|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 1 ΑΑΔ 523
8 Ιουλίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΩΝ (1) ΡΟΓΗΡΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ ΚΑΙ (2) FINI FISHERIES LIMITED, ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Η PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΚΑΙ/Ή ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΙΣ ΑΓΩΓΗΝ ΥΠ' ΑΡ. 2325/89 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΤΗΝ 3/7/1990
(Αίτηση Αρ. 137/92)
Προνομιακά Εντάλματα — Αίτηση για έκδοση ενταλμάτων certiorari και prohibition εναντίον απόφασης τον Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, εκδοθείσας εκ συμφώνου, με την οποία είχαν διαταχθεί οι αιτητές να μην επεμβαίνουν στα νερά του ποταμού Διαρίζου— Ισχυρισμός για έλλειψη δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ή /και έκδηλο σφάλμα νόμου συνιστάμενα στο γεγονός ότι η κυριότητα των νερών ανήκει στην Δημοκρατία και ότι η ενάγουσα στην υπόθεση "Επιτροπεία Αρδευτικού Τμήματος Φοινίου" δεν είχε δικαίωμα να κινήσει αγωγή — Η αίτηση κρίθηκε ανυπόστατη και απορρίφθηκε.
Οι αιτητές ζήτησαν την έκδοση ενταλμάτων certiorari και prohibition για ακύρωση και μη εκτέλεση απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που είχε εκδοθεί εκ συμφώνου στις 3.7.90, σε αγωγή της "Επιτροπείας του Αρδευτικού Τμήματος Φοινίου" εναντίον των αιτητών. Με την απόφαση εκείνη, μεταξύ άλλων, εκδόθηκε διάταγμα εναντίον των αιτητών να μη επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στα νερά του ποταμού Διαρίζου, και να παύσουν να τα χρησιμοποιούν για τις ανάγκες του ιχθυοτροφείου τους στο Φοινί, χωρίς την άδεια της Επιτροπείας του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού. Οι αιτητές ισχυρίσθηκαν ότι η απόφαση ήταν έκδηλα παράνομη, διότι τα νερά των ποταμών ανήκουν στην Δημοκρατία και κατά συνέπεια οι ενάγοντες δεν είχαν δικαίωμα να διεκδικούν την κυριότητά τους. Επίσης, ισχυρίσθηκαν ότι η ενάγουσα επιτροπή δεν είχε εκ του νόμου δικαίωμα να κινήσει την εν λόγω αγωγή. Σε απάντηση οι Καθ' ων ισχυρίσθηκαν, ότι από τους κανονισμούς της Επιτροπής του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού του 1934 προέκυπτε ότι είχαν δικαίωμα να κινήσουν την εν λόγω αγωγή και να διεκδικήσουν την κυριότητα του νερού του ποταμού Διαρίζου.
Αποφασίσθηκε ότι:
Από τους κανονισμούς του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού, ημερομηνίας 12.10.34, προέκυπτε ότι υπήρχαν δικαιούχοι του νερού είτε λόγω χρήσης από αρχαιοτάτων χρόνων είτε λόγω εκχώρησης σε αυτούς του νερού του ποταμού, και ότι η Επιτροπή του Αρδευτικού Τμήματος είχε δικαίωμα να κινεί αγωγές. Περαιτέρω, οι αιτητές με την εκ συμφώνου απόφαση είχαν αναγνωρίσει το δικαίωμα κυριότητας των Καθ' ων η αίτηση.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν διάταγμα Certiorari για μεταφορά ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και για ακύρωση διατάγματος που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, ημερομηνίας 3.7.90, ύστερα από συμφωνία των διαδίκων, με το οποίο απαγορεύθηκε η καθ' οιονδήποτε τρόπο επέμβαση των αιτητών στα ύδατα τα οποία εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού (Ενάγοντα στην Αγωγή).
Ε. Μαρκίδου (κα) με τον κ. Ι. Νικολάου, για τους αιτητές.
Κ. Τσιρίδης με Α.Σ. Αγγελίδη, για τους καθ' ών η αίτηση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Μετά από άδεια που δόθηκε οι αιτητές καταχώρησαν την αίτηση αυτή με την οποία ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες.
"(α) Δια διάταγμα Certiorari δια μεταφοράν (to remove) ενώπιον του Σεβαστού αυτού Δικαστηρίου και δι' ακύρωσιν διατάγματος (Τεκμ. Α) το οποίον εξεδόθη υπό του Εντίμου Δικαστού κ. Καλλή τότε Προσωρινού Προέδρου Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού την 3.7.90 κατόπιν κοινής συμφωνίας των διαδίκων επί των επιδίκων θεμάτων της αγωγής υπ' αρ. 2325/89 και δια του οποίου απηγορεύθη inter alia η καθ' οιονδήποτε τρόπον επέμβασις των αιτούντων εις τα ύδατα τα οποία εμπίπτουν εις την δικαιοδοσίαν του Αρδευτικού Τμήματος Φοινίου (ενάγοντος εις την ως άνω αγωγήν).
(β) Δια διατάγματος Prohibition απαγορεύον εις το Επαρχιακόν Δικαστήριον Λεμεσού και/ή εις το Αρδευτικόν Τμήμα Φοινίου την εκτέλεσιν του ανωτέρω διατάγματος (Τεκμ. Α).
Οι λόγοι επί των οποίων ερείδονται αι αιτούμεναι θεραπείαι είναι οι ακόλουθοι:
1. Το προλεχθέν διάταγμα είναι εσφαλμένον κατά νόμον και/ή εξεδόθη εκ λάθους (error) το δε λάθος αυτό εμφαίνεται από τον φάκελον της υποθέσεως καθ' ότι εκδήλως (manifestly) η συγκατάθεσις των διαδίκων και/ή η συμφωνία των διαδίκων ήταν άκυρη και/ή αντίθετη προς τον Περί Αρδευτικών Τμημάτων (χωρία) Νόμον Κεφ. 342 ως ετροποποιήθη, τον Περί Αλιείας Νόμον, Κεφ. 135 ως ετροποποιήθη εις τον Περί Υδάτων (Ανάπτυξις & Διανομή) Νόμον Κεφ. 348, και τους Κανονισμούς που έχουν εκδοθή βάσει των ανωτέρω Νόμων.
2. Το προλεχθέν διάταγμα εξεδόθη καθ' υπέρβασιν δικαιοδοσίας και/ή κατά παράβασιν του Συντάγματος γεγονός το οποίον είναι εκδήλως εμφανές εκ του φακέλου της υποθέσεως της αγωγής επί της οποίας εξεδόθη το κοινή συναινέσει διάταγμα (consent order) Τεκμ. Β."
Τα γεγονότα που έχουν σχέση με την αίτηση αυτή είναι σε συντομία τα ακόλουθα.
Την 5/11/1971 η "Επιτροπεία του Αρδευτικού Τμήματος Χαντά-ρας Φοινιού" και ο Ρογήρος Αποστόλου Αποστολίδης, ο οποίος είναι ο αιτητής αρ. 1 στην αίτηση αυτή, συνήψαν έγγραφη συμφωνία (ίδε το Τεκμήριο που επισυνάπτεται στην αίτηση) δυνάμει της οποίας η "Επιτροπεία" παραχωρούσε και/ή χορηγούσε σ' αυτόν άδεια χρήσης των νερών του ποταμού Διάριζου γνωστού και ως Χαντάρα προς τον "σκοπό και ή εν σχέσει προς ανέγερσιν, συντήρησιν, λει-τουργίαν και εκμετάλλευσιν ιχθυοτροφείου εις Φοινί".
Για τους λόγους που φαίνονται στο κλητήριο ένταλμα στην Αγωγή Αρ. 2325/89 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που είναι Τεκμήριο στη προσφυγή αυτή η "Επιτροπεία του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού", μέσω του ταμία της Κόκου Νεοφύτου αξιούσε από κοινού και/ή κεχωρισμένως εναντίον των εναγομένων στην αγωγή αυτή που ήταν ο Ρογήρος Αποστολίδης και οι Fini Fisheries Ltd. τις πιο κάτω θεραπείες:-
"(Α)Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η Γραπτή Συμφωνία ημερ. 6.11.1971 μεταξύ της Επιτροπείας του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού και του Εναγομένου αρ. 1 τερματίσθηκε και/ή έπαυσε να ισχύει από 23.6.1988 υπαιτιότητι του Εναγομένου αρ. 1 και/ή αμφοτέρων των Εναγομένων και ότι από της εν λόγω ημερομηνίας οι Εναγόμενοι, υπάλληλοι και/ή αντιπρόσωποι τούτων παράνομα και/ή δίχως την έγκριση και/ή συγκατάθεση του Ενάγοντα και/ή της Επιτροπείας χρησιμοποιούν και/ή επεμβαίνουν επί των νερών του Ποταμού Διαρίζου.
(Β) Διάταγμα του Δικαστηρίου διατάττον τους Εναγομένους, υπαλλήλους και/ή αντιπροσώπους αυτών να παύσουν να επεμβαίνουν καθ' οιονδήποτε τρόπο στα υπό την δικαιοδοσία της εναγούσης ύδατα του ποταμού Διαρίζου και/ή να παύσουν να χρησιμοποιούν τούτα για τις ανάγκες του Ιχθυοτροφείου τους και/ή για οποιονδήποτε άλλο σκοπό δίχως την Άδεια, έγκριση και/ή συγκατάθεση του Ενάγοντα και/ή της επιτροπείας του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού.
(Γ) Λ.Κ. 10.00 ημερησίως από 23.6.1988 ως αποζημιώσεις και/ή ως καθορισθέντα τέλη και/ή δικαιώματα χρήσης των νερών του ποταμού Διαρίζου και μέχρις ότου οι Εναγόμενοι παύσουν να χρησιμοποιούν και/ή επεμβαίνουν παράνομα και/ή δίχως την έγκριση και/ή Συγκατάθεση και/ή Άδεια του Ενάγοντα και/ή της Επιτροπείας στα νερά του ποταμού Διαρίζου."
Την 3/7/1990 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε κατόπιν που οι διάδικοι κατέληξαν σε κοινή συμφωνία στην πιο πάνω αγωγή την πιο κάτω απόφαση.
"Κατόπιν ακρόασης της αγωγής αυτής στην παρουσία του κ. Μ. Χριστοδούλου δικηγόρου για τους ενάγοντες, του κ. Α. Μαρ-κίδη δικηγόρου για τους Εναγόμενους και μετά την ακρόαση των ισχυρισμών του υπό ή εκ μέρους των διαδίκων αντιστοίχως.
Το Δικαστήριο αυτό ΕΚ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΚΑΖΕΙ όπως:-
(α) Οι Εναγομένοι, υπαλλήλοι και/ή οι αντιπροσώποι αυτών παύσουν να επεμβαίνουν καθ' οιονδήποτε τρόπο στα υπό την δικαιοδοσία της Ενάγουσας ύδατα του ποταμού Διαρίζου και/ή παύσουν να χρησιμοποιούν τούτα για τις ανάγκες του Ιχθυοτροφείου τους και/ή για οποιοδήποτε άλλο σκοπό δίχως την άδεια, έγκριση και/ή συγκατάθεση του Ενάγοντα και/ή της επιτροπείας του Αρδευτικού Τμήματος Φοινιού.
(β) Η εκτέλεση του διατάγματος ανασταλεί και δια του παρόντος αναστέλλεται μέχρι 31.7.1992.
(γ) Οι Εναγόμενοι πληρώσουν αλληλεγγύως και/ή κεχωρισμένως στους Ενάγοντες το ποσό των £300,- με τόκο προς 6% ετησίως από 3.7.90 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον το ποσό των £253,75 έξοδα της αγωγής αυτής συμπεριλαμβανομένων των εξόδων εκδόσεως της αποφάσεως αυτής με τόκο προς 6% ετησίως από 3.7.90 μέχρις εξοφλήσεως.
(δ) Η εκτέλεση της απόφασης ανασταλεί και δια του παρόντος αναστέλλεται μέχρι 3.9.90.
(ε) Τα πιο κάτω γίνουν και δια του παρόντος γίνονται Συμφωνία επί Δικαστηρίω (RULE OF COURT):-
"Για την περίοδο 6/11/90 μέχρι 31/7/92 οι Εναγόμενοι θα καταβάλουν δικαιώματα £800 κατά ή προ της 31/1/91."
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η κυριότητα των νερών ποταμού ανήκει στη Δημοκρατία (ίδε Κεφάλαιο Δ της γραπτής αγόρευσης των αιτητών, Παρ. IV) και/ή στην αρμοδιότητα άλλων οργάνων ή τμημάτων Υπουργείων. Η απάντηση στον ισχυρισμό αυτό των αιτητών είναι ότι, ενόψει του Διατάγματος Αρ. 1079 που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της τότε Αποικιακής Διοίκησης ημερομηνίας 12 Οκτωβρίου, 1934, υπήρχαν δικαιούχοι για τη χρήση του νερού του ποταμού Διάριζου και ότι αυτοί είτε λόγω χρήσης από αρχαιοτάτων χρόνων ή λόγω εκχώρησης σ' αυτούς του νερού του ποταμού ίδρυσαν τον εν λόγω Αρδευτικό Σύνδεσμο άλλως δεν βλέπω πώς θα τους εδίδετο το δικαίωμα ίδρυσης Αρδευτικού Συνδέσμου για τη χρήση του νερού του εν λόγω ποταμού που δεν ανήκε σ' αυτούς.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν αρμοδιότητα να καταχωρήσουν πολιτική αγωγή εναντίον των εναγομένων γιατί οι αρμοδιότητες τους περιορίζονται στην επιβολή και είσπραξη τελών για τη χρήση του νερού του ποταμού Διαρίζου.
Όπως ερμηνεύω τον Κανονισμό 8 του περί Irrigation Division of Phini (Diorizos Water) Rules, 1934 και ιδιαίτερα την παράγραφο (c) που προνοεί
"(c) for any costs incurred by the Committee in instituting or defending any proceedings brought by or against the treasurer as representing the proprietors of the irrigation division; and"
οι καθ' ων η αίτηση είχαν το δικαίωμα να καταχωρήσουν ή να υπερασπίσουν πολιτική αγωγή.
Κάτι το οποίο με εκπλήττει στην υπόθεση αυτή είναι ότι η συμφωνία της 5/11/1971 έγινε μεταξύ του αιτητή Ρογήρου Αποστολίδη και του "Αρδευτικού Τμήματος Χαντάρας Φοινίου" και ότι η Αγωγή Αρ. 2325/89 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού καταχωρήθηκε από την "Επιτροπεία του Αρδευτικού Τμήματος Φοινίου". Όμως καμμιά εξήγηση δεν δόθηκε για τη διαφορά στο όνομα του συμβαλλομένου στη συμφωνία και του ενάγοντα στην αγωγή. Το γεγονός όμως παραμένει ότι οι αιτητές - εναγόμενοι στην αγωγή - δέχτηκαν την κυριότητα των εναγόντων στο νερό του ποταμού με το να συγκατατεθούν στην έκδοση του Διατάγματος του Δικαστηρίου το οποίο αναφέρω πιο πάνω.
Σκοπός της έκδοσης των Προνομιακών Ενταλμάτων όπως το "certiorari" και το "mandamus" είναι όπως το Ανώτατο Δικαστήριο ασκήσει έλεγχο και εποπτεία ούτως ώστε τα κατώτερα Δικαστήρια να εμποδιστούν, αν έχουν ξεφύγει από τη δικονομία ή δεν έχουν δικαιοδοσία να εκδικάσουν τη συγκεκριμένη υπόθεση, από του να επιληφθούν της υπόθεσης.
Νομολογιακά είναι αποφασισμένο ότι οι διάδικοι σε πολιτικής φύσης διαδικασίες δεν μπορούν εκ συμφώνου να δώσουν δικαιοδοσία στο Δικαστήριο όταν αυτό δεν την έχει.
Στην αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λεμεσού οι εναγόμενοι - οι σημερινοί αιτητές - με το συμβιβασμό που έγινε αναγνώρισαν ότι οι ενάγοντες δικαιούνταν στο "Β" αίτημα τους όπως φαίνεται στο αιτητικό της αγωγής που βασίζετο στα γεγονότα που παρατίθενται στο σώμα της Έκθεσης Απαίτησης.
Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω στα οποία έχω αναφερθεί βρίσκω ότι οι αιτητές δεν απέδειξαν ότι το κατώτερο Δικαστήριο έχει ξεφύγει από τη δικονομία ή ότι εστερείτο δικαιοδοσίας για να εκδώσει το διάταγμα στο οποίο οι διάδικοι στην Αγωγή κατέληξαν μετά από κοινή συμφωνία.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Τα έξοδα να υπολογιστούν για ένα δικηγόρο.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.