των διαδίκων στις 22.10.1999 και την επίλυση των επίδικων περιουσιακών διαφορών τους στις 25.5.2001. Στις 26.9.2001 ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση στο Οικογενειακό Δικαστήριο αξιώνοντας από την εφεσίβλητη κατοχή ενός καταστήματος εγγεγραμμένου στο όνομα του και χρησιμοποιούμενο από την εφεσίβλητη και άλλες συναφείς θεραπείες.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο ήγειρε θέμα δικαιοδοσίας του. Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασής του ότι εστερείτο δικαιοδοσίας να εκδικάσει την επίδικη αίτηση.
Αποφασίστηκε ότι:
Η τελεσίδικη επίλυση των επίδικων περιουσιακών διαφορών των διαδίκων με την απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου της 25.5.2001 περιλάμβανε προφανώς, αν ήταν θέμα δικαιοδοσίας του Οικογενειακού Δικαστηρίου, τις διεκδικήσεις ως προς το επίδικο κατάστημα, τουλάχιστον μέχρι την ημέρα εκείνη. Εν πάση περιπτώσει δε, επί διαφορών που αφορούσαν την περίοδο μετά τη λύση του γάμου και την επίλυση των περιουσιακών διαφορών δεν είχε πλέον δικαιοδοσία το Οικογενειακό Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα-αιτητή κατά της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 12/7/02 (Αρ. Αγωγής 74/01) με την οποία έκρινε ότι το ίδιο εστερείτο δικαιοδοσίας εκδίκασης της υπόθεσης και απέρριψε την αίτηση του αιτητή με την οποία αξίωνε από την πρώην σύζυγό του - εφεσίβλητη κατοχή ενός καταστήματος εγγεγραμμένου στο όνομά του.
Κ. Μελάς, για τον Εφεσείοντα.
Α. Ευτυχίου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η έφεση αυτή σχετίζεται με την έφεση 169. Όπως αναφέραμε και εκεί, ο γάμος του Εφεσείοντα και της Εφεσίβλητης λύθηκε από το Οικογενειακό Δικαστήριο στις 22.10.1999. Με άλλη απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερομηνίας 25.5.2001 επιλύθησαν και οι περιουσιακές διαφορές μεταξύ των διαδίκων. Στις 26.9.2001 ο Εφεσείων καταχώρησε αίτηση στο Οικογενειακό Δικαστήριο αξιώνοντας από την Εφεσίβλητη κατοχή ενός καταστήματος εγγεγραμμένου στο όνομα του και χρησιμοποιούμενου από την Εφεσίβλητη καθώς και άλλες συναφείς θεραπείες. Η εφεσείουσα καταχώρησε υπεράσπιση και ανταπαίτηση ζητώντας όπως αναγνωρισθεί το δικαίωμα της να κατέχει το κατάστημα.
Και στην προκειμένη περίπτωση το Δικαστήριο, κατά την εξέταση της αίτησης, ήγειρε το θέμα της δικαιοδοσίας του και άκουσε τις απόψεις των μερών, η δε έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης του ότι εστερείτο δικαιοδοσίας, σαν αποτέλεσμα της οποίας απερρίφθη η αίτηση και η ανταπαίτηση. Η απόφαση του ευπαιδεύτου Προέδρου βασίσθηκε στο ότι οι επίδικες διαφορές ως εκ της φύσης τους δεν αφορούσαν "οικογενειακές σχέσεις" στα πλαίσια του άρθρου 111.2Α του Συντάγματος ή "περιουσιακές σχέσεις" στα πλαίσια του άρθρου 11(2)(ε) του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990 (Ν. 23/90). Και επιπροσθέτως ότι οι επίδικες διαφορές, στην έκταση που αφορούσαν την περίοδο μετά από τη λύση του γάμου, δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν εν πάση περιπτώσει ως "οικογενειακές σχέσεις" καθ΄όσον ανεφύησαν μετά τη λύση του γάμου και αφορούσαν πρόσωπα που είχαν παύσει να είναι σύζυγοι. Παρατήρησε επίσης ο ευπαίδευτος Πρόεδρος ότι, και αν ακόμα οι επίδικες διαφορές θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως "οικογενειακές σχέσεις", θα έπρεπε να είχαν εγερθεί στην αίτηση που ο Αιτητής είχε καταχωρήσει για επίλυση των περιουσιακών διαφορών των διαδίκων η απόφαση επί της οποίας και είχε επιλύσει αυτές.
Δεν θα υπεισέλθουμε στο κατά πόσο οι επίδικες διαφορές συνιστούσαν "οικογενειακές σχέσεις", στο οποίο απευθύνεται κατά κύριο λόγο και η έφεση, αφού τούτο δεν είναι αναγκαίο. Θα περιορισθούμε να υποδείξουμε, όπως παρατήρησε και η Εφεσίβλητη στην υπεράσπιση της, ότι οι οποιεσδήποτε περιουσιακές διαφορές των διαδίκων είχαν ήδη προ της καταχώρησης της αίτησης επιλυθεί τελεσίδικα με την απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου της 25.5.2001. Η επίλυση εκείνη περιλάμβανε προφανώς, αν ήταν θέμα της δικαιοδοσίας του Οικογενειακού Δικαστηρίου, τις διεκδικήσεις ως προς το εν λόγω κατάστημα, τουλάχιστον μέχρι την ημέρα εκείνη. Εν πάση περιπτώση δε, επί διαφορών που αφορούσαν την περίοδο μετά τη λύση του γάμου και την επίλυση των περιουσιακών διαφορών δεν είχε πλέον δικαιοδοσία το Οικογενειακό Δικαστήριο.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον του Εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.