ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1999) 1 ΑΑΔ 5

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αίτηση Αρ. 119/98

Ενώπιον: Ρ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.

 

Επί τοις αφορώσι την αίτηση της TAKIS VASHIOTIS LTD., από τη Λεμεσό, για έκδοση Διαταγμάτων CERTIORARI και MANDAMUS

και

Επί τοις αφορώσι τους περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμους (Νόμος 8/67, όπως τροποποιήθηκε) και το Δικονομικό Κανόνα 17 του Παραρτήματος των περί Διαιτητικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1968

και

Επί τοις αφορώσι την απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών, ημερομηνίας 29/10/1998 στην έφεση με υπόμνημα ημερομηνίας 19/10/1998 (Υπόθεση Αρ. 47/97)

_ _ _ _ _ _ _ _

12 Ιανουαρίου, 1999

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ

Για την Αιτήτρια (Καθ΄ ης η Αίτηση στην Υπόθεση Αρ. 47/97 Δ.Ε.Δ.) :

Κος. Χρ. Χριστοφή.

Για κ. Κ. Τρύφωνος (Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 47/97 Δ.Ε.Δ.) : Καμμία

εμφάνιση.

Για το Ταμείο Πλεονάζοντος Προσωπικού: Κα. Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος

της Δημοκρατίας.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με την παρούσα αίτηση, που καταχωρήθηκε ύστερα από άδεια του Δικαστηρίου σε αίτηση χωρίς ειδοποίηση (Ex Parte), η αιτήτρια εταιρεία ζητά:-

(α) Την έκδοση διατάγματος Certiorari που να ακυρώνει την απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών ημερομηνίας 29/10/1998 με την οποία απορρίφθηκε αίτηση της, ημερομηνίας 19/10/1998, για υποβολή έφεσης με υπόμνημα προς το Ανώτατο Δικαστήριο, και

(β) Την έκδοση διατάγματος Mandamus που να υποχρεώνει το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών να υποβάλει προς το Ανώτατο Δικαστήριο την έφεση με υπόμνημα ως είναι διατυπωμένη στην εν λόγω αίτηση.

Τα γεγονότα, όπως εξάγονται από την ενώπιον μου αίτηση και την ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει, είναι τα ακόλουθα.

Η αιτήτρια ήταν η καθ΄ ης η αίτηση στην Υπόθεση Αρ. 47/97 ενώπιον του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών στην οποία εκδόθηκε απόφαση στις 6/10/1998. Στις 19/10/1998 οι δικηγόροι της αιτήτριας καταχώρησαν στον Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου αίτηση για έφεση με υπόμνημα (Case stated) προς το Ανώτατο Δικαστήριο εκθέτοντας 16 κατ΄ ισχυρισμό νομικά σημεία. Στις 29/10/1998, χωρίς να δώσει στους δικηγόρους της αιτήτριας την ευκαιρία να ακουσθούν προς υποστήριξη της αίτησης, το Δικαστήριο την απέρριψε αποφασίζοντας ότι αυτή δεν απεκάλυπτε αμιγή νομικά σημεία.

Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγήθηκε ενώπιον μου ότι το Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να αποφασίσει κατά πόσο τα κατ΄ ισχυρισμόν νομικά σημεία, στα οποία στήριξε την έφεση της η αιτήτρια, ήσαν νομικά ή όχι. Και, περαιτέρω, ότι, εν πάση περιπτώσει, όλα τα σημεία ήσαν αμιγώς νομικά και έπρεπε να παραπεμφθούν στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Η δικηγόρος του Ταμείου δήλωσε ότι δεν ενίσταται στην αίτηση.

Το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την έφεση με υπόμνημα από το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών είναι το άρθρο 12(13)(β)(ii) των περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμων (Νόμος 8/67, όπως τροποποιήθηκε). ΄Εχει ως εξής:-

"(13) (α) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

(β) Οι δυνάμει του παρόντος εδαφίου εκδιδόμενοι Δικονομικοί Κανονισμοί θα περιλαμβάνωσι:

(i) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

(ii) πρόβλεψιν δι΄ έφεσιν εξ οιασδήποτε αποφάσεως του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών εις το Ανώτατον Δικαστήριον βάσει οιουδήποτε λόγου συνεπαγομένου νομικόν σημείον μόνον, γενομένην δι΄ υπομνήματος (case stated) εντός είκοσι και μιας ημερών από της ημέρας της αποφάσεως."

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει εκδώσει Δικονομικούς Κανόνες. Με την πρόνοια όμως του άρθρου 7 του Νόμου 5/73 οι Δικονομικοί Κανόνες που περιέχονται στο Παράρτημα των περί Διαιτητικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1968, που εκδόθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο, εξακολουθούν να ισχύουν και να εφαρμόζονται με τις αναγκαίες προσαρμογές.

Οι Δικονομικοί αυτοί Κανόνες προβλέπουν:-

"΄Εφεσις δι΄ υπομνήματος.

17(1) Διάδικος επιθυμών να εφεσιβάλη απόφασιν του Διαιτητικού Δικαστηρίου δι΄ υπομνήματος δυνάμει του άρθρου 12 (2) (γ) του περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμου του 1967, δέον όπως εντός 21 ημερών από της τοιαύτης αποφάσεως, υποβάλη έγγραφον αίτησιν τω Πρωτοκολλητή, εκθέτων άμα και τα νομικά σημεία εφ΄ ων στηρίζει την έφεσίν του.

(2) Το υπόμνημα συντάσσεται συμφώνως τω Τύπω 5. Ο Πρόεδρος δέον όπως υπογράψη και καταθέση τούτο παρά τω Πρωτοκολλητή εντός 14 ημερών από της λήψεως υπό του Πρωτοκολλητού της δυνάμει της παραγράφου (1) του παρόντος Κανόνος γενομένης αιτήσεως.

(3) Ο εφεσιβάλλων δι΄ υπομνήματος διάδικος δέον όπως, εντός 3 ημερών από της λήξεως της εν τη παραγράφω (2) του παρόντος Κανόνος καθωρισμένης προθεσμίας, αποστείλη ή παραδώση τούτο εις τον Αρχιπρωτοκολλητήν του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποστείλη δε άμα και γνωστοποίησιν προς τον αντίδικον ή τους αντιδίκους, ομού μετ΄ αντιγράφου του υπομνήματος.

(4) Το Ανώτατον Δικαστήριον θα αποφασίση το νομικόν σημείον το εγειρόμενον υπό του υποβληθέντος δυνάμει του παρόντος Κανόνος υπομνήματος και θα επιστρέψη την υπόθεσιν εις τον Πρόεδρον, ομού μετά της επ΄ αυτού γνωμοδοτήσεώς του, ή θα εκδώση διάταγμα κατά το δοκούν."

 

Σύμφωνα με πρόσφατη νομολογία του Εφετείου η παραπομπή νομικού σημείου από το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών στο Ανώτατο Δικαστήριο είναι επιτακτική και υποχρεωτική, η δε απόφαση αν το σημείο είναι νομικό ή όχι δεν ανήκει στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών. Ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ., Αντωνάκης Λοΐζου ν. STYLSON ENGINEERING CO. LTD., Υπόμνημα Αρ. 323, απόφαση ημερ. 12/11/1998, και, επίσης, τις πρωτόδικες αποφάσεις του Δικαστή Στυλιανίδη (όπως ήταν τότε) στις υπόθέσεις Louis Tourist Agency Ltd. (Aρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 143 και Κυριακίδης (1992) 1 Α.Α.Δ. 26 και του Δικαστή Κρονίδη στην Παναγιώτη Χαραλάμπους ν. FAMAGUSTA GENERAL AGENCY LTD, Αίτηση Αρ. 79/98, απόφαση ημερ. 8/12/1998).

Από τα πιο πάνω καθίσταται πρόδηλο ότι με το να αρνηθεί να παραπέμψει την έφεση με υπόμνημα στο Ανώτατο Δικαστήριο, ως είχε διατυπωθεί από το δικηγόρο της αιτήτριας, το Δικαστήριο ενήργησε εκτός και καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας και τούτο λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου 12(13)(β)(ii) των περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμων και των σχετικών Δικονομικών Κανόνων.

Εκδίδω διάταγμα Certiorari με το οποίο ακυρώνεται η απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών ημερομηνίας 29/10/1998 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της αιτήτριας για υποβολή έφεσης με υπόμνημα προς το Ανώτατο Δικαστήριο.

Περαιτέρω εκδίδω διάταγμα Mandamus με το οποίο εντέλλεται το ίδιο Δικαστήριο να παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο το υπόμνημα με τα νομικά σημεία όπως είναι διατυπωμένα στην αίτηση της αιτήτριας ημερομηνίας 19/10/1998.

Επ΄ ευκαιρία θεωρώ σκόπιμο να επαναλάβω με επιδοκιμασία τις ακόλουθες παρατηρήσεις του Δικαστή Στυλιανίδη στην υπόθεση Κυριακίδη.

"Η έφεση με υπόμνημα καταργήθηκε στις ποινικές υποθέσεις, στις υποθέσεις αποζημιώσεων για αναγκαστική απαλλοτρίωση και επίταξη, οι οποίες, σύμφωνα με το Σύνταγμα και το Νόμο, είναι στην αρμοδιότητα των Επαρχιακών Δικαστηρίων και στις υποθέσεις Ενοικιοστασίου με βάση το Νόμο 23/83, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 79/86.

Η έφεση με υπόμνημα είναι περιοριστική του δικαιώματος έφεσης και δεν έχει ικανοποιήσει στην Κύπρο το σκοπό για τον οποίο εισάχθηκε. Επιβάλλει πρόσθετα έξοδα στους διαδίκους, πρόσθετο βάρος στο πρωτόδικο Δικαστήριο, αποτελεί αιτία χρονοτριβής με τον έλεγχο της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου για τη σύνταξη του υπομνήματος.

Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους είναι καιρός να τροποποιηθούν οι περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμοι ώστε να επιτρέπεται η έφεση με βάση τις πρόνοιες των Κανόνων Πολιτικής Δικονομίας."

Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.

 

Ρ. Γαβριηλίδης,

Δ.

/ΜΝ

 

 

 

 

 

 

 

 

 
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο