|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 1 ΑΑΔ 310
22 Μαρτίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
OUTBOUND TRAVEL CO. LIMITED,
Ενάγοντες,
v.
HYDROFOIL ΠΛΟΙΟΥ KOLHIDA III,
Εναγόμενου.
(Αγωγή Αρ. 102/93)
Πλοίο—Αγωγή in rem — Αξίωση προμηθευτή με εναγόμενο το πλοίο για προμήθειες και υπηρεσίες — Απορρίφθηκε, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι για τις προμήθειες και υπηρεσίες υπεύθυνοι ήσαν οι ναυλωτές και όχι οι ιδιοκτήτες του πλοίου.
Αγωγή in rem — Αγωγή για προμήθειες και υπηρεσίες σε πλοίο — Ευθύνη ναυλωτή.
Με αγωγή τους εναντίον του εναγόμενου πλοίου, οι ενάγοντες αξίωσαν £22.651 για υπηρεσίες και προμήθειες σ' αυτό και το αδελφό πλοίο Kolhida II. Η απαίτηση τους στηρίχθηκε σε γραπτή συμφωνία ημερομηνίας 7.4.1993 που συνομολόγησαν με την εταιρεία Gomon Ltd, η οποία κατά τους ισχυρισμούς τους ενεργούσε ως αντιπρόσωπος των ιδιοκτητών που ήταν η Black Sea Shipping Company (BLASCO).
Η πλοιοκτήτρια εταιρεία αρνήθηκε την ύπαρξη αντιπροσώπευσης και ισχυρίστηκε ότι η Gomon Ltd ήταν ναυλωτές του πλοίου, αποκλειστικά υπεύθυνοι για την απαίτηση.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Η συμφωνία ημερομηνίας 7.4.1993 υπογράφτηκε από την Gomon Ltd σαν ναυλωτή του πλοίου και όχι σαν αντιπροσώπου των ιδιοκτητών και αυτό υποστηρίζεται από κατατεθείσα σχετική συμφωνία ναύλωσης του πλοίου.
(2) Οι ενάγοντες δεν νομιμοποιούνταν στην έγερση της αγωγής εναντίον του πλοίου in rem, γιατί δεν καλύπτονταν από τις σχετικές πρόνοιες του Άρθρου 3(4)(α) του Administration of Justice Act του 1956.
Η αγωγή απορρίφθηκε με έξοδα.
Αγωγή.
Αγωγή από τους ενάγοντες εναντίον των εναγομένων για το ποσό των £22.651 για παρασχεθείσες υπηρεσίες βάσει γραπτής συμφωνίας ημερ. 7.4.93.
Α. Θεοφίλου, για τους Ενάγοντες.
Γ. Μιχαηλίδης και Αστραίου (κα), για Τ. Παπαδόπουλο, για τους Εναγόμενους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η απαίτηση των εναγόντων εναντίον του εναγομένου πλοίου είναι για ποσό £22.651 που συνίσταται "σε έξοδα και υπερωρίες λιμένος, τελωνείου και άλλων Αρχών, πετρέλευση, και προμήθειες στο πλοίο και πλήρωμα, παροχή ύδατος, μανιφέστα και πράτικο, μεταφορά και παρακολούθηση επιβατών σε περίπτωση μη έγκαιρου αναχωρήσεως, τηλέφωνα, τέλεξ και τέλεφαξ, ως και διάφορα άλλα έξοδα, περιλαμβανομένης και της αμοιβής των εναγόντων ως η συμφωνία των μερών (ήτοι $8.000)" που δημιουργήθηκαν κατά τις επισκέψεις του εναγομένου πλοίου KOLHIDA III και του αδελφού και ιδίας ιδιοκτησίας πλοίου KOLHIDA II.
Την απαίτηση τους οι ενάγοντες, που είναι ναυτιλιακοί πράκτορες, βασίζουν σε γραπτή συμφωνία ημερ. 7.4.93, που συνομολόγησαν με την Gomon Ltd, που κατά τον ισχυρισμό τους ενεργούσαν ως αντιπρόσωποι των ιδιοκτητών, και με την οποία διορίστηκαν ως αποκλειστικοί αντιπρόσωποι των πλοίων στην Κύπρο.
