|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 1974
26 Οκτωβρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
XΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΟΥΛΙΩΤΗ,
Eφεσείων-Eνάγων,
ν.
ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΧΡΗΣΤΟΥ,
Eφεσιβλήτου-Eναγομένου.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 10105)
Eυρήματα Δικαστηρίου — Εύρημα πρωτόδικου Δικαστηρίου το οποίο ήταν αντίθετο με παραδεκτό γεγονός της έκθεσης υπερασπίσεως και την προσαχθείσα μαρτυρία — Διατάχθηκε επανεκδίκαση.
Η αγωγή του εφεσείοντα, με την οποία αξίωνε αποζημιώσεις για σωματική βλάβη που υπέστη κατά τη διάρκεια της εργασίας του με τον εφεσίβλητο, απερρίφθη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, λόγω του ότι δεν αποδείχθηκαν τα γεγονότα που ο εφεσείων ισχυρίστηκε στην μαρτυρία του.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα εισηγήθηκε στην έφεση πως η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμεριστεί γιατί είναι αντίθετη με τους ισχυρισμούς που ο εφεσίβλητος πρόβαλε στην έκθεση υπερασπίσεως του καθώς και με τους ισχυρισμούς γεγονότων που ο συνήγορος υπέβαλε στον εφεσείοντα κατά την αντεξέταση, και από τους οποίους καταδεικνύεται πως ο εφεσίβλητος δέχεται πως κρατούσε δικράνι και ότι στο πίσω μέρος της χειρολαβής του κτύπησε ο εφεσείων.
Αποφασίστηκε ότι:
Το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος δεν κρατούσε δικράνι και επομένως ο εφεσείων δεν κτύπησε πάνω σ' αυτό, αντιμάχεται την έκθεση υπερασπίσεως του εφεσίβλητου στην οποία γίνεται παραδεκτό πως ο εφεσείων κτύπησε πάνω στο δικράνι που κρατούσε ο εφεσίβλητος, αλλά και στον ισχυρισμό που υπέβαλε ο δικηγόρος του στον εφεσείοντα που αναφέρεται πιο πάνω.
Υπό τις περιστάσεις η υπόθεση πρέπει να επανεκδικαστεί από άλλο δικαστή. Η απόφαση παραμερίζεται. Τα έξοδα της έφεσης επιδικάζονται υπέρ του εφεσείοντα και αυτά της πρώτης δίκης θα ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της επανεκδίκασης.
H έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Σταυρινίδης, A.E.Δ.), που δόθηκε στις 9 Oκτωβρίου, 1997 (Aρ. Aγωγής 2355/91), με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή του με την οποία αξίωνε αποζημιώσεις για σωματική βλάβη και άλλες ειδικές χρηματικές απώλειες τις οποίες υπέστη σε ατύχημα.
Α. Εύζωνας, για τον Eφεσείοντα.
Τρ. Κωνσταντινίδης για Α. Πιερή, για τον Eφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων-ενάγων με αγωγή που καταχώρισε στις 22.11.91 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου αξίωνε αποζημιώσεις για σωματική βλάβη που υπέστη και συνεπακόλουθες ειδικές χρηματικές απώλειες, με τον ισχυρισμό πως υπεύθυνος γι' αυτά ήταν ο εφεσίβλητος-εναγόμενος, γιατί επέδειξε αμέλεια τραυματίζοντάς τον κατά τη διάρκεια της εργασίας του με αυτόν.
Οι συνθήκες του δυστυχήματος, όπως τις περιγράφει ο ίδιος ο εφεσείων στην Έκθεση Απαιτήσεως του, είναι πως, ενώ εργαζόταν με τον εφεσίβλητο βοηθώντας στο αλώνισμα των δημητριακών του τελευταίου, ο εφεσίβλητος τον κτύπησε άθελα στο μάτι με το δικράνι που χρησιμοποιούσε. Από το κτύπημα ο εφεσείων υπέστη εκτόπιση του φακού του δεξιού ματιού, και σύμφωνα με τη μαρτυρία του υπεβλήθη σε δυο εγχειρίσεις.
Ο εφεσίβλητος αρνείται στην Έκθεση Υπερασπίσεως πως επέδειξε οποιαδήποτε αμέλεια και διαζευκτικά επιρρίπτει συντρέχουσα αμέλεια στον εφεσείοντα ως εξής, όπως διατυπώνεται με αδόκιμο τρόπο στην παραγρ. 3 "ή διαζευκτικώς λόγω της συντρεχούσης κατά μέγιστον βαθμόν αμελείας τούτου, η οποία υπήρξε και η αληθής και πραγματική αιτία του δυστυχήματος". Επιπλέον, στις λεπτομέρειες αμελείας του εφεσείοντος, όπως απαριθμούνται ο εφεσίβλητος στην Έκθεση Υπερασπίσεως, αναφέρεται πως ο εφεσείων παρέλειψε να βρίσκεται σε επαρκή απόσταση από τον εφεσίβλητο ενώ έβλεπε και γνώριζε πως χρησιμοποιούσε το δικράνι με κίνηση μπρος και πίσω. Σε άλλη δε παράγραφο επιρρίπτει ευθύνη στον εφεσείοντα γιατί δεν πρόβλεψε την παλίνδρομη κίνηση του δικρανιού που χρησιμοποιούσε ο εφεσίβλητος.
