|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 1530
29 Σεπτεμβρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΑPAK AGRO INDUSTRIES LTD,
2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ,
Eφεσείοντες-Eναγόμενοι,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΛΤΔ,
Eφεσίβλητης-Eνάγουσας.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 10551)
Δικαστές — Αναβολή ακροάσεων δικαστικών υποθέσεων — Με την αιτιολογία μετάθεσης τους σε άλλα Δικαστήρια — Δεν βρίσκει καθόλου σύμφωνο το Εφετείο — Πρόεδρος Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν άσκησε δικαστικά τη διακριτική του ευχέρεια όταν αποφάσιζε να αναβάλει την ήδη προγραμματισθείσα από τον ίδιο για 5 δικάσιμες, ακρόαση παλαιάς αγωγής.
Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά της απόφασης του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, ημερ. 25.5.99, με την οποία ανέβαλε την ακρόαση της αγωγής 2543/91 η οποία ήταν ορισμένη ενώπιον του για 5 δικάσιμες.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής:
Η ακρόαση της αγωγής ήταν αρχικά ορισμένη στις 3.12.98. Στις 25.11.98 ο Πρόεδρος επελήφθη αιτήματος του δικηγόρου των εφεσιβλήτων για αναβολή το οποίο αποδέχθηκε παρά την ένσταση των εφεσειόντων. Οι τελευταίοι εφεσίβαλαν την απόφαση του Προέδρου. Το Εφετείο δεν επενέβη στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Προέδρου, και για τον λόγο, ότι η ακρόαση της αγωγής είχε ορισθεί ήδη από τον Πρόεδρο για 5 δικάσιμες, όπως αναφέρεται προηγουμένως. Το Εφετείο όμως πρόσθεσε στην απόφαση του ότι ανέμενε από το αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο να προχωρήσει στην ακρόαση της αγωγής όπως αυτή είχε προγραμματισθεί ενώπιον του.
Την ημέρα της δικασίμου ο Πρόεδρος ανέβαλε πάλιν την ακρόαση, χωρίς να ζητηθεί αναβολή από τους δικηγόρους των διαδίκων. Αντίθετα ο δικηγόρος των εφεσειόντων επέμενε να αρχίσει η διαδικασία. Ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων δήλωσε ότι ήταν έτοιμος για την ακρόαση.
Ο Πρόεδρος αποφάσισε να αναβάλει και πάλι την ακρόαση της αγωγής επικαλούμενος αλλαγή των δεδομένων από την προηγούμενη αναβολή γιατί είχαν στο μεταξύ, ανακοινωθεί οι μεταθέσεις των δικαστών. Ο ίδιος από τον Σεπτέμβρη θα υπηρετούσε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Γι' αυτό κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια να διεκπεραιωθουν οι συνεχιζόμενες ακροάσεις, και άλλη προγραμματισμένη δικαστική εργασία επειγούσης φύσεως. Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε επίσης και σε πρακτικές δυσκολίες που προκύπτουν από τη μετάθεση δικαστή.
Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά της πιο πάνω απόφασης του Προέδρου.
Αποφασίστηκε ότι:
Η αιτιολογία που δίδει στην απόφαση του ο Πρόεδρος, εκφεύγει των νομίμων λόγων, για τους οποίους μπορεί να αποφασιστεί αναβολή σε υποθέσεις. Αντίθετα εκθέτει ολωσδιόλου αδικαιολόγητα την απονομή της δικαιοσύνης στον τόπο μας ως καθυστερούσαν για λόγους, δήθεν, έλλειψης διευκολύνσεων. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί να μη χρησιμοποιηθεί ο χρόνος που προγραμματίστηκε στη συγκεκριμένη αγωγή, που εκκρεμεί από το 1991, εντελώς αδικαιολόγητα, ενώπιον του Δικαστηρίου. Οι δικαστές δεν πρέπει να αναβάλλουν ακροάσεις υποθέσεων επειδή επίκειται η μετάθεση τους σε άλλα Δικαστήρια, επιλέγοντας κατά το δοκούν τον χρόνο.
Η έφεση επιτράπηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δημητριάδης ν. Κυπριακής Τράπεζας Αναπτύξεως Λτδ (1999) 1 A.A.Δ. 692.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγομένους κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Eρωτοκρίτου, Π.E.Δ.) που δόθηκε στις 25 Mαΐου, 1999 (Aγωγή Aρ. 2543/91) με την οποία αναβλήθηκε η ακρόαση της αγωγής για πέντε δικάσιμες.
Κ.Τσιρίδης, για τους Eφεσείοντες.
Π. Πολυβίου με Στ. Πολυβίου, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η έφεση που συζητούμε ασκήθηκε από τους εναγόμενους στην αγωγή 2543/91. Η αγωγή καταχωρίστηκε από την εφεσίβλητη τράπεζα και σ' αυτή απαιτούνται από την πρώτη εφεσείουσα εταιρεία μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λίρες, βάσει ισχυριζόμενης συμφωνίας δανείου προς αυτή, την οποία υπέγραψε ως εγγυητής ο δεύτερος εφεσείων. Οι εφεσείοντες, ως εναγόμενοι στην αγωγή, εγείρουν ανταπαίτηση με τον ισχυρισμό πως η συμφωνία για τα δάνεια, και κατ' ακολουθίαν η εγγύηση τους, είναι άκυρη. Δεν χρειάζεται να δώσουμε περισσότερες λεπτομέρειες, γιατί δεν αφορούν στο αντικείμενο της έφεσης, η οποία ασκήθηκε εναντίον της απόφασης του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, ημερ. 25.5.99, και με την οποία ανέβαλε την ακρόαση της αγωγής, ενώ αυτή ήταν ορισμένη ενώπιον του για 5 δικάσιμες.
Θα αναφερθούμε στη συνέχεια στα γεγονότα που έχουν ουσιαστική σημασία στην έφεση. Η ακρόαση της αγωγής ήταν αρχικά ορισμένη στις 3.12.98. Ο Πρόεδρος όμως επελήφθη, στις 25.11.98, αιτήματος που υπέβαλε ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων για αναβολή, το οποίο και αποδέκτηκε, μολονότι οι εφεσείοντες ήγειραν ένσταση. Οι τελευταίοι καταχώρισαν έφεση εναντίον της απόφασης του Προέδρου. Παραπέμπουμε στη δική μας απόφαση, σε εκείνη την έφεση, για οικονομία λόγου και αποφυγή κουραστικών επαναλήψεων. (δες: «Ανδρέας Δημητριάδης και Κυπριακής Τράπεζας Αναπτύξεως Λτδ. (1999) 1 A.A.Δ. 692.»
Κρίναμε στην πιο πάνω έφεση πως δεν ήταν ορθό να επέμβουμε στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Προέδρου. Σ΄ αυτή μας την προσέγγιση συνέδραμε και το γεγονός πως η ακρόαση της αγωγής είχε ήδη οριστεί από τον Πρόεδρο για 5 δικάσιμες, όπως αναφέραμε πιο πάνω. Προσθέσαμε όμως στην απόφαση μας και τα εξής: «αναμένεται από το αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο να προχωρήσει στην ακρόαση της αγωγής όπως αυτή έχει προγραμματιστεί ενώπιον του.» Την ημέρα της δικασίμου ο Πρόεδρος ανέβαλε πάλιν την ακρόαση. Δεν είχε ζητηθεί αναβολή από τους δικηγόρους των διαδίκων. Αντίθετα ο δικηγόρος των εφεσειόντων έδειξε επιμονή, όπως και προηγουμένως, για την έναρξη της διαδικασίας της ακρόασης. Ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων, μολονότι δεν εκδήλωσε την ίδια διάθεση, εντούτοις δήλωσε έτοιμος για την ακρόαση. Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου όμως, αφού αποσύρθηκε στο γραφείο του, εξέδωσε πολυσέλιδη απόφαση, το αντικείμενο της παρούσας έφεσης, με την οποία αιτιολόγησε την απόφαση του να αναβάλει πάλιν την ακρόαση της αγωγής.
Θα επικεντρώσουμε τη συζήτηση στους λόγους που επικαλέστηκε ο Πρόεδρος για την επίμαχη αναβολή. Είπε λοιπόν πως είχαν αλλάξει τα δεδομένα από την προηγούμενη αναβολή γιατί είχαν, στο μεταξύ, ανακοινωθεί οι μεταθέσεις των δικαστών. Ο ίδιος από τον Σεπτέμβρη θα υπηρετούσε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Γι' αυτό και κατέβαλλε, όπως ανέφερε, κάθε δυνατή προσπάθεια για να διεκπεραιωθούν οι συνεχιζόμενες ακροάσεις, ενώ υπήρχε και άλλη προγραμματισμένη δικαστική εργασία επειγούσης φύσεως. Έκρινε, ως εκ τούτου, πως δεν ήταν ορθό να αρχίσει την ακρόαση της υπόθεσης, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη βεβαιότητα πως δεν θα μπορούσε να την τελειώσει μέχρι το τέλος του δικαστικού έτους. Στη συνέχεια της απόφασης του έκανε λεπτομερή αναφορά στο πρόγραμμα εργασίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, για να προβεί στη διαπίστωση πως, σύμφωνα με το δικό του ημερολόγιο, δεν του παρεχόταν δυνατότητα να ολοκληρώσει την ακρόαση της υπόθεσης. Προχώρησε, επιπλέον, να αναφερθεί και στις πρακτικές δυσκολίες που προκύπτουν, όταν δικαστής μετίθεται και αναγκάζεται να μεταβαίνει στο Δικαστήριο της προηγούμενης τοποθέτησης του, για να διεκπεραιώσει εκκρεμούσες υποθέσεις. Παρατηρεί δε, σχετικά, πως τούτο είναι πολύ δύσκολο, λόγω ελλείψεως αιθουσών και επαρκούς αριθμού στενογράφων.
Αυτά που ακολουθούν, και αφορούν τη δική μας αξιολόγηση των γεγονότων και τελική μας κρίση στην έφεση, σχετίζονται μόνο με τον χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης. Έχουμε λοιπόν τη γνώμη πως ο Πρόεδρος δεν άσκησε δικαστικά τη διακριτική του ευχέρεια, όταν αποφάσιζε την αναβολή της ακρόασης της αγωγής. Φρονούμε πως στην ουσία αρνήθηκε την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας στην υπόθεση. Η αιτιολογία που δίδει στην απόφαση του, και που συνοψίζουμε πιο πάνω, εκφεύγει των νομίμων λόγων, για τους οποίους μπορεί να αποφασιστεί αναβολή σε υποθέσεις. Αντίθετα, θα λέγαμε, πως εκθέτει, ολωσδιόλου αδικαιολόγητα, την απονομή της δικαιοσύνης στον τόπο μας ως καθυστερούσαν για λόγους, δήθεν, έλλειψης διευκολύνσεων. Και ενώ, οι πρακτικές διευκολύνσεις και μέσα που διατίθενται στη λειτουργία των Δικαστηρίων δεν είναι τα απολύτως επιθυμητά, εντούτοις αυτά δεν είχαν καμιά συνδρομή στην απόφαση του Προέδρου να αναβάλει την υπόθεση. Η ακρόαση είχε ήδη προγραμματιστεί για 5 δικάσιμες. Ερωτάται λοιπόν γιατί να μη χρησιμοποιηθεί αυτός ο χρόνος στη συγκεκριμένη αγωγή, που εκκρεμεί από το 1991, εντελώς αδικαιολόγητα, ενώπιον του Δικαστηρίου; Μας βρίσκει ολωσδιόλου ασύμφωνους η ιδέα, οι δικαστές, επιλέγοντας κατά το δοκούν το χρόνο, να αναβάλλουν ακροάσεις υποθέσεων επειδή επίκειται η μετάθεση τους σε άλλα Δικαστήρια. Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν ο φυσικός δικαστής της υπόθεσης και όφειλε να προχωρήσει στην ακρόαση της, εφόσο μάλιστα την όρισε ο ίδιος, όπως έχουμε παρατηρήσει πιο πάνω.
Οι εφεσείοντες έχουν δίκαιο να παραπονούνται και γι' αυτό η έφεση τους θα επιτύχει. Δεν μπορούμε βέβαια να εκδώσουμε διαταγή για έξοδα εις βάρος των εφεσιβλήτων, γιατί δεν συναίνεσαν στην αναβολή και δεν υποστήριξαν εδώ τους λόγους για τους οποίους δόθηκε.
Οι δικηγόροι μας έχουν πληροφορήσει πως ο νέος Πρόεδρος στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου έχει ήδη αρχίσει την ακρόαση της αγωγής. Είμαστε βέβαιοι πως θα προχωρήσει απρόσκοπτα μέχρι το τέλος της.
Η έφεση επιτρέπεται. Η πρωτόδικη απόφαση, με την οποία δόθηκε αναβολή στην ακρόαση της υπόθεσης ακυρώνεται, χωρίς έξοδα.
H έφεση επιτρέπεται χωρίς έξοδα.