|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 1399
31 Oκτωβρίου, 1997
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑOY, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
Α/ΦΟΙ ΧΑΣΙΚΟΥ ΛΤΔ.,
Εφεσείοντες-Ενάγοντες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,
Εφεσίβλητοι-Εναγόμενοι.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8655).
Αποζημιώσεις — Αξίωση για ειδικές αποζημιώσεις για ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση εμπορευμάτων — Απόρριψη της αξίωσης λόγω αδυναμίας της προσαχθείσας μαρτυρίας να αποδείξει ότι όντως οι εναγόμενοι ιδιοποιήθηκαν και κατακράτησαν παράνομα τα εν λόγω εμπορεύματα — Επικύρωση της πρωτόδικης απόφασης από το Εφετείο.
Η εφεσείουσα αξίωνε με δύο συνεκδικασθείσες αγωγές, ποσό ύψους ΛΚ170.000 ως ειδικές αποζημιώσεις για ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση από τους εναγομένους-εφεσίβλητους, 4.000 κυλίνδρων υγραερίου, ιδιοκτησίας της, που διαπράχθηκε μεταξύ των ετών 1975-1984. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τις αγωγές, χαρακτηρίζοντας τη μαρτυρία του διευθυντή της εφεσείουσας, του μόνου μάρτυρα που κλήθηκε για να αποδείξει την αξίωσή της, ως γενικά αόριστη και χωρίς οποιοδήποτε αποδεικτικό υλικό που να αποδεικνύει την ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση από τους εφεσίβλητους των φυαλών γκαζιού, που ισχυριζόταν ότι ήταν δική της ιδιοκτησία.
Στην έφεση προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμεριστεί και να διαταχθεί επανεκδίκαση των αγωγών λόγω του ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να αξιολογήσει σωστά την προσαχθείσα μαρτυρία. Ο συνήγορος της εφεσείουσας ισχυρίστηκε σχετικά ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να επιδικάσει συμβολικές έστω αποζημιώσεις για 105 κύλινδρα για τα οποία η εφεσίβλητη 2 δέχθηκε ότι αποτελούσαν ιδιοκτησία της εφεσείουσας και τα οποία είχε αρνηθεί δύο μέρες προηγουμένως να της παραδώσει. Η κατακράτησή τους έστω και για το μικρό αυτό χρονικό διάστημα ήταν, όπως ισχυρίστηκε, παράνομη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Αν διαβαστεί το σύνολο της μαρτυρίας και η πρωτόδικη απόφαση, θα διαπιστωθεί ότι η ανάμειξη των κυλίνδρων ιδιοκτησίας διαφόρων εταιρειών οφειλόταν στον τρόπο διανομής τους.
2. Η εφεσείουσα δεν προσκόμισε καμιά μαρτυρία για να αποδείξει τους ισχυρισμούς των αγωγών της. Επιπρόσθετα η Έκθεση Απαιτήσεως στις δύο αγωγές δεν περιέχει καμιά απολύτως λεπτομέρεια των γεγονότων στα οποία βασίζονται οι ισχυρισμοί, κάτι που έδειχνε εξ υπαρχής την αδυναμία των υποθέσεων.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την ενάγουσα κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Nικολαΐδης, Π.E.Δ. και Nαθαναήλ, E.Δ.) που δόθηκε στις 27.1.92 (Aρ. Aγωγής 10457/84) με την οποία απορρίφθηκαν οι αγωγές της για ειδικές αποζημιώσεις ύψους Λ.K.170,000 για ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση από τους εναγόμενους 4.000 κυλίνδρων υγραερίου δικής τους ιδιοκτησίας.
Π. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Φλωρέντζος με Α. Δημητρίου, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη 1.
Α. Κουκούνης, για την Εφεσίβλητη 2.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Με δυο συνεκδικασθείσες αγωγές η εφεσείουσα-ενάγουσα εταιρεία αξίωνε από την εναγόμενη-εφεσίβλητη 1, Κυπριακή Δημοκρατία, και την εναγόμενη-εφεσίβλητη 2 - Συνεργατική Εταιρεία, συνολικό ποσό ύψους £170,000. (£20,000 στην αγωγή 10457/85 και £150,000 στην 3244/85) ως ειδικές αποζημιώσεις για ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση από τους εφεσίβλητους 4,000 κυλίνδρων υγραερίου, ιδιοκτησίας της, που διαπράχθηκε μεταξύ των ετών 1975-1984.
Η εφεσείουσα, για να αποδείξει τη μεγάλη αυτή απαίτηση, τόσο εξ απόψεως ποσού αλλά και σοβαρών επί των γεγονότων ισχυρισμών, κάλεσε ενώπιον του Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ένα μάρτυρα μόνο, τον κ.Α.Χάσικο, μέτοχο και διευθυντή της κατά την περίοδο 1983-1984. Στο Δικαστήριο κατέθεσαν επίσης μάρτυρες εκ μέρους των εφεσιβλήτων. Οι αγωγές απορρίφθηκαν με την υπό έφεση απόφαση. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως στην κατάθεση του κ.Χάσικου δεν υπήρχε ίχνος αποδεικτικών στοιχείων των προβαλλόμενων στις αγωγές ισχυρισμών. Η μαρτυρία του χαρακτηρίστηκε ως γενικά αόριστη και χωρίς οποιοδήποτε υλικό κατευθυνόμενο στην απόδειξη του πυρήνα των αγωγών, δηλαδή την ισχυριζόμενη ιδιοποίηση και παράνομη κατακράτηση από τους εφεσίβλητους των φυαλών γκαζιού, που διατεινόταν πως ήταν ιδιοκτησία της.
Ο συνήγορος της εφεσείουσας εισηγήθηκε, ενώπιόν μας, πως η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμεριστεί και να διαταχθεί επανεκδίκαση των αγωγών γιατί το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αξιολόγησε ορθά την προσαχθείσα μαρτυρία. Η πρόταση του συνήγορου, που βασίζεται σε ένα και μοναδικό σημείο της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, προβάλλεται ως εξής: Στην υπό έφεση απόφαση αναφέρεται πως η εφεσίβλητη 2 επέστρεψε στην εφεσείουσα 105 κύλινδρα που της ανήκαν - της εφεσείουσας - και η τελευταία παρέδωσε, σε αντικατάστασή τους, 85 κύλινδρα άλλων εταιρειών, που είχε η ίδια. Είπε λοιπόν ο συνήγορος πως, εφόσον η εφεσίβλητη 2 δέχθηκε πως τα 105 κύλινδρα ήσαν ιδιοκτησία της εφεσείουσας, και ενόψει μάλιστα του γεγονότος πως είχε αρνηθεί δυο μέρες προηγουμένως να τα παραδώσει, η κατακράτησή τους γι' αυτό το μικρό χρονικό διάστημα ήταν παράνομη. Συνεπώς το ελάχιστο που όφειλε να κάνει το πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν να εκδώσει γι' αυτό τον αριθμό κυλίνδρων απόφαση, με συμβολικές έστω αποζημιώσεις. Σε υποθετική ερώτησή μας, αν με την πιο πάνω εισήγηση ο συνήγορος επεδίωκε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, για την απόρριψη των αγωγών, και αντικατάστασή της με απόφαση για συμβολικές αποζημιώσεις με πιθανό αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί η εφεσείουσα τα έξοδα επί της κλίμακας των αγωγών που ήγειρε, απάντησε αρνητικά. Διευκρίνισε συναφώς πως αν το Εφετείο δεκτεί την εισήγησή του, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί ως εσφαλμένη στο σύνολό της η αξιολόγηση της μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο, και κατά συνέπεια να διαταχθεί επανεκδίκαση των υποθέσεων.
Κρίνουμε πως η πιο πάνω θέση του συνήγορου είναι ολωσδιόλου αβάσιμη γιατί δεν υποστηρίζεται από τη μαρτυρία που προσήχθη, ακόμη και επί του συγκεκριμένου ζητήματος, της επιστροφής δηλαδή των 105 κυλίνδρων υγραερίου από την εφεσίβλητη 2, μήτε και το σχετικό σχόλιο στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Ο διευθυντής της εφεσίβλητης εταιρείας δεν αρνήθηκε να παραδώσει στον κ.Χάσικο τα κύλινδρα, είπε απλώς πως δεν γνώριζε αν αυτά ανήκαν στην εφεσείουσα. Μετά από δυο μέρες, αφού έγινε η σχετική επιβεβαίωση, τα παρέδωσε και μάλιστα η εφεσείουσα επέστρεψε σε αντικατάστασή τους 80 κύλινδρα που δεν ανήκαν στην ίδια. Ο κ.Χάσικος είπε χαρακτηριστικά στο διευθυντή της εφεσίβλητης 2, πως ο τελευταίος δεν είχε καμιά ευθύνη για το γεγονός ότι τα κύλινδρα βρέθηκαν στην κατοχή της εταιρείας του. Αν διαβαστεί το σύνολο της μαρτυρίας, και η πρωτόδικη απόφαση, θα διαπιστωθεί πως η ανάμειξη των κυλίνδρων ιδιοκτησίας διαφόρων εταιρειών οφειλόταν στον τρόπο διανομής τους.
Η ουσία όμως της υπόθεσης είναι πως η εφεσείουσα δεν προσκόμισε καμιά μαρτυρία για να αποδείξει τους ισχυρισμούς, που πρόβαλε στις αγωγές της, μήτε για την ιδιοποίηση και την παράνομη κράτηση αλλά ούτε και για τις τεράστιες ζημιές που ισχυρίστηκε πως υπέστη, και διεκδικούσε ως ειδικές αποζημιώσεις. Τούτο δεν αμφισβητήθηκε σοβαρά ενώπιόν μας. Θα προσθέταμε ακόμη πως η Έκθεση Απαιτήσεως στις δυο αγωγές, όπως είναι διατυπωμένες με συντομογραφικό τρόπο, δεν περιέχουν καμιά απολύτως λεπτομέρεια των γεγονότων στα οποία βασίζονται οι ισχυρισμοί, κάτι που έδειχνε εξ υπαρχής την αδυναμία των υποθέσεων. Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.