|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 1 ΑΑΔ 1097
20 Ιουλίου, 2001
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
SATURN BUILDING CO. LTD.,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι,
v.
INTERAMERICAN INSURANCE CO. LTD.,
Εφεσιβλήτων-Τριτοδιαδίκων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10596)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Εύρημα πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν ικανοποιούντο οι προϋποθέσεις αποζημίωσης των εναγομένων από τους τριτοδιαδίκους (ασφαλιστική εταιρεία) αναφορικά με τις σωματικές βλάβες που είχε υποστεί ο ενάγων, κατά τη διάρκεια εργοδότησης του από τους εναγομένους ― Δεν τεκμηριώθηκε λόγος για επέμβαση του Εφετείου.
Σε εργατικό ατύχημα που συνέβηκε στις 26/2/92 σε οικοδομικές εργασίες που διεξήγαγε η εφεσείουσα-εναγόμενη, ο ενάγων υπέστη σοβαρές σωματικές βλάβες. Ήγειρε αγωγή εναντίον της εφεσείουσας για αποζημιώσεις. Η εφεσείουσα στη συνέχεια εξέδωσε ειδοποίηση τριτοδιαδίκου εναντίον της εφεσίβλητης ασφαλιστικής εταιρείας την οποία κατέστησε τριτοδιάδικο. Με την έκθεση Υπεράσπισης Τριτοδιαδίκου η εφεσίβλητη ισχυρίστηκε ότι εξεπλήρωσε όλες τις συμβατικές της υποχρεώσεις και ότι ουδέν άλλο οφείλει.
Πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας η αγωγή μεταξύ του ενάγοντα και της εφεσείουσας συμβιβάσθηκε εξώδικα στο συνολικό ποσό £24.000 πλέον τόκους και έξοδα. Η εφεσείουσα δήλωσε ότι αυτή φέρει εξ ολοκλήρου την ευθύνη για το ατύχημα. Επακόλουθα εκδόθηκε και η σχετική εκ συμφώνου απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον της εφεσείουσας. Παρέμεινε εκκρεμής η διαδικασία τριτοδιαδίκου μεταξύ της εφεσείουσας και της εφεσίβλητης. Οι δικηγοροι των δύο πλευρών συμφώνησαν και δήλωσαν στο Δικαστήριο ότι "οι σωματικές βλάβες που υπέστηκε ο ενάγων και για τις οποίες δόθηκε απόφαση υπέρ του είναι όπως περιγράφονται στην παράγραφο 6Β της οπισθογράφησης του κλητηρίου". Στην εν λόγω παράγραφο αναφέρονται ξεχωριστά όλες οι σωματικές βλάβες που υπέστη ο ενάγων από το ατύχημα. Στην υποπαράγραφο (στ) αναφέρεται το εξής:- "Ανίκανος για εργασία οικοδόμου".
Το πρωτόδικο Δικαστήριο μετά από εξέταση του περιεχομένου του ασφαλιστηρίου εγγράφου κατέληξε ότι δεν υπήρξε μαρτυρία εκ μέρους των εφεσειόντων ότι ο ενάγων υπέστη σωματικό τραυματισμό που να είναι σύμφωνος με το σωματικό τραυματισμό των άρθρων 1 και 2 του προσαρτήματος του ασφαλιστηρίου εγγράφου έτσι ώστε να δικαιούνται οι εφεσείοντες αποζημίωση είτε ύψους £20.000 ή το 50% αντίστοιχα και ότι σε σχέση με το άρθρο 3 του προσαρτήματος δεν υπήρξε καμιά μαρτυρία ότι ο ενάγων κατέστη ανίκανος για εργασία ως αναφέρεται στην παράγραφο 6Β της έκθεσης απαίτησης, και τούτο με βάση το εύρημα ότι η αναφορά στην υποπαράγραφο (στ) δεν είναι σωματικός τραυματισμός και σε κάθε περίπτωση οι εφεσίβλητοι δεν παραδέχθηκαν ότι ο ενάγων κατέστη ανίκανος για εργασία με την παραδοχή που έκαναν μέσω του συνηγόρου τους.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση. Η έφεση στρέφεται εναντίον των ευρημάτων του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Αποφασίστηκε ότι:
Τα πιο πάνω ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ορθά. Τα κείμενα των άρθρων 1, 2 και 3 του προσαρτήματος είναι σαφή και βέβαια και δεν χωρεί άλλη ερμηνεία. Δεν παρέχεται περιθώριο επίκλησης των ερμηνευτικών κανόνων των Contra Preferendum και Exclusion Clauses.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Olley v. Marlborough Court Ltd [1948] All E.R. 955,
Canada Steamship Lines Ltd v. Regam [1952] 1 All E.R. 305,
Price & Co. v. Union Lighterage Co. [1904-1907] All E.R. 227,
Rutter v. Palmer [1922] All E.R. 367,
Alderlade v. Hendon Laundry Ltd [1945] 1 All E.R. 224.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 9/7/99 (Αρ. Αγωγής 10109/93) με την οποία απέρριψε τους ισχυρισμούς τους ως προς την ερμηνεία άρθρου του ασφαλιστικού εγγράφου και οι προϋποθέσεις αποζημίωσης δεν μπορούν να ερμηνευθούν σε βάρος της τριτοδιάδικης ασφαλιστικής εταιρείας δηλάδή των εφεσιβλήτων.
Π. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Α. Χαβιαράς, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Μ. Κρονίδης, Δ..
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 26.2.92 σε εργατικό ατύχημα σε οικοδομικές εργασίες που διεξήγαγε η εφεσείουσα στο χώρο του τρίτου Δημοτικού Σχολείου Στροβόλου, ο Γεώργιος Α. Λοϊζιάς, ενάγων στην αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, υπέστη σοβαρές σωματικές βλάβες. Ήγειρε προς τούτο αγωγή εναντίον της εφεσείουσας ως αστικώς υπεύθυνη έναντι του για αποζημιώσεις.
Η εφεσείουσα καταχώρησε Έκθεση Υπεράσπισης με την οποία αρνείτο ευθύνη και ζήτησε την απόρριψη της αγωγής. Με διάβημα της η εφεσείουσα εξέδωσε ειδοποίηση τριτοδιαδίκου εναντίον της εφεσίβλητης ασφαλιστικής Εταιρείας την οποία και κατέστησε τριτοδιάδικο. Ακολούθησε ανταλλαγή δικογράφων μεταξύ της εφεσείουσας και της εφεσίβλητης. Με την Έκθεση Υπεράσπισης Τριτοδιαδίκου η εφεσίβλητη ισχυρίζεται ότι εξεπλήρωσε όλες τις συμβατικές της υποχρεώσεις και ότι ουδέν άλλο οφείλει. Ισχυρίστηκε επίσης ότι δυνάμει των όρων του ασφαλιστηρίου εγγράφου ουδέν άλλο οφείλει και ζήτησε την απόρριψη της απαίτησης της εφεσείουσας για συνεισφορά.
Πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας η αγωγή μεταξύ του ενάγοντα Γεώργιου Α. Λοϊζιά και της εφεσείουσας-εναγομένης συμβιβάσθηκε εξώδικα στο συνολικό ποσό των £24.200 πλεόν τόκους και έξοδα. Η εφεσείουσα δήλωσε ότι αυτή φέρει εξ ολοκλήρου την ευθύνη για το ατύχημα. Επακόλουθα εκδόθηκε και η σχετική εκ συμφώνου απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον της εφεσείουσας. Παρέμεινε έτσι εκκρεμής η διαδικασία τριτοδιάδικου μεταξύ της εφεσείουσας και της εφεσίβλητης, η οποία δεν κατέστη δυνατό να συμβιβασθεί. Οι δικηγόροι της εφεσείουσας και της εφεσίβλητης συμφώνησαν και δήλωσαν στο Δικαστήριο ότι "οι σωματικές βλάβες που υπέστηκε ο ενάγων και για τις οποίες δόθηκε απόφαση υπέρ του είναι όπως περιγράφονται στην παράγραφο 6Β της οπισθογράφησης του κλητηρίου.".
Στην παράγραφο 6Β του κλητηρίου της αγωγής, αναφέρονται ξεχωριστά όλες οι σωματικές βλάβες που υπέστη ο ενάγων από το ατύχημα. Στην υποπαράγραφο (στ) αναφέρεται το εξής:- "Ανίκανος για εργασίαν οικοδόμου.".
Είναι ο ισχυρισμός του δικηγόρου της εφεσείουσας ότι η πιο πάνω υποπαράγραφος αποτελεί "σωματική βλάβη" για την οποία προέβη σε παραδοχή ο δικηγόρος της εφεσίβλητης. Αντίθετα, ο δικηγόρος της εφεσίβλητης ισχυρίστηκε ότι η παραδοχή του αναφέρεται στις σωματικές βλάβες στις οποίες δεν είναι δυνατό να συμπεριληφθεί η υποπαράγραφος (στ) η οποία δεν αναφέρεται σε σωματική βλάβη και για την οποία, εν πάση περιπτώσει, ουδέποτε αποδέχθηκε.
Καμιά μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο από τους διαδίκους όσον αφορά την ανικανότητα του ενάγοντα που, κατ' ισχυρισμό, ήταν επακόλουθο του τραυματισμού του. Η μόνη μαρτυρία που δόθηκε στο Δικαστήριο από τους εφεσείοντες, του γιατρού Ιωάννη Παπαγιάννη, μετά το επανάνοιγμα της υπόθεσης που διέταξε το ίδιο το Δικαστήριο, αφορούσε ένα από τα τραύματα του ενάγοντα και εάν αυτό ενέπιπτε στην περιγραφή που δίδεται στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο (προσάρτημα) ως "αγκίλωση τμήματος σπονδυλικής στήλης μετά παραμορφώσεως". Η γνώμη του γιατρού ήταν ότι το τραύμα που αναφέρεται στην παράγραφο 6Β(δ) του κλητηρίου δεν είχε καμιά σχέση με την περιγραφή στο προσάρτημα του ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Εν πάση περιπτώσει, η μαρτυρία αυτή δεν έχει καμιά σχέση με την παρούσα έφεση.
Στην τελική του αγόρευση ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ο δικηγόρος της εφεσίβλητης παραδέχθηκε ότι ορισμένα τραύματα του ενάγοντα όπως αναφέρονται στην παράγραφο 6(Β) του κλητηρίου συνάδουν προς την περιγραφή που αναφέρεται στο άρθρο 2 του προσαρτήματος του ασφαλιστηρίου εγγράφου και κατά συνέπεια δέχθηκε ότι συνολικό ποσό £4.300 ήταν υπόχρεη η εφεσίβλητη να καταβάλει στην εφεσείουσα ως συνεισφορά.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς της εφεσείουσας ως προς την ερμηνεία της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του προσαρτήματος του ασφαλιστικού εγγράφου που φέρει τον τίτλο "ασφαλιστική ρήτρα". Ο δικηγόρος της εφεσείουσας είχε υποβάλει την εισήγηση ότι στην περίπτωση αυτή το Δικαστήριο έπρεπε να εφαρμόσει τις αρχές του δικαίου που σχετίζονται με την ερμηνεία εγγράφων και ιδιαίτερα τις αρχές γνωστές ως "Contra Preferendum" και "Exclusion Clauses". Αντίθετα, ο δικηγόρος της εφεσίβλητης (τριτοδιάδικου) ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε προέβη σε παραδοχή ως προς την κατ' ισχυρισμό ανικανότητα για εργασία οικοδόμου" της υποπαραγράφου (στ) της παραγράφου 6(Β) της απαίτησης του ενάγοντα. Εισηγήθηκε δε ότι η εφεσίβλητη θα ήταν υπόχρεη σε συνεισφορά αν τα τραύματα του ενάγοντα όπως περιγράφονται στην παράγραφο 6(Β) συμπεριλαμβάνονται στην περιγραφή των σωματικών κακώσεων που αναφέρονται στο ασφαλιστικό έγγραφο και τα προσαρτήματά του.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού κάνει αναφορά στην Αγγλική νομολογία κατέληξε στα εξής ευρήματα:-
"Εξέτασα προσεκτικά το περιεχόμενο του τεκμηρίου 1 και εξειδικευμένα τα άρθρα 1 και 2 του προσαρτήματος του εν λόγω τεκμηρίου και τις νομολογημένες αρχές που διέπουν τους ισχυρισμούς του κ. Αγγελίδη ότι θα πρέπει εφαρμόζοντας την ερμηνεία του Contra Preferendum και exclusion closes σε συσχετιμό με την ρήτρα εξαιρέσεως (άρθρο 3 του προσαρτήματος) θα πρέπει το Δικαστήριο μου να βρει ότι θα πρέπει να ερμηνευθούν κατά τέτοιο τρόπο οι όροι της σύμβασης, Τεκμήριο 1, που θα οδηγήσουν στην ικανοποίηση της αξίωσης των εναγομένων κατά των τριτοδιαδίκων, στο μέγιστο ποσό των £20.000. Αυτό που έχω να πω είναι ότι οι πιο πάνω αρχές δεν υποβοηθούν με κανένα τρόπο την εισήγηση του κ. Αγγελίδη, γιατί το περιεχόμενο του τεκμηρίου 1 και εξειδικευμένα τα άρθρα 1, 2 και 3 δεν είναι καθόλου αβέβαια. Είναι σαφείς οι προϋποθέσεις αποζημίωσης, και έτσι με κανένα τρόπο δεν μπορούν να ερμηνευθούν αυτές οι πρόνοιες σε βάρος των τριτοδιαδίκων, εξού και η εξαγωγή των ακόλουθων ευρημάτων μου:-
- Σε σχέση με τα άρθρα 1 και 2 του προσαρτήματος του Τεκμηρίου 1 δεν υπήρξε μαρτυρία από πλευράς εναγομένων ή τουλάχιστον παραδοχή από πλευράς τριτοδιαδίκων, ότι ο ενάγοντας υπόστηκε σωματικό τραυματισμό που να είναι σύμφωνος με τον σωματικό τραυματισμό των άρθρων 1 και 2 του προσαρτήματος, έτσι που να δικαιούνται οι εναγόμενοι αποζημίωση είτε ύψους £20.000 ή το 50% αντίστοιχα.
- Σε σχέση με το άρθρο 3 του προσαρτήματος δεν υπήρξε από πλευράς εναγομένων καμιά μαρτυρία ότι ο ενάγοντας κατέστη ανίκανος για την εργασία του οικοδόμου ή ανίκανος για εργασία εκ του σωματικού τραυματισμού του που αναφέρεται στην παράγραφο 6Β της έκθεσης απαίτησης, και τούτο με βάση το εύρημα μου ότι η αναφορά στην υποπαράγραφο (στ) δεν είναι σωματικός τραυματισμός και σε κάθε περίπτωση οι εναγόμενοι δεν παραδέχθηκαν ότι ο ενάγοντας κατέστη ανίκανος για εργασία με την παραδοχή που έκαναν μέσω του συνηγόρου τους στις 18.11.98.".
Συμφωνούμε με τα πιο πάνω ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Έχουμε διεξέλθει και εμείς τα κείμενα των άρθρων 1, 2 και 3 του προσαρτήματος. Τα κείμενα των άρθρων αυτών είναι σαφή και βέβαια και δεν χωρεί άλλη ερμηνεία. Δεν παρέχεται περιθώριο επίκλησης των ερμηνευτικών κανόνων των Contra Preferendum και Exclusion Clauses. (Βλέπε: Olley v. Marlborough Court Ltd. [1948] All E.R. 955, Canada Steamship Lines Ltd. v. Regam [1952] 1 All E.R. 305, Price & Co. v. Union Lighterage Co. (1904 - 1907) All E.R. 227, Rutter v. Palmer [1922] All E.R. 367 και Alderlade v. Hendon Laundry Ltd. [1945] 1 All E.R. 224).
Δεν μπορεί ακόμα να τύχει εφαρμογής η δεύτερη παράγραφος της ασφαλιστικής ρήτρας του άρθρου 3 του προσαρτήματος γιατί καμιά μαρτυρία και καμιά απόδειξη δεν έχει προσαχθεί στο Δικαστήριο που να αποδεικνύει τέτοια ανικανότητα. Η εφεσίβλητη δεν έχει προβεί σε καμιά παραδοχή γεγονότων ως προς την κατ' ισχυρισμό ανικανότητα του ενάγοντα. Το σχετικό εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου που συνάδει προς την πιο πάνω θέση ήταν και εύλογο και έγκυρο.
Για τους λόγους αυτούς η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.