|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 1 ΑΑΔ 526
5 Iουλίου, 1994
[Aρτεμίδης, Δ/στής]
AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ AΚΗ ΑΛΛΩΣ ΓΡΗΓΟΡΗ N. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΙ' ΑΔΕΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION,
KAI
AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ EΠΑΡΧ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΜΕ ΑΡ. 6103/89.
(Αίτηση Aρ. 95/94)
Προνομιακά Εντάλματα — Αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari εναντίον πρακτικού του Προέδρου Επαρχιακού Δικαστηρίου με το οποίο καθόρισε ειδική σύνθεση Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου για να εκδικάσει συγκεκριμένη υπόθεση, άλλη από την σύνθεση Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου που είχε καθορισθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο — Κρίθηκε ότι υπήρχε εκ πρώτης όψεως υπόθεση για χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Οι αιτητές, που ήσαν εναγόμενοι στην αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με αριθμό 6103/89, ζήτησαν άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari με το οποίο να ακυρώνεται πρακτικό του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με το οποίο είχε καθορίσει ειδική σύνθεση Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου για να εκδικάσει την εν λόγω αγωγή. Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου συνέταξε το πρακτικό εκείνο μετά που i) ο ίδιος είχε αποφασίσει να εξαιρέσει τον εαυτό του από την εκδίκαση της υπόθεσης λόγω συγγένειας με ένα από τους διαδίκους, ii) μέλος του δεύτερου Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου είχε εξαιρέσει τον εαυτό του για τον ίδιο λόγο, και iii) το τρίτο Πλήρες Επαρχιακό Δικαστήριο δεν είχε θελήσει να αναλάβει την υπόθεση λόγω φόρτου εργασίας. Οι αιτητές ισχυρίσθηκαν ότι ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν είχε δικαιοδοσία από τους περί Δικαστηρίων Νόμους, ιδιαίτερα το άρθρο 22 αυτών, να καθορίσει ειδική σύνθεση Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου για την εκδίκαση συγκεκριμένης υπόθεσης, πέραν από τα Πλήρη Επαρχιακά Δικαστήρια που είχαν καθορισθεί με οδηγίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Αποφασίσθηκε ότι:
Το άρθρο 22 του περί Δικαστηρίων Νόμου δεν παρέχει δικαιοδοσία στον Πρόεδρο Επαρχιακού Δικαστηρίου, ή οποιοδήποτε Δικαστή αυτού, να αποφασίζουν για αλλαγή του Δικαστηρίου που, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει αρμοδιότητα να εκδικάσει μια υπόθεση. Η μόνη δυνατότητα που υπάρχει για τέτοια αλλαγή Δικαστηρίου είναι με αίτηση προς το Ανώτατο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 63 του περί Δικαστηρίων Νόμου. Για το λόγο αυτό, είχε καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμο θέμα και η αιτούμενη άδεια έπρεπε να χορηγηθεί.
Η αίτηση επιτράπηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Πασχαλίδης και Άλλοι v. Γιασεμίδης και Άλλων (1992) 1 Α.Α.Δ 1330,
Mατθαίος και Άλλος ν. Nικολή άλλως Άνιφτου (1992) 1 A.A.Δ. 529.
Aίτηση.
Aίτηση από τον Άκη άλλως Γρηγόρη N. Γρηγορίου και άλλους για άδεια για να καταχωρίσουν αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari αναφορικά με την αγωγή του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με Aρ. 6103/89.
K. Mιχαηλίδης και κ. N. Γεωργιάδης, για τους Aιτητές.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Oι αιτητές είναι οι εναγόμενοι στην αγωγή ενώπιον του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Aριθμός. 6103/89). Zητούν άδεια από αυτό το Δικαστήριο για να καταχωρίσουν αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, με σκοπό να ακυρωθεί η σύνθεση Πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, που έγινε από τον Πρόεδρο του, εκτός από τα δύο Πλήρη Eπαρχιακά Δικαστήρια, που λειτουργούν σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασίας που εγκρίθηκε από το Aνώτατο Δικαστήριο.
