|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 40
22 Iανουαρίου, 1997
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ,
Εφεσείων-Ενάγων,
v.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9227).
Πολιτική Δικονομία — Συνοπτική απόφαση — Η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως καλής υπεράσπισης διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση έκθεσης υπεράσπισης — Διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου δικαστηρίου — Διαφορά μεταξύ των εφεσιβλήτων, εργολάβων οικοδομών και του εφεσείοντος για οικοδομικές εργασίες, τόσο αναφορικά με ποσά που πληρώθηκαν από τον εφεσείοντα, όσο και αν το πιστοποιητικό του αρχιτέκτονα ήταν ή όχι το τελικό — Ύπαρξη εκ πρώτης όψεως καλής υπεράσπισης — Απόρριψη της αίτησης για συνοπτική απόφαση από το πρωτόδικο δικαστήριο — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Η παρούσα έφεση αφορά απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του ενάγοντα-εφεσείοντα για έκδοση συνοπτικής απόφασης, σε αγωγή που αφορούσε διαφορές με τους εφεσίβλητους εργολάβους που ανέλαβαν την ανέγερση της κατοικίας του εφεσείοντα.
Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Εφετείο απορρίπτοντας την έφεση, αναφέρονται στις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Aρέστης, A.E.Δ.) που δόθηκε στις 11 Mαρτίου, 1994 (Aρ. Aγωγής 12037/93), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για την έκδοση συνοπτικής απόφασης σε αγωγή, που αφορούσε διαφορές με τους εναγομένους, εργολάβους, οι οποίοι είχαν αναλάβει την ανέγερση της κατοικίας του.
Α. Καλλένου (κα) και Λ. Αστραίου για Τ. Παπαδόπουλο, για τον Εφεσείοντα.
Α. Δράκος, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφασή μας θα δώσει ο αδελφός Δικαστής Π. Αρτέμης.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση αφορά απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του ενάγοντα-εφεσείοντα για έκδοση συνοπτικής απόφασης σε αγωγή που αφορούσε διαφορές με τους εφεσίβλητους εργολάβους που είχαν αναλάβει ανέγερση κατοικίας του εφεσείοντα.
Η επιχειρηματολογία στράφηκε γύρω από ένα έγγραφο, το οποίο εξέδωσε ο αρχιτέκτονας, το τεκμ.2, το οποίο, όπως φαίνεται από την επιχειρηματολογία της συνηγόρου του εφεσείοντα, κας Αστραίου, αυτός θεωρεί ως τελικό πιστοποιητικό, το οποίο δεν χωρεί αμφισβήτηση. Κατά τη γνώμη μας το πιστοποιητικό αυτό από το ίδιο το περιεχόμενο του καθιστά συζητήσιμο κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί τελικό πιστοποιητικό, γιατί με το έγγραφο αυτό δίδεται δικαίωμα στον εργολάβο να αμφισβητήσει το ποσό στο οποίο προκαταρκτικά κατέληξε ο αρχιτέκτονας ότι οφείλεται να επιστραφεί στον εφεσείοντα και καλούνται οι εφεσίβλητοι να παραθέσουν οποιαδήποτε στοιχεία έχουν που είναι αντίθετα με το συμπέρασμα του αρχιτέκτονα. Επιπρόσθετα, στο πιστοποιητικό περιέχονται και άλλες απαιτήσεις του εφεσείοντα, τις οποίες όμως μόνο παραθέτει ο αρχιτέκτονας ως απαιτήσεις και ασφαλώς δεν είναι σε θέση, και ούτε το πράττει, να πιστοποιήσει ότι το ποσό αυτό πράγματι οφείλεται στον εφεσείοντα.
Όλες οι αρχές της νομολογίας και οι υποθέσεις που τέθηκαν ενώπιον μας εκ μέρους του εφεσείοντα είναι κατά τη γνώμη μας άσχετες με το υπό εκδίκαση θέμα, το οποίο όπως αναφέραμε πιο πάνω είναι στην ουσία τόσο η αμφισβήτηση της φύσης του τεκμ.2, όσο και η ύπαρξη οποιασδήποτε οφειλής εκ μέρους του εργολάβου. Ως εκ τούτου προκύπτει ότι υπήρχε διαφορά μεταξύ των διαδίκων, τόσο όσον αφορά τα ποσά που αναφέρονται στο τεκμ.2 όσο και το αν τούτο ήταν ή όχι τελικό πιστοποιητικό, θέμα που έπρεπε να κριθεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες βρίσκουμε ότι ήταν εντός της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να θεωρήσει ότι υπήρχε καλή εκ πρώτης όψεως υπεράσπιση για να δοθεί άδεια να καταχωρηθεί Έκθεση Υπεράσπισης και να δικαστεί κανονικά η υπόθεση. Καταλήγουμε ότι ορθά άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια το Δικαστήριο και δεν χωρεί επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντα, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.