|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 1424
18 Σεπτεμβρίου, 2002
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΑVACOM COMPUTER SERVICES LTD,
Eφεσείοντες-Ενάγοντες,
ν.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΒΥΡΙΔΗ,
Εφεσιβλήτου-Εναγομένου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10971)
Συναλλαγματική ― Εξόφληση συναλλαγματικής με "προσήκουσα πληρωμή" ― Άρθρο 59 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262 ― Το Άρθρο 62 του Κεφ. 262 είναι άσχετο προς το ζήτημα της εξόφλησης διά της καταβολής του ποσού.
Ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον του εφεσίβλητου για τη μη εξόφληση μιας από τρεις συναλλαγματικές. Η υπεράσπιση του εφεσίβλητου ήταν ότι την εξόφλησε όπως και τις άλλες δύο. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την υπεράσπιση του εφεσίβλητου και απέρριψε την αγωγή.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι στη βάση του Άρθρου 62 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262, η εξόφληση συναλλαγματικών μπορεί να επέλθει μόνο με έγγραφο που να την αναφέρει ρητώς ή με παράδοση της ίδιας της συναλλαγματικής στον αποδέκτη της. Επομένως, αφού η απόδειξη είσπραξης που προσκομίστηκε δεν αναφερόταν στην ίδια τη συναλλαγματική και η τελευταία δεν επεστράφη, θα έπρεπε να είχε επιτύχει η αγωγή.
Αποφασίστηκε ότι:
Το Άρθρο 62 στο οποίο αποκλειστικά στηρίχτηκε ο εφεσείων, είναι εντελώς άσχετο προς το ζήτημα της εξόφλησης διά της καταβολής του ποσού. Όπως ορθά επισήμανε ο εφεσίβλητος, καλύπτει το διαφορετικό θεσμό της εξόφλησης διά της "παραίτησης" και είναι η παραίτηση που, δυνάμει των προνοιών του, πρέπει να είναι γραπτή ή να επιμαρτυρείται με την παράδοση της συναλλαγματικής.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Graves v. Key [1832] 3B and Ad 313, 110 ER 117.
Έφεση.
Έφεση από τους ενάγοντες κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που δόθηκε στις 28/11/00 (Αρ. Αγωγής 3099/99) με την οποία απέρριψε την αξίωσή τους για το ποσό μίας συναλλαγματικής για ποσό £606,94 ως οφειλόμενο από τον εναγόμενο υπόλοιπο για την αγορά από αυτούς ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και κατέληξε ότι η συναλλαγματική λήξεως 30/7/98 την οποία είχε εξοφλήσει δεν του παραδόθηκε σε οποιοδήποτε στάδιο.
Λ. Δικωμίτου, για τους Εφεσείοντες.
Τ. Κουμής προσωπικά και για Μ. Αλεξόπουλο, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Για την αγορά ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο εφεσίβλητος-εναγόμενος κατέβαλε στους εφεσείοντες-ενάγοντες το ποσό των £350 ως προκαταβολή και υπέγραψε τρεις συναλλαγματικές, για το ποσό των £606,94 σεντ η κάθε μια. Με την αγωγή τους οι εφεσείοντες αξίωσαν το ποσό της μιας από αυτές, λήξεως 30.7.98, και ήταν η υπεράσπιση του εφεσίβλητου πως την εξόφλησε, όπως και τις άλλες.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία που προσάχθηκε από τις δυο πλευρές και, συναφώς, την απόδειξη "έναντι λογαριασμού" που προσκομίστηκε, κατέληξε σε διαπιστώσεις, ως εξής: Ο εφεσίβλητος προέβη σε τρεις πληρωμές για ποσά ίσα προς την αξία των τριών συναλλαγματικών. Του δόθηκαν όμως δυο αποδείξεις αναφερόμενες σε συναλλαγματικές και του επιστράφηκαν μόνο δυο από τις συναλλαγματικές. Ως προς την τρίτη είχε εκδοθεί απόδειξη "έναντι λογαριασμού", κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες, όπως τις καταγράφει η πρωτόδικη απόφαση:
"Στις 26.5.98 ο εναγόμενος επισκέφθηκε τα γραφεία των εναγόντων στη Λάρνακα και αφού πλήρωσε το ανάλογο ποσό του δόθηκε η πρώτη συναλλαγματική λήξεως 30.5.98 καθώς και απόδειξη εξόφλησής της (βλ. Τεκμήρια 4, 4Α και 4Β). Για την δεύτερη συναλλαγματική λήξεως 30.6.98 ο εναγόμενος επισκέφθηκε τα γραφεία των εναγόντων στη Λάρνακα στις 6.7.98 όπου πλήρωσε ΛΚ607.- και του δόθηκε απόδειξη είσπραξης για το εν λόγω ποσό έναντι λογαριασμού (Τεκμήριο 2) με τη διαβεβαίωση από την ΜΕ2 ότι η συναλλαγματική θα του αποσταλεί ή θα ειδοποιηθεί για να την παραλάβει καθότι δεν είχε φθάσει στα χέρια της από τη Λεμεσό. Λόγω των καλοκαιρινών διακοπών ο εναγόμενος καθυστέρησε να πληρώσει την τρίτη συναλλαγματική και στις 10.9.98 επισκέφθηκε τα γραφεία των εναγόντων στη Λάρνακα όπου πλήρωσε ΛΚ606,94. Τότε του παραδόθηκε η δεύτερη συναλλαγματική λήξεως 30.6.98 καθώς και απόδειξη εξόφλησής της (βλ. Τεκμήρια 3, 3Α και 3Β). Η τρίτη συναλλαγματική λήξεως 30.7.98, (Τεκμήριο 1), την οποία είχε εξοφλήσει δεν του παραδόθηκε ή αποστάληκε σε οποιοδήποτε στάδιο."
Η έφεση αφορά στην κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου, ενόψει της οποίας απέρριψε την αγωγή, πως εξοφλήθηκε και η τρίτη συναλλαγματική. Χωρίς όμως να αμφισβητεί οτιδήποτε αναφορικά με τις διαπιστώσεις σύμφωνα με τις οποίες, πράγματι, για τη μόνη συναλλαγή των διαδίκων, πραγματοποιήθηκαν οι τρεις πληρωμές που αντιστοιχούσαν στα ποσά των τριών συναλλαγματικών. Οπότε και η απόδειξη "έναντι λογαριασμού" ευθέως αντιστοιχούσε προς εκείνη την οφειλή.
Τα επιχειρήματα του εφεσείοντα αφορούσαν αποκλειστικά στις επιπτώσεις από την ορθή, όπως τη θεωρεί, έννοια του άρθρου 62 του περί Συναλλαγματικών Νόμου Κεφ. 262. Υπέβαλε πως, στη βάση του, η εξόφληση συναλλαγματικών μπορεί να επέλθει μόνο με έγγραφο που να την αναφέρει ρητώς ή με παράδοση της ίδιας της συναλλαγματικής στον αποδέκτη της. Επομένως, αφού η απόδειξη είσπραξης που προσκομίστηκε δεν αναφερόταν στην ίδια τη συναλλαγματική και η τελευταία δεν επεστράφη, θα έπρεπε να είχε επιτύχει η αγωγή. Επικαλέστηκε ως προς αυτά, εν πάση περιπτώσει αστόχως, τη νομολογία σε σχέση με το διακριτό ζήτημα του ανεπίτρεπτου της προσαγωγής προφορικής μαρτυρίας προς αναίρεση ή διαφοροποίηση εγγράφων.
Τα πιο πάνω, χωρίς κανένα απολύτως σχόλιο σε σχέση με τις παραπομπές, στη βάση των οποίων το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε πως, ενόψει της μαρτυρίας, η συναλλαγματική είχε εξοφληθεί. Αυτές περιλάμβαναν τους Βyles on Bills of Exchange 24η έκδοση 332 και 343, Chitty on Contracts 24η έκδοση σελ. 622 και 27η έκδοση σελ. 1055 §21045, Ηalsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 9 §497 και Τόμος 4(1) §§ 448 - 463. Επίσης την υπόθεση Graves v. Key [1832] 3B and Ad 313; 110 ER 117. Και τελικά το ίδιο το Κεφ. 262, το άρθρο 59 του οποίου αφορά ακριβώς στην εξόφληση συναλλαγματικής με "προσήκουσα πληρωμή".
Το άρθρο 62 στο οποίο αποκλειστικά στηρίχτηκε ο εφεσείων, είναι εντελώς άσχετο προς το ζήτημα της εξόφλησης δια της καταβολής του ποσού. Όπως ορθά επισήμανε ο εφεσίβλητος, καλύπτει το διαφορετικό θεσμό της εξόφλησης διά της "παραίτησης" και είναι η παραίτηση που, δυνάμει των προνοιών του, πρέπει να είναι γραπτή ή να επιμαρτυρείται με την παράδοση της συναλλαγματικής. Παραθέτουμε το άρθρο 62:
"(1) Όταν ο κάτοχος συναλλαγματικής κατά ή μετά τη λήξη της απόλυτα και χωρίς όρους παραιτείται από τα δικαιώματά του εναντίον του αποδέκτη η συναλλαγματική εξοφλείται.
Η παραίτηση πρέπει να είναι γραπτή, εκτός αν η συναλλαγματική παραδοθεί προς τον αποδέκτη.
(2) Ο κάτοχος δύναται με τον ίδιο τρόπο να απαλλάξει από τις υποχρεώσεις του οποιοδήποτε μέρος στη συναλλαγματική πριν, κατά ή μετά τη λήξη της· αλλά καμιά διάταξη στο άρθρο αυτό δεν θα επηρεάζει τα δικαιώματα του κατά προσήκοντα τρόπο κατόχου χωρίς ειδοποίηση περί της απαλλαγής."
Το επιχείρημα του εφεσείοντα δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο που εκείνος επικαλείται, δεν έχει τεκμηριωθεί αιτία ανατροπής της πρωτόδικης απόφασης και η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα.
Η�έφεση απορρίπτεται με έξοδα.