|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 1 ΑΑΔ 1092
20 Δεκεμβρίου 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Π.Κ.Ι.,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ Σ. Ι. Κ.,
Ανήλικη,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟΥΣ (α) Ε.Ι. ΚΑΙ
(β)Δ.Ε.,
Καθ' ων η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 154/89).
Προνομιακά Διατάγματα — Habeas Corpus — Έναρξη διαδικασίας υιοθεσίας ανηλίκου — Υπογραφή από μητέρα εξωγάμου ανηλίκου της απαιτουμένης συγκαταθέσεως ενώπιον Δικαστού — Ανάκληση συγκαταθέσεως — Ο Περί Υιοθεσίας Νόμος,. Κεφ. 274, άρθρο 5 (3) — Το θέμα είναι αν η ανάκληση ήταν εύλογη — Αρμόδιο να αποφασίσει το θέμα είναι το Επαρχιακό Δικαστήριο (άρθρο 2 του Κεφ. 274) — Τα επίδικα θέματα είναι εκτός πλαισίου Habeas Corpus — Πιθανόν να υπήρχε θέμα, αν οι καθ' ων η Αίτηση δεν προχωρούσαν στην διαδικασία της Υιοθεσίας και κατακρατούσαν ανήλικη, παρά την ανάκληση της συγκαταθέσεως.
Η αιτούσα είναι μητέρα ανηλίκου εξωγάμου τέκνου, το οποίον έδωσε στους καθ' ων η αίτηση υπό συνθήκες, που αμφισβητούνται. Σε κάποιο στάδιο η αιτούσα υπέγραψε συγκατάθεση υιοθεσίας της ανηλίκου ενώπιον αρμοδίου Επαρχιακού Δικαστού και οι καθ' ων η αίτηση επροχώρησαν με την διαδικασία υιοθεσίας. Στην συνέχεια η αιτούσα ανεκάλεσε την συγκατάθεσή της και εν τέλει υπέβαλε την παρούσα αίτηση για Habeas Corpus.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση. Το σκεπτικό φαίνεται από το πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση για την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus όπως διαταχθούν οι καθ' ων η αίτηση να μεταφέρουν την ανήλικο θυγατέρα της αιτήτριας στο Δικαστήριο για να την παραδώσουν σε αυτήν καθότι κρατείται παράνομα από τους καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Θεμιστοκλέους, για την αιτήτρια.
Α. Ζαχαρίου, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την αίτηση αυτή, ζητά την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus, όπως διαταχθούν οι καθ' ων η αίτηση να μεταφέρουν την ανήλικο θυγατέρα της αιτήτριας στο Δικαστήριο για να την παραδώσουν σε αυτήν καθότι κρατείται παράνομα από τους καθ' ων η αίτηση.
Τα αναντίλεκτα γεγονότα σε συντομία, είναι τα εξής: Η αιτήτρια, ILK. L, από τη Λευκωσία, είναι η μητέρα της ανηλίκου Σ., η οποία γεννήθηκε στο Μακάρειο Νοσοκομείο, Λευκωσία, στις 15/1/1989. Στις 19/1/1989 επισκέφθηκε το Δικηγορικό Γραφείο του Γεώργιου Δ. Γεωργίου, στη Λεμεσό, μαζί με το νεογέννητο κορίτσι, όπου εκεί βρισκόταν κατόπιν προηγούμενης συνεννόησης το ζεύγος Ε. και Δ.Ι., που είναι οι καθ' ων η αίτηση στην παρούσα αίτηση. Επίσης, ήταν μαζί τους και κάποιος Γεώργιος Χαριλάου. Η αιτήτρια στο Γραφείο του δικηγόρου Γεωργίου, υπέγραψε δήλωση, με την οποία παραχωρούσε την ανήλικη στους καθ' ων η αίτηση για υιοθεσία (Τεκμήριο 1).
Στις 4/4/1989, ζήτησε πίσω την ανήλικη αλλά οι καθ' ων η αίτηση αρνήθηκαν να την παραδώσουν και στις 10/4/1989 καταχώρησε αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, υπ' αριθμό 36/89, δυνάμει του περί Κηδεμονίας Ανηλίκων και Ασώτων Νόμου, Κεφ. 227, με την οποία ζητούσε δήλωση του Δικαστηρίου ότι είναι η αποκλειστική και μόνη κηδεμόνας της ανήλικης και διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τους καθ' ων η αίτηση όπως παραδώσουν την ανήλικη στη φύλαξη και επιτήρηση της αιτήτριας.
Στις 23/8/1989, κατόπιν εγγράφου ειδοποιήσεως του δικηγόρου της αιτήτριας και με τη συγκατάθεση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι η υπόθεση αποσυρόταν ως διευθετηθείσα, το Δικαστήριο στις 14/9/1989 απέρριψε την αίτηση, χωρίς διαταγή για έξοδα (Τεκμήριο Δ στην αίτηση).
Στις 9/8/1989, η αιτήτρια υπέγραψε ενώπιον Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, δυνάμει των κανονισμών που εκδόθηκαν με βάση τον περί Υιοθεσίας Νόμο, Κεφ. 274, δήλωση συγκαταθέσεως για την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας για την ανήλικο Σ., με υιοθετούντες τους καθ' ων η αίτηση (Τεκμήριο Γ στην αίτηση).
Η αιτήτρια στις 24/8/1989 έστειλε επιστολή στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με την οποία πληροφορούσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, ότι ανακαλούσε τη συγκατάθεσή της για έκδοση διατάγματος υιοθεσίας (Τεκμήριο Δ στην αίτηση). Επίσης, ο δικηγόρος της αιτήτριας έστειλε επιστολή στους καθ' ων η αίτηση, με ημερομηνία 24/8/1989, με την οποία τους πληροφορούσε ότι η αιτήτρια ανακαλούσε τη συγκατάθεσή της που έδωσε ενώπιον Δικαστού στις 9/8/1989 για την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας (Τεκμήριο Ε στην ένσταση).
Επίσης, ο δικηγόρος της αιτήτριας έστειλε επιστολή με ημερομηνία 22/8/1989 στον Μητροπολίτη Λεμεσού με την οποία τον πληροφορούσε ότι η αιτήτρια ανακαλούσε τη δήλωση συγκαταθέσεως για υιοθεσία (Τεκμήριο Ζ στην αίτηση).
Στις 28/8/1989, καταχώρησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αίτηση υπ' αριθμό 86/89 (Τεκμήριο 2), με βάση τον περί Κηδεμονίας Ανηλίκων και Ασώτων Νόμο, Κεφ. 277, με την οποία ζητούσε "διάταγμα του Δικαστηρίου διατάσσον οιονδήποτε υπάλληλο του Δικαστηρίου και/ή την αστυνομία, όπως κατάσχουν (SEIZE) την ανήλικη Σ.Ι.Κ. από τους καθ' ων η αίτηση και παραδώσουν αυτήν στην κατοχή της μητρός κηδεμόνος αυτής Π.Κ. Ι.". Σύμφωνα με το πρακτικό του Δικαστηρίου, η αίτηση αυτή απορρίφθηκε στις 2/12/1989, λόγω μη εμφανίσεως της αιτήτριας και του δικηγόρου της. Η αιτήτρια, ζήτησε την επιστροφή της ανήλικης από τους καθ' ων η αίτηση και, επειδή αρνήθηκαν, καταχώρησε την παρούσα αίτηση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Συνοπτικά, η θέση της αιτήτριας είναι η ακόλουθη: Η ανήλικη, είναι εξώγαμο τέκνο της αιτήτριας. Ο πατέρας της είναι κάποιος Darek Hasan Al-Asfoor, Άραβας μουσουλμάνος από το Κουβέιτ, με τον οποίο η αιτήτρια τέλεσε πολιτικό γάμο στο Κουβέιτ, ο οποίος διαλύθηκε τον Ιούνιο του 1985. Περί τον Απρίλιο του 1988, η αιτήτρια είχε ξανά ερωτικές σχέσεις και επαφές με τον πιο πάνω Άραβα, με την προσδοκία ότι θα την ενυμφεύετο εκ νέου.
Επειδή η αιτήτρια εργάζεται ως σερβιτόρα σε νυκτερινά κέντρα, ήταν προσωρινά αδύνατη η περιποίηση της ανήλικης και, με τη μεσολάβηση φιλικού προσώπου από τη Λεμεσό, βρήκε τους καθ' ων η αίτηση στους οποίους κατόπιν συμφωνίας παρέδωσε για βρεφοκόμηση, δηλαδή φροντίδα και περιποίηση της ανήλικης, με τη συμφωνία να τους πληρώνει £100.- μηνιαίως.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι όταν παρέδωσε την ανήλικη Στέλλα στους καθ' ων η αίτηση τον Ιανουάριο του 1989, με την προτροπή και υπόδειξη των καθ' ων η αίτηση, καθώς και του δικηγόρου τους, υπέγραψε έγγραφο το οποίο είχε συντάξει ο δικηγόρος τους, χωρίς αυτή να γνωρίζει το περιεχόμενο.
Ισχυρίζεται δε, ότι εάν γνώριζε το περιεχόμενο του εγγράφου (Τεκμήριο Β), ουδέποτε θα το υπέγραφε, καθότι δεν είχε την πρόθεση να παραχωρήσει συγκατάθεση υιοθεσίας για την ανήλικη Σ., είτε στους καθ' ων η αίτηση, είτε σε οποιονδήποτε άλλο πρόσωπο. Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι υπέγραψε το πιο πάνω έγγραφο με την εντύπωση ότι το περιεχόμενό του απέβλεπε στο να καλύψει τους καθ' ων η αίτηση, όπως οι ίδιοι προσωπικά και μέσω του δικηγόρου τους της είπαν, ότι ήταν αναγκαίο στο ζήτημα για την κατοχή της ανήλικης Σ. Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει ανάγνωση ελάχιστα, ώστε να μην μπορεί να αντιλαμβάνεται έγγραφα όπως εκείνο το οποίο υπέγραψε, εκτός εάν της εξηγείται το περιεχόμενό τους και ότι στην παρούσα περίπτωση την εξαπάτησαν τόσο οι καθ' ων η αίτηση, όσο και ο δικηγόρος τους.
Όταν θέλησε αργότερα να πάρει την ανήλικη Σ., οι καθ' ων η αίτηση αρνήθηκαν να την παραδώσουν στην αιτήτρια και καταχώρησε, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, την αίτηση 36/89.
Αναφορικά με την υπογραφή της δήλωσης συγκαταθέσεως για υιοθεσία ενώπιον του Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Τεκμήριο Γ), η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι ήταν το αποτέλεσμα μεγάλων παρενοχλήσεων, ψυχικών πιέσεων, εκφοβισμών και εκβιασμών, οι οποίοι ασκήθηκαν από την πλευρά των καθ' ων η αίτηση, τόσο προσωπικά όσο και διά της χρησιμοποιήσεως συγγενών τους. Ως εκ τούτου, στις 22/8/1989, έστειλε επιστολή στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με την οποία τον πληροφορούσε ότι ανακαλούσε τη συγκατάθεσή της για έκδοση διατάγματος υιοθεσίας (Τεκμήριο Δ στην αίτηση).
Η θέση των καθ' ων η αίτηση, είναι ότι όταν η αιτήτρια τους παραχώρησε την ανήλικη Σ. για υιοθεσία, ουδέποτε έγινε συμφωνία για βρεφοκόμηση, ουδέποτε την εξαπάτησαν για να δώσει τη συγκατάθεσή της για υιοθεσία, ούτε και άσκησαν ψυχικές πιέσεις, εκφοβισμούς και εκβιασμούς για να υπογράψει τη δήλωση συγκατάθεσης για υιοθεσία ενώπιον Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Ισχυρίζονται δε, ότι ο λόγος που η αιτήτρια ανακάλεσε τη συγκατάθεσή της που έδωσε ενώπιον Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, είναι διότι βρήκε άλλο πρόσωπο για να του δώσει την ανήλικη για υιοθεσία, έναντι αδρής αμοιβής.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, παρόλο που ρωτήθηκε από το Δικαστήριο ποια είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση αναφορικά με το κατά πόσο η ανήλικη είναι εξώγαμο τέκνο ή όχι, δεν πήρε θέση, καθότι η αιτήτρια στις προηγούμενες αιτήσεις της, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν εξώγαμο τέκνο και ότι με την παρούσα αίτηση, για πρώτη φορά ισχυρίστηκε ότι είναι εξώγαμο τέκνο.
Από τα πιο πάνω, εμφαίνεται ότι οι καθ' ων η αίτηση άρχισαν τη διαδικασία διά την υιοθέτηση της ανηλίκου, δυνάμει του περί Υιοθεσίας Νόμου, Κεφ. 274. Αποτάθηκαν στην Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού, σύμφωνα με το άρθρο 4(5)(β) για την θρησκευτική τελετή και αργότερα παρουσιάστηκαν οι καθ' ων η αίτηση με την αιτήτρια ενώπιον Επαρχιακού Δικαστού και έδωσε τη συγκατάθεση υιοθεσίας, σύμφωνα με τον πιο πάνω Νόμο. Αργότερα δε, ανακάλεσε τη συγκατάθεσή της σύμφωνα με το άρθρο 5(3) του Κεφ. 274.
Η αιτήτρια, με την υπό κρίση αίτηση, καθώς και με την EX- PARTE αίτηση που καταχώρησε με ημερομηνία 7/12/1989, ανέκοψε τους καθ' ων η αίτηση για να προχωρήσουν περαιτέρω τη διαδικασία της υιοθεσίας.
Από τα πιο πάνω, είναι σαφές ότι το επίδικο θέμα είναι κατά πόσο η ανάκληση της δήλωσης συγκατάθεσης για υιοθεσία, που έγινε από την αιτήτρια ενώπιον Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ήταν εύλογη ή όχι (to be unreasonably withheld), δυνάμει, όπως ανάφερα πιο πάνω, του άρθρου 5(3) του Κεφ. 274. Το αρμόδιο Δικαστήριο, για να αποφασίσει το πιο πάνω επίδικο θέμα, με βάση το άρθρο 2 του Κεφ. 274, είναι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, καθότι οι υιοθετούντες είναι κάτοικοι Λεμεσού. Ο Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου θα αποφασίσει κατά πόσο η ανάκληση της συγκατάθεσης για υιοθεσία, που έγινε ενώπιον Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ήταν εύλογη ή όχι. Κατά την εκδίκαση του πιο πάνω θέματος, θα ληφθούν πολλά στοιχεία υπόψη, συμπεριλαμβανομένων και των συνθηκών κάτω από τις οποίες η αιτήτρια υπέγραψε το έγγραφο με ημερομηνία 19/1/1989 και κατά πόσο η δήλωση συγκατάθεσης για υιοθεσία, ενώπιον Δικαστού, ήταν το αποτέλεσμα ψυχικών πιέσεων, εκφοβισμού και εκβιασμού ή όχι. Επισημαίνεται, όμως, ότι ο Δικαστής που θα επιληφθεί της αίτησης υιοθεσίας, δεν θα περιορισθεί μόνο στα πιο πάνω θέματα, αλλά θα λάβει υπόψη του όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για να αποφασίσει το επίδικο θέμα.
Ενόψει των πιο πάνω, είναι έκδηλο ότι τα επίδικα θέματα δεν είναι μέσα στα πλαίσια της παρούσας αίτησης για έκδοση διατάγματος Habeas Corpus. Πιθανό να υπήρχε θέμα για έκδοση διατάγματος Habeas Corpus, εάν οι καθ' ων η αίτηση δεν προχωρούσαν μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα στη διαδικασία της υιοθεσίας, βάσει του Κεφ. 274 και κατακρατούσαν την ανήλικη Σ., παρόλο που η δήλωση συγκατάθεσης της αιτήτριας είχε ανακληθεί. Αλλά από την ενώπιόν μου μαρτυρία, εμφαίνεται ότι οι καθ' ων η αίτηση ήταν πρόθυμοι για καταχώρηση της αιτήσεως υιοθεσίας και ήδη είχαν αρχίσει τη διαδικασία για υιοθεσία, όπως ανέφερα πιο πάνω, αλλά ανακόπτονταν από τις αιτήσεις της αιτήτριας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και τελικά με την αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας. Τα έξοδα να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.