|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 1 ΑΑΔ 76
14 Φεβρουαρίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
NICOS Α. ZACHARIA ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Ενάγοντες,
ν.
THE SHIP "REIHER" OF HUMBURG (AP.1),
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 104/88)
Ναυτικό ενέχυρο — Δικηγορικά έξοδα επιδικασθέντα υπέρ δικηγόρου πλοίου, που περιλάμβαναν ποσά πληρωθέντα στον αντίδικο για λογαριασμό του πλοίου— Δεν συνιστούν ναυτικό ενέχυρο.
Λέξεις και φράσεις— "Agent" στο άρθρο 1(1)(p) του Αγγλικού Administration of Justice Act, 1956— Σημαίνει τον αντιπρόσωπο που καταβάλλει έξοδα αναγκαία για τη λειτουργία του πλοίου, και δεν περιλαμβάνει το δικηγόρο πλοίου.
Οι αιτητές ήσαν δικηγόροι του εναγόμενου πλοίου. Υπέρ τους "ψηφίστηκαν έξοδα ανερχόμενα σε £2.056. Το ποσό αυτό περιλάμβανε και ποσό εξόδων που οι αιτητές είχαν πληρώσει στον αντίδικο δικηγόρο για λογαριασμό του εναγόμενου πλοίου. Με την παρούσα αίτηση τους ζήτησαν από το Δικαστήριο να θεωρήσει ότι τα έξοδα αυτά συνιστούσαν ναυτικό ενέχυρο (maritime lien) και κατ' ακολουθία να καθορισθεί η σειρά αποπληρωμής της οφειλής από το εκπλειστηρίασμα του πλοίου. Οι αιτητές ισχυρίσθηκαν ότι δυνάμει του άρθρου 1(1)(p) του Αγγλικού Administration of Justice Act, 1956, που στοιχειοθετεί την δικαιοδοσία Ναυτοδικείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο δικηγόρος δύναται να εξομοιωθεί με τον "Agent" (αντιπρόσωπο) και τα επιδικασθέντα υπέρ του έξοδα να θεωρηθούν σαν συνιστώντα ναυτικό ενέχυρο.
Αποφασίσθηκε ότι:
Η απαίτηση αντιπροσώπου εναντίον πλοίου δυνάμει του άρθρου 1(1)(p) του Administration of Justice Act, 1956, μπορεί να αφορά μόνο έξοδα που ο αντιπρόσωπος έκαμε για να μπορεί να λειτουργήσει το πλοίο, πράγμα που δεν συνέβαινε με την περίπτωση των επιδικασθέντων δικηγορικών εξόδων, έστω και αν αυτά περιλάμβαναν και τα έξοδα που οι αιτητές είχαν καταβάλει στους ενάγοντες για λογαριασμό των εναγομένων.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Clifford Chance (A partnership) v. Owners of the Vessel "Atlantic Trader" L.R. [1991] Vol. 2, p. 324,
Bain Clarkson Ltd v. The Owners of the Ship "Sea Friends" L.R. [1991] Vol. 2, p. 322.
Αίτηση.
Αίτηση από τους ανακόπτοντες για καταβολή δικηγορικών εξόδων.
Σ. Πίττας για Α. Νεοκλέους, για τους Αιτητές - ανακόπτοντες.
Καμία εμφάνιση για τους ιδιοκτήτες του πλοίου.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι δικηγόροι (Α. Νεοκλέους & Σία) υπέρ των οποίων έχουν εγκριθεί δικηγορικά έξοδα, ανερχόμενα στο ποσό £2.056.-, εναντίον των πελατών τους, του πλοίου, για την υπεράσπιση του στην Αγωγή 104/88. Οι εναγόμενοι παρέλειψαν να αποπληρώσουν την οφειλή τους και οι αιτητές με την αίτηση τους επιδιώκουν,
(α) Την αναγνώριση της οφειλής του εναγόμενου πλοίου ως συνιστώσας ναυτικό ενέχυρο (maritime lien), και κατακολουθίαν
(β) Τον καθορισμό της σειράς αποπληρωμής της οφειλής από το εκπλειστηρίασμα του πλοίου που είναι κατατεθειμένο στον Πρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η απαίτηση των αιτητών απολήγει σε διεκδίκηση αποπληρωμής του χρέους προς αυτούς από το εκπλειστηρίασμα.
Ο δικηγόρος του πλοίου παρά την αρχική εκδήλωση πρόθεσης για υποβολή ένστασης στην αίτηση τελικά δεν υπέβαλε ένσταση ούτε εμφανίστηκε κατά την σημερινή ακρόαση της αίτησης.
