|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αρ. Αίτησης: 225/95
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με αίτηση της Εταιρείας ICC Chemicals (UK) Ltd
για έκδοση εντάλματος της φύσης Certiorari
- και -
Αναφορικά με την ενδιάμεση απόφαση και/ή το διάταγμα που
εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην αγωγή
5222/95 στις 13 Δεκεμβρίου 1995
_________
7 Ιουνίου, 1996
Για τους αιτητές: κ. Γ. Τριανταφυλλίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση:καμιά εμφάνιση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 14.12.1995 δόθηκε στους αιτητές άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari. Με την παρούσα αίτηση αξιώνεται μεταφορά ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης που εκδόθηκε στις 13.12.1995 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην αγωγή 5222/95. Παρ΄ όλον ότι η αίτηση επιδόθηκε οι καθ΄ων η αίτηση δεν θέλησαν να καταχωρήσουν ένσταση ή να παρουσιαστούν στην ακρόασή της.
Τα γεγονότα της υπόθεσης όπως είχαν εκτεθεί και ενώπιόν μου στην αίτηση για άδεια για καταχώρηση αίτησης Certiorari έχουν ως ακολούθως: Στις 13.9.1995 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε συντηρητικό διάταγμα εναντίον των εναγομένων και όρισε την υπόθεση για επίδοση του διατάγματος στις 4.10.1995. Το προσωρινό διάταγμα είχε εκδοθεί με οδηγίες να ισχύει μέχρι πλήρους αποπεράτωσης της αγωγής ή μέχρι νεότερης διαταγής του δικαστηρίου, εκτός αν οι εναγόμενοι εμφανίζονταν ενώπιον του δικαστηρίου και έδειχναν λόγο γιατί το διάταγμα να μη συνεχίσει να παραμένει εν ισχύϊ. Στις 4.10.1995 το διάταγμα εναντίον των εναγομένων 1 κατέστη απόλυτο, ενώ για τους εναγόμενους 2 που είχαν εκπροσωπηθεί διά δικηγόρου, η αίτηση αναβλήθηκε για μνεία στις 23.10.1995. Δόθηκαν από το δικαστήριο οδηγίες για καταχώρηση ένστασης, ενώ το συντηρητικό διάταγμα συνέχισε να ισχύει. Στις 23.10.1995 άλλος δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού όρισε την αίτηση για ακρόαση στις 13.12.1995, χωρίς όμως να εκδόσει οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με την ισχύ του προσωρινού διατάγματος. Την πιο πάνω ημερομηνία, δηλαδή στις 13.12.1995, ο ίδιος δικαστής θεώρησε ότι αφού το δικαστήριο στην προηγούμενη δικάσιμο δεν είχε προβεί σε οποιαδήποτε μνεία κατά πόσο το διάταγμα θα συνέχιζε να βρίσκεται εν ισχύι ή όχι, το προσωρινό διάταγμα δεν είχε ανανεωθεί και συνεπώς δεν ίσχυε. Το δικαστήριο θεώρησε ότι το πρακτικό ημερ. 4.10.1995 προνοούσε ότι η ισχύς του διατάγματος έφθανε μέχρι τις 23.10.1995 οπότε και, αφού δεν ανανεώθηκε, έπαυσε να ισχύει. Ακολούθως η αίτηση ορίστηκε για ακρόαση.
Είναι καθιερωμένη η αρχή ότι νομικό σφάλμα εμφανές από το πρακτικό που τηρήθηκε δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος Certiorari. Εξέταση της ενώπιόν μου μαρτυρίας έδειξε, όπως και στην αίτηση για άδεια καταχώρησης Certiorari, ότι το δικαστήριο παρερμήνευσε ή ανέγνωσε λανθασμένα το πρακτικό ημερ. 4.10.1995. Από το πρακτικό είναι φανερό ότι ο προηγούμενος δικαστής εννοούσε ότι η υπόθεση ορίζεται για μνεία τη συγκεκριμένη ημερομηνία, δίδοντας ταυτόχρονα οδηγίες για καταχώρηση ένστασης μέχρι της ημερομηνίας εκείνης, ενώ το διάταγμα θα παρέμενε εν ισχύι χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη. Τα πιο πάνω ενισχύονται και από τη διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε για το διάταγμα ημερ. 13.9.1995, όπου αναφέρεται ότι το διάταγμα θα ισχύει μέχρι πλήρους αποπεράτωσης της αγωγής ή μέχρι νεότερης διαταγής του δικαστηρίου. Αφού οποιαδήποτε νεότερη διαταγή δεν εκδόθηκε από το δικαστήριο είναι επίσης φανερό ότι το διάταγμα εξακολουθούσε εν πάση περιπτώσει να ισχύει. ΄Οπως είπα και στην απόφασή μου στην αίτηση για έκδοση άδειας για καταχώρηση αίτησης το σφάλμα του δικαστηρίου είναι τόσο εμφανές που δεν χρειάζεται να γίνει οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά. Στην ίδια απόφαση τόνιζα επίσης την απορία γιατί το δικαστήριο στις 13.12.1995, αφού θεώρησε ότι δεν υπήρχε συντηρητικό διάταγμα εν ισχύι όρισε στη συνέχεια την αίτηση για ακρόαση. Αφού κατά τη γνώμη του δεν υφίστατο συντηρητικό διάταγμα, η αίτηση ήταν άνευ αντικειμένου και έπρεπε να απορριφθεί, μια και ο σκοπός της περαιτέρω διαδικασίας ήταν να δείξει ο καθ΄ου η αίτηση λόγο γιατί το διάταγμα να μη συνεχίσει να παραμένει εν ισχύι.
Μετά τη μεταφορά του φακέλλου στο Ανώτατο Δικαστήριο η υπόθεση εξετάζεται και αν διαφανεί ότι εμφιλοχώρησε ελάττωμα στη διαδικασία, διατάσσεται η ακύρωσή της. Οι λόγοι για τους οποίους ακυρώνεται διαδικασία περιλαμβάνουν οποιαδήποτε υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, προφανές νομικό ελάττωμα, προκατάληψη ή συμφέρον από την πλευρά του προσώπου που πήρε την απόφαση ή λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία (βλ. μεταξύ άλλων The Attorney-General v. Christou 1962 C.L.R. 129).
Στην παρούσα υπόθεση όπως είδαμε το σφάλμα του δικαστηρίου είναι προφανές και η διαδικασία θα πρέπει να ακυρωθεί. ΄Ετσι το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στην αγωγή 5222/95 που εκδόθηκε στις 13.12.1995 ακυρούται. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών ζήτησε όπως τα έξοδα βαρύνουν τους εναγόμενους. Δεν βλέπω πού μπορεί να βασίζεται μια τέτοια αξίωση. Οι εναγόμενοι είναι εντελώς αμέτοχοι του λάθους που εμφιλοχώρησε και συνεπώς δεν μπορώ να δω γιατί θα πρέπει να επιβαρυνθούν με έξοδα. Η αίτηση εγκρίνεται και εκδίδεται διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται η ενδιάμεση απόφαση ως ανωτέρω, αλλά χωρίς οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