Οι εναγόμενοι αρνούνται τα πιο πάνω και ισχυρίζονται ότι η Gomon Ltd ήταν ναυλωτές του πλοίου και ήταν αποκλειστικά υπεύθυνοι για την απαίτηση και δεν ενεργούσαν ως αντιπρόσωποι των πλοιοκτητών.
Η επίδικη συμφωνία είναι το τεκμ.1 ενώπιον του Δικαστηρίου, σε αυτό δε η Gomon Ltd περιγράφονται ως "owners/charterers", στο σημείο δε της υπογραφής διαβάζουμε:
"ON BEHALF OF THE OWNERS/CHARTERERS:
NAME OF COMPANY Gomon Ltd
TITLE Managing Director
NAME Gregory Joffe
SIGNATURE"
Εκ πρώτης όψεως κάποιος θα μπορούσε ίσως να συναγάγει από τα πιο πάνω ότι η Gomon Ltd υπογράφει εκ μέρους ("on behalf') των ιδιοκτητών/ναυλωτών (owners/charterers). Αν όμως εξεταστεί και το αντίστοιχο μέρος που αφορά τους πράκτορες, γίνεται καθαρό ότι οι αναφερόμενοι στο σημείο "NAME OF COMPANY:" είναι οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι (ενάγοντες) και το "AGENTS" στο "ON BEHALF OF THE AGENTS:" που προηγείται αναφέρεται στους ιδίους. Έτσι και για το άλλο συμβαλλόμενο μέρος οι περιγραφόμενοι Gomon Ltd είναι οι owners/charterers. Με άλλα λόγια η φράση "NAME OF COMPANY" αναφέρεται στο όνομα των ιδιοκτητών/ναυλωτών στη μία περίπτωση και των αντιπροσώπων (Agents) στην άλλη περίπτωση, για λογαριασμό των οποίων ("ON BEHALF") υπογράφουν οι Gregory Joffe και Demetris Argyrou αντίστοιχα.
Ο Μ.Ε.1, υπεύθυνος των ναυτιλιακών εργασιών της ενάγουσας εταιρείας, κατέθεσε ότι γνώριζε ότι οι ιδιοκτήτες των πλοίων ήταν η Black Sea Shipping Company (BLASCO) από την Ουκρανία. Βασιζόμενος σε αυτό ο συνήγορος των εναγομένων υποστήριξε ότι, ως εκ τούτου, όταν υπογράφετο το τεκμ. 1, γνώριζαν οι ενάγοντες ότι η Gomon Ltd δεν μπορούσε να υπέγραφε ως ιδιοκτήτες (owners) στο διαζευκτικό "OWNERS/CHARTERERS" αλλά μόνο ως ναυλωτές (Charterers).
Ως λογική επέκταση του επιχειρήματος αυτού οι εναγόμενοι παρουσίασαν και συμφωνία ναύλωσης των πλοίων μεταξύ των πλοιοκτητών και της Gomon Ltd (τεκμ.5).
Γνώση για την ύπαρξη της συμφωνίας αυτής αρνήθηκε ο Μ.Ε.1 και στην κατάθεση του ανέφερε ότι στις διαπραγματεύσεις είχε και τηλεφωνικές επαφές και με κάποιο Krivoy στην Ουκρανία, που ήταν αντιπρόσωπος της BLASCO, που τον διαβεβαίωσε ότι οι δύο αξιωματούχοι της Gomon Ltd, που διαπραγματεύθηκαν τη συμφωνία τεκμ. 1, ενεργούσαν για λογαριασμό των πλοιοκτητών.
Η Μ.Υ.1, αξιωματούχος της BLASCO, κατέθεσε ότι ο Krivoy ουδέποτε είχε εξουσία διορισμού αντιπροσώπων και εν πάση περιπτώσει κατά το 1993 η BLASCO είχε ως αντιπρόσωπο των πλοίων της στην Κύπρο την Scandinavian Near East Agency (Cyprus) Ltd. Της αντιπροσώπευσης αυτής παραδέχθηκε και ο Μ.Ε. 1 ότι ήταν ενήμερος, αλλά, παρόλον τούτο, είπε ότι δέχθηκε τις προφορικές διαβεβαιώσεις του Krivoy, χωρίς να ζητήσει οποιαδήποτε άλλη επιβεβαίωση, γιατί, όπως είπε, είχε το τεκμ.1 που κατά τη γνώμη του καταδείκνυε ότι η Gomon Ltd ενεργούσαν ως αντιπρόσωποι των πλοιοκτητών.
