ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(1997) 1 ΑΑΔ 1450

13 Νοεμβρίου, 1997

[KΡAMBHΣ, Δ/στής]

PT DHARMA NIAGA LTD,

Ενάγοντες,

v.

EARNEST NAVIGATION CO LTD,

Εναγομένων.

(Αγωγή Ναυτοδικείου Aρ. 168/96).

 

Nαυτοδικείο — Αγωγή Ναυτοδικείου — Αξίωση για αποζημιώσεις για απώλεια ή ζημιά στο φορτίο κατά τη μεταφορά του με πλοίο — Δικαίωμα περιορισμού ευθύνης εναγομένων — Ένα τέτοιο δικαίωμα υπέρ των εναγομένων θα προκύψει στην περίπτωση που θα βρεθεί ότι αυτοί δεν υπέχουν καμιά ευθύνη για τη ζημιά ή απώλεια του φορτίου — Η επίλυσή του ως προκαταρκτικού θέματος δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς της δίκης ή κάποια συγκεκριμένη ανάγκη της υπόθεσης.

Σε αγωγή Ναυτοδικείου για αποζημιώσεις για απώλεια ή ζημιά φορτίου κατά τη μεταφορά του με συγκεκριμένο πλοίο, οι εναγόμενοι αρνήθηκαν την απαίτηση των εναγόντων και ισχυρίστηκαν ότι η απώλεια ή η ζημιά δεν προκλήθηκαν από δική τους υπαιτιότητα ή συνέργεια και ισχυρίστηκαν ότι έχουν δικαίωμα περιορισμού της ευθύνης τους με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 503(1)(β)(ii) του Merchant Shipping Act 1894 στο μέτρο που καθορίζει η εν λόγω διάταξη το οποίο είναι ΛΚ8.- ανά τόνο χωρητικότητας του πλοίου.

Οι ενάγοντες πρόβαλαν την θέση ότι σε τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να τύχει εφαρμογής το Merchant Shipping (Liability of Ship Owners and Others) Act 1958, που τροποποίησε το μέτρο περιορισμού της ευθύνης από ΛΚ8 ανά τόνο του πλοίου στο ισόποσο των 1.000 χρυσών φράγκων ανά τόνο, γεγονός που αυξάνει το ολικό ποσό του περιορισμού της ευθύνης των εναγομένων.

Η παρούσα αίτηση υπεβλήθη από τους ενάγοντες για προκαταρκτική επίλυση του φερόμενου ως νομικού σημείου ως προς το ποίος από τους πιο πάνω δύο αριθμούς, είναι ο ορθός αριθμός περιορισμού της ευθύνης σε περίπτωση που αποφασιστεί ότι οι εναγόμενοι έχουν δικαίωμα να περιορίσουν την ευθύνη τους.

Αποφασίστηκε ότι:

Το θέμα που ήγειραν οι ενάγοντες ενέχει μόνο θεωρητική σημασία και η όποια προσπάθεια προκαταρκτικής επίλυσής του, θα δημιουργήσει έξοδα και σπατάλη χρόνου που ενδεχόμενα θα χαθούν σε περίπτωση που θα κριθεί ότι οι εναγόμενοι ευθύνονται για τη ζημιά ή την απώλεια του φορτίου και κατά συνέπεια δεν θα δικαιούνται να περιορίσουν το ποσό της ευθύνης τους με βάση τη μια ή την άλλη νομοθετική διάταξη.

Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον των εναγόντων-αιτητών.

Aγωγή Nαυτοδικείου.

Aγωγή Nαυτοδικείου με την οποία οι ενάγοντες αξιώνουν από τους εναγόμενους αποζημιώσεις για απώλεια ή ζημία φορτίου κατά τη μεταφορά του με το πλοίο MV SUNDANCE.

Ν. Ιωάννου (κα) για κ. Στ. Μακπράϊτ, για την Ενάγουσα εταιρεία.

Α. Χαβιαράς, για τους Εναγόμενους.

KPAMBHΣ, Δ.: Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι ενάγοντες αξιώνουν από τους εναγόμενους αποζημιώσεις για απώλεια ή ζημιά φορτίου κατά τη μεταφορά με το πλοίο ΜV SUNDANCE.

Οι εναγόμενοι αρνούνται την απαίτηση των εναγόντων και ισχυρίζονται ότι η απώλεια ή η ζημιά του φορτίου δεν προκλήθηκε από δική τους υπαιτιότητα ή συνέργεια (fault or privity) και συνακόλουθα διατείνονται ότι έχουν δικαίωμα περιορισμού της ευθύνης τους με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 503(1)(b)(ii) του Merchant Shipping Act 1894 στο μέτρο που καθορίζει η εν λόγω διάταξη και το οποίο είναι £8.- ανά τόνο (tonnage) χωρητικότητας του πλοίου. Στην περίπτωση που θα τύχει εφαρμογής η πιο πάνω διάταξη η ευθύνη των εναγομένων σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους περιορίζεται στις ΛΚ88.700,56.

