|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 1 ΑΑΔ 424
30 Μαρτίου, 2001
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΜΠΙΤΣΗΣ,
Εφεσείων-Εναγόμενος 1,
v.
Α/ΦΟΙ ΠΟΥΛΛΟΥ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10505)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Επέμβαση Εφετείου ― Έφεση κατά των διαπιστώσεων και ευρημάτων του πρωτόδικου Δικαστηρίου στα οποία κατέληξε κατόπιν ανάλυσης και αξιολόγησης της μαρτυρίας ― Απορρίφθηκε, δεν στοιχειοθετήθηκε λόγος επέμβασης στην κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Οι εφεσίβλητοι είναι κατασκευαστές μαρμάρων και μωσαϊκών. Με αγωγή που κίνησαν εναντίον του εφεσείοντα και κάποιου εργολάβου οικοδομών, αξίωσαν από τους δύο εναγομένους το ποσό των £1.373.-, υπόλοιπο αξίας πωληθέντων και παραδοθέντων εμπορευμάτων, νόμιμο τόκο και έξοδα. Ο εργολάβος παρέλειψε να καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης και στην απουσία του εκδόθηκε απόφαση εναντίον του για το ποσό της απαίτησης. Ο εφεσείων καταχώρησε υπεράσπιση με την οποία αρνήθηκε κάθε συμβατική ευθύνη έναντι των εφεσιβλήτων και ισχυρίστηκε οτι υπεύθυνος για την πληρωμή του ποσού της απαίτησης ήταν ο εργολάβος.
Επεκράτησε η εκδοχή των εφεσιβλήτων και στη βάση των γεγονότων που διαπιστώθηκαν ως πραγματικά, εκδόθηκε απόφαση υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον του εφεσείοντα.
Με την έφεση προσβάλλονται τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο αναφορικά με την αξιοπιστία μαρτύρων και τις διαπιστώσεις επί γεγονότων, στη βάση των οποίων κρίθηκε το αποτέλεσμα.
Αποφασίστηκε ότι:
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας και η διατύπωση ευρημάτων είναι έργο του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η επέμβαση του Εφετείου δικαιολογείται μόνο στις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται ότι η αξιολόγηση είναι εσφαλμένη ή ανεπαρκής ή τα ευρήματα είναι αβάσιμα. Στην παρούσα περίπτωση δεν έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη λάθους που να δικαιολογεί την παρέμβαση του Εφετείου. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ύστερα από προσεκτική αξιολόγηση της μαρτυρίας κατέληξε σε σειρά ορθών συμπερασμάτων τόσο επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων όσο και επί των γεγονότων στη βάση των οποίων κρίθηκε το αποτέλεσμα.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο 1 κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 5/2/99 (Αρ. Αγωγής 3295/94) με την οποία εκδόθηκε απόφαση υπέρ των εναγόντων και εναντίον του εναγόμενου 1 για το ποσό της απαίτησης (Λ.Κ.1.373) πλέον τόκους και έξοδα.
Γ. Παπαθεοδώρου, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Ιακώβου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι είναι κατασκευαστές μαρμάρων και μωσαϊκών. Με αγωγή που κίνησαν εναντίον του εφεσείοντα και του Ανδρέα Σωτηρίου, εργολάβου οικοδομών (στο εξής "ο εργολάβος"), αξίωσαν από τους δύο εναγόμενους "αλληλεγγύως και κεχωρισμένως" £1373.-, υπόλοιπο αξίας πωληθέντων και παραδοθέντων εμπορευμάτων, νόμιμο τόκο και έξοδα.
Ο εργολάβος παρέλειψε να καταχωρήσει σημείωμα εμφανίσεως και στην απουσία του εκδόθηκε απόφαση εναντίον του για το ποσό της απαίτησης.
Ο εφεσείων καταχώρησε υπεράσπιση. Αρνήθηκε κάθε συμβατική ευθύνη έναντι των εφεσιβλήτων και ισχυρίστηκε ότι υπεύθυνος για την πληρωμή του ποσού της απαίτησης ήταν ο εργολάβος.
Επικράτησε η εκδοχή των εφεσιβλήτων και στη βάση των γεγονότων που διαπιστώθηκαν ως πραγματικά, εκδόθηκε απόφαση υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον του εφεσείοντα για το ποσό της απαίτησης (£1373.-), τόκους και έξοδα. Στο τέλος της απόφασης αναφέρεται ότι "η απόφαση αυτή θα είναι αλληλέγγυη με την εκδοθείσα εναντίον του εναγόμενου 2 απόφαση".
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Προσβάλλονται τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο αναφορικά με την αξιοπιστία μαρτύρων και τις διαπιστώσεις επί γεγονότων, στη βάση των οποίων κρίθηκε το αποτέλεσμα.
Η εκδοχή των εφεσιβλήτων είναι ότι κατόπιν συμφωνίας με τον εργολάβο άρχισαν να τον προμηθεύουν υλικά της ειδικότητάς τους για τις ανάγκες της οικοδομής που ο εργολάβος ανέλαβε να κτίσει στο οικόπεδο της συζύγου του εφεσείοντα. Με βάση τη συμφωνία, ο εργολάβος πλήρωσε στους εφεσίβλητους £400.- και οι τελευταίοι, άρχισαν να παραδίδουν τα υλικά. Σε κάποιο στάδιο, οι εφεσίβλητοι, ζήτησαν χρήματα από τον εργολάβο. Ο εργολάβος ισχυρίστηκε οικονομική αδυναμία και είπε πως δεν μπορούσε να πληρώσει. Οι εφεσίβλητοι διέκοψαν την προμήθεια υλικών, εξέλιξη η οποία προκάλεσε την παρέμβαση του εφεσείοντα.
Ο εφεσείων συνάντησε τους εφεσίβλητους και αφού πληροφορήθηκε το λόγο για τον οποίο διακόπηκε η προμήθεια των υλικών, συμφώνησαν μεταξύ τους όπως οι εφεσίβλητοι επαναρχίσουν να προμηθεύουν υλικά, ο δε εφεσείων, ανέλαβε να πληρώσει την αξία των υλικών που επρόκειτο να παραδοθούν και συνάμα εγγυήθηκε την πληρωμή του ποσού που μέχρι τότε (2.4.93) τους χρωστούσε ο εργολάβος, σε περίπτωση που ο εργολάβος θα παρέλειπε να πληρώσει. Η αξία των υλικών που οι εφεσίβλητοι παρέδωσαν στο εργοτάξιο μέχρι τις 2.4.93 ήταν £1300.-. Στις 2.4.93 ο εφεσείων πλήρωσε £300.- και οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν απόδειξη στο όνομα του εφεσείοντα για το ισόποσο "έναντι λογαριασμού" (βλ. τεκμ. 2).
Η συνολική αξία των υλικών που οι εφεσίβλητοι παρέδωσαν στο εργοτάξιο για τις ανάγκες της οικοδομής ανήλθε στο ποσό των £2073,12. Έναντι του εν λόγω ποσού πήραν £400.- από τον εργολάβο και £300.- από τον εφεσείοντα. Με την αγωγή διεκδικούν, καθώς έχει ειπωθεί, το υπόλοιπο £1373,12.
Η εκδοχή του εφεσείοντα είναι ότι η συμφωνία που συνήψε με τους εφεσίβλητους, προκειμένου οι τελευταίοι να επαναρχίσουν την παράδοση των υλικών στο εργοτάξιο, αφορούσε μόνο τα μάρμαρα και μωσαϊκά που χρειάζονταν για την αποπεράτωση της κατασκευής της σκάλας. Οι άλλες κατασκευές που προϋπέθεταν χρήση υλικών της ειδικότητας των εφεσιβλήτων ήταν ήδη συμπληρωμένες. Η αξία των υλικών που επρόκειτο να παραδοθούν συμφωνήθηκε στις £500.- και η πληρωμή θα γινόταν από τον εφεσείοντα για λογαριασμό του εργολάβου. Την ημέρα που έγινε η συμφωνία (2.4.93) πλήρωσε στους εφεσίβλητους £300.- και πήρε την απόδειξη (τεκμ. 2). Όταν επισκέφθηκε τους εφεσίβλητους για να εξοφλήσει το υπόλοιπο των £200.- αυτοί αρνήθηκαν να πάρουν τις £200.- και αξίωσαν ολόκληρο το υπόλοιπο της αξίας των εμπορευμάτων που προμήθευσαν και το οποίο ανερχόταν σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων στις £1373,12.-. Μετά τις 20.5.93 πλήρωσε στον εργολάβο £500.- και από τότε ο εργολάβος εγκατέλειψε την εργασία στην οικοδομή. Στο εργοτάξιο παρέμεινε ένας κτίστης στον οποίο ανέθεσε ο εφεσείων τη συμπλήρωση μερικών εργασιών.
Ο αρχιτέκτονας κ. Κολιός κλήθηκε από τον εφεσείοντα και ήταν μάρτυρας στην υπόθεση. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, ο εφεσείων και οι εφεσίβλητοι στις 2.4.93 συμφώνησαν στην παρουσία του όπως οι εφεσίβλητοι προμηθεύσουν τα υλικά για την αποπεράτωση της κατασκευής της σκάλας. Η αξία των υλικών κυμαινόταν μεταξύ £250-£300.-. Ο εφεσείων πλήρωσε στους εφεσίβλητους £300.- και επιπλέον, ανέλαβε να πληρώσει άλλες £200.- για να καλυφθεί μέρος του υφιστάμενου χρέους του εργολάβου.
Είναι φανερό ότι η μαρτυρία του κ. Κολιού βρίσκεται σε αντίθεση με όσα ο εφεσείων κατέθεσε στο Δικαστήριο. Ο εφεσείων ισχυρίστηκε επίμονα ότι το ποσό των £500.- αφορούσε αποκλειστικά τα μωσαϊκά της σκάλας. Ο κ. Κολιός κατέθεσε ότι η αξία των υλικών της σκάλας κυμαινόταν μεταξύ £250-£300.- και ότι το ποσό των £200.- θα πληρωνόταν από τον εφεσείοντα για να καλυφθεί μέρος του χρέους του εργολάβου προς τους εφεσείοντες. Η αντίθετη μαρτυρία του κ. Κολιού πάνω σε ουσιώδες θέμα της υπόθεσης κλόνισε την αξιοπιστία της μαρτυρίας του εφεσείοντα και ανέτρεψε το βάθρο της εκδοχής του.
Κλονισμό της αξιοπιστίας της μαρτυρίας του εφεσείοντα επέφερε και η διαπίστωση ότι ο εφεσείων στην έκθεση υπεράσπισης, ισχυρίζεται ότι στις 2.4.93 πλήρωσε στους εφεσίβλητους £300.- για λογαριασμό του εργολάβου, χωρίς ο εν λόγω ισχυρισμός να συναρτάται με ό,τι ο εφεσείων κατέθεσε στο Δικαστήριο. Στην έκθεση υπεράσπισης δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά στη συμφωνία που ο εφεσείων επικαλέστηκε στη μαρτυρία του περί αγοράς των υλικών για αποπεράτωση της σκάλας αντί του συμφωνηθέντος ποσού των £500.-, ισχυρισμός που στο τέλος παρέμεινε μετέωρος εφόσον ο εν λόγω ισχυρισμός δεν συνάδει με τις γραπτές προτάσεις. Αντίθετα, ο ισχυρισμός του εφεσείοντα στην έκθεση υπεράσπισης περί πληρωμής ποσού £300.- στους εφεσίβλητους, χωρίς οποιαδήποτε εξειδίκευση, συνάδει με την εκδοχή των εφεσιβλήτων.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας και η διατύπωση ευρημάτων είναι έργο του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η επέμβαση του εφετείου δικαιολογείται μόνο στις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται ότι η αξιολόγηση είναι εσφαλμένη ή ανεπαρκής ή τα ευρήματα είναι αβάσιμα. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχουμε διαπιστώσει την ύπαρξη λάθους που να δικαιολογεί τη δική μας επέμβαση.Η πρωτόδικος δικαστής ύστερα από προσεκτική αξιολόγηση της μαρτυρίας κατέληξε σε σειρά ορθών συμπερασμάτων τόσο επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων όσο και επί των γεγονότων στη βάση των οποίων κρίθηκε το αποτέλεσμα. Δεν διαπιστώνουμε την ύπαρξη οποιουδήποτε λάθους που να δικαιολογεί τη δική μας επέμβαση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.