Έχω εξετάσει με προσοχή την ενώπιον μου μαρτυρία με ιδιαίτερη αναφορά στα σημεία που θίγω πιο πάνω και καταλήγω στα εξής συμπεράσματα:
(1) Το τεκμ. 1 υπεγράφη από τον εκπρόσωπο της Gomon Ltd για λογαριασμό της Gomon Ltd και όχι των πλοιοκτητών: αφού πλοιοκτήτες ήταν η BLASCO ("Owners/") η υπογραφή εκ μέρους της Gomon Ltd έγινε για λογαριασμό της ως ναυλωτών ("/charterers"). Τούτο υποστηρίζεται και από την ύπαρξη του τεκμ.5.
(2) Οι ενάγοντες γνώριζαν ότι ιδιοκτήτες ήταν η BLASCO και ότι αντιπρόσωπος των ιδιοκτητών για τα πλοία στην Κύπρο υπήρχε ήδη, άρα θα πρέπει να ήταν καθαρό γι'αυτούς ότι η Gomon Ltd υπέγραφαν το τεκμ. 1 ως ναυλωτές. Διαφωνώ δε, εν όψει των προηγηθεισών παρατηρήσεων μου αναφορικά με το τεκμ.1, ότι από τούτο συνάγεται ότι η Gomon Ltd υπόγραφε για λογαριασμό της BLASCO. Υποστήριξη στο συμπέρασμα αυτό προσφέρεται και από το γεγονός ότι όλα τα τιμολόγια απευθύνονταν προσωπικά στην Gomon Ltd.
(3) Απορρίπτω τον ισχυρισμό του Μ.Ε.1 ότι ο Krivoy τον διαβεβαίωσε ότι η Gomon Ltd ενεργούσε για λογαριασμό της BLASCO. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αν έτσι είχαν τα πράγματα, θα ανέμενα να ζητούσαν κάποια γραπτή επιβεβαίωση επί του θέματος, εν όψει και της γνώσης τους για την ύπαρξη άλλων αντιπροσώπων.
Ως συνέπεια των πιο πάνω συμπερασμάτων μου είναι προφανές ότι οι ενάγοντες δεν νομιμοποιούνται στην έγερση της αγωγής εναντίον του πλοίου in rem, γιατί δεν καλύπτονται από τις σχετικές πρόνοιες του Άρθρου 3(4)(α) του Administration of Justice Act, 1956. Ως εκ τούτου η αγωγή πρέπει να απορριφθεί.
Θα προχωρήσω τώρα να εξετάσω το ποσό της απαίτησης για να είναι καθορισμένο σε περίπτωση ανατροπής της απόφασης μου. Η εισήγηση των εναγομένων ότι ορισμένα τιμολόγια (τεκμ.3 και 3Α) δεν εμπίπτουν εντός της δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου απορρίπτεται γιατί αυτά καλύπτονται, κατά την κρίση μου, από το Άρθρο 1(1)(ρ) του Administration of Justice Act, 1956. Επίσης απορρίπτεται και η εισήγηση ότι μερικά από τα άλλα τιμολόγια δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση απαίτησης γιατί απευθύνονται σε τρίτα πρόσωπα: εδόθη ικανοποιητική εξήγηση ότι αυτοί ενήργησαν για λογαριασμό των εναγόντων και τους πληρώθησαν τα ποσά αυτά.
Εν όψει της μαρτυρίας και των τιμολογίων που κατετέθησαν ενώπιον μου βρίσκω ότι απεδείχθη το αιτούμενο ποσό. Αν η αριθμητική μου είναι σωστή, το ποσό τούτο προκύπτει να είναι κάπως ψηλότερο από την απαίτηση, αλλά το περιορίζω στο ποσό της απαίτησης, ήτοι Λ.Κ.22.651.
Εν κατακλείδι η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εναγόντων, τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα.