|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 1 ΑΑΔ 1185
22 Νοεμβρίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ,
Εφεσείων-Εναγόμενος,
ν.
APOLLO 11 BUS CO LTD ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Εφεσφλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8622)
Εταιρείες — Εγγύηση κυρίως μετόχου για χρέη της εταιρείας — Πληρωμές με επιταγές της εταιρείας και οπισθογράφηση επιταγών οφειλετών της — Χρέωση τον λογαριασμού τον κυρίως μετόχου με ανάλογα ποσά — Εύρημα πρωτόδικου Δικαστηρίου περί πληρωμών από τον μέτοχο ως εγγυητή και απόφαση εναντίον συνεγγυητή για συνεισφορά, ανατράπηκε κατ' έφεση, οι πληρωμές γίνονταν από τον πρωτοφειλέτη και οι χρεώσεις τον λογαριασμού τον μετόχου ήταν καθαρά λογιστική πράξη.
Με αγωγή τους στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, οι εφεσίβλητοι - ενάγοντες και κυρίως ο εφεσίβλητος - ενάγων 2, διεκδίκησε από τον εφεσείοντα - εναγόμενο, συνεισφορά σε πληρωμή που έκαμε σαν συνεγγυητής χρέους των εφεσιβλήτων - εναγομένων 1.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία που προσκόμισαν οι εφεσίβλητοι - ενάγοντες, το χρέος δημιουργήθηκε από ενοικιαγορά τριών λεωφορείων των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1 το οποίο εγγυήθηκαν μαζί με άλλους τόσο ο εφεσείων - εναγόμενος όσο και ο εφεσίβλητος - ενάγων 2, ο οποίος ήταν και ο κύριος μέτοχος των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1. Ήταν ο ισχυρισμός του εφεσίβλητου - ενάγοντα 2 ότι δανείστηκε χρήματα από τους εφεσίβλητους - ενάγοντες 1, για να πληρώσει το χρέος τους ως εγγυητής και ως εκ τούτου ο εφεσείων - εναγόμενος θα έπρεπε να συνεισφέρει κατ' αναλογία ως συνεγγυητής.
Ο εφεσείων - εναγόμενος, αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων - εναγόντων και εισηγήθηκε ότι το χρέος εξοφλήθηκε από τον πρωτοφειλέτη εφεσίβλητους - ενάγοντες 1 και συνεπώς δεν ετίθετο θέμα συνεισφοράς του ως εγγυητή.
Μάρτυρας από την τράπεζα που έκαμε τη χρηματοδότηση της ενοικιαγοράς, ανέφερε ότι οι πληρωμές γίνονταν είτε με επιταγές των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1 είτε με οπισθογραφημένες επιταγές οφειλετών τους.
Ο ελεγκτής των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1 που ήταν και ελεγκτής του εφεσίβλητου - ενάγοντος 2, κατέθεσε ότι ο έλεγχος των βιβλίων των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1 έδειχνε ότι ο εφεσίβλητος - ενάγων 2 ήταν χρεωμένος με διάφορα ποσά.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχτηκε τους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων - εναγόντων και εξέδωσε απόφαση υπέρ του εφεσίβλητου -ενάγοντα 2 και εναντίον του εφεσείοντα - εναγομένου για £6.522,60 με τόκο μέχρι την εξόφληση που αντιστοιχούσε σε συνεισφορά του προς τον εφεσίβλητο - ενάγοντα 2 ο οποίος εξόφλησε το χρέος του πρωτοφειλέτη ως συνεγγυητής.
Ο εφεσείων - εναγόμενος, εφεσίβαλε την απόφαση και αμφισβήτησε το εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος - εναγόμενος 2 εξόφλησε χρέος των εφεσιβλήτων - εναγομένων 1 ως εγγυητής. Αντίθετα εισηγήθηκε ότι το χρέος εξοφλήθηκε από τον πρωτοφειλέτη.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Δεν εδικαιολογείτο από την προσαχθείσα μαρτυρία το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι πληρωμές από τον εφεσίβλητο - ενάγοντα 2 γίνονταν υπό την ιδιότητα του εγγυητή, αλλά για λογαριασμό του πρωτοφειλέτη, εφεσιβλήτων - εναγόντων 1.
(2) Οι χρεώσεις του εφεσιβλήτου - ενάγοντα 2 στα βιβλία των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1 ήταν καθαρά λογιστική πράξη και δεν αποδείκνυε πληρωμές από τον εφεσίβλητο - ενάγοντα 2 ως εγγυητή χρέους των εφεσιβλήτων - εναγόντων 1.
Η έφεση έγινε δεκτή με έξοδα εις βάρος τον εφεσίβλητου 2.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακος (Νικολαΐδης, Α.Ε.Δ.) που δόθηκε στις 13 Δεκεμβρίου, 1991 (Αρ. Αγωγής 220/88) με την οποία απορρίφθηκε η απαίτηση της ενάγουσας 1 και εκδόθηκε απόφαση για το ποσό των Α.Κ. £6.522,60 σεντ υπέρ του ενάγοντα υπ. αρ. 2 για συνεισφορά σε κοινή εγγύηση,
Λ. Μαθηκολώνης, για τον Εφεσείοντα.
Α. Ποιητής, για τους Εφεσίβλητους 1 και 2..
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
ΝIΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η αγωγή στην παρούσα υπόθεση αφορά αξίωση των εναγόντων-εφεσιβλήτων και κυρίως του ενάγοντος 2 εναντίον του εναγόμενου-εφεσείοντος για συνεισφορά σε εγγύηση που αμφότεροι έδωσαν για λογαριασμό των εναγόντων 1 της εταιρείας που ήταν και ο πρωτοφειλέτης. Ήταν ο ισχυρισμός του ενάγοντος 2 ότι κατέβαλε ολόκληρο το ποσό της εγγύησης με αποτέλεσμα να αξιώνει συνεισφορά από τους συνεγγυητές του κατ' αναλογία, στο ποσοστό που αναλογεί στον κάθε εγγυητή Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι ο ενάγων 2 απέδειξε ότι κατέβαλε το ποσό της εγγύησης που του αναλογούσε ως εγγυητής και έτσι προχώρησε και εξέδωσε απόφαση υπέρ του και εναντίον του εναγόμενου για £6.522,60; με τόκο μέχρι την εξόφληση. Εναντίον της απόφασης ο εναγόμενος άσκησε έφεση στην οποία προβάλλει τον ισχυρισμό ότι τα διάφορα συμπεράσματα του δικαστηρίου όπως για παράδειγμα ότι ο ενάγων 2 κατέβαλε ως εγγυητής το ποσό των £52.181,00 ή ότι δικαιούται σε αναγωγή ή συνεισφορά κατά του εναγόμενου είναι αντίθετα προς το σύνολο της ενώπιον του δικαστηρίου γραπτής και προφορικής μαρτυρίας. Επίσης ο εναγόμενος-εφεσείων προβάλλει τον ισχυρισμό ότι ενώ από την προσαχθείσα μαρτυρία προκύπτει ότι το ποσό της ενοικιαγοράς καταβλήθηκε και εξοφλήθηκε από τους ενάγοντες 1, το δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε ότι πληρώθηκε από τον ενάγοντα 2.
Τα γεγονότα όπως τα αποδέκτηκε το δικαστήριο; έχουν ως ακολούθως: Ο ενάγων 2 μαζί με άλλους, μεταξύ των οποίων ο εναγόμενος;, σύστησαν· την εταιρεία, περιορισμένης ευθύνης Βάρκα Λτδ, με σκοπό- την αγορά μηχανήματος για ανόρυξη άμμου από τη θάλασσα. Το τίμημα ανερχόταν στο ποσό των £60.000. Ποσό £45.000 εξασφαλίστηκε από τους. ενάγοντες 1, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης κύριος μέτοχος της οποίας ήταν ο ενάγων2, με την ενοικιαγορά τριών λεωφορείων της. Την αποπληρωμή του ποσού της ενοικιαγοράς εγγυήθηκε τόσο ο ενάγων 2, όσο και άλλοι επτά μέτοχοι της εταιρείας Βάρκα Λτδ. Περαιτέρω ποσό £10.000 καταβλήθηκε από τον εναγόμενο, που εξασφάλισε με ενοικιαγορά εκσκαφέα ιδιοκτησίας του, ενώ τέλος ποσό £5.000 καταβλήθηκε από δύο άλλους μετόχους που επίσης εξασφάλισαν το ποσό με ενοικιαγορά του δικού τους εκσκαφέα. Τόσο ο εναγόμενος όσο και οι άλλοι δύο μέτοχοι κατέβαλαν τις δικές τους δόσεις κανονικά και εξόφλησαν τις ενοικιαγορές τους. Η εταιρεία Βάρκα Λτδ κατέβαλε έναντι της ενοικιαγοράς που εξασφαλίστηκε από τους ενάγοντες 1 συνολικά το ποσό των £6.637,5 το δε υπόλοιπο £52.181,00 καταβλήθηκε, όπως κατέληξε το πρωτόδικο δικαστήριο, από τον ενάγοντα 2 ύστερα από δανειοδότηση του από τους ενάγοντες 1, ιδιοκτήτες των λεωφορείων που είχαν χρησιμοποιηθεί για την ενοικιαγορά. Το ποσό αυτό μαζί με άλλα χρέη ο ενάγων 2 οφείλει στους ενάγοντες 1, εταιρεία στην οποία θα πρέπει να σημειωθεί είναι και ο κύριος μέτοχος. Ο ενάγων 2 με την αγωγή του αξιώνει από τον εναγόμενο που ήταν εγγυητής τη συνεισφορά του στο ύψος του 1/8 του πιο πάνω ποσού.
Η μαρτυρία που προσήχθη αποτελείται από την κατάθεση του ενάγοντος 2 ο οποίος ανέφερε ότι ο ίδιος κατέβαλε το ποσό των £51.181,00 που δανείστηκε προσωπικά από τους ενάγοντες 1, πρωτοφειλέτες στην ενοικιαγορά. Εκτός από τον ενάγοντα 2 κατέθεσαν τόσο ο Γεώργιος Λοΐζου λογιστής της εταιρείας, όσο και ο Αντρέας Παστελλίδης υπεύθυνος του υποκαταστήματος της Λαϊκής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ στο οποίο γίνονταν οι πληρωμές. Ο Παστελλίδης κατέθεσε ότι τα ποσά πληρώθηκαν από τον ενάγοντα 2 για λογαριασμό των εναγόντων 1. Οι πληρωμές πραγματοποιούνταν με επιταγές των εναγόντων 1, είτε με οπισθογραφημένες επιταγές της εταιρείας Amathus Navigation Ltd προς τους ενάγοντες 1.
Ο ΜΕ. 5 Γιώργος Λοΐζου, ελεγκτής της εταιρείας των εναγόντων 1 αλλά και του ενάγοντος 2, κατάθεσε ότι έλεγχος των βιβλίων των εναγόντων 1 δείχνει ότι ο ενάγων 2 ήταν χρεωμένος με διάφορα ποσά που κυμαίνονταν από £11.590 μέχρι £97.274.
Το πρωτόδικο δικαστήριο δέκτηκε ότι για τη συγκεκριμένη σύμβαση ενοικιαγοράς ο ενάγων 2 κατέβαλε το ποσό σαν εγγυητής και συνεπώς δικαιούται σε συνεισφορά εκ μέρους του εναγόμενου, συνεισφορά την οποία υπολόγισε στο ποσό των £6.522.60.
Με την παρούσα έφεση όπως είδαμε ο εφεσείων-εναγόμενος ισχυρίζεται ότι το πιο πάνω συμπέρασμα του δικαστηρίου, ότι δηλαδή ο ενάγων 2 ήταν το πρόσωπο που κατέβαλε τις οφειλές των εναγόντων 1 ως εγγυητής, δεν ευσταθεί. Θα πρέπει να πούμε από την αρχή ότι από τη δοθείσα μαρτυρία δεν δικαιολογείται η κατάληξη από το πρωτόδικο δικαστήριο στο συμπέρασμα αυτό. Οι πληρωμές στις οποίες προέβαινε ο ενάγων 2 γίνονταν, όπως ανέφερε και ο Μ.Ε.2 υπάλληλος της Λαϊκής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ, από τον ενάγοντα 2 αλλά για το λογαριασμό της εταιρείας Απόλλων 11, ενάγοντες 1. Οι ενάγοντες 1 είναι και ο πρωτοφειλέ-της στην ενοικιαγορά. Εκτός της πιο πάνω μαρτυρίας θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ενάγων 2 δεν προέβαινε στις συγκεκριμένες πληρωμές ύστερα από πίεση που ασκήθηκε εναντίον του, είτε γιατί εκδόθηκε οποιοδήποτε ένταλμα εκποίησης κινητών, είτε καταχωρήθηκε αίτηση μηνιαίων δόσεων ή υπήρξε οποιοσδήποτε άλλος τρόπος εκτέλεσης, αλλά στην προσπάθειά του να αποφύγει εκποίηση των αυτοκινήτων των εναγόντων 1, εταιρείας της οποίας ήταν ο κυριότερος μέτοχος. Είναι προφανές τόσο από τα πιο πάνω όσο και από το γεγονός ότι οι επιταγές εκδίδονταν από τους ενάγοντες 1, ενώ πληρωμές έγιναν και με οπισθογράφηση επιταγών εταιρειών οι οποίες όφειλαν στους ενάγοντες 1 ποσά, ότι τα ποσά καταβλήθηκαν για λογαριασμό των εναγόντων 1. Με άλλα λόγια είναι φανερό ότι το χρέος εξόφλησε η πρωτοφειλέτρια εταιρεία, ενάγων 1 και όχι ο εγγυητής, ενάγων 2. Δεν αποδίδουμε οποιαδήποτε σημασία στο επιχείρημα ότι η μερίδα του ενάγοντος 2 στα βιβλία της εταιρείας των εναγόντων 1 ήταν χρεωμένη με τα αντίστοιχα ποσά. Μια τέτοια διευθέτηση, που όπως είναι φανερό μπορούσε εύκολα να διευθετηθεί από τον ενάγοντα 2, ήταν καθαρά λογιστική πράξη και μπορούσε να γίνει προς εξυπηρέτηση οποιουδήποτε σκοπού.
Εν όψει των πιο πάνω θεωρούμε ότι η κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι τα συγκεκριμένα ποσά καταβλήθηκαν από τον ενάγοντα 2 δεν δικαιολογείται από τη μαρτυρία και συνεπώς η απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. Η αξίωση του ενάγοντος απορρίπτεται. Τα έξοδα τόσο ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου όσο και κατά τη δευτεροβάθμια διαδικασία θα βαρύνουν τον ενάγοντα 2.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα εις βάρος του εφεσίβλητου 2.