ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, ΑΡΤΕΜΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

Κώστας Νικολαΐδης, από την Πάφο,

Εφεσείων,

ν.

Υπουργού Δικαιοσύνης και

Δημόσιας Τάξης,

Εφεσίβλητου.

_________________

Για τον Εφεσείοντα: Γ. Γεωργίου.

Για τον Εφεσίβλητο: Γ. Φράγκου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της

Δημοκρατίας εκ μέρους του Γεν.-Εισ.

_________________

_________________

Π. ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 12.12.90 το Barnet Magistrates Court του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά από αίτηση της συζύγου του εφεσείοντα εξέδωσε διάταγμα διατροφής εναντίον του τελευταίου δυνάμει του οποίου διατάχθηκε να πληρώνει 125 Στερλίνες την εβδομάδα από τις 14.9.90 για τη συντήρηση της συζύγου του και των τεσσάρων ανηλίκων παιδιών του.

Το διάταγμα διαβιβάσθηκε από το Αγγλικό Υπουργείο Εσωτερικών στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Αρχιπρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για εγγραφή και εκτέλεση, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 16. Η διαβίβαση του διατάγματος έγινε δυνάμει του Αγγλικού περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου του 1920 ("Maintenance Orders (Facilities for Enforcement) Act 1920") ο οποίος περιέχει διατάξεις για την εκτέλεση διαταγμάτων διατροφής που εκδίδονται στην Αγγλία σε χώρες εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, μια από τις οποίες είναι και η Κύπρος (Halsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 8, παρα. 555).

Το διάταγμα ενεγράφη στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στις 14.5.92 και στη συνέχεια εκδόθηκε ένταλμα εκποίησης κινητής περιουσίας για την εκτέλεση του (Βλ. πρακτικά σελ. 28-29). Μετά την λήψη μέτρων προς την κατεύθυνση εκτέλεσης του διατάγματος ο εφεσείων καταχώρησε, μετά από άδεια του Δικαστηρίου, αίτηση με την οποία ζητούσε τις πιο κάτω θεραπείες:

"(α) Η έκδοση διατάγματος CERTIORARI για την μεταφορά και υποβολή

στο σεβαστό τούτο Δικαστήριο της απόφασης/ή διατάγματος ημερομηνίας 14.5.1992 του Ε.Δ.Πάφου και της έντιμης Δικαστού κας Ανδρούλλας Στυλιανίδου (Πούγιουρου) με την οποία διετάσσετο η εγγραφή αλλοδαπής απόφασης και/ή διατάγματος του Ε.Δ.Πάφου με την αίτηση αρ. 1/92 με βάση τον περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκολύνσεις προς εκτέλεση) Νόμο, Κεφ.16.

(β) Την ακύρωση της εγγραφής της αλλοδαπής απόφασης και/ή διατάγματος στην αίτηση 1/92 Ε.Δ.Πάφου με την παρούσα διαδικασία του διατάγματος CERTIORARI.

(γ) Την ακύρωση του εκδοθέντος διατάγματος εκτέλεσης και/ή σύλληψης του αιτητή με αρ. 2843/92 Ε.Δ.Πάφου για ποσό £7.913 ή 9.650 στερλίνες που εκδόθηκε και εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου σαν αποτέλεσμα της παράνομα και αντισυνταγματικά εγγραφείσας αλλοδαπής απόφασης στη πιο πάνω αίτηση."

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δεν έχει επιχειρηματολογήσει, ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, υπέρ της χορήγησης της θεραπείας (γ) και πρέπει να θεωρηθεί ότι την έχει εγκαταλείψει. ΄Αλλωστε ούτε το πρωτόδικο δικαστήριο την έχει εξετάσει.

Η επίδικη απόφαση, ημερ. 14.5.92 είναι γραμμένη πάνω στο επίδικο διάταγμα και έχει ως ακολούθως: "Court: Let it be executed in this District". ("Δικαστήριο: Επιτρέπεται η εκτέλεση του σ΄ αυτή την Επαρχία").

Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, γιατί, ανάμεσα σ΄ άλλα, το Κυπριακό Δικαστήριο δεν επιλαμβάνεται αίτησης για διεκδίκηση διατροφής ούτε και εξετάζει την ουσία της αίτησης. Ακολούθησε η παρούσα έφεση η οποία στρέφεται εναντίον της πιο πάνω πρωτόδικης απόφασης.

Κύριος λόγος εφέσεως ήταν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εσφαλμένα ερμήνευσε το άρθρο 3 του Κεφ. 16 και δεν διέταξε επίδοση της αίτησης στον εφεσείοντα πριν την εγγραφή του διατάγματος.

Η εγγραφή και εκτέλεση στην Κύπρο διατάγματος που εκδίδεται στην Αγγλία διέπεται κυρίως από τα άρθρα 3(1) και 8 του Κεφ. 16 (πιο πάνω).

Παρόμοιες πρόνοιες υπάρχουν στα άρθρα 1(1) και 6(1) και (2), αντίστοιχα, του Αγγλικού Νόμου με τη διαφορά ότι στο άρθρο 6(2) υπάρχει μια επιφύλαξη η οποία δεν υπάρχει στο δικό μας άρθρο.

Ο τρόπος εγγραφής της απόφασης διέπεται από τους Καν. 3 και 5 των περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Κανονισμών (βλ. Δευτερογενής Νομοθεσία, Τόμος ΙΙ, σελ. 385). Σύμφωνα με τον Καν. 3 το διάταγμα αποστέλλεται στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Επαρχίας εντός της οποίας διαμένει ο καθ΄ ου η αίτηση. Σύμφωνα δε με τον Καν. 5 ο Πρωτοκολλητής καταχωρεί το διάταγμα στο βιβλίο αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου με τον ίδιο τρόπο ως εάν να επρόκειτο για απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου.

Η αίτηση στρέφεται ευθέως κατά αποφάσεως του δικαστηρίου με το οποίο διατάσσετο η εγγραφή του διατάγματος. Στρέφεται κατά συγκεκριμένης δικαστικής απόφασης - ημερ. 14.5.1992 - και επιδιώκει τον παραμερισμό της. Το αιτητικό της αίτησης - θεραπείες (α) και (β) - φέρει την δικαστική απόφαση σαν καθοριστική της εγγραφής του διατάγματος. Παρουσιάζει την δικαστική απόφαση σαν απόφαση με την οποία είχε διαταχθεί η εγγραφή του διατάγματος. Ωστόσο από αυτό τούτο το λεκτικό της επίδικης απόφασης είναι πρόδηλο ότι δεν αναφέρεται καθόλου στην εγγραφή του διατάγματος. Δεν αποτελεί απόφαση με την οποία είχε διαταχθεί η εγγραφή του διατάγματος.

Είναι πρόδηλο ότι ούτε στο νόμο ούτε στους κανονισμούς υπάρχει πρόνοια για οποιαδήποτε εμπλοκή του δικαστηρίου σε ότι αφορά την διαδικασία εγγραφής του διατάγματος.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Π.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

/ΕΑΠ.