|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 1344
13 Σεπτεμβρίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείων-Ενάγων,
ν.
1. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Ο "ΛΟΓΟΣ" ΛΤΔ.,
2. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΡΗΣΣΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10778)
Συμπεράσματα Δικαστηρίου ― Εφετείο, τότε μόνο επεμβαίνει αν τα συμπεράσματα δεν δικαιολογούνται από την ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου μαρτυρία ― Το Εφετείο έχει εξουσία να εξαγάγει τα δικά του συμπεράσματα από τα πρωταρχικά γεγονότα.
Οι εφεσίβλητοι αρ. 1 εξέδωσαν επιταγή επί Τραπέζης Κύπρου Λτδ, για ποσό £4.312,99 σεντ προς όφελος και στο όνομα του εφεσίβλητου αρ. 2. Ο εφεσίβλητος αρ. 2 οπισθογράφησε την επιταγή στο όνομα του Α. Γεωργίου ο οποίος τελικά την παρέδωσε στον εφεσείοντα έναντι καλού και νομίμου ανταλλάγματος. Ο εφεσείων εξαργύρωσε την επιταγή στην τράπεζα Lombard, όπου διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό η οποία και την εξαργύρωσε. Μερικές μέρες αργότερα η Lombard πληροφόρησε τον εφεσείοντα ότι χρέωσε τον λογαριασμό του με το ποσό της επιταγής γιατί αυτή είχε ακυρωθεί (stop payment) από τους εφεσίβλητους αρ. 1. Ο εφεσίβλητος αρ. 2 πλήρωσε στον εφεσείοντα ποσό £3.000 έναντι της επιταγής, με τρεις άλλες επιταγές εκ £1.000 εκάστη και προσέτι ανέλαβε να πληρώσει το υπόλοιπο εκ £1.312,99 σεντ εντός των επομένων μηνών. Ο εφεσίβλητος αρ. 2 αθέτησε την υπόσχεσή του και ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον του και εναντίον των εφεσιβλήτων 1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή καταλήγοντας στο τελικό συμπέρασμα ότι δεν αποδείχθηκε ότι η επιταγή έγινε "stop payment" και ότι η ευθύνη των εφεσιβλήτων εξέπνευσε με την πληρωμή της επιταγής.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση και ισχυρίσθηκε ότι υπήρχε με τη μαρτυρία ρητή παραδοχή τόσο των εφεσιβλήτων αρ. 1 όσο και του εφεσίβλητου αρ. 2 ότι η επιταγή κατέστη ανενεργή και μη εξαργυρώσιμη με ενέργειες των εφεσιβλήτων αρ. 1 προς την Τράπεζα με την εντολή τους για "stop payment". Περαιτέρω προβάλλει το γεγονός ότι οι εφεσίβλητοι δεν αμφισβήτησαν το γεγονός ότι ήταν καλόπιστος κομιστής της επίδικης επιταγής και εδικαιούτο στην πληρωμή του ποσού της.
Αποφασίστηκε ότι:
Τα δεδομένα που προκύπτουν από τους πιο πάνω ισχυρισμούς του εφεσείοντος είναι ορθά. Όμως δεν λήφθηκαν υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο με συνέπεια να οδηγηθεί σε μη εύλογα συμπεράσματα.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση. Εκδόθηκε απόφαση υπέρ του εφεσείοντος και εναντίον αμφοτέρων των εφεσιβλήτων προσωπικώς και αλληλεγγύως για το ποσό των £1.312,99 σεντ.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 28/2/00 (Αρ. Αγωγής 14583/97) με την οποία απέρριψε την αξίωσή του κατά των εναγομένων για πληρωμή σ' αυτόν του οφειλόμενου εναπομείναντος υπολοίπου μη τιμηθείσας επιταγής.
Α. Πετουφάς, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Γεωργίου για Κ. Χρυσοστομίδη, για τους Εφεσίβλητους 1.
Χρ. Νικολάου για Π. Παύλου, για τον Εφεσίβλητο 2.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Μ. Κρονίδης, Δ..
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Την 13.3.1997 οι εφεσίβλητοι αρ. 1 εξέδωσαν επιταγή επί Τραπέζης Κύπρου Λτδ., για το ποσό των £4.312,99 σεντ προς όφελος και στο όνομα του εφεσίβλητου αρ. 2. Αυθημερόν ο εφεσίβλητος αρ. 2 οπισθογράφησε την επιταγή στο όνομα κάποιου κ. Άκη Γεωργίου ο οποίος και τελικά την παρέδωσε στον εφεσείοντα έναντι καλού και νόμιμου ανταλλάγματος.
Ο εφεσείων παρουσίασε την επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου η οποία όμως τον παρέπεμψε σε Τράπεζα όπου διατηρούσε τραπεζικό λογαριασμό. Ο εφεσείων παρουσίασε την επιταγή στην Τράπεζα του (Lombard) η οποία και την εξαργύρωσε. Αργότερα, μετά από 3-4 μέρες η Lombard πληροφόρησε τον εφεσείοντα ότι χρέωσε τον λογαριασμό του με το ποσό της επιταγής γιατί αυτή είχε ακυρωθεί (stop payment) από τους εφεσίβλητους αρ. 1.
Ο εφεσείων διαμαρτυρήθηκε στον Άκη Γεωργίου και ο τελευταίος υποσχέθηκε να προγραμματίσει κοινή συνάντηση με τον εφεσίβλητο αρ. 2. Πράγματι έγινε κοινή συνάντηση των τριών στα γραφεία της Τράπεζας Lombard, στην παρουσία του Διευθυντή της. Εκεί ο εφεσίβλητος αρ. 2 παραδέχθηκε ότι είχε υποχρέωση να πληρώσει στον εφεσείοντα το ποσό της μη τιμηθείσας επιταγής και προς τούτο με εντολή του πληρώθηκε στον εφεσείοντα ποσό £3.000 έναντι της επιταγής, με τρεις άλλες επιταγές εκ £1.000 εκάστη και προσέτι ανέλαβε να πληρώσει το υπόλοιπο εκ £1.312,99 σεντ σε ένα-δύο μήνες.
Η υπόσχεση αυτή του εφεσίβλητου αρ. 2 δεν τιμήθηκε και ο εφεσείων καταχώρησε αγωγή εναντίον τόσο του εφεσίβλητου αρ. 2 όσο και των εκδοτών της επιταγής, εφεσιβλήτων αρ. 1. Και οι δύο εφεσίβλητοι καταχώρησαν Έκθεση Υπεράσπισης. Οι εφεσίβλητοι αρ. 1 καταχώρησαν, κατόπιν σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου, Έκθεση Απαίτησης εναντίον του εφεσίβλητου αρ. 2 με την οποία ζητούσαν απόφαση εναντίον του για το ποσό το οποίο τυχόν θα υποχρεώνοντο να πληρώσουν προς τον εφεσείοντα. Ο εφεσίβλητος αρ. 2 κατεχώρησε ανταπαίτηση στην απαίτηση των εφεσιβλήτων αρ. 1 με το ίδιο περιεχόμενο ως η απαίτηση των εφεσιβλήτων αρ. 1.
Η πιο πάνω απαίτηση και ανταπαίτηση μεταξύ των εφεσιβλήτων δεν αποτελεί μέρος της παρούσας έφεσης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τελικά την απαίτηση του εφεσείοντα με το εξής σκεπτικό:-
"Δεν υπάρχει μαρτυρία πως όταν πληρώθηκε η επιταγή αυτή ήταν 'stop payment' ότι δηλαδή η πληρωμή ήταν εκ λάθους. Δεν υπάρχει μαρτυρία πως η Τράπεζα Κύπρου δεν πλήρωσε την επιταγή καθόλου ή έστω πως δεν την πλήρωσε πριν γίνει 'stop payment'. Δεν υπάρχει μαρτυρία πως η πληρωμή στον ενάγοντα ήταν απλή πίστωση με την προϋπόθεση εκκαθάρισης της επιταγής. Αντίθετα ο ίδιος είπε ότι έγινε 'confirmed' η επιταγή. Άλλωστε δεν ήταν καν πίστωση. Ο ίδιος είπε ότι πληρώθηκε την επιταγή.
Μήπως πληρώθηκε κανονικά την επιταγή που κόμιζε και αργότερα αυθαίρετα, παράτυπα, παράνομα ή άλλως εχρεώθηκε από την Lombard το ποσόν των £4.312,99. Το σενάριο αυτό ο ίδιος με την μαρτυρία του έθεσε επί τάπητος. Απέτυχε να αποδείξει ότι δεν πληρώθηκε την επίδικη επιταγή επειδή αυτή έγινε 'stop payment'. Αν πληρώθηκε την επιταγή και μετά η Τράπεζα Κύπρου απαίτησεν το ποσό από την Lombard που του χρέωσε τον λογαριασμό γιατί οι εναγόμενοι 1 σαν εκδότες και ο εναγόμενος 2 σαν οπισθογραφήσας να έχουν ευθύνη επί αξιογράφου που εξέπνευσε με την πληρωμή του (discharged).
Θεραπείες μπορεί να έχει εναντίον κάποιων προσώπων προφανώς εκείνων που ευθύνονται νομικά για την χρέωση στον λογαριασμό του δεν απέδειξε όμως ότι δικαιούται στην απαίτηση του όπως ο ίδιος εξέθεσε την βάση της αγωγής του.
Κατά συνέπεια η αγωγή του θα πρέπει να απορριφθεί."
Στη συνέχεια το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τόσο την απαίτηση όσο και την ανταπαίτηση μεταξύ των εφεσιβλήτων.
Ο εφεσείων κατεχώρησε την παρούσα έφεση προβάλλοντας τρεις λόγους, οι οποίοι είναι συναφείς μεταξύ τους. Θεωρεί εσφαλμένο το τελικό συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν αποδείχθηκε ότι η επιταγή έγινε "stop payment" και ότι η ευθύνη των εφεσιβλήτων εξέπνευσε με την πληρωμή της επιταγής. Ισχυρίζεται ότι υπήρχε με τη μαρτυρία, ρητή παραδοχή τόσο των εφεσιβλήτων αρ. 1 όσο και του εφεσίβλητου αρ. 2 ότι η επιταγή κατέστη ανενεργή και μη εξαργυρώσιμη με ενέργειες των εφεσιβλήτων αρ. 1 προς την Τράπεζα με την εντολή τους για "stop payment". Περαιτέρω προβάλλει το γεγονός ότι οι εφεσίβλητοι ουδαμώς αμφισβήτησαν, κατά την ακροαματική διαδικασία, το γεγονός ότι ο εφεσείων ήταν καλόπιστος κομιστής της επίδικης επιταγής και εδικαιούτο στην πληρωμή του ποσού της.
Έχουμε μελετήσει από τα πρακτικά τη μαρτυρία που δόθηκε στην πρωτόδικη διαδικασία και έχουμε διαπιστώσει ότι οι πιο πάνω αιτιάσεις του εφεσείοντα είναι ορθές. Και οι δύο εφεσίβλητοι ρητά παραδέχονται ότι οι εφεσίβλητοι αρ. 1 με εντολή τους σταμάτησαν την πληρωμή της επίδικης επιταγής (stop payment). Περαιτέρω ουδαμώς αμφισβήτησαν το γεγονός ότι ο εφεσείων ήταν, καλή τη πίστει, νόμιμα κομιστής της επιταγής. Τα δεδομένα αυτά δεν τα έλαβε υπόψη το πρωτόδικο Δικαστήριο. Επιχείρησε δε, με δικούς του συλλογισμούς, να διαπιστώσει πότε έγινε "stop payment" η επιταγή πριν από την πίστωση και προσωρινή εξαργύρωση της προς τον εφεσείοντα ή μετά. Αλλά αυτό το ερώτημα ήταν τελικά χωρίς σημασία αφού ο εφεσείων δεν εισέπραξε το αντίτιμο της επιταγής αφού ο λογαριασμός του στην Τράπεζα Lombard χρεώθηκε με το αντίστοιχο ποσό. Είναι δε γι' αυτό το λόγο που ο εφεσίβλητος αρ. 2 αποδεχόμενος τα γεγονότα πλήρωσε στον εφεσείοντα έναντι του ποσού της επιταγής £3.000 και ανέλαβε υποχρέωση όπως εντός καθορισμένου χρόνου να πληρώσει στον εφεσείοντα το υπόλοιπο ποσό των £1.312,99 σεντ.
Ο εφεσείων, ως καλόπιστος κομιστής της επιταγής, προέβη στις συνήθεις ενέργειες για την εξαργύρωση της επιταγής κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Καμιά από τις πράξεις του δεν είχε σκοπό να παραβλάψει τα συμφέροντα των εφεσιβλήτων ή της Τράπεζας.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγουμε ότι η προσέγγιση από το πρωτόδικο Δικαστήριο της μαρτυρίας ήταν λανθασμένη αφού παρέλειψε να εκτιμήσει στην ολότητα της την ενώπιον του μαρτυρία με συνέπεια να οδηγηθεί σε μη εύλογα συμπεράσματα.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται.
Εκδίδεται απόφαση υπέρ του εφεσείοντα και εναντίον αμφοτέρων των εφεσιβλήτων προσωπικώς και αλληλεγγύως για το ποσό των £1.312,99 σεντ.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση. Εκδίδεται απόφαση υπέρ του εφεσείοντος και εναντίον αμφοτέρων των εφεσιβλήτων προσωπικώς και αλληλεγγύως για το ποσό των £1.312,99 σεντ.