Ο δικηγόρος των αιτητών, κ. Πίττας, εξήγησε ότι έρεισμα για την αίτηση αντλείται από τις πρόνοιες του Άρθρου 1(1)(p) του αγγλικού νόμου Administration of Justice Act, 1956 (Ο περί Απονομής της Δικαιοσύνης Νόμος του 1956) που στοιχειοθετεί τη δικαιοδοσία ναυτοδικείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η παράγραφος (ρ) προβλέπει:
"(p) any claim by a master, shipper, charterer or agent in respect of disbursements made an account of a ship;"
Σε ελληνική μετάφραση:
"(ρ) Οποιαδήποτε απαίτηση από τον πλοίαρχο, τον φορτωτή, τον ναυλωτή ή αντιπρόσωπο σε σχέση με πληρωμές γενόμενες για λογαριασμό του πλοίου;"
Οι αιτητές υποστήριξαν ότι οι δικηγόροι περιλαμβάνονται στον όρο "agent" (αντιπρόσωπος) και τα δικηγορικά μπορεί να ανακτηθούν ως πληρωμή γενόμενη για λογαριασμό του πλοίου. Ενίσχυση για την ερμηνεία αυτή παρέχεται από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Χονγκ Κονγκ στην άσκηση της πρωτόδικης δικαιοδοσίας του ως ναυτοδικείου στην Clifford Chance (A partnership) v. Owners of the Vessel "Atlantic Trader", L.R. [1991] Vol. 2, p. 324. To δικαστήριο έκρινε, ερμηνεύοντας αντίστοιχη διάταξη προς εκείνη που περιλαμβάνεται στην παράγραφο (ρ), ότι δεν παρεμβάλλεται λόγος αρχής ή ερμηνευτικό κώλυμα που να εμποδίζει την ανάκτηση των δικηγορικών εξόδων βάσει των προνοιών της. Η κυπριακή νομολογία, ανέφερε ο κ. Πίττας, δεν έχει μέχρι σήμερα αντιμετωπίσει όμοιο πρόβλημα, γι' αυτό δε μπορούσε να επικαλεστεί καμιά κυπριακή απόφαση που να φωτίζει το θέμα. Δεν παρέλειψε όμως να φέρει σε γνώση του δικαστηρίου ότι η προσέγγιση στην Clifford Chance (ανωτέρω) δεν έγινε δεκτή από τα αγγλικά δικαστήρια σε σχέση με την ερμηνεία αντίστοιχων διατάξεων της αγγλικής νομοθεσίας. (S. 20 (2) (ρ) - Supreme Court Act, 1981). Στην Bain Clarkson Ltd v. The Owners of the Ship "Sea Friends", L.R. [1991] Vol. 2, p. 322 το Αγγλικό Εφετείο αποφάσισε, επικυρώνοντας την προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστή, ότι τα έξοδα τα οποία μπορεί να ανακτηθούν βάσει της παραγράφου (ρ) περιορίζονται σε έξοδα για τη λειτουργία του πλοίου· επομένως ασφάλιστρα για την κάλυψη κινδύνων κατά το ταξίδι του πλοίου δεν μπορούσαν να ανακτηθούν. Όπως επεσήμανε το δικαστήριο το πλοίο μπορούσε να πλεύσει και χωρίς να είναι ασφαλισμένο.
Συμφωνώ με την προσέγγιση στην Bain Clarkson Ltd (ανωτέρω) και για όμοιους λόγους κρίνω ότι η προσεπίκληση της παραγράφου (ρ) δεν καθιστά την αξίωση των αιτητών παραδεκτή. Εν πρώτοις η αξίωση των αιτητών δεν είναι για πληρωμή η οποία έγινε για το πλοίο αλλά για την ανάκληση οφειλής του πλοίου. Το γεγονός ότι η απαίτηση για δικηγορικά περιλαμβάνει και το ποσό το οποίο οι αιτητές κατέβαλαν ως δικηγορικά στους ενάγοντες, για λογαριασμό του πλοίου, δε μεταβάλλει ως προς εκείνο το μέρος τα δεδομένα για την τύχη της αίτησης τους, δεδομένου ότι αυτά δεν αφορούν στη λειτουργία του πλοίου. Όπως το κείμενο της παραγράφου (ρ) υποδηλώνει, και ο συσχετισμός των υπηρεσιών που μπορεί να παρασχεθούν στο πλοίο από τα άτομα που κατονομάζονται αποκαλύπτει, το μόνο που μπορεί να ανακτηθεί βάσει της παραγράφου αυτής είναι η δαπάνη για την προμήθεια και τον εφοδιασμό του πλοίου. Ο αντιπρόσωπος του πλοίου είναι εκείνος ο οποίος κατά κανόνα μεριμνά για τον εφοδιασμό του πλοίου.
Η αίτηση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.