ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2000) 1 ΑΑΔ 263

25 Φεβρουαρίου, 2000

 

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

 

Αναφορικα με το αρθρο 155.4 του Συνταγματοσ και τα αρθρα 3 και 9 του Περι Απονομησ τησ Δικαιοσυνησ (Ποικιλαι Διαταξεισ) Νομου του 1964 και του αρθρου 10 του Περι Εκδοσεωσ Φυγοδικων Νομου του 1970,

 

και

 

Αναφορικα με τον Κυρωτικο τησ Συνθηκησ μεταξυ τησ Κυπριακησ Δημοκρατιασ και τησ ενωσησ Σοβιετικων Σοσιαλιστικων Δημοκρατιων για Παροχη Νομικησ συνδρομησ σε θεματα Αστικου και Ποινικου Δικαιου Νομο 172/86,

 

και

 

Αναφορικα με την αιτηση του IVANOV IGOR BORIS (Aρ. 2) για την εκδοση ενταλματοσ τησ φυσησ HABEAS CORPUS,

 

και

 

Αναφορικα με το Διευθυντη των Κεντρικων Φυλακων,

 

και

 

Αναφορικα με την αποφαση του Επαρχιακου Δικαστηριου Λεμεσου ημερ. 15.11.99 στην Αιτηση εκδοσησ υπ' αρ. 1/97.

 

(Αίτηση Αρ. 143/99)

 

 

Φυγόδικοι ― Αίτημα για προσωρινή κράτηση φυγοδίκου αμέσως μετά την διαταγή για απελευθέρωση του με την έκδοση εντάλματος habeas corpus, μέχρι την καταχώρηση έφεσης.

 

Το αίτημα του καθ' ου η αίτηση για προσωρινή κράτηση του αιτητή μετά την απελευθέρωση του, βασίστηκε στον Περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν. 97/70) και συγκεκριμένα στο Άρθρο 10(5).

 

Αποφασίστηκε ότι:

1.  Ο Νόμος δεν δίδει εξουσία για περαιτέρω κράτηση μετά από το διάταγμα για την άμεση απελευθέρωση του αιτητή.

 

2.  Σκοπός του εδαφίου 5 είναι να καθορίσει πότε θεωρείται ότι εκκρεμεί η αίτηση για την έκδοση habeas corpus για να παρεμποδίζεται η έκδοση του αιτητή προτού αποφασισθεί τελικά αν το διάταγμα για την έκδοση του και κράτηση του ήταν νόμιμο.

 

Για τον πιο πάνω λόγο, η θέση που τηρήθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με τον Αντώνη Σεργίου Γεωργίου δεν βρίσκει σύμφωνο το Ανώτατο Δικαστήριο.

 

Το αίτημα απορρίφθηκε.

 

Αναφερόμενη υπόθεση:

 

Γεωργίου (1991) 1 Α.Α.Δ. 814.

 

Αίτηση.

 

Αίτηση από το Γενικό Εισαγγελέα για έκδοση διαταγής του Δικαστηρίου για προσωρινή κράτηση του αιτητή στην αίτηση Habeas Corpus, στην οποία δόθηκε απόφαση στις 25/2/00 για άμεση αποφυλάκιση και απελευθέρωσή του από τις Κεντρικές Φυλακές όπου εκρατείτο, μέχρι την καταχώριση έφεσης από το Γενικό Εισαγγελέα εναντίον της πιο πάνω απόφασης.

 

Γ. Λουϊζίδης, για τον Αιτητή.

 

Ε. Λοϊζίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για το Γενικό Εισαγγελέα.

 

Cur. adv. vult.

 

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Πριν μιά ώρα περίπου εξέδωσα απόφαση επί αιτήσεως Habeas Corpus για απελευθέρωση του αιτητή, ο οποίος εκρατείτο δυνάμει διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού για να εκδοθεί στις αρχές της Ρωσσικής Ομοσπονδίας, για να δικαστεί για αδίκημα δωροληψίας από δημόσιο λειτουργό.  Σύμφωνα με την απόφαση εκείνη, έκρινα ότι η κράτηση του ήταν παράνομη και διέταξα την άμεση αποφυλάκιση και απελευθέρωση του αιτητή. Μόλις εξέδωσα την απόφαση η ευπαίδευτος συνήγορος του καθ' ου η αίτηση υπέβαλε αίτημα στο Δικαστήριο όπως διατάξω την προσωρινή κράτηση του αιτητή μέχρις ότου καταχωρηθεί έφεση εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα εναντίον της πιο πάνω απόφασης μου, κάτι που πολύ πιθανόν να γίνει, ή μέχρι της παρέλευσης της προθεσμίας για καταχώρηση έφεσης.

 

Η συνήγορος βάσισε το αίτημα της στον Περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμο του 1970 (Ν. 97/70) και συγκεκριμένα στο άρθρο 10(5) που προνοεί τα ακόλουθα:

 

"Διά τούς σκοπούς του παρόντος άρθρου, η διαδικασία διά την εξέτασιν αιτήσεως υποβληθείσης διά την έκδοσιν habeas corpus λογίζεται εκκρεμούσα μέχρις ού εκδικασθή ή κατ' αυτής τυχόν ασκηθείσα έφεσις, ή παρέλθη άπρακτος η προθεσμία, εν ή δύναται να ασκηθή τοιαύτη έφεσις, ή, εφ' όσον απαιτείται άδεια διά την άσκησιν εφέσεως, η προθεσμία εν ή δύναται να αιτηθή η παροχή της τοιαύτης αδείας."

 

Περαιτέρω, η συνήγορος που εμφανίζεται εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, με παρέπεμψε στην υπόθεση Αναφορικά με τον Αντώνη Σεργίου Γεωργίου (1991) 1 Α.Α.Δ. 814 όπου διατάχθηκε κράτηση για το σκοπό που ζητείται και εδώ η προσωρινή κράτηση του αιτητή. Παραπέμπω στο σχετικό απόσπασμα της απόφασης στη σελ. 21:

 

"Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση γίνεται αποδεκτή.  Ενόψει όμως των προνοιών του άρθρου 10.5 του Νόμου, η διαδικασία θεωρείται ακόμα εκκρεμής, μέχρις ότου περατωθεί η έφεση που πιθανό να ασκηθεί από την απόφαση μου. Ο αιτητής θα παραμείνει επομένως σε προφυλάκιση μέχρι του τέλους της έφεσης.  Αν όμως παρέλθει άπρακτος ο χρόνος που προβλέπει ο νόμος για την καταχώρηση έφεσης, ο αιτητής θα απελευθερωθεί  μόλις λήξει ο χρόνος αυτός, ή αν παραιτηθεί ο Γενικός Εισαγγελέας του δικαιώματος καταχώρησης έφεσης."

 

Έχοντας εξετάσει με προσοχή το πιο πάνω αίτημα κρίνω ότι τούτο δεν μπορεί να ικανοποιηθεί. Εφόσον ο Νόμος δεν δίδει εξουσία για περαιτέρω κράτηση μετά από το διάταγμα για την άμεση απελευθέρωση του αιτητή, κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς εκτός των εξουσιών που μου παρέχονται. Περαιτέρω, επισημαίνω ότι προκύπτει σαφώς πως ο σκοπός του άρθρου 10(5) κάθε άλλο παρά αυτός είναι, αν ένας εξετάσει το εδάφιο (2) του ίδιου άρθρου. 

 

Τούτο αναφέρει τα ακόλουθα:

 

"(2) Πρόσωπον, ούτινος διετάχθη η κράτησις δυνάμει του ως είρηται άρθρου 9 δεν δύναται δυνάμει του παρόντος Νόμου να ποδοθή εις το Κράτος ή την χώραν, ήτις ητήσατο την έκδοσιν αυτού -

 

(α)  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

 

(β)  εν ή περιπτώσει ήθελεν υποβληθή αίτησις διά habeas corpus εφ' όσον εκκρεμεί η έξέτασις της υποβληθείσης αιτήσεως."

 

(Η υπογράμμιση είναι δική μου).

 

Προκύπτει από τα πιο πάνω σαφέστατα ότι ο σκοπός του εδαφίου 5 είναι να καθορίσει πότε θεωρείται ότι εκκρεμεί η αίτηση για την έκδοση Habeas Corpus για να παρεμποδίζεται η έκδοση του αιτητή προτού αποφασισθεί τελικά αν το διάταγμα για την έκδοση του και κράτηση του ήταν νόμιμο.

 

Για τον πιο πάνω λόγο εκφράζω τη διαφωνία μου με τη θέση που τηρήθηκε στην Αίτηση 118/91 πιο πάνω.

 

Εν κατακλείδι επαναλαμβάνω ότι η βάση του αιτήματος της συνηγόρου για το Γενικό Εισαγγελέα, δηλαδή το άρθρο 10(5), δεν δικαιολογεί ικανοποίηση του αιτήματος της και ελλείψει ύπαρξης άλλης πρόνοιας που να μου δίδει τέτοιο δικαίωμα θεωρώ ότι δεν έχω την εξουσία να διατάξω περαιτέρω κράτηση του αιτητή.  Ως εκ τούτου το αίτημα απορρίπτεται.

 

Το αίτημα απορρίπτεται.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο