|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 1 ΑΑΔ 877
18 Νοεμβρίου, 1993
[ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
F/V 0758 ZOLOTETS (CALL LETTERS (UHZT)) ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Εφεσείοντες- Εναγόμενοι,
ν.
NTTS OV ΜΝΡΟ "DALVENT",
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9011)
Ιδιοκτησία πλοίων—Διεκδίκηση κυριότητας με βάση ισχυριζόμενη νόμιμη διάθεση — Πρέπει να αποδειχβεί η εγκυρότητα της διάθεσης προκειμένου να αποδειχθεί η μεταβίβαση της κυριότητας—Αρχή nemo dat quod non habet.
Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο—Αλλοδαπό δίκαιο — Θεωρείται θέμα πραγματικό και στην απουσία αντίθετης μαρτυρίας τεκμαίρεται ότι είναι το ίδιο με το Κυπριακό.
Οι εφεσείοντες διεκδικούσαν την κυριότητα δύο πλοίων, που κατά τον ισχυρισμό τους, είχαν αγοράσει από την εταιρεία Amanda, η οποία τα είχε αποκτήσει με νόμιμη διάθεση από την εταιρεία Dalvent, στο όνομα της οποίας τα πλοία ήσαν εγγεγραμμένα στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν είχε προσαχθεί ενώπιον του οποιαδήποτε μαρτυρία που να καταδεικνύει την ύπαρξη νόμιμης διάθεσης των πλοίων από την αποδεδειγμένη ιδιοκτήτρια των πλοίων εταιρεία Dalvent προς την Amanda, πέραν από μαρτυρία ότι τα πλοία ήσαν επίσης εγγεγραμμένα στο νηολόγιο του Αρχαγγέλου στο όνομα της Amanda. Σαν αποτέλεσμα, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν είχε αποδειχθεί οποιαδήποτε νόμιμη διάθεση των πλοίων από την Dalvent στην Amanda και έτσι η Amanda δεν μπορούσε να δώσει οποιοδήποτε καλό τίτλο στους εφεσείοντες. Κατ' έφεση, οι εφεσείοντες ισχυρίσθηκαν ότι λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε αποφασίσει θέματα εγκυρότητας του τίτλου της Amanda στην απουσία της.
Αποφασίσθηκε ότι:
(α) Στην απουσία μαρτυρίας περί του αντιθέτου ισχύει η αρχή ότι ο νόμος της αλλοδαπής είναι ο ίδιος με τον Κυπριακό. Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον η ιδιοκτησία των εφεσιβλήτων τεκμηριώνετο με την εγγραφή των πλοίων στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης, εκτός εάν απεδεικνύετο η νόμιμη διάθεσή τους από τους ιδιοκτήτες, τα δεδομένα της ιδιοκτησίας τους δεν μπορούσαν να μεταβληθούν, η δε οικειοποίηση των πλοίων από οποιονδήποτε τρίτο και η διάθεσή τους δεν μετάβαλλε τα περιουσιακά δικαιώματα των εφεσιβλήτων.
(β) Τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου επάνω στην αξιολόγηση της μαρτυρίας ήσαν ορθά και δεν χωρούσε οποιαδήποτε επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Χατζητσαγγάρης, Δ.) που δόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, 1993 (Αρ. Αγωγής Ναυτ. 65/93 και 66/93) με την οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι ενάγοντες ήσαν οι αποκλειστικοί ιδιοκτήτες και δικαιούχοι του πλοίου F.V.0758 ZOLOTETS.
Λ. Θεοφίλου, για τους εφεσείοντες.
Α. Πασχαλίδης με Ε. Αναστασιάδου (Δ/νις), για τους εφεσίβλητους.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Την απόφαση θα δώσει ο αδελφός Δικαστής κ. Γ. Παπαδόπουλος.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Η έφεση αυτή στρέφεται εναντίον απόφασης Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου στην πρωτόδικη δικαιοδοσία του, [δες, (1993) 1 Α.Α.Δ. 683] με την οποία αποφάσισε ότι οι ενάγοντες-εφεσίβλητοι ήσαν οι αποκλειστικοί ιδιοκτήτες και δικαιούχοι του πλοίου F/V 0758 ZOLOTETS (CALL LETTERS (UHZT)) και του πλοίου F/V 0745 "SUOIARVI" (CALL LETTERS (UNHO)).
Τα γεγονότα της υπόθεσης, σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
Η εταιρεία Dalvent, που είναι δεόντως εγγεγραμμένη ρωσσική εταιρεία, ήταν ιδιοκτήτρια των αμφισβητούμενων πλοίων. Τα πλοία αυτά ήσαν εγγεγραμμένα σαν αλιευτικά στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης, βάσει εγγραφής της 16/1/1992. Η εγγραφή αυτή ουδέποτε είχε διακοπεί ή αλλοιωθεί. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως έγγραφο στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης που να υποδηλώνει ότι τα πλοία αυτά σε οποιονδήποτε μεταγενέστερο χρόνο πωλήθησαν στην Amanda και ουδέποτε έγινε οποιαδήποτε προσπάθεια μεταγραφής τους. Σε μεταγενέστερο στάδιο τα πλοία ενεγράφησαν στο νηολόγιο του Αρχαγγέλου στο όνομα της Amanda. Είναι ο ισχυρισμός των εφεσειόντων ότι απόκτησαν κυριότητα των πιο πάνω πλοίων, αφού τα αγόρασαν από την εταιρεία Amanda.
Ο ισχυρισμός των εφεσειόντων ότι η εταιρεία Dalvent πώλησε ή καθ' οιονδήποτε τρόπο εξουσιοδότησε γραπτώς την εγγραφή των πλοίων αυτών προς την εταιρεία Amanda, απερρίφθη από το Πρωτόδικο Δικαστήριο γιατί, σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, δεν δόθηκε καμία απολύτως μαρτυρία από υπεύθυνο του νηολογίου του Αρχαγγέλου που να εξηγεί με ποιά δεδομένα και στοιχεία έγινε η ισχυριζόμενη εγγραφή, ούτε και παρουσιάστηκε κανένα συμβόλαιο ή γραπτή εξουσιοδότηση που να τεκμηριώνουν αυτή την εισήγηση, ούτε και υπήρχε οτιδήποτε ενώπιον του Δικαστηρίου που να υποστηρίζει ότι η εταιρεία Dalvent πώλησε στην Amanda τα πιο πάνω πλοία. Το Δικαστήριο δε διερωτάται πώς ήταν δυνατόν η Dalvent να πώλησε τα πλοία στην Amanda με συμβόλαιο 20/6/1990, αφού η ίδια δεν τα αγόρασε παρά μόνο μετά από την ημερομηνία εκείνη και συγκεκριμένα την 1/10/1990.
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο συνοψίζοντας τα ευρήματα του αναφέρει:
"Συμπερασματικά βρίσκω ότι καμιά συμφωνία για την πώληση των πλοίων από την Dalvent στην Amanda δεν έγινε είτε απ' ευθείας είτε μέσω της Tetis ή οποιουδήποτε άλλου που να έδιδε δικαιώματα ιδιοκτησίας στην Amanda τα οποία θα μπορούσε να μεταβιβάσει στη Lagos. Δεν είμαι διατεθειμένος να θεωρήσω ότι η Lagos μπορεί να βασιστεί στα τεκμήρια 17, 18, 20 και 21 σαν αξιόπιστη απόδειξη καλύτερης ιδιοκτησίας εκείνης της Dalvent που αναμφίβολα θεμελιώνεται από τα τεκμήρια και τη μαρτυρία.
Η αλυσίδα που κατ' ισχυρισμό της υπεράσπισης ενώνει την Dalvent με την Lagos μέσω της Amanda για να της δώσει καλό τίτλο είναι έκδηλα σπασμένη στον κρίκο της Dalvent με την Amanda αφού τα ίδια τα τεκμήρια από τα οποία η Lagos ισχυρίζεται ότι έλκει τον τίτλο της δεν θεωρούνται αξιόπιστα.
Η νομική αρχή που διέπει το θέμα δεν είναι υπό αμφισβήτηση. Nemo dat quod non habet. Κανείς δεν μπορεί να δώσει καλύτερο τίτλο από εκείνο που έχει.
