ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1991) 1 ΑΑΔ 664

15 Ιουλίου 1991

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]

ABDUL RAHMAN MOHAMED TABALO,

Ενάγων,

v.

TOY ΠΛΟΙΟΥ "VIRGINIA 3" ΠΡΩΗΝ "SISY Η" ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ,

Εναγόμενου.

(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 151/90).

Ιδιοκτησία πλοίου — Διεκδίκηση κυριότητας του 1/2 μερίδιου δυνάμει συμφωνίας — Διαφορετικές εκδοχές ως προς το ποιά ήταν η πραγματική συμφωνία μεταξύ των μερών — Ευρήματα Δικαστηρίου.

Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου — Απαίτηση για συνιδιοκτησία πλοίου, και όχι μετοχών πλοιοκτήτριας εταιρείας — Εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ναυτοδικείου.

Το αντικείμενο της αγωγής ήταν η πραγματική ιδιοκτησία του Εναγόμενου πλοίου. Ενώπιον του Δικαστηρίου προβλήθηκαν διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες εκδοχές από τον Ενάγοντα και την πλοιοκτήτρια Εταιρεία, που εμφανίσθηκε και κατέστη διάδικος στην υπόθεση. Ο Ενάγων ισχυρίσθηκε ότι αρχικά μεταξύ αυτού και του Διευθυντή και μόνου δικαιούχου των μετόχων της πλοιοκτήτριας Εταιρείας υφίστατο έγγραφη συμφωνία για την εξ ημισείας αγορά άλλου πλοίου. Η έγγραφη συμφωνία προέβλεπε ότι ο Διευθυντής θα κρατούσε το 50% των μετοχών της πλοιοκτήτριας Εταιρείας σαν καταπιστευματοδόχος για τον Ενάγοντα, ο οποίος δεν θα λάμβανε μέρος στη διαχείρηση του πλοίου. Ο Ενάγων πλήρωσε $350.000 για την αγορά του άλλου πλοίου, που όμως δεν υλοποιήθηκε, και στον Ενάγοντα, επεστράφηκε ποσό $270.000. Κατόπιν τα μέρη, με νέα προφορική συμφωνία μεταξύ τους συμφώνησαν την εξ ημισείας αγορά και συνδιαχείριση του Εναγόμενου πλοίου. Δυνάμει της συμφωνίας αυτής ο Ενάγων πλήρωσε ποσό $425.000 (δηλ. $345.000 συν $80.000 που είχε να παίρνει). Ο Διευθυντής όμως δεν μετεβίβασε το 1/2 του πλοίου στον Ενάγοντα, ούτε του επέτρεπε τη συνδιαχείριση του πλοίου και δεν του έδιδε λογαριασμούς. Αντίθετα, οι Εναγόμενοι ισχυρίσθηκαν ότι η έγγραφη συμφωνία μεταξύ των μερών εξακολουθούσε να ισχύει, και ότι, κατά συνέπεια, η απαίτηση του Ενάγοντα ήταν για το 50% των μετοχών της πλοιοκτήτριας Εταιρείας και όχι του πλοίου, πράγμα που έθετε την υπόθεση εκτός της δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου.

Ενώπιον του Δικαστηρίου, εκτός από την αρχική έγγραφη συμφωνία, υπήρχε (α) η απόδειξη είσπραξης του ποσού των £425.000, που ρητά ανέφερε ότι το ποσό αντιπροσώπευε το 50% της τιμής αγοράς συν έξοδα παράδοσης του Εναγόμενου πλοίου, και (β) γραπτή δήλωση της πλοιοκτήτριας εταιρείας ότι ο Ενάγων ήταν "μέτοχος του 50% από 100 μετοχές" του Εναγόμενου πλοίου και ότι είχε καταβάλει συνολικά για την αγορά του Εναγόμενου πλοίου και διάφορα έξοδα ποσό $471.867,63. Οι διάδικοι έδωσαν επίσης προφορική μαρτυρία.

Αποφασίσθηκε ότι η εκδοχή του Ενάγοντα ήταν αληθινή, τόσο σαν θέμα αξιοπιστίας, όσο και διότι η εκδοχή του Ενάγοντα υποστηριζόταν πλήρως από την υπόλοιπη μαρτυρία. Κατά συνέπεια η απαίτηση του Ενάγοντα αφορούσε το 1/2 των μετοχών του Εναγόμενου πλοίου και όχι το 1/2 των μετοχών της πλοιοκτήτριας Εταιρείας, και γι' αυτό το Ναυτοδικείο είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει την υπόθεση.

Απόφαση εναντίον των Εναγομένων για $471.867,63 με έξοδα.

Αγωγή ναυτοδικείου.

Αγωγή για αποζημιώσεις πέραν των US$500.000 ή ισόποσο σε Κυπριακές λίρες για οικειοποίηση ή παράνομη κατακράτηση ή παράβαση συμφωνίας για την αγορά και συνιδιοκτησία του πλοίου "Verginia 3" κατά 50% προς όφελος του ενάγοντος.

Α. Θεοφίλου, προσωπικά και για Χρ. Κληρίδη, για τον ενάγοντα.

Α. Χαβιαράς, για το εναγόμενο πλοίο.

Cur. adv. vult.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ., ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο ενάγων Abdul Rahman Mohamed Tabalo, είναι Σύριος και διαμένει στην Κύπρο. Το εναγόμενο πλοίο "Virginia 3" πρώην "Sisy Η", που είναι εγγεγραμμένο στην Ονδούρα δυνάμει Εγγραφής αρ. L-0332629, βρισκόταν υπό σύλληψη στο λιμάνι της Λεμεσού και κατόπιν διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 8.12.90, πωλήθηκε διά δημόσιου πλειστηριασμού, εκκρεμούσης της παρούσας διαδικασίας (pendente lite) και αγοράστηκε από τον ενάγοντα.

Κατά τον ουσιώδη χρόνο το εναγόμενο πλοίο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα της εταιρείας Nutley Shipping Company Limited, την οποία θα αναφέρω σαν πλοιοκτήτρια εταιρεία, η οποία είναι εγγεγραμμένη στην Κύπρο σαν εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113. Ο μόνος Διευθυντής και δικαιούχος των μετοχών της πλοιοκτήτριας εταιρείας είναι ο επίσης Συριακής καταγωγής Abdul Rahman Hijazi, τον οποίο θα αποκαλώ Διευθυντή.

Η πλοιοκτήτρια εταιρεία εμφανίστηκε στην παρούσα αγωγή και από την εμφάνιση της η αγωγή συνεχίζει ως εάν να ήτο αγωγή in personam.

Στις 24.8.88, δυνάμει memorandum of agreement ημερ. 4.8.88, τεκμήριο 7, η Seadoll Chartering Company Limited or its nominees, που είναι επίσης εταιρεία του Διευθυντή, αγόρασε στην Ελλάδα το εναγόμενο πλοίο για το ποσό των $800.000. Σαν προκαταβολή πληρώθηκε το ποσό των $80.000.

Το έγγραφο τούτο, παρόλο που φέρει ημερ. 4.8.88, εντούτοις υπογράφτηκε από μέρους των αγοραστών στις 24.8.88 και όχι νωρίτερα, όπως υπήρξε η εντύπωση. Τούτο είναι κατάδηλο από τη δακτυλογραφημένη παράγραφο στο τέλος της συμφωνίας μετά τις υπογραφές.

Στις 2.9.88, δυνάμει πιστοποιητικού πωλήσεως (bill of sale), τεκμήριο 8, το πλοίο μεταβιβάστηκε στο όνομα του Διευθυντή και την ίδια μέρα, δυνάμει άλλου πιστοποιητικού πωλήσεως, τεκμήριο 6, ο Διευθυντής μεταβίβασε το πλοίο στο όνομα της πλοιοκτήτριας εταιρείας, για το ίδιο ποσό των $800.000.

Είναι η εκδοχή του ενάγοντα ότι δυνάμει προφορικής συμφωνίας που έγινε περί το τέλος Αυγούστου 1988, με αυτόν και τον Διευθυντή από μέρους της πλοιοκτήτριας εταιρείας,  συμφωνήθηκε  να  αγοραστεί  το  εναγόμενο πλοίο. To 50% των μετοχών του πλοίου θα εγγράφετο στο όνομα του ενάγοντα, δεδομένου ότι θα πλήρωνε το μερίδιο του και το 50% στην πλοιοκτήτρια εταιρεία. Συμφωνήθηκε επίσης ότι η διαχείριση του πλοίου θα γινόταν από κοινού.

Η εκδοχή των εναγομένων είναι ότι η σχέση των μερών διέπεται από το έγγραφο ημερ. 14.6.88, τεκμήριο 1, δυνάμει του οποίου συμφωνήθηκε από τα μέρη να αγοράσει η πλοιοκτήτρια εταιρεία άλλο πλοίο, το "Λεμέσια", αντί του ποσού των $625.000, πλέον $75.000 για διάφορα έξοδα και με την καταβολή από μέρους του ενάγοντα του ποσού των $350.000, το 50% των μετοχών της πλοιοκτήτριας εταιρείας - και όχι του πλοίου - καθώς επίσης και το ενεργητικό και το παθητικό της εταιρείας θα ανήκαν στον ενάγοντα, αλλά θα εκρατούντο από το Διευθυντή σαν καταπιστευματοδόχου του ενάγοντα. Επίσης συμφωνήθηκε ότι ο ενάγων δεν θα λάμβανε μέρος στη διαχείριση του πλοίου. Όταν η αγορά του Λεμέσια αποδείχθηκε ασύμφορος, οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν και τελικά αγοράστηκε το εναγόμενο πλοίο, με τους ίδιους όρους του τεκμηρίου 1.

Ο ενάγων, με βάση τη συμφωνία της 14.6.88, πλήρωσε το ποσό των $350.000 για την αγορά του Λεμέσια. Από το ποσό αυτό, όπως θα διαφανεί από τη μαρτυρία στην οποία θα αναφερθώ σε μεταγενέστερο στάδιο, επιστράφηκε στον ενάγοντα, όταν οι διαπραγματεύσεις για την αγορά του Λεμέσια ναυάγησαν, το ποσό των $270.000. Στις 29.8.88 ο ενάγων πλήρωσε εκ νέου στον Διευθυντή το ποσό των $425.000, το μερίδιο του για την αγορά του εναγόμενου πλοίου. Φαίνεται ότι στο μεταξύ έγιναν και άλλες πληρωμές, γιατί στην 1.12.88 αναγνωρίζεται από τους εναγόμενους ότι για το μερίδιο του ο ενάγων πλήρωσε το συνολικό ποσό των $471.867,63.

Το 50% των μετοχών του εναγόμενου πλοίου δεν γράφτηκε στο όνομα του ενάγοντα και επειδή, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, ο Διευθυντής αρνείτο να το πράξει και δεν του έδιδε λογαριασμούς ούτε επέτρεπε τη συνδιαχείριση του πλοίου καταχωρήθηκε η παρούσα αγωγή.

Οι ισχυριζόμενες και απαιτούμενες από τον ενάγοντα θεραπείες για κακοδιαχείριση του πλοίου, που περιέχονται στις παραγράφους 14, 15, 16, 17, 18 και 21(E) της Αναφοράς, αποσύρθηκαν κατά την έναρξη της ακρόασης άνευ βλάβης, για να προωθηθούν στην αγωγή 188/90 ή σε πιθανή νέα αγωγή. Στο μεταξύ και σαν αποτέλεσμα της πώλησης του εναγόμενου πλοίου, τα αιτητικά που αναφέρονται στις παραγράφους 21(A), (Β), (Γ) και (Δ) της Αναφοράς, κατέστησαν άνευ αντικειμένου και παραμείναν τα αιτητικά που αναφέρονται στις παραγράφους 21 (ΣΤ) και (Ζ), που έχουν ως ακολούθως:

