|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 1 ΑΑΔ 916
28 Ιουνίου, 2001
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
A. P. GEORGIADES LIMITED,
Εφεσείοντες,
v.
SPACE BAKERY PLANT & EQUIPMENT LIMITED,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10582)
Πώληση αγαθών ― Όταν ο πωλητής πωλεί αγαθά κατά τη διεξαγωγή των εργασιών του, υπάρχει σιωπηρός ουσιώδης όρος ότι τα αγαθά τα οποία προμηθεύει δυνάμει σύμβασης πώλησης είναι αποδεκτής ποιότητας ― Άρθρο 16(2) του περί Πωλήσεως Αγαθών Νόμου του 1994, (Ν. 10(1)/94) ― Ο όρος δεν εκτείνεται σε οποιοδήποτε θέμα που καθιστά την ποιότητα των αγαθών απαράδεκτη, όταν ο αγοραστής εξετάζει τα αγαθά πριν τη σύναψη της σύμβασης, το οποίο όφειλε να αποκαλύψει η εξέταση αυτή ― Άρθρο 16(5)(β) του Ν. 10(1)/94.
Έξοδα ― Διακριτική εξουσία πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Επέμβαση Εφετείου μόνο όπου η εν λόγω εξουσία δεν ασκήθηκε ορθά.
Οι εφεσίβλητοι εισάγουν ένα προϊόν που σκοπό έχει, σύμφωνα με την περιγραφή του, να μειώνει τη θερμοκρασία στο εσωτερικό των οχημάτων. Οι εφεσείοντες συνήψαν μαζί τους σύμβαση για την παραχώρηση σ' αυτούς, υποαντιπροσωπείας για την πόλη και επαρχία Λευκωσίας για το πιο πάνω προϊόν που θα ίσχυε για κάθε έτος που το προϊόν θα εισάγεται. Σύμφωνα με την πιο πάνω συμφωνία, οι εφεσείοντες είχαν πρόθεση να αγοράσουν 4.000 περίπου τεμάχια σε συγκεκριμένη τιμή έναντι συνολικού ποσού £8.800. Οι εφεσείοντες παρέλαβαν αριθμό τεμαχίων συνολικής αξίας £2.112, αλλά στη συνέχεια με επιστολή τους τερμάτισαν τη συμφωνία.
Οι εφεσίβλητοι δεν αποδέκτηκαν τον τερματισμό και καταχώρησαν αγωγή με την οποία αξιούσαν ποσό £12.020,13 που αντιπροσώπευε έξοδα διαφήμισης του προϊόντος και αποζημιώσεις για τη ζημιά που υπέστηκαν λόγω της μη παραλαβής ολόκληρης της συμφωνηθείσας ποσότητας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη σε σαφείς διαπιστώσεις για την ακαταλληλότητα του προϊόντος. Όμως με αυτή τη διαπίστωση ως δεδομένο προχώρησε και δέκτηκε ότι η εξέταση του προϊόντος στην οποία είχαν προβεί οι εφεσείοντες πριν τη σύναψη της συμφωνίας όφειλε να αποκαλύψει τα ελαττώματα του.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κήρυξε παράνομη τη σύμβαση αλλά απέρριψε τις άλλες αξιώσεις των εφεσιβλήτων.
Με την έφεση προσβάλλεται η πιο πάνω κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου, καθώς και η απόφαση του να επιδικάσει εναντίον των εφεσειόντων έξοδα. Οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι αφού οι εφεσίβλητοι αξίωναν - κυρίως την καταβολή αποζημιώσεων, θεραπεία που απορρίφθηκε, θα έπρεπε να καταδικαστούν και στα έξοδα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Άρθρο 16(1) του περί Πωλήσεως Αγαθών Νόμου του 1994, (Ν. 10(1)/94), προβλέπει ότι δεν υπάρχει σιωπηρός ουσιώδης όρος ή σιωπηρή εγγυητική διαβεβαίωση αναφορικά με την ποιότητα ή την καταλληλότητα για οποιοδήποτε ειδικό σκοπό των αγαθών που προμηθεύονται δυνάμει σύμβασης πώλησης. Όταν ο πωλητής πωλεί αγαθά κατά τη διεξαγωγή των εργασιών του, υπάρχει σιωπηρός ουσιώδης όρος ότι τα αγαθά τα οποία προμηθεύει δυνάμει της σύμβασης είναι αποδεκτής ποιότητας (Άρθρο 16(2)). Όμως όταν ο αγοραστής, εξετάζει τα αγαθά πριν τη σύναψη της σύμβασης, ο όρος αυτός δεν εκτείνεται σε οποιοδήποτε θέμα που καθιστά την ποιότητα των αγαθών απαράδεκτη, το οποίο η εξέταση όφειλε να αποκαλύψει (Άρθρο 16(5)(β)).
2. Η επιδίκαση των εξόδων βρίσκεται πάντα στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και στην παρούσα περίπτωση δεν υπάρχει λόγος για επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 26/6/99 (Αρ. Αγωγής 7022/94) με την οποία κήρυξε άκυρη τη μεταξύ των εναγόντων και εναγομένων σύμβαση ημερομηνίας 19/5/94 για την παραχώρηση σ' αυτούς από τους εφεσίβλητους-ενάγοντες υποαντιπροσωπείας για ένα προϊόν το οποίο αυτοί εισήγαγαν.
Λ. Βραχίμης, για τους Εφεσείοντες.
Ν. Πιριλίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγελθεί από το Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Εισάγουν ένα προϊόν που σκοπό έχει, σύμφωνα με την περιγραφή του, να μειώνει τη θερμοκρασία στο εσωτερικό των οχημάτων. Οι εφεσείοντες που επίσης είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης συνήψαν μαζί τους σύμβαση ημερ. 19.5.1994, για την παραχώρηση σ' αυτούς, όπως αναφέρεται στη σύμβαση, υποαντιπροσωπείας για την πόλη και επαρχία Λευκωσίας για το πιο πάνω προϊόν που θα ίσχυε για κάθε έτος που το προϊόν θα εισάγεται. Οι εφεσείοντες, σύμφωνα πάντα με την πιο πάνω συμφωνία, είχαν πρόθεση να αγοράσουν 4.000 περίπου τεμάχια σε συγκεκριμένη τιμή, αντί συνολικού ποσού £8.800.
Οι εφεσείοντες παρέλαβαν 80 κιβώτια του προϊόντος, συνολικής αξίας £2.112, αλλά στις 17.6.1994 τερμάτισαν με επιστολή τη συμφωνία. Τον τερματισμό δεν αποδέκτηκαν οι εφεσίβλητοι. Τελικά οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν αγωγή με την οποία αξιούσαν ποσό £12.020,13 που αντιπροσώπευε έξοδα διαφήμισης του προϊόντος και αποζημιώσεις για τη ζημιά που υπέστηκαν λόγω της μη παραλαβής ολόκληρης της συμφωνηθείσας ποσότητας. Η μη καταβολή της αξίας του εμπορεύματος που οι εφεσίβλητοι παρέδωσαν στους εφεσείοντες, είναι αντικείμενο άλλης αγωγής.
Κατά την ακροαματική διαδικασία οι εφεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι το προϊόν ήταν ακατάλληλο γιατί δεν ήταν αποτελεσματικό, ενώ επιπλέον δεν μπορούσε να αποθηκεύεται σε θερμοκρασίες άνω των 130°F ή 54°C. Αυτή του η ιδιότητα, λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι στο εσωτερικό των αυτοκινήτων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στην Κύπρο αναπτύσσονται θερμοκρασίες άνω των 70°C, καθιστούσε το προϊόν άχρηστο. Τέλος ισχυρίζονται ότι περιέχει αιθανόλη που προκαλεί ζάλη, υπνηλία και νωθρότητα.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κήρυξε τη συμφωνία ημερ. 19.5.1994 παράνομη, αλλά απέρριψε τις άλλες αξιώσεις. Απέρριψε επίσης και την ανταπαίτηση των εφεσειόντων-εναγομένων.
Με την παρούσα έφεση οι εφεσείοντες-εναγόμενοι προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τη θέση τους ότι το επίδικο προϊόν δεν ήταν αποδεκτής ποιότητας.
Προς υποστήριξη της θέσης τους αναφέρθηκαν τόσο στον περί Πωλήσεως Αγαθών Νόμο του 1994, Ν.10(1)/1994, όσο και σε σχετική νομολογία. Προβλήθηκε ισχυρισμός για αναγραφή, με πολύ μικρά γράμματα στην αγγλική, της προειδοποίησης ότι το προϊόν δεν μπορεί να φυλάσσεται σε θερμοκρασίες πέραν των 130°F. Η προειδοποίηση, ισχυρίζονται οι εφεσείοντες, αναγράφεται με τόσο μικρά γράμματα ώστε είναι πολύ δύσκολο ή αδύνατο να διαβαστεί, ενώ δεν είναι δυνατό για το μέσο καταναλωτή να αντιληφθεί την ουσία της προειδοποίησης, αφού αυτή αναγράφεται στην κλίμακα Φαρενάϊτ (F) και όχι στην Κελσίου (C) που χρησιμοποιείται στην Κύπρο. Κατά συνέπεια οι πρόνοιες του άρθρου 16 του Νόμου 10(1)/1994 δεν τυγχάνουν εφαρμογής.
Η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Το Δικαστήριο προέβη σε σαφείς διαπιστώσεις για την ακαταλληλότητα του προϊόντος. Όμως με αυτή τη διαπίστωση ως δεδομένο προχώρησε και δέκτηκε ότι η εξέταση του προϊόντος στην οποία είχαν προβεί πριν τη σύναψη της συμφωνίας όφειλε να αποκαλύψει τα ελαττώματά του.
Το άρθρο 16(1) του περί Πώλησης Αγαθών Νόμου του 1994, Ν.10(1)/94, προβλέπει ότι δεν υπάρχει σιωπηρός ουσιώδης όρος ή σιωπηρή εγγυητική διαβεβαίωση αναφορικά με την ποιότητα ή την καταλληλότητα για οποιοδήποτε ειδικό σκοπό των αγαθών που προμηθεύονται δυνάμει σύμβασης πώλησης. Όταν ο πωλητής πωλεί αγαθά κατά τη διεξαγωγή των εργασιών του, υπάρχει σιωπηρός ουσιώδης όρος ότι τα αγαθά τα οποία προμηθεύει δυνάμει της σύμβασης είναι αποδεκτής ποιότητας (άρθρο 16(2)). Όμως, όταν ο αγοραστής εξετάζει τα αγαθά πριν τη σύναψη της σύμβασης, ο όρος αυτός δεν εκτείνεται σε οποιοδήποτε θέμα που καθιστά την ποιότητα των αγαθών απαράδεκτη, το οποίο η εξέταση όφειλε να αποκαλύψει (άρθρο 16(5)(β)).
Το πρωτόδικο δικαστήριο χωρίς δισταγμό απέρριψε τους σχετικούς ισχυρισμούς και δέκτηκε ότι ο διευθυντής των εφεσειόντων, Ανδρέας Γεωργιάδης εξέτασε το προϊόν, και ότι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του ήταν προϊόν μεταγενέστερης σκέψης. Η εξέταση θα έπρεπε να αποκαλύψει, τόσο τη θερμοκρασία στην οποία πρέπει να φυλάγεται, όσο και την περιεκτικότητα σε αιθανόλη. Αφού επρόκειτο να δεσμευτεί σε συμφωνία με οικονομικό κόστος με άγνωστή του εταιρεία και μια και τέθηκε στη διάθεσή του το προϊόν που θα συμφωνούσε να αγοράσει, ήταν απόλυτα αναμενόμενο, σχολιάζει το πρωτόδικο δικαστήριο, ότι θα το εξέταζε και δεν θα το παρέδιδε, όπως, αφύσικα και μη πειστικά ισχυρίστηκε, σε τρίτο πρόσωπο.
Το συμπέρασμα αυτό του Δικαστηρίου δεν έχει προσβληθεί με την παρούσα έφεση και συνεπώς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Σημειώνουμε όμως ότι εν πάση περιπτώσει δεν είναι ακριβής ο ισχυρισμός των εφεσειόντων ότι η προειδοποίηση για τη μέγιστη θερμοκρασία στην οποία μπορεί να φυλάσσεται το προϊόν είναι αναγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα. Αντίθετα η αναφορά γίνεται με γράμματα ιδίου μεγέθους με τις υπόλοιπες οδηγίες χρήσης. Θα λέγαμε ότι η προειδοποίηση διαπιστώνεται με την πρώτη ματιά.
Οι εφεσείοντες προσβάλλουν επίσης την απόφαση του Δικαστηρίου να επιδικάσει εναντίον τους έξοδα. Ισχυρίζονται ότι αφού οι εφεσίβλητοι αξίωναν κυρίως την καταβολή αποζημιώσεων, θεραπεία που απορρίφθηκε, θα έπρεπε να καταδικαστούν και στα έξοδα.
Κι' αυτός ο λόγος θα πρέπει να απορριφθεί. Οι εφεσίβλητοι εξασφάλισαν τη μία από τις δύο θεραπείες που αξίωναν, την έκδοση δηλωτικής απόφασης περί του παράνομου της μεταξύ των διαδίκων συμφωνίας. Η επιδίκαση των εξόδων βρίσκεται πάντα στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και στην παρούσα υπόθεση δεν βρίσκουμε λόγο να επέμβουμε.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.