Tα γεγονόνα στα οποία στηρίζεται η αίτηση είναι τα εξής. O Πρόεδρος του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, που προεδρεύει του ενός Πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου, με πρακτικό που καταχώρισε στην υπόθεση αναφέρει πως το Δικαστήριο δεν μπορούσε να εκδικάσει την αγωγή γιατί ο ίδιος θεώρησε ως δικαστικό του χρέος να εξαιρεθεί, λόγω συγγένειας του με του διάδικους. Tο άλλο μέλος του Δικαστηρίου είχε επίσης εκδικάσει υποθέσεις μεταξύ των ιδίων διαδίκων. Aναφέρεται επίσης στο πρακτικό πως ο Πρόεδρος έθεσε την υπόθεση για εκδίκαση ενώπιον του δεύτερου Πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου, αλλά ο Πρόεδρος του παρατήρησε πως και ο ίδιος έχει προσωπική γνωριμία με τους παράγοντες της δίκης και θα προτιμούσε να εξαιρεθεί. Δεν έγινε σχετικό πρακτικό από το δεύτερο Πλήρες Eπαρχιακό Δικαστήριο. O άλλος Πρόεδρος του E.Δ. Λευκωσίας ανέφερε πως λόγω φόρτου εργασίας δεν μπορούσε να αναλάβει την υπόθεση. Σχολιασμός γι' αυτόν τον τρόπο λειτουργίας του Δικαστηρίου δεν είναι του παρόντος. Mετά την εξέλιξη αυτή, και όπως αναφέρεται στο πρακτικό, ο Πρόεδρος όρισε δυο άλλα μέλη του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για να αποτελέσουν το Πλήρες Eπαρχιακό Δικαστήριο που θα εκδικάσει την εκκρεμούσα αγωγή.
Oι αιτητές εισηγούνται πως ο ειδικός διορισμός δυο μελών του Eπαρχιακού Δικαστηρίου, για να εκδικάσει την αγωγή, χωρίς να προηγηθεί η έγκριση του Aνωτάτου Δικαστηρίου είναι νομικά άκυρος γιατί αντίκειται στα άρθρα 22 και 63 του περί Δικαστηρίων Nόμου, 14/60.
Tα άρθρα αυτά, και το θέμα όπως προκύπτει στην παρούσα αίτηση, συζητήθηκαν στην υπόθεση Πασχάλης Πασχαλίδης και Άλλοι ν. Πέτρου Γιασεμίδη και Άλλων (1992) 1 A.A.Δ. 1330. Παραθέτω πιο κάτω τις σχετικές περικοπές παραγράφους από την απόφαση.
"Eξετάσαμε τα εγειρόμενα θέματα με ιδιαίτερη προσοχή ενόψει της πρωτοτυπίας του θέματος το οποίο εγείρεται. H πρώτη διαπίστωση στην οποία αγόμεθα, είναι ότι οι πρόνοιες του άρθρου 22 το N. 14/60, στις οποίες εδράζεται η αίτηση, δεν παρέχουν εξουσία στο Eπαρχιακό Δικαστήριο, ή σε οποιοδήποτε τμήμα ή κλάδο του, να εκδώσει διαταγή για την εκδίκαση υπόθεσης από δικαστήριο άλλο από το ορισθέν στα πλαίσια των οδηγιών που εκδίδονται από το Aνώτατο Δικαστήριο για την κατανομή των υποθέσεων μεταξύ των μελών του Eπαρχιακού Δικαστηρίου και την άσκηση των δικαιοδοσιών του. H κατανομή γίνεται με βάση την καθ' ύλη αρμοδιότητα των μελών του Eπαρχιακού Δικαστηρίου. Yποθέσεις όπου το αντικείμενο της διαφοράς δεν υπερβαίνει σε χρηματική αποτίμηση ποσό των £5.000,00, εκδικάζονται απο μονομελές δικαστήριο συγκείμενο από επαρχιακό Δικαστή της επαρχίας όπου εγείρεται η αγωγή, σ' αυτή την περίπτωση της Λευκωσίας. Mετά την ανάθεση υπόθεσης σε μέλος του Eπαρχιακού Δικαστηρίου, η οποία εμπίπτει στην καθ' ύλη αρμοδιότητα του Δικαστή, αυτό καθίσταται ο φυσικός Δικαστής της υπόθεσης και ο μόνος αρμόδιος να την εκδικάσει. Oύτε το άρθρο 22, ούτε οποιαδήποτε άλλη διάταξη του N. 14/60, παρέχει εξουσία στο Πλήρες Eπαρχιακό Δικαστήριο ή σε οποιοδήποτε άλλο τμήμα του Eπαρχιακού Δικαστηρίου να εκδώσει διαταγή για την εκδίκαση της υπόθεση από δικαστήριο άλλο από το ορισθέν στα πλαίσια των οδηγιών που εκδίδονται από το Aνώτατο Δικαστήριο. Όπου ο νομοθέτης επέλεξε να διαφυλάξει διακριτική ευχέρεια στο φυσικό Δικαστή να αποποιηθεί τη δικαιοδοσία μονομελούς δικαστηρίου και να παραπέμψει την εκδίκαση της υπόθεσης στο Πλήρες Eπαρχιακό Δικαστήριο, το έπραξε ρητά, όπως είναι η περίπτωση της επιφύλαξης του άρθρου 22(3) του N. 14/60. H μόνη εξουσία που παρέχεται σε μέλος του Eπαρχιακού Δικαστηρίου να μεριμνήσει για την εκδίκαση πολιτικής υπόθεσης από Δικαστήριο άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου είναι ορισμένη, είναι εκείνη που αναφέρεται στο άρθρο 63 του N.14/60. Bάσει των προνοιών της, ο Πρόεδρος του Eπαρχιακού Δικαστηρίου δύναται αυτεπαγγέλτως, ή μετά από αίτηση ενδιαφερομένου μέρους, να υποβάλει έκθεση στο Aνώτατο Δικαστήριο για την παραπομπή υπόθεσης από Δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμεί, ενώπιον άλλου αρμόδιου Δικαστηρίου, οπόταν το Aνώτατο Δικαστήριο επιλαμβάνεται του θέματος και το αποφασίζει.
Συμπεραίνουμε ότι το άρθρο 22 που αποτέλεσε το πρώτο στήριγμα της αίτησης, δεν παρείχε εξουσία στο Eπαρχιακό Δικαστήριο να προβεί στην έκδοση διαταγής προσομοιάζουσας προς mandamus για την εκδίκαση πολιτικής αγωγής από Δικαστήριο άλλο από το ορισθέν [Bλ. επίσης παρατηρήσεις στη Mατθαίος και Άλλος ν. Nικολή Άλλως Άνιφτου (1992) 1 A.A.Δ. 529].
Eνόψει αυτών που αναφέρονται στην πιο πάνω απόφαση, κρίνεται ορθό να παραχωρηθεί η αιτουμένη θεραπεία. Δίδεται άδεια στους αιτητές να καταχωρήσουν αίτηση για την έκδοση διατάγματος certiorari σε 7 ημέρες από σήμερα η οποία να επιδοθεί στους ενδιαφερόμενους. Nα καταχωρηθεί δε η ένσταση τους μέσα σε 7 ημέρες από την επίδοση. H έναρξη της ακρόασης ενώπιον του Πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου που ορίστηκε όπως αναφέρεται στο υπό κρίση πρακτικό του Προέδρου του Πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου, αναστέλλεται.
H αίτηση επιτρέπεται.