Οι συνήγοροι έχουν αναφερθεί στη νομική αρχή και τη νομολογία που τη διέπει και δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα ενόψει των ευρημάτων μου, παρατηρώντας απλώς ότι η Amanda δεν μπορούσε να δώσει στη Lagos οποιονδήποτε τίτλο στα πλοία αφού η ίδια δεν είχε τέτοιο. Η νομολογία στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Θεοφίλου δεν είναι συναφής διότι αναφέρεται μάλλον σε περιπτώσεις συμφωνιών με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη ή μέσω αντιπροσώπου που καθίστανται ακυρώσιμες λόγω δόλου. Στη παρούσα καμιά απολύτως συμφωνία δεν έγινε με τον ιδιοκτήτη."
Ο δικηγόρος των εφεσειόντων στη μακρά αγόρευση του εισηγήθηκε ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν μπορούσε να αποφασίσει ως προς τα δικαιώματα της Amanda, εταιρείας η οποία δεν ήταν διάδικος, σε τρόπο ώστε να προτιμήσει τον τίτλο ιδιοκτησίας της Dalvent. Επιπλέον εισηγήθηκε ότι το Δικαστήριο αφού είχε ενώπιον του μαρτυρία που να υποστηρίζει την ιδιοκτησία των πλοίων και από την Amanda, δεν είχε δικαίωμα να κρίνει τους δύο τίτλους, αντιπαραβάλλοντας τον ένα με τον άλλο, αλλά υποχρέωση όπως κρίνει κατά πόσο ο τίτλος αυτός της Amanda ήταν άκυρος ή ακυρώσιμος.
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τον κ. Θεοφίλου. Στην απουσία μαρτυρίας περί του αντιθέτου ισχύει η αρχή ότι ο νόμος της αλλοδαπής είναι ο ίδιος με τον κυπριακό. Η ιδιοκτησία των εφεσιβλήτων τεκμηριώνεται με την εγγραφή των πλοίων στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης. Η εγγραφή των πλοίων σε οποιοδήποτε άλλο νηολόγιο από εκείνο της Αγίας Πετρούπολης, δεν μεταβάλλει τα δεδομένα ιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων εκτός αν αποδειχθεί η διάθεση τους από τους ιδιοκτήτες. Η οικειοποίηση των πλοίων από οποιονδήποτε τρίτο και η διάθεση τους, αφήνει αμετάβλητα τα δεδομένα της ιδιοκτησίας και τα περιουσιακά δικαιώματα των εφεσίβλητων.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, η Dalvent αποδείχθηκε πως ήταν η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια των πλοίων στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης και πως δεν υπήρχε καμιά πώληση ή εξουσιοδότηση για πώληση των πλοίων αυτών σε οποιονδήποτε και συγκεκριμένα στην Amanda, για την οποία δεν υπήρχε καμιά μαρτυρία ότι τα αγόρασε από την Dalvent. Κατά συνέπεια, τα ευρήματα του Δικαστηρίου είναι πως οποιαδήποτε άλλη εγγραφή εκτός του νηολογίου της Αγίας Πετρούπολης ήταν παράνομη.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, τα οποία παραμένουν αδιασάλευτα, η μόνη νόμιμη εγγραφή των πλοίων ήταν εκείνη στο νηολόγιο της Αγίας Πετρούπολης.
Βασικά η έφεση στρέφεται εναντίον της αξιοπιστίας των μαρτύρων για τους εφεσίβλητους και των ευρημάτων του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, που στηρίχτηκε πάνω στη μαρτυρία και τα γεγονότα όπως εξετέθησαν από τους μάρτυρες για τους ενάγοντες-εφεσίβλη τους.
Δεν βρίσκουμε τίποτε που να δικαιολογεί την επέμβαση μας στα ευρήματα του Δικαστηρίου. Δεν έχουμε πεισθεί, από τα επιχειρήματα του δικηγόρου των εφεσειόντων, ότι ο Πρωτόδικος Δικαστής έσφαλλε ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση μας.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.