|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 145
27 Iανουαρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑOY, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΤΑΞΙ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΛΤΔ.,
Eφεσείοντες-Εναγόμενοι,
v.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ Γ. ΠΑΡΟΥΤΗ,
Eφεσίβλητης-Ενάγουσας.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9108)
Αμέλεια — Εκ προστήσεως ευθύνη — Απόδειξη της ιδιοκτησίας του αυτοκινήτου δεν αποτελεί αφ' εαυτής, απόδειξη ύπαρξης εκ προστήσεως ευθύνης του ιδιοκτήτη, για την αμέλεια του οδηγού του οχήματος — Πρέπει να προσαχθεί μαρτυρία που να αποδεικνύει την ύπαρξη εκ προστήσεως ευθύνης.
Αμέλεια — Τροχαίο ατύχημα — Εκ προστήσεως ευθύνη — Βάρος αποδείξεως — Οι ιδιοκτήτες του αυτοκινήτου πρέπει να αποδείξουν πως ο οδηγός του αυτοκινήτου δε λειτουργούσε κατά το χρόνο του δυστυχήματος μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων του και πως τα παρέβηκε σε βαθμό που δε θα μπορούσαν να κριθούν υπεύθυνοι εκ προστήσεως.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, εξέδωσε απόφαση υπέρ της εφεσίβλητης-ενάγουσας για Λ.Κ.989,50 προς αποκατάσταση της ζημιάς που προξενήθηκε στο αυτοκίνητό της όταν ενεπλάκη σε δυστύχημα με αυτοκίνητο (ταξί) ιδιοκτησίας των εφεσειόντων.
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου σύμφωνα με το οποίο οι εφεσείοντες θεωρήθηκαν ως υπεύθυνοι εκ προστήσεως για το δυστύχημα που προκάλεσε ο οδηγός του ταξί, ενώ ευρίσκετο στην υπηρεσία τους.
Ο συνήγορος των εφεσειόντων εισηγήθηκε ότι το δυστύχημα έγινε όταν ο οδηγός του ταξί εκτελούσε διαδρομή άλλη από αυτή που του επιτρεπόταν και πρέπει να θεωρηθεί πως δεν παρεξέκλινε απλώς από τις ρητές οδηγίες που είχε, αλλά ότι τις παρέβηκε ουσιωδώς.
Αποφασίστηκε ότι:
Το ταξί ανήκε στους εφεσείοντες Ο οδηγός ήταν στην εργοδοσία τους κατά την ώρα του δυστυχήματος. Είχε δικαίωμα να κρατά το αυτοκίνητο το βράδυ και να επιστρέφει μ' αυτό στην εργασία του. Το γεγονός ότι μετέβαινε στα γραφεία των εφεσειόντων στη Λάρνακα για να αναλάβει εργασία, από άλλη διεύθυνση αντί από το χωριό Λειβάδια που ήταν το σπίτι του, δεν αλλοιώνει την κατάσταση. Εξ άλλου οι εφεσείοντες απέτυχαν να αποδείξουν πως ο οδηγός δεν οδηγούσε μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων του και πως τα παρέβηκε σε βαθμό που δε θα μπορούσαν να κριθούν υπεύθυνοι εκ προστήσεως.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Demosthenous v. Katsourides (1988) 1 C.L.R. 665.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγομένους εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Xριστοδούλου, E.Δ.) που δόθηκε στις 20 Δεκεμβρίου, 1993 (Aρ. Aγωγής 2003/91) με την οποία κρίθηκαν σαν υπεύθυνοι εκ προστήσεως για το τροχαίο ατύχημα που προκάλεσε οδηγός ταξί δικής τους ιδιοκτησίας και με την οποία επιδικάσθηκε υπέρ της ενάγουσας το ποσό των £989,50 για αποκατάσταση της ζημιάς που προκλήθηκε στο αυτοκίνητό της από το ατύχημα.
Χ. Κυριακίδης, για τους Eφεσείοντες.
Σπ. Μυριάνθης, για την Eφεσίβλητη.
Εx tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε στις 20.12.93 απόφαση υπέρ της εφεσίβλητης-ενάγουσας για £989.50 σεντ προς αποκατάσταση της ζημιάς που προξενήθηκε στο αυτοκίνητο της στις 5.10.89, όταν ενεπλάκη σε δυστύχημα με το αυτοκίνητο TMW313 (ταξί) ιδιοκτησίας των εφεσειόντων. Οι εφεσείοντες θεωρήθηκαν ως υπεύθυνοι εκ προστήσεως, κρίση που αμφισβητούν με την υπό συζήτηση έφεση.
Έγινε δεκτό στην πρωτόδικη διαδικασία πως το ταξί ανήκει στους εφεσείοντες, πως ο οδηγός του κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν στην υπηρεσία τους και ότι είχε δικαίωμα μετά την τελευταία διαδρομή να παίρνει το όχημα σπίτι του, για να επιστρέφει με αυτό στα γραφεία των εφεσειόντων, για την έναρξη της δουλειάς του.
Το δυστύχημα έγινε στον κύριο δρόμο Κοφίνου-Λάρνακας. Οι εφεσείοντες εισηγήθηκαν στο πρωτόδικο Δικαστήριο πως ο οδηγός τους, που ήταν εναγόμενος 1 στην αγωγή, κατά παράβαση των καθηκόντων του οδηγούσε το αυτοκίνητο τους σε διαδρομή άλλη απ' αυτή που ενδεικνυόταν, αντί δηλαδή από το χωριό Λειβάδια που είναι το σπίτι του προς τα γραφεία τους στη Λάρνακα, βρισκόταν στην αντίθετη διεύθυνση, στο δρόμο Κοφίνου προς Λάρνακα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε, με βάση τα πιο πάνω γεγονότα πως ο οδηγός των εφεσειόντων πήγαινε στη Λάρνακα για να αναλάβει υπηρεσία, και τούτο ενόψει της μαρτυρίας πως το δυστύχημα έγινε 15-20 λεπτά πριν από την ώρα που έπρεπε να παρουσιαστεί στα γραφεία των εφεσειόντων στη Λάρνακα.
Ο συνήγορος των εφεσειόντων εισηγήθηκε ενώπιον μας πως, εφόσον ο οδηγός τους ενεπλάκη στο δυστύχημα σε διαδρομή άλλη απ' αυτή που του επιτρεπόταν, πρέπει να θεωρηθεί πως δεν παρεξέκλινε απλώς από τις ρητές οδηγίες που είχε, αλλά ότι τις παρέβη ουσιωδώς.
Δεν συμμεριζόμαστε την άποψη του συνήγορου των εφεσειόντων και υιοθετούμε την αιτιολογία και την κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Το ταξί ανήκε στους εφεσείοντες. Ο οδηγός ήταν στην εργοδοσία τους κατά την ώρα του δυστυχήματος. Είχε δικαίωμα να κρατά το αυτοκίνητο το βράδυ και να επιστρέφει μ' αυτό στην εργασία του. Το δυστύχημα έγινε ενώ κατευθυνόταν προς Λάρνακα, στα γραφεία των εφεσειόντων για να αναλάβει υπηρεσία. Το γεγονός ότι ερχόταν από άλλη διεύθυνση προς Λάρνακα, αντί από το χωριό Λειβάδια που ήταν το σπίτι του, δεν σημαίνει από μόνο του τίποτε. Με αυτά τα γεγονότα ορθά κρίθηκε πως ο οδηγός των εφεσειόντων χρησιμοποιούσε το όχημα για να πάει στην εργασία του. Εξάλλου, οι εφεσείοντες επωμίζονταν το βάρος να αποδείξουν πως ο οδηγός δεν λειτουργούσε κατά το χρόνο του δυστυχήματος μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων του και πως τα παρέβη σε βαθμό που δεν θα μπορούσαν να κριθούν υπεύθυνοι εκ προστήσεως, καθώς η νομολογία ορίζει.
Στην υπόθεση Δημοσθένους v. Κατσουρίδης (1988) 1 Α.Α.Δ. σελ. 665 λέχθηκαν τα εξής στη σελίδα 671:
«Η ύπαρξη ή μη της εκ προστήσεως ευθύνης καταδείχνεται μετά την αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού. Το θέμα αυτό έχει συζητηθεί, και ειδικώτερα πάλι σε ό,τι αφορά την εκ προστήσεως ευθύνη ιδιοκτήτη αυτοκινήτου, που οδηγείται από άλλο πρόσωπο, στην υπόθεση Rambarran v. Gurrunharran [1971] 1 All E.R. 749. Στην απόφαση - γνωμοδότηση του Ανακτοσυμβουλίου της Αγγλίας έγινε αναφορά στη νομολογία που ισχύει πάνω στο ζήτημα και κατέληξε στο συμπέρασμα πως απόδειξη της ιδιοκτησίας του αυτοκινήτου, αποτελεί, ελλείψει άλλου, κάποιο υλικό μαρτυρίας, βάσει του οποίου το Δικαστήριο ανάλογα με τα γεγονότα στην κάθε υπόθεση, μπορεί να συναγάγει την εκ προστήσεως ευθύνη του ιδιοκτήτη.»
Τα γεγονότα στην παρούσα υπόθεση αποδείκνυαν πολύ περισσότερα στοιχεία για την εκ προστήσεως ευθύνη των εφεσειόντων, από αυτά που αναφέρονται στη νομολογία.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.