(1989) 1E ΑΑΔ 681

16 Νοεμβρίου, 1989

[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ ]

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

(ΠΟΙΚΙ­ΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,

και

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΩΝ

1.      K.C.P. COMMISSION AGENTS & IMPORTERS LTD.,

2.      ΚΑΛΛΙΡΟΗΣ ΨΑΛΤΉ,

και

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑ/RULING ΗΜΕΡΟ­ΜΗΝΙΑΣ 26.4.89 ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑ­ΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓ­ΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ ΥΠ'ΑΡ. 28/88,38/88 ΚΑΙ 50/88.

(Αίτηση Αρ. 80/89).

Πολιτική Δικονομία - Οι περί Πολιτικής Δικονομίας θεσμοί, Θ.42Α - Οπισθογράφηση διατάγματος (στην συγκεκριμένη περίπτωση διατάγ­ματος εξώσεως) - Σύνταξη εκδοθέντος διατάγματος εξώσεως από τον πρωτοκολλητή χωρίς την σχετική οπισθογράφηση, που προνοεί ο Θ.42Α - H παράλειψη μπορεί να διορθωθεί από τον ίδιο τον πρωτο­κολλητή - Δεν απαιτείται προς τούτο οποιαδήποτε αίτηση προς το Δι­καστήριο - H υποβληθείσα στην περιπτώση αυτή ex parte αίτηση υπο­βλήθηκε ως εκ περισσού - H αποδοχή της δεν συνιστά τροποποίηση της ουσίας του διατάγματος.

Τα γεγονότα της υποθέσεως αυτής σε συντομία έχουν ως εξής: Το πρω­τόδικο Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα εξώσεως. Κατά την σύνταξη του διατάγματος ο πρωτοκολλητής εκ παραδρομής παρέλειψε να το οπισθο­γραφήσει σύμφωνα με τον