Η θέση των εναγόντων επί του συγκεκριμένου αυτού θέματος είναι ότι σε περίπτωση που θα αποφασισθεί ότι οι εναγόμενοι έχουν δικαίωμα περιορισμού της ευθύνης τους για την απώλεια ή τη ζημιά του φορτίου τότε θα πρέπει να τύχει εφαρμογής το Merchant Shipping (Liability of Ship Owners and Others) Act 1958 που έχει τροποποιήσει το μέτρο περιορισμού της ευθύνης από £8.- ανά τόνο (tonnage) του πλοίου στο ισόποσο των 1000 χρυσών φράγκων ανά τόνο, γεγονός το οποίο διαφοροποιεί αυξητικά το ολικό ποσό του περιορισμού της ευθύνης των εναγομένων. 

Η παρούσα αίτηση υποβάλλεται από τους ενάγοντες και έχει ως αντικείμενο τον καθορισμό νομικού σημείου το οποίο προκύπτει από τη δικογραφία για σκοπούς προκαταρκτικής επίλυσης.  Το φερόμενο ως νομικό σημείο διατυπώνεται στην αίτηση ως εξής:

"Εις περίπτωση που οι εναγόμενοι έχουν το δικαίωμα να περιορίσουν την ευθύνη τους συμφώνως με τον κατάλληλο αριθμό τόνων (tonnage) του πλοίου SUNDANCE κατά πόσο ο ορθός αριθμός περιορισμού της ευθύνης είναι ΛΚ£8.- τον τόνο δυνάμει του άρθρου 503(1)(b)(ii) του (αγγλικού) Merchant Shipping Act 1894 ή όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες στην παράγραφο 6 της υπεράσπισής τους στην ανταπαίτηση 1000 χρυσά φράγκα τον τόνο δυνάμει του άρθρου 503(1)(b)(ii) του αγγλικού Merchant Shipping Act 1894 ως έχει τροποποιηθεί διά του άρθρου 1(1)(b) του αγγλικού  Merchant Shipping (Liability of Ship Owners and Others) Act 1958 ως εφαρμόζεται στην Κύπρο δυνάμει του άρθρου 29(2)(α) του νόμου 14/60."

Οι εναγόμενοι ενίστανται στο αίτημα και μεταξύ των άλλων λόγων ένστασης προβάλλουν ότι:  "το θέμα του περιορισμού της ευθύνης δεν είναι προκαταρκτικό νομικό σημείο που θα βοηθήσει τον καθορισμό της ευθύνης επί των γεγονότων σε αργότερο στάδιο αλλά αντίθετα θα καταστεί σχετικό και αναγκαίο να αποφασισθεί μόνο μετά που το δικαστήριο, αφού ακούσει μαρτυρία θα αποφασίσει ότι (α) οι εναγόμενοι ευθύνονται για την ισχυριζόμενη απώλεια και (β) οι εναγόμενοι δικαιούνται να περιορίσουν την ευθύνη τους".

Στο στάδιο αυτό της διαδικασίας είναι άγνωστο κατά πόσο οι εναγόμενοι θα έχουν τελικά δικαίωμα περιορισμού της ευθύνης τους είτε με βάση τις πρόνοιες του Merchant Shipping Act 1894 ή με βάση τις πρόνοιες του Merchant Shipping (Liability of Ship Owners and Others) Act 1958. Ένα τέτοιο δικαίωμα υπέρ των εναγομένων θα προκύψει  στην περίπτωση που θα βρεθεί ότι αυτοί δεν υπέχουν καμιά ευθύνη για τη ζημιά ή την απώλεια του φορτίου.  Το ζήτημα του καθορισμού της ευθύνης για την απώλεια ή τη ζημιά του φορτίου είναι θέμα επίδικο και αφορά την ουσία της αγωγής η οποία εκκρεμεί. 

Κάτω από αυτές τις περιστάσεις κρίνω ότι η προκαταρκτική επίλυση του φερόμενου ως νομικού σημείου δεν θα εξυπηρετήσει κανένα από τους σκόπους της δίκης ή κάποια συγκεκριμένη ανάγκη της υπόθεσης. Το θέμα ενέχει μόνο θεωρητική σημασία και η όποια προσπάθεια  προκαταρκτικής επίλυσης του φερόμενου ως νομικού σημείου θα δημιουργήσει έξοδα και θα σπαταληθεί χρόνος που στο τέλος ενδεχομένως θα χαθούν σε περίπτωση που  θα κριθεί ότι οι εναγόμενοι ευθύνονται για τη ζημιά ή την απώλεια του φορτίου και κατά συνέπεια δεν θα έχουν δικαίωμα να περιορίσουν το ποσό της ευθύνης τους με βάση τη μια ή την άλλη νομοθετική διάταξη. 

Για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εναγόντων-αιτητών.

H αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εναγόντων-αιτητών.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο