|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 1 ΑΑΔ 1337
18 Σεπτεμβρίου, 2001
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΟΥΚΟΥΛΑΡΙΔΗ,
Εφεσείων-Ενάγων,
v.
PARTHENON SHIRT (EXPORTERS) LTD.,
Εφεσιβλήτων-Εναγoμένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10722)
Συμβάσεις ― Παράβαση σύμβασης ― Παράβαση σύμβασης από συμβαλλόμενο, παρέχει το δικαίωμα τερματισμού της σύμβασης από τον αντισυμβαλλόμενο.
Ο εφεσείων-ενάγων είναι ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής του Μακάρειου Αθλητικού Κέντρου. Την 1.21993 ο εφεσείων και η εφεσίβλητη κατέληξαν σε γραπτή συμφωνία με την οποία ο εφεσείων αναλάμβανε να παραχωρήσει στην εφεσίβλητη χώρο εντός του σταδίου για τοποθέτηση διαφημιστικής πινακίδας για περίοδο δύο χρόνων, έναντι της πληρωμής του ποσού των £600.- για κάθε ένα από τα δύο χρόνια της συμφωνίας. Για το δεύτερο χρόνο η εφεσίβλητη δεν κατέβαλε οποιοδήποτε ποσό, και ως εκ τούτου ο εφεσείων ήγειρε αγωγή εναντίον της για το ποσό των £600.- πλέον Φ.Π.Α.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι ο εφεσείων, διά των υπαλλήλων του, αφαίρεσε τη διαφημιστική πινακίδα της εφεσίβλητης γιατί είχε καταστραφεί από τους φιλάθλους και ήταν επικίνδυνη για το κοινό, χωρίς προηγουμένως να ειδοποιήσει την εφεσίβλητη για να τη διορθώσει. Ο Διευθυντής της εφεσίβλητης, διαμαρτυρήθηκε προς τους υπαλλήλους του εφεσείοντος οι οποίοι όμως ουδέν έπραξαν με συνέπεια, η εφεσίβλητη, να αποστείλει δύο επιστολές με τις οποίες θεωρούσε ότι η ισχύς της συμφωνίας τερματίστηκε για το δέυτερο χρόνο, με την αφαίρεση της διαφημιστικής πινακίδας από τον εφεσείοντα χωρίς καμιά ειδοποίηση. Καταλήγοντας ότι η αφαίρεση της πινακίδας χωρίς να ενημερωθεί η εφεσίβλητη αποτελεί παράβαση της συμφωνίας εκ μέρους του εφεσείοντος η οποία παρείχε στην εφεσίβλητη το δικαίωμα τερματισμού της συμφωνίας πράγμα το οποίο έκανε. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κρίνοντας ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή απέρριψε την έφεση.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 11/10/99 (Αρ. Αγωγής 10843/95) με την οποία απέρριψε την αγωγή του για £600.- πλέον ΦΠΑ εναντίον των εναγομένων, αφού θεώρησε ότι η αφαίρεση της διαφημιστικής πινακίδας των εναγομένων από το χώρο του σταδίου από τον ενάγοντα χωρίς την προηγούμενη ειδοποίηση των εναγομένων παρείχε το δικαίωμα στους εναγόμενους για τερματισμό της μεταξύ τους συμφωνίας.
Ε. Σατράκη, για τον Εφεσείοντα.
Χρ. Κιτρομηλίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Μ. Κρονίδης, Δ..
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων είναι ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής του Μακάρειου Αθλητικού Κέντρου. Την 1.2.1993 ο εφεσείοντας και η εφεσίβλητη, η οποία είναι εμπορική εταιρεία, κατέληξαν σε γραπτή συμφωνία με την οποία ο πρώτος αναλάμβανε να παραχωρήσει στην εφεσίβλητη χώρο εντός του σταδίου για τοποθέτηση διαφημιστικής πινακίδας για τη διαφήμιση των προϊόντων της. Συμφωνήθηκε να της παραχωρηθεί ο χώρος με αριθμό 9 για την περίοδο από 1.2.93 μέχρι 31.1.95. Ως αντάλλαγγμα η εφεσίβλητη αποδέχθηκε όπως πληρώνει το ποσό των £600,= πλέον Φ.Π.Α. για κάθε ένα από τα δύο χρόνια της συμφωνίας. Έγινε παραδεκτό ότι η εφεσίβλητη κατέβαλε το ποσό των £600,= πλέον Φ.Π.Α. για τον πρώτο χρόνο που πρόβλεπε η συμφωνία. Για το δεύτερο χρόνο η εφεσίβλητη δεν κατέβαλε οποιοδήποτε ποσό. Ένεκα τούτου ο εφεσείων ήγειρε αγωγή εναντίον της εφεσίβλητης με την οποία ζητά το ποσό των £600,= πλέον Φ.Π.Α., συνολικά £648.
Στην Έκθεση Υπεράσπισης στην αγωγή η εφεσίβλητη ισχυρίζεται ότι η συμφωνία κατέστη άκυρη για λόγους που οφείλοντο αποκλειστικά στον εφεσείοντα όσον αφορά το δεύτερο χρόνο που προνοούσε η συμφωνία. Σχετικά δε απέστειλαν επιστολή στον εφεσείοντα ημερ. 10.6.1994 και η οποία κατατέθηκε ως τεκμήριο στο πρωτόδικο Δικαστήριο. Στην Απάντησή του στην Υπεράσπιση ο εφεσείων παραδέχεται ότι περί το Φεβρουάριο του 1994 αφαίρεσε τη διαφημιστική πινακίδα γιατί είχε καταστραφεί από τους φιλάθλους και ήταν επικίνδυνη για το κοινό. Διατείνεται όμως ότι η αφαίρεση της διαφημιστικής πινακίδας συμεριλαμβανομένου του σκελετού και της βάσης είχε μοναδικό σκοπό την ασφάλεια των φιλάθλων και όχι τον τερματισμό της συμφωνίας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού άκουσε τη μαρτυρία που παρουσίασαν και οι δύο πλευρές, την οποία και ορθά αξιολόγησε, κατέληξε στο εύρημα ότι ο εφεσείων, διά των υπαλλήλων του, αφαίρεσε τη διαφημιστική πινακίδα της εφεσίβλητης καθώς και το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείτο χωρίς προηγουμένως να ειδοποιήσει την εφεσίβλητη για να τη διορθώσει. Το γεγονός της αφαίρεσης περιήλθε σε γνώση της εφεσίβλητης αρκετούς μήνες μετά. Ο Διευθυντής της εφεσίβλητης εταιρείας, τη μαρτυρία του οποίου δέχθηκε το Δικαστήριο ως ορθή, διαμαρτυρήθηκε προς τους υπαλλήλους του εφεσείοντα οι οποίοι όμως ουδέν έπραξαν με συνέπεια να αποστείλει τις επιστολές Τεκμήριο 3 και 5 με τις οποίες θεωρούσαν ότι η ισχύς της συμφωνίας τερματίσθηκε για το δεύτερο χρόνο με την αφαίρεση της διαφημιστικής πινακίδας από τον εφεσείοντα χωρίς καμιά ειδοποίηση. Από τη μαρτυρία επίσης προέκυψε ότι τουλάχιστον δύο φορές η πινακίδα καταστράφηκε από τους φιλάθλους κατά τον πρώτο χρόνο της συμφωνίας και η εφεσίβλητη προέβη στην αντικατάστασή της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντα καταλήγοντας ως εξής:-
"Η αφαίρεση της πινακίδας από τους ενάγοντες χωρίς να ενημερωθούν οι εναγόμενοι και χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να την επισκευάσουν, αποτελεί παράβαση της συμφωνίας εκ μέρους των εναγόντων, οι οποίοι με την ενέργεια τους αυτή κατέστησαν αδύνατο τον σκοπό της ίδιας της συμφωνίας που ήταν η διαφήμιση των εναγομένων και παρείχε στους εναγομένους το δικαίωμα να τερματίσουν τη συμφωνία, την οποία κρίνω ότι τερμάτισαν με την επιστολή τους ημερομηνίας 6.4.1994.".
Ο εφεσείων που δεν ικανοποιήθηκε από την πρωτόδικη απόφαση καταχώρησε την παρούσα έφεση προβάλλοντας τέσσερις προς τούτο λόγους. Όλοι οι λόγοι είναι συναφείς και θα εξεταστούν ως σύνολο.
Παραπονείται ο εφεσείων ότι το Δικαστήριο εσφαλμένα προχώρησε στην εξέταση του δικαιώματος της εφεσίβλητης να τερματίσει τη συμφωνία γιατί τέτοιο θέμα δεν εγείρεται στην Έκθεση Υπεράσπισης της. Δεν συμφωνούμε με την πιο πάνω θέση του εφεσείοντα. Η κατάληξη του Δικαστηρίου συνάδει απόλυτα με το περιεχόμενο της Έκθεσης Υπεράσπισης. Η εφεσίβλητη στην Έκθεση Υπεράσπισης προβάλλει με σαφήνεια τους ισχυρισμούς της, τους οποίους απέδειξε με τη μαρτυρία και έγιναν δεκτοί από το Δικαστήριο.
Πέραν των πιο πάνω, είναι χαρακτηριστικό ότι ο εφεσείων με το δεύτερο λόγο έφεσης προσβάλλει μεν το εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων με τις ενέργειες του παρέβη τη γραπτή συμφωνία και την κατέστησε ανεφάρμοστη, αλλά όχι πειστικά. Ισχυρίζεται ότι με την παραχώρηση του χώρου διαφήμισης στην εφεσίβλητη ο εφεσείων εκπλήρωσε πλήρως τις υποχρεώσεις του. Αυτό είναι ορθό ως ένα βαθμό. Με τις μεταγενέστερες ενέργειες του όμως με την αφαίρεση της διαφημιστικής πινακίδας, χωρίς να ειδοποιήσει την εφεσίβλητη, για λόγους ασφάλειας των φιλάθλων, τίποτε δεν αναφέρει. Με τη μονομερή ενέργεια του εφεσείοντα ο σκοπός της συμφωνίας κατέστη ανέφικτος. Η παράβαση κατά συνέπεια εκ μέρους του εφεσείοντα της συμφωνίας, έδιδε το δικαίωμα στην εφεσίβλητη να την τερματίσει, πράγμα που ορθά και ρητά έπραξε. Ο εφεσείων, στις επανηλειμμένες επιστολές της εφεσίβλητης απέφυγε να απαντήσει ή να πράξει οτιδήποτε και ανέμενε τη λήξη της συμφωνίας για να εγείρει την αγωγή. Συναφές προς τα πιο πάνω είναι και το παράπονο του εφεσείοντα ότι το Δικαστήριο εισήγαγε εξυπακουόμενο όρο στη συμφωνία, λανθασμένα, ότι δηλαδή ο εφεσείων είχε υποχρέωση, με βάση τη συμφωνία, να ειδοποιήσει την εφεσίβλητη για την αφαίρεση της πινακίδας.
Έχουμε διεξέλθει τη μαρτυρία, τις έγγραφες προτάσεις και την απόφαση του Δικαστηρίου. Πουθενά δεν αναφέρεται το Δικαστήριο σε εξυπακουόμενο όρο ούτε κατέληξε σε οποιοδήποτε εύρημα περί τούτου. Ο λόγος αυτός παραμένει μετέωρος αφού δεν προσβάλλεται κανένα εύρημα ή κατάληξη του Δικαστηρίου. Κατά συνέπεια, δεν θα ασχοληθούμε με το λόγο αυτό αφού δεν προκύπτει από την υπόθεση.
Έχουμε καταλήξει ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή και ότι οι λόγοι έφεσης είναι ανεδαφικοί και κατά συνέπεια απορρίπτονται.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.