ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, ΑΡΤΕΜΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ,

ΚΑΛΛΗ, Δ.Δ.

Αναφορικά με την αίτηση HABEAS CORPUS του

VLADIMIR PETROV, από την Ρωσσική Ομοσπονδία,

Εφεσείοντα .

και

Του Διευθυντή Κεντρικών Φυλακών,

Εφεσίβλητο υ.

_________________

Για τον Εφεσείοντα: Ν. Κληρίδης.

Για τον Εφεσίβλητο: Ε. Λοϊζίδου (κα.)

__________________

___________________

Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Στις 29.4.96 κατόπιν σχετικής διαδικασίας το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας διέταξε την έκδοση του Καθ΄ ου η αίτηση στην Ρωσσική Ομοσπονδία με σκοπό την ποινική του δίωξη σε σχέση με αδικήματα που αναφέρονται στην εξουσιοδότηση για έναρξη της διαδικασίας.

Στις 22.5.96 Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση του Καθ΄ ου η αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus και ο Καθ΄ ου η αίτηση εφεσίβαλε την απόφαση αυτή. Η έφεση του αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.

Το θέμα που έχουμε να αποφασίσουμε διέπεται από το Ν 172/86, ο οποίος κυρώνει την Συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της τότε ΄Ενωσης Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου και από τον περί ΄Εκδοσης Φυγοδίκων Νόμο του 1970 (Ν 97/70).

Τρία είναι βασικά τα θέματα που εγείρονται για απόφαση:

(1) Κατά πόσο πέραν των στοιχείων που συνοδεύουν την αίτηση της ξένης χώρας απαιτείται η προσαγωγή, κατά τη διαδικασία έκδοσης, οποιασδήποτε περαιτέρω μαρτυρίας που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι εκ πρώτης όψεως έχουν αποδειχθεί τα αδικήματα ή όχι.

(2) Κατά πόσο το ένταλμα που επεσυνάφθη στην αίτηση ικανοποιεί τις απαιτήσεις του Νόμου περί εντάλματος.

(3) Κατά πόσο ο καθ΄ ου η αίτηση είναι "διωκόμενο πρόσωπο", όπως περιγράφεται στο Νόμο.

Σύμφωνα με το άρθρο 42.3 του Ν 172/86, το μέρος που ζητά την έκδοση φυγοδίκου "is not obliged to attach to the request the evidence of guilt of a person whose extradition is sought".

Το άρθρο 9(5) του Ν 97/70 προνοεί ότι, για την έκδοση του καθ΄ ου η αίτηση το δικαστήριο πρέπει να ικανοποιηθεί ότι "τα προσαχθέντα ενώπιον αυτού αποδεικτικά στοιχεία είναι επαρκή ώστε να δικαιολογώσι την παραπομπήν αυτού εις δίκην για το εν λόγω αδίκημα εφ΄ όσον τούτο διεπράττετο εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου".

Το πρωτόδικο δικαστήριο θεώρησε ότι οι πρόνοιες του Ν 172/86 συγκρούονται με εκείνες του Ν 97/70 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ουδεμία μαρτυρία πέραν των στοιχείων που συνοδεύουν την ρηματική διακοίνωση είναι αναγκαία, γιατί επικρατούν οι πρόνοιες του Ν 172/86.

Αφού εξετάσαμε με προσοχή το θέμα καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η πιο πάνω θέση του δικαστηρίου είναι ορθή. Ερμηνεύοντας την Συνθήκη με βάση τις αρχές που προαναφέραμε, είναι καθαρό ότι η πρόθεση των συμβαλλομένων μερών ήταν να περιορίσουν τα αναγκαία στοιχεία σε εκείνα που προβλέπονται στη Συνθήκη και που δεν απαιτούν την επισύναψη στην αίτηση μαρτυρίας ενοχής του καθ΄ ου η αίτηση. Θα ήταν νομίζουμε παράλογο να καταλήξουμε σε αντίθετο συμπέρασμα τη στιγμή που η Συνθήκη δεν διαχωρίζει στάδια στην όλη διαδικασία για να καταλήξουμε σε συμπέρασμα που θα οδηγούσε στο άτοπο, κατά τη γνώμη μας, αποτέλεσμα να ζητείται σε μεταγενέστερο στάδιο από την αιτούσα χώρα η προσαγωγή νέων στοιχείων και μαρτυρίας για ικανοποίηση του αιτήματος τους.

Ως εκ τούτου, εάν και σε όποιο μέτρο το άρθρο 9(5) απαιτεί οποιαδήποτε επιπρόσθετη μαρτυρία, τούτο δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση, όπου φαίνεται ότι η μεταγενέστερη Συνθήκη που έχει και μεγαλύτερη ισχύ από το Ν 97/70 έχει πρόνοιες που δεν συνάδουν με εκείνες του Ν 97/70.

Το επιχείρημα του εφεσείοντα ότι το έγγραφο που έχει επισυναφθεί στην αίτηση δεν αποτελεί ένταλμα πρέπει επίσης να απορριφθεί. Στο έγγραφο εκείνο αναφέρονται όλα τα αδικήματα τα οποία κατ΄ ισχυρισμό διέπραξε ο καθ΄ ου η αίτηση και για τα οποία εκκρεμούν κατηγορίες εναντίον του. Το γεγονός ότι υπάρχει εισήγηση όπως τεθεί υπό κράτηση για να του επιβληθεί πρόστιμο και να τιμωρηθεί για τη διαφυγή του προς αποφυγή της ποινικής διαδικασίας, δεν επηρεάζει το υπό κρίση θέμα: είναι φανερό από το όλο περιεχόμενο του εγγράφου καθώς και από την έγκριση που δίδεται στο άνω μέρος της πρώτης του σελίδας από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα της περιοχής για σύλληψη του καθ΄ ου η αίτηση και με ερμηνεία της όλης σχετικής νομοθεσίας κάτω από το πνεύμα που αναφέραμε πιο πάνω, ότι τούτο πρέπει να θεωρηθεί ως "ένταλμα" εντός της έννοιας του νόμου, ασχέτως της δομής του και του τρόπου που έχει συνταχθεί στη χώρα που εξεδόθη.

Κάτω από το φως όλων των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται.

Π.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

/ΕΑΠ.