Στις 12.12.94 άρχισε η ακροαματική διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου δικαστή, ο οποίος απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντος γιατί έκρινε πως δεν αποδείκτηκαν τα γεγονότα, που ισχυρίστηκε στη μαρτυρία του. Αποδέκτηκε δε τη μαρτυρία του εφεσίβλητου, της συζύγου του και μιας άλλης γυναίκας που εργαζόντουσαν στο αλώνισμα, πως ο εφεσίβλητος καθόλην τη διάρκεια της εργασίας δεν χρησιμοποιούσε δικράνι, και ότι ο εφεσείων δεν παραπονέθηκε πως κτυπήθηκε. Αντίθετα στο πέρας της εργασίας έφαγαν όλοι μαζί στο χωράφι και μετά σε ταβέρνα στο χωριό.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντος εισηγήθηκε ενώπιον μας πως η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου πρέπει να παραμεριστεί γιατί είναι αντίθετη με τους ισχυρισμούς που πρόβαλε ο ίδιος ο εφεσίβλητος στην Έκθεση Υπερασπίσεως του καθώς και με τους ισχυρισμούς γεγονότων που ο συνήγορος υπέβαλε στον εφεσείοντα κατά την αντεξέταση, και από τους οποίους καταδεικνύεται πως ο εφεσίβλητος δέχεται πως κρατούσε δικράνι και ότι στο πίσω μέρος της χειρολαβής του κτύπησε ο εφεσείων.
Έχουμε ελέγξει με προσοχή τις εισηγήσεις του δικηγόρου του εφεσείοντος και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως είναι ορθές. Έχουμε ήδη παραθέσει πιο πάνω τους κρίσιμους ισχυρισμούς που προβάλλονται στην Έκθεση Υπερασπίσεως του εφεσίβλητου. Σ' αυτούς δεν περιέχεται ισχυρισμός πως δεν επεσυνέβη οποιοδήποτε ατύχημα. Αντίθετα γίνεται παραδεκτό πως ο εφεσείων κτύπησε πάνω στο δικράνι που κρατούσε ο εφεσίβλητος. Διατείνεται όμως πως δεν ευθύνεται γι' αυτό ο ίδιος, αλλά ο εφεσείων. Και τούτο για τους λόγους που διατυπώνονται στην παράγραφο 4 της Εκθέσεως Υπερασπίσεως υπό τον τίτλο "Λεπτομέρειες Αμελείας του Ενάγοντος". Η θέση αυτή, όπως προβάλλεται στην Έκθεση Υπερασπίσεως, προωθήθηκε και στην αντεξέταση που υπέβαλε ο συνήγορος του τον εφεσείοντα. Παραθέτουμε αυτούσιες τις κρίσιμες ερωτήσεις και απαντήσεις.
"Ε. Κύριε Χαράλαμπε, ξέρεις εσύ ότι πήγες πίσω από τον άνθρωπο αυτό τελείως απρόσεκτα εκ μέρους σου χωρίς να φταίει ο άνθρωπος τούτος, το πισινό μέρος του δικρανιού σου κτύπησε πάνω στο μάτι. Και λέγω αυτή είναι η όλη ιστορία.
Α. Όχι δεν είναι αυτή η ιστορία.
Ε. Δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο να δεις τι έκαμνε αυτός ο άνθρωπος, πίσω του στάθηκες και σου λέγω ότι εσύ είσαι αμελής. Είναι από τη δική σου αμέλεια.
Α. Δε συμφωνώ έτσι συμφωνία τη στιγμή που λέει να ρέξω ποτζιή να ρίξω το βίκο".
Ο πρωτόδικος δικαστής, αφού παρέθεσε με λεπτομέρεια τη μαρτυρία που είχε ενώπιον του, έκρινε πως ο εφεσίβλητος και οι δυο μάρτυρες του είπαν την αλήθεια, ότι δηλαδή ο εφεσίβλητος δεν κρατούσε δικράνι και επομένως ο εφεσείων δεν κτύπησε πάνω σ' αυτό. Η εκδοχή όμως αυτή, όπως την αποδέκτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο και έδρασε πάνω σ' αυτή, αντιμάχεται την Έκθεση Υπερασπίσεως του εφεσίβλητου, στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί, αλλά και τον ισχυρισμό που υπέβαλε ο δικηγόρος του στον εφεσείοντα, στο απόσπασμα που παραθέσαμε αμέσως πιο πάνω.
Υπό τις περιστάσεις δεν θα σχολιάσουμε καθόλου την προσαχθείσα μαρτυρία. Είναι αναπόφευκτο η υπόθεση να επανεκδικαστεί από άλλο δικαστή. Η απόφαση παραμερίζεται. Τα έξοδα της έφεσης θα είναι υπέρ του εφεσείοντος και αυτά της πρώτης δίκης θα ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της επανεκδίκασης.
H έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης.