|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 1792
20 Νοεμβρίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΥ,
Εφεσείων-Ενάγων,
ν.
ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης-Εναγομένης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11086)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Αξιολόγηση μαρτυρίας ― Έφεση στρεφόμενη αποκλειστικά εναντίον των διαπιστώσεων του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις οποίες κατέληξε κατόπιν ανάλυσης και αξιολόγησης της μαρτυρίας ― Απορρίφθηκε, δεν στοιχειοθετήθηκε λόγος επέμβασης στην κρίση του Δικαστηρίου.
Ο εφεσείων-ενάγων διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό με την εφεσίβλητη-εναγόμενη Τράπεζα. Στις 8.5.97 κατάθεσε σε παράρτημα της εφεσίβλητης ποσό χρημάτων και η ταμίας του έδωσε απόδειξη κατάθεσης £9.000. Το ποσό που στην πραγματικότητα κατέθεσε ο εφεσείων ήταν £5.000 και όχι £9.000, όπως η απόδειξη κατά λάθος ανέγραφε. Ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον της τράπεζας, στην οποία ισχυριζόταν πως παρανόμως η τελευταία οικειοποιήθηκε τα λεφτά ή αδικαιολόγητα πλούτισε με το ποσό των £4.000, το οποίο και απαιτούσε.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε από το περιεχόμενο της μαρτυρίας πως η ταμίας της τράπεζας είπε την αλήθεια, ενώ ο εφεσείων εψεύσθη και απέρριψε την αγωγή του.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εφάρμοσε λανθασμένα το βάρος της απόδειξης, το οποίο, όπως εισηγήθηκε, μετέθετε στους ώμους του εφεσείοντος, ο οποίος εν προκειμένω είχε ισχυρό τεκμήριο στα χέρια του, την απόδειξη της κατάθεσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι οι διαπιστώσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν δεόντως αιτιολογημένες και ότι δεν προβλήθηκε οτιδήποτε που να θίγει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 30/3/01 (Αρ. Αγωγής 6228/97) με την οποία δέκτηκε ως αξιόπιστη την μαρτυρία της εναγόμενης Τράπεζας ότι το ποσό χρημάτων το οποίο κατέθεσε ο ενάγων στο λογαριασμό του το πρωΐ της 8/5/97 ήταν £5.000 και όχι £9.000, όπως αυτός ισχυρίζετο, και απέρριψε την αξίωση του για επιστροφή σ' αυτόν ποσού £4.000 λόγω υπεξαίρεσης ή αδικαιολόγητου πλουτισμού της εναγόμενης από αυτό.
Χρ. Κιτρομηλίδης, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Πολυβίου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων-ενάγων είχε τραπεζικό λογαριασμό με την εφεσίβλητη - εναγόμενη τράπεζα. To πρωϊ στις 8.5.97 πήγε στο παράρτημα της τράπεζας στην πλατεία Ελευθερίας, Λευκωσία, για να καταθέσει χρήματα στο λογαριασμό του. Η ταμίας, Μαρία Κτωρίδου, μέτρησε τα χρήματα και εξέδωσε στον εφεσείοντα απόδειξη κατάθεσης £9.000. Στην απόδειξη αναγραφόταν σε μια στήλη ο αριθμός των εικοσαλίρων και σε άλλη των δεκαλίρων. Στην πρώτη στήλη αναγράφηκε ο αριθμός 200 Χ 20 σύνολο £8.000 και στην άλλη 100 Χ 10 = £1.000, σύνολο £9.000. Στο τέλος της εργάσιμης ημέρας ελέγχθηκε το ταμείο, στο οποίο παρουσιαζόταν έλλειμμα £4.000. Καθώς ήταν φυσικό άρχισε διερεύνηση του ζητήματος η οποία απέδειξε, όπως ισχυρίστηκε η τράπεζα, ότι ο εφεσείων είχε καταθέσει £5.000, όχι £9.000, και από λάθος αναγραφόταν στην απόδειξη που του εκδόθηκε £9.000. Το λάθος ήταν εμφανές και στην ίδια την απόδειξη, στην οποία σημειωνόταν ο πολλαπλασιασμός του 200 (τα εικοσάλιρα) να δίδει τον αριθμό £8.000 αντί £4.000. Ο υπεύθυνος του υποκαταστήματος επικοινώνησε με τον εφεσείοντα για να πληροφορηθεί και από τον ίδιο ποίο ποσό κατέθεσε. Ο τελευταίος του απάντησε πως είχε καταθέσει £9.000. Η ταμίας Κτωρίδου βεβαίωσε τους υπευθύνους της πως το ποσό που παρέλαβε από τον εφεσείοντα για κατάθεση ήταν £5.000 και όχι £9.000. Η τράπεζα, αφού επιβεβαίωσε το λάθος έστειλε ειδοποίηση στον εφεσείοντα με την οποία χρέωνε το λογαριασμό του για £4.000, ώστε να ισοσκελιστεί το επιπλέον ποσό των £4.000, με το οποίο πιστώθηκε κατά λάθος.
Ο εφεσείων καταχώρισε αγωγή εναντίον της τράπεζας, στην οποία ισχυριζόταν πως παρανόμως η τελευταία οικειοποιήθηκε ή υπεξαίρεσε ή αδικαιολόγητα πλούτισε με το πιο πάνω ποσό, το οποίο και απαιτούσε.
Η επίδικη διαφορά προχώρησε στην ακροαματική διαδικασία, στην οποία κατέθεσε ο εφεσείων, αριθμός μαρτύρων εκ μέρους της τράπεζας και αξιωματικός της Αστυνομίας. Ο τελευταίος είχε αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης, όταν η ίδια η τράπεζα, προτού διαπιστώσει τα κατά τον ισχυρισμό της πραγματικά γεγονότα, υποψιαζόταν το ενδεχόμενο υπεξαίρεσης από υπαλλήλους της. Στην αστυνομία είχε δώσει κατάθεση και ο εφεσείων.
Η δικαστής στην από 30 σελίδες απόφαση της συζήτησε σε έκταση τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε, την οποία, αφού αξιολόγησε, έκρινε πως η θέση της τράπεζας ήταν αληθινή. Διαπίστωσε, κατά κύριο λόγο, πως η ταμίας είπε την αλήθεια, ενώ ο εφεσείων εψεύσθη.
Η πιο πάνω κατάληξη της Δικαστού ήταν εύλογη. Δε βασίστηκε μόνο στην πεποίθηση που της δημιουργήθηκε από τη συνολική συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο αλλά κυρίως στο περιεχόμενο της μαρτυρίας. Συγκεκριμένα, και σε ό,τι αφορά τον εφεσείοντα, απλή ανάγνωση των πρακτικών καταδεικνύει πως η μαρτυρία του δεν περιείχε απλώς μικροαντιφάσεις, όπως υποστηρίκτηκε από το δικηγόρο του, αλλά αλληλοσυγκρουόμενους σοβαρούς ισχυρισμούς ως προς τις λεπτομέρειες που αφορούσαν την πηγή από την οποία πήρε τις £9.000, πριν να τις καταθέσει, σε βαθμό που καθιστούσε τη μαρτυρία του αναξιόπιστη.
Η βασική εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα ενώπιον μας ήταν πως η δικαστής εφάρμοσε λαθεμένα το βάρος της απόδειξης, το οποίο, όπως εισηγήθηκε, μετέθεσε στους ώμους του εφεσείοντα, ο οποίος εν προκειμένω είχε ισχυρό τεκμήριο στα χέρια του, την απόδειξη κατάθεσης για £9.000. Δέχθηκε βέβαια ο συνήγορος πως η απόδειξη δεν ήταν αμάχητο τεκμήριο ως προς το περιεχόμενο της.
Η γνώμη μας είναι πως η δικαστής δεν περιέπεσε σε κανένα σφάλμα, όχι μόνο στο σημείο που έθιξε ο δικηγόρος του εφεσείοντα αλλά σε κανένα επίδικο ζήτημα στην υπόθεση. Το μοναδικό ερώτημα στην υπόθεση ήταν αν πράγματι ο εφεσείων είχε καταθέσει £9.000, όπως ισχυριζόταν, ή £5.000 που ήταν η θέση της τράπεζας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού έδωσε καλούς λόγος για τις διαπιστώσεις του απέρριψε τον ισχυρισμό του εφεσείοντα και κατ΄ακολουθίαν την αγωγή του. Τίποτε δεν ελέχθη ενώπιον μας που να θίγει την ορθότητα της απόφασης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.