|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 1 ΑΑΔ 921
25 Νοεμβρίου, 1993
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΚΩΣΤΑΚΗ Α. ΣΙΕΛΟΥΒΑΡΗ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8147)
Έφεση — Αξιολόγηση μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο και καθοδήγησή τον σχετικά με το Νόμο — Κρίθηκε ορθή από το Εφετείο.
Με έγγραφη παραγγελία ημερομηνίας 20.8.82, ο εφεσείων είχε αναθέσει στον εφεσίβλητο την κατασκευή τριών ψυγείων, τα οποία θα πα-ρεδίδοντο στις 28.11.82. Υπήρχε γραπτός όρος που ανάφερε ότι τυχόν καθυστέρηση στην παράδοση των ψυγείων για λόγους ανεξάρτητους της θελήσεως του κατασκευαστή δεν θα παρείχε το δικαίωμα στον πα-ραγγέλλοντα να ακυρώσει την παραγγελία. Η αμοιβή του εφεσίβλητου είχε συμφωνηθεί σε £4.200, έναντι της οποίας ο εφεσείων είχε καταβάλει £2.500. Τα ψυγεία δεν παραδόθηκαν στις 28.11.82 αλλά τρεις μήνες περίπου αργότερα. Ο εφεσείων ζήτησε αποζημιώσεις για την ισχυριζόμενη παράβαση συμφωνίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αξιολόγησε την μαρτυρία και δέχθηκε σαν αληθή αυτήν του εφεσίβλητου, βρήκε ότι η καθυστέρηση στην παράδοση οφειλόταν στο γεγονός της καθυστέρησης στην άφιξη των κομπρεσόρων, που ο εφεσίβλητος είχε παραγγείλει έξι μέρες μετά την παραγγελία από τον εφεσείοντα, πράγμα που σήμαινε ότι η καθυστέρηση ήταν για λόγους ανεξάρτητους της θέλησης του εφεσίβλητου, και ότι η καθυστέρηση εν πάση περιπτώσει ήταν εύλογη, διότι ο χρόνος παράδοσης δεν ήταν ουσιώδης όρος της σύμβασης, και σαν αποτέλεσμα εξέδωσε απόφαση υπέρ του εφεσίβλητου για το υπόλοιπο της αμοιβής του. Κατ' έφεση ο εφεσείων πρόσβαλε τα πιο πάνω ευρήματα του Δικαστηρίου.
Αποφασίσθηκε ότι:
Τόσο τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου σχετικά με τα γεγονότα όσο και η καθοδήγησή του για τον νόμο ήσαν ορθά και γι' αυτό η έφεση έπρεπε να απορριφθεί.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Κορφιώτης, Προσ. Α.Ε.Δ.) που δόθηκε στις 30 Απριλίου, 1990 (Αρ. Αγωγής 382/83) με την οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ του ενάγοντος για ποσό £1.000 που αντιπροσώπευε το υπόλοιπο εργασίας που εκτέλεσε.
Α. Εύζωνας, για τον εφεσείοντα.
Χρ. Γεωργιάδης, για τον εφεσίβλητο.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση θα δοθεί από τον δικαστή κ. Χρ. Αρτεμίδη.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων-εναγόμενος ανέθεσε στον εφεσίβλητο-ενάγοντα την κατασκευή τριών ψυκτικών θαλάμων. Η έγγραφη παραγγελία, που περιέχει τους όρους της συμφωνίας, έγινε στις 20.8.82 και σ' αυτή ορίζεται ως ημερομηνία παράδοσης των ψυγείων η 28.11.82. Αμέσως κάτω από αυτή την ημερομηνία αναγράφεται ο εξής όρος:
"Τυχόν καθυστέρησις της ημερομηνίας παραδόσεως του ψυγείου, δια λόγους ανεξαρτήτως της θελήσεως του κατασκευαστή δεν θα παρέχει το δικαίωμα εις τον παραγγέλοντα να ακυρώσει την παραγγελίαν"
Η αμοιβή του εφεσίβλητου συμφωνήθηκε σε £4.200, έναντι δε αυτού του ποσού ο εφεσείων κατέβαλε £2.500. Η αποπεράτωση των ψυγείων δεν έγινε στις 28.11.82 αλλά τρεις μήνες περίπου αργότερα. Η καθυστέρηση αυτή δημιούργησε την επίδικη διαφορά. Ο εφεσείων ισχυρίζεται πως η ημερομηνία παράδοσης ήταν ουσιώδης όρος της συμφωνίας, εφόσον ο εφεσίβλητος γνώριζε πως ο εφεσείων θα χρησιμοποιούσε τα ψυγεία για την ωρίμανση των μπανανών παραγωγής της περιόδου που θα ακολουθούσε. Γι' αυτό και όταν ο εφεσίβλητος δεν του παράδωσε τα ψυγεία αναγκάστηκε να προμηθευθεί παρόμοια από άλλους κατασκευαστές. Κατά συνέπεια ανταπαιτούσε από τον εφεσίβλητο αποζημιώσεις. Αντίθετα ο τελευταίος ισχυρίστηκε πως η καθυστέρηση στην κατασκευή των ψυγείων οφειλόταν σε λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως του, γιατί δεν έφθασαν έγκαιρα από το εξωτερικό οι κομπρεσσόροι που θα τοποθετούντο σε αυτά, μολονότι τους παρήγγειλε λίγες μέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Όταν έφθασαν, στις 18.2.83, ειδοποίησε τον εφε-σείοντα πως τα ψυγεία θα ήσαν έτοιμα μέχρι τις 22.2.83.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ του εφεσίβλητου για ποσό £1.000, που αντιπροσώπευε το υπόλοιπο από £3.500 της εργασίας που εκτέλεσε, (£2.500 είχαν ήδη πληρωθεί από τον εφεσίβλητο). Το υπόλοιπο ποσό των £700 του συμφωνηθέντος τιμήματος ήταν η αξία των κομπρεσσόρων.
Το δικάσαν Δικαστήριο, αποδεχόμενο ως αληθή τη μαρτυρία που προσκομίστηκε από τον εφεσίβλητο, και σύμφωνα με αυτή, έκαμε δύο βασικά ευρήματα:
(α) πως η καθυστέρηση στην παραλαβή των κομπρεσσόρων οφειλόταν σε λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως του εφεσίβλητου. Συνεπώς, και σύμφωνα με τη σχετική πρόνοια στη σύμβαση, ο εφεσείων δεν είχε δικαίωμα να την ακυρώσει.
(β) Η καθυστέρηση, εν πάση περιπτώσει, των τριών μηνών στην αποπεράτωση των ψυγείων ήταν υπό τις περιστάσεις εύλογη, δεδομένου ότι ο χρόνος παράδοσης δεν ήταν ουσιώδης όρος της σύμβασης.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα περιέλαβε στο εφετήριο πέντε λόγους εφέσεως. Μόνο οι δυο, και αυτοί με πολλή επιείκεια, μπορεί να θεωρηθεί πως αιτιολογούνται. Εισηγήθηκε ενώπιον μας πως το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα απεφάνθη πως η καθυστέρηση στην εκτέλεση της παραγγελίας οφειλόταν σε λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως του εφεσίβλητου, διαζευκτικά δε ότι η καθυστέρηση που υπήρξε δεν ήταν εύλογη.
Συμφωνούμε με τα ευρήματα του πρωτόδικου δικαστή και την αντίληψη του αναφορικά με τη νομική πτυχή της υπόθεσης. Είχε ενώπιον του μαρτυρία πως ο εφεσίβλητος, έξι ημέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας, παρήγγειλε τους κομπρεσσόρους. Στη σχετική δε γραπτή παραγγελία σημειώνεται πως η εκτέλεση της θα έπρεπε να γίνει το συντομότερο δυνατό. Ο χρόνος που χρειάστηκε για να φθάσουν στην Κύπρο οι κομπρεσσόροι, και που ήταν κάπως με-γαλύτερος από το συνήθη, δεν οφειλόταν σε παράβαση της συμφωνίας από τον εφεσίβλητο, αλλά σε άλλους παράγοντες, όπως η εκτέλεση της παραγγελίας από το εργοστάσιο στο εξωτερικό, που καλύπτονταν από τον επίδικο όρο.
Μια άλλη εισήγηση που έκαμε ο δικηγόρος του εφεσείοντα ήταν ότι οι διάδικοι κατέστησαν το χρόνο παράδοσης των ψυγείων ουσιώδη όρο της συμφωνίας τους. Δεν επετράπη η συζήτηση του θέματος αυτού γιατί δεν περιελήφθη στους λόγους έφεσης. Θα μπορούσαμε, έστω, να πούμε, πως η εισήγηση αυτή είναι εντελώς αβάσιμη. Επί του προκειμένου υιοθετούμε το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου πως κάτι τέτοιο δεν συμφωνήθηκε, η δε μαρτυρία που προσήχθη ενώπιον του δικαιολογούσε πλήρως την τελική του ετυμηγορία.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του εφεσείοντος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.