"ΣΤ. Διαζευκτικά αποζημιώσεις πέραν των US$500.000 ή το ισόποσο σε Κυπριακές λίρες σαν αποζημιώσεις για οικειοποίηση ή παράνομη κατακράτηση ή παράβαση συμφωνίας κατά ή περί τον Αύγουστο και/ή Δεκέμβριο του 1988 για την αγορά και συνιδιοκτησία του πιο πάνω πλοίου κατά 50 τα εκατό στο όφελος του ενάγοντος και/ή για παράβαση καταπιστεύματος και/ή καθηκόντων.

Ζ. Διάταγμα για την πώληση του πλοίου και διανομή του προϊόντος της πωλήσεως σε ίσα μερίδια στον ενάγοντα με την εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια εταιρεία."

Στο μεταξύ το πλοίο, όπως αναφέρθηκε, πωλήθηκε διά δημόσιου πλειστηριασμού και η παράγραφος ' Ζ' (ανωτέρω) κατέστη και αυτή άνευ αντικειμένου. Συνεπώς, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει κατά πόσον ο ενάγων δικαιούται στις αιτούμενες στην παράγραφο 'ΣΤ' θεραπείες.

Ο ενάγων έδωσε μαρτυρία και κάλεσε ένα μάρτυρα. Από μέρους των εναγομένων έδωσε μαρτυρία μόνο ο Διευθυντής.

Ο ενάγων, δίδοντας μαρτυρία, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη συμφωνία της 14.6.88, τεκμήριο 1, και ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε με τη συναίνεση των μερών. Ο ίδιος, νοιώθοντας ότι έκαμε λάθος με τους όρους της, μετάνοιωσε και ζήτησε από το Διευθυντή να την ακυρώσει. Ο Διευθυντής αποδέκτηκε την ακύρωση και από τις $350.000 που του πλήρωσε ο ενάγων, του επέστρεψε τις $270.000. Το υπόλοιπο ποσό των $80.000 υποσχέθηκε να του το επιστρέψει αργότερα. Η πληρωμή των $270.000 έγινε με προσωπική επιταγή του Διευθυντή, την οποία στις 3.8.88, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μ.Ε.1 Ανδρέα Σεκκίδη, ο ενάγων κατάθεσε στο λογαριασμό ξαδέλφης του, της οποίας ήταν πληρεξούσιος.

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της αναζήτησης κατάλληλου πλοίου, ο ενάγων και ο Διευθυντής, στις 17.5.88, πήγαν στην Ελλάδα και επιθεώρησαν το εναγόμενο πλοίο.

Είναι η εκδοχή του ενάγοντα πως όταν λύθηκε το συμβόλαιο για το Λεμέσια και πήρε τα λεφτά του πίσω, μετά από λίγες μέρες ο Διευθυντής του πρότεινε να αγοράσουν το εναγόμενο πλοίο με τους όρους που ο ενάγων επιθυμούσε και που αναφέρθηκαν νωρίτερα. Ο ενάγων αποδέχθηκε και στις 28.8.88 του πλήρωσε το ποσό των $345.000 και το ποσό των $80.000 που του όφειλε ο Διευθυντής, λογαριάστηκε σαν πληρωμή για την αγορά του εναγόμενου πλοίου. Ο Διευθυντής του έδωσε σχετική απόδειξη, το τεκμήριο 4. Πράγματι η απόδειξη αυτή δεν αναφέρει για αγορά μετοχών της πλοιοκτήτριας εταιρείας, όπως η συμφωνία της 14.6.88, αλλά αναφέρει ότι το ποσό των $425.000 λήφθηκε για το 50% της τιμής του εναγόμενου πλοίου, πλέον υπολογιζόμενα έξοδα παράδοσης του. Κατά λέξη η απόδειξη αυτή αναφέρει:

"... being 50% of PRICE plus delivery expenses of (estimated) M.V. 'SISY H'."

Σε αυτό το στάδιο μπορεί να ειπωθεί ότι ο ενάγων δεν γνώριζε για τις προηγούμενες της 24.8.88 διαπραγματεύσεις του Διευθυντή, για την αγορά του εναγόμενου πλοίου, ούτε και για την ύπαρξη του memorandum of agreement, τεκμήριο 7 και η θέση του Διευθυντή πάνω σε αυτό το θέμα είναι ότι, σύμφωνα με τη συμφωνία της 14.6.88, δεν ήταν υποχρεωμένος να πληροφορήσει τον ενάγοντα για το τι θα έκανε. Μπορούσε να κάμει ότι ήθελε, είπε, χωρίς να τον συμβουλευθεί και πρόσθεσε πως ο ενάγων όσο και ο πατέρας του, ήταν καθημερινά στο γραφείο του και παρακολουθούσαν το θέμα. Όμως ο ενάγων είπε ότι το τι γνώριζε ήταν ότι το πλοίο αγοράστηκε την 1.9.88.

Μετά την αγορά του εναγόμενου πλοίου, ο ενάγων είπε ότι ζήτησε να γίνει γραπτή συμφωνία για να του καταχωρηθεί το μερίδιο του στο εναγόμενο πλοίο και να λάβει μέρος στη διαχείριση του, όμως ο Διευθυντής του έδωσε διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις για να μη το κάνει. Μια από τις δικαιολογίες ήταν ότι ο πατέρας του ενάγοντα είχε προβλήματα με τη Συριακή αστυνομία. Σε κάποιο στάδιο του υπόβαλε για υπογραφή την ίδια συμφωνία που είχαν για το Λεμέσια και ο ενάγων αρνήθηκε να την υπογράψει.

Στην επιμονή του ενάγοντα για συνδιαχείριση και εγγραφή του 50% των μετοχών του εναγομένου πλοίου στο όνομα του και όταν ο ενάγων ζήτησε να του δοθεί κάτι γραπτώς, ο Διευθυντής του έδωσε μια δήλωση, το τεκμήριο 5, το περιεχόμενο του οποίου θεωρώ σημαντικό και το παραθέτω αυτούσιο:

"NUTLEYSHIPPING CO LTD

NICOSIA /CYPRUS

Limassol 1st December, 1988

The purchase price have been agreed as follows::

- agreed price

USD 800,000.00

- delivery expenses

USD   75,161.61

- assets used for the first voyage (bunkers, D/A, cash to master Ρ & I)

USD   61,720,75

- Amount-assets in Greece at Company accnt with NATIONAL WESTMINSTER PLC

USD    5,000.00

- assets in B.C.P.

USD     1,852.00

                                     TOTAL

USD   943,735.25

                                      50% equal

USD 471,867.63

We, the undersigned NUTLEY SHIPPING CO LTD, declare hereby that MR. ABDULRAHMAN MOHAMED TABALO is a shareholder of 50 pct of 100 shares of M.V. "VIRGINIA 3" ex "SISY H" purchased under BILL OF SALE dated "nd September 1988.


The share of MR. ABDULRAHMAN MOHA-MED TABALO amounting to USD 471,867.63 have been paid cash in full.

FOR NUTLEY SHIPPING CO LTD I AGREE WITH ABOVE:

A HIJAZI ABDULRAHMAN MOHAMED DIRECTOR TABALO"

Στον ενάγοντα δεν γράφτηκε το 50% των μετοχών του εναγόμενου πλοίου, ούτε αφέθηκε να λάβει μέρος στη διαχείριση του.

Ο Διευθυντής, δίδοντας μαρτυρία, επέμενε ότι η συμφωνία που διέπει τις σχέσεις των μερών είναι η συμφωνία της 14.6.88 και αμφισβήτησε τον ισχυρισμό ότι η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε. Αντίθετα, ισχυρίστηκε πως όταν το πλοίο Λεμέσια αποδείχθηκε, μετά από έκθεση εκτιμητή, ότι ήταν ακατάλληλο για τις ανάγκες τους, αγόρασαν το εναγόμενο πλοίο με βάση την ίδια συμφωνία της 14.6.88. Άλλη συμφωνία δεν έκαμαν ένεκα της κατάστασης του πατέρα του ενάγοντα.

Όσον αφορά την επιστροφή του ποσού των $270.000 προς τον ενάγοντα, η εξήγηση του Διευθυντή ήταν ότι τα έδωσε για να αντιμετωπίσουν - εννοώντας και τον πατέρα του ενάγοντα - τις εδώ ανάγκες τους και ότι του άφησαν το 10% της προκαταβολής για την αγορά άλλου πλοίου, δεδομένου ότι βρίσκονταν συνεχώς σε διαπραγματεύσεις.

Στο αρχικό στάδιο της κυρίας εξέτασης του δίδει και την ακόλουθη εξήγηση όσον αφορά τους λόγους της υπογραφής της δήλωσης τεκμήριο 5, την οποία αποκαλεί κατάσταση λογαριασμού.

"Ε. Αργότερα, μετά που αγοράσατε το Sisy Η, τώρα λέγεται Virginia 3, εκάμετε την 1.12.88 ένα άλλο έγγραφο το οποίο είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι το Τεκμήριο 5.

(Ο μάρτυρας βλέπει το τεκμήριο 5)

Α. Μάλιστα. Έκαμα αυτό το statement. Έκαμα αυτό το έγγραφο διότι ο πατέρας του κ. Tabalo, του ενάγοντα, πήγε φυλακή και ο ενάγοντας ήρθε κοντά μου και έκλαιγε και εγώ επειδή τον λυπήθηκα, του έδωσα αυτή την κατάσταση λογαριασμού.

Ε. Είπες ότι έδωσες αυτό το statement στον ενάγοντα επειδή ο πατέρας του πήγε φυλακή. Ποια η σχετικότητα του ότι ο πατέρας του ενάγοντα πήγε φυλακή με το να δώσεις εσύ κατάσταση λογαριασμού;

Α. Λόγω της κατάστασης του στη Συρία, το έγγραφο ημερ. 14 Ιουνίου, Τεκμήριο 1, δεν θα έπρεπε να φανερωθεί σε κανένα. Και όταν μετά που ο πατέρας του πήγε φυλακή, ο ενάγων ήρθε την άλλη μέρα κοντά μου, έκλαιγε και τον λυπήθηκα και βέβαια τον μεταχειριζόμουν σαν ένα νεαρό πρόσωπο και μου ζήτησε αυτό το λογαριασμό. Εγώ ήθελα να του δείξω καλή διάθεση, καλή πίστη και έδωσα αυτή την κατάσταση λογαριασμών για να αναγνωρίσω το δικαίωμα του.

Δικαστήριο: Τι δικαίωμα;

Α. Το δικαίωμα πάνω στην κατάσταση λογαριασμού σύμφωνα με τη συμφωνία που βασίζεται στη συμφωνία της 14ης Ιουνίου. Του είπα να μην το δείξει σε κανένα για την ασφάλεια της περιουσίας και των δυο μας. Αυτά είναι όλα."

Όσον αφορά τη Seadoll Chartering Co. Ltd, ανάφερε πως είναι δική του εταιρεία και ότι η εταιρεία αυτή θα διαχειριζόταν το πλοίο, όπως συμφωνήθηκε με αυτόν, τον ενάγοντα και τον πατέρα του. Για την αρχική εγγραφή του πλοίου στο όνομα του και μετά στην πλοιοκτήτρια εταιρεία, έδωσε την εξήγηση ότι το έκαμε για να ευκολύνει την πληρωμή του τιμήματος αγοράς.

Εξέτασα με προσοχή την ενώπιον μου μαρτυρία και έλαβα υπόψη μου τη συμπεριφορά των μαρτύρων όταν έδιδαν μαρτυρία. Ο ενάγων και ο μάρτυρας του μου έκαμαν πάρα πολύ καλή εντύπωση. Τους θεωρώ αξιόπιστους μάρτυρες. Ιδιαίτερα η εκδοχή του ενάγοντα υποστηρίζεται και από τη Δήλωση τεκμήριο 5 και την απόδειξη τεκμήριο 4, τα οποία επιμαρτυρούν τη σύναψη της προφορικής συμφωνίας του τέλους Αυγούστου 1988, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων. Επίσης ευρίσκω ότι η επιστροφή στον ενάγοντα του ποσού των $270.000 έγινε γιατί ακυρώθηκε εκ συμφώνου η συμφωνία της 14.6.88 και δεν αποδέχομαι την εξήγηση που έδωσε ο Διευθυντής. Ανακριβής είναι επίσης και ο ισχυρισμός του Διευθυντή, ότι το εναγόμενο πλοίο αγοράστηκε με βάση τη συμφωνία της 14.6.88, γιατί, εκτός του ότι το ποσό αγοράς διαφέρει, τα τεκμήρια 4 και 5 είναι αδιαμφισβήτητη μαρτυρία, η οποία δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ως προς τη συμφωνία, η οποία τελικά συνήφθη μεταξύ των διαδίκων. Επιπρόσθετα, τα έγγραφα αυτά εμποδίζουν τον Διευθυντή να αρνείται την ύπαρξη αυτής της προφορικής συμφωνίας του τέλους Αυγούστου 1988, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων.

Πέραν αυτών, ο Διευθυντής μου έκαμε πάρα πολύ κακή εντύπωση. Μου δημιούργησε την εντύπωση ενός πονηρού επιχειρηματία, ο οποίος, παίρνοντας το σημαντικό ποσό των $471.867,63 από τον ενάγοντα, είχε μόνο την πρόθεση να τον εκμεταλλευθεί και να τον ξεγελάσει, με το να μετέρχεται διάφορες προφάσεις για να μη εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και να μη δίδει επαρκείς λεπτομέρειες για τη διαχείριση του εναγόμενου πλοίου. Απορρίπτω καθ' ολοκληρία και χωρίς δισταγμό τη μαρτυρία του σε όση έκταση αυτή δεν συνάδει με τη μαρτυρία του ενάγοντα και αποδέχομαι καθ' ολοκληρία σαν αληθινή και αξιόπιστη τη μαρτυρία του ενάγοντα και του μάρτυρα του.

Από τη μαρτυρία, όπως την έχω αποδεχθεί, εξάγονται τα ακόλουθα ευρήματα γεγονότων:

1) Η συμφωνία της 14.6.88 ακυρώθηκε εκ συμφώνου μετά από εκφρασθείσα επιθυμία του ενάγοντα και οι διαπραγματεύσεις για την αγορά του Λεμέσια ναυάγησαν. Σαν αποτέλεσμα, στις 3.8.88 επιστράφηκε στον ενάγοντα το ποσό των $270.000 που πλήρωσε για το μερίδιο του και το υπόλοιπο ποσό των $80.000 ο Διευθυντής υποσχέθηκε να το πληρώσει αργότερα.

2) Το εναγόμενο πλοίο το είχαν επιθεωρήσει ο ενάγων και ο Διευθυντής στις 17.5.88 και ο Διευθυντής, χωρίς ο ενάγων να γνωρίζει, μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων για το Λεμέσια, άρχισε διαπραγματεύσεις για την αγορά του.

3) Στις 24.8.88 ο Διευθυντής, διά των αντιπροσώπων του, με memorandum of agreement, αγόρασε από μέρους της Seadoll Chartering Co. Ltd το εναγόμενο πλοίο αντί του ποσού των $800.000 και εντός δυο ημερών κατέβαλε το ποσό των $80.000, που είναι το 10% της τιμής αγοράς. Προφανώς ο Διευθυντής να ευκολύνθηκε στην πληρωμή του ποσού τούτου, δεδομένου ότι δεν επέστρεψε το ποσό των $80.000 στον ενάγοντα όταν δεν αγοράστηκε το Λεμέσια.

4) Στις 29.8.88 έγινε η προφορική συμφωνία που ισχυρίστηκε ο ενάγων, για την αγορά του εναγόμενου πλοίου και ο ενάγων πλήρωσε το ποσό των $425.000 στο Διευθυντή (βλ. απόδειξη τεκμήριο 5).

5) Στις 2.9.88 εκδόθηκαν τα πιστοποιητικά πώλησης, τεκμήρια 6 και 8 και το εναγόμενο πλοίο τελικά γράφτηκε καθ' ολοκληρία στο όνομα της πλοιοκτήτριας εταιρείας.

6) Την 1.12.88 ο Διευθυντής υπόγραψε από μέρους της πλοιοκτήτριας εταιρείας τη δήλωση τεκμήριο 5, που επιβεβαιώνει την προφορική συμφωνία της 29.8.88.

7) Το πλοίο, παρά τις οχλήσεις από μέρους του ενάγοντα, εξακολουθούσε μέχρι την πώληση του διά δημόσιου πλειστηριασμού εκκρεμούσης της διαδικασίας, να είναι εγγεγραμμένο στο όνομα της πλοιοκτήτριας εταιρείας και να το .διαχειρίζεται από μόνος του ο Διευθυντής διά της εταιρείας Seadoll Chartering Co. Ltd, όπως ο ίδιος ανάφερε.

Ο Διευθυντής είχε την υποχρέωση, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος από την αγορά του πλοίου, να μεταβιβάσει από το όνομα της πλοιοκτήτριας εταιρείας, το 50% των μετοχών του εναγομένου πλοίου, στο όνομα του ενάγοντα και να επιτρέψει τη συνδιαχείριση του με τον ενάγοντα. Όμως παρέβει αυτούς τους όρους της συμφωνίας με τον ενάγοντα, που είναι ουσιώδεις, παρά τις πολλές από μέρους του ενάγοντα οχλήσεις. Συνεπώς, η πλοιοκτήτρια εταιρεία είναι υπεύθυνη για αποζημιώσεις.

Ο ενάγων δεν απόδειξε άλλη ζημιά, εκτός από τη ζημιά που είναι ίση με το ποσό που κατέβαλε για το μερίδιο του. Αυτή τη ζημιά ο ενάγων τη δικαιούται, λόγω της παράβασης της συμφωνίας της 29.8.88 από μέρους των εναγομένων. Το θέμα των πληρωμών, που έγιναν σ' αυτόν μετά την αγορά του εναγόμενου πλοίου, θα αποτελέσει επίδικο θέμα σε άλλη αγωγή. Οι πληρωμές αυτές αμφισβητούνται και δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι αφαιρετέες από το ποσό που πλήρωσε ο ενάγων για το μερίδιο του.

Ενόψει της κατάληξης αυτής και δεδομένου ότι η σχέση των μερών διέπεται από τη συμφωνία της 29.8.88, που αφορά μεταβίβαση μετοχών του εναγόμενου πλοίου και όχι μεταβίβαση μετοχών της πλοιοκτήτριας εταιρείας, το Δικαστήριο τούτο έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει την υπόθεση αυτή και η εισήγηση του δικηγόρου των εναγομένων προς το ενάντιο, δεν ευσταθεί.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους και σύμφωνα με την παρ. 21(ΣΤ), εκδίδεται απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον των εναγομένων για το ποσό των $471.867,63 ή το ισόποσο σε Κυπριακές λίρες, σαν αποζημιώσεις για παράβαση της συμφωνίας ημερ. 29.8.88, που είναι ίσες με το ποσό που ο ενάγων κατέβαλε για το μερίδιο του στο εναγόμενο πλοίο, πλέον έξοδα.

Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.

Απόφαση για U.S.$ 471.867,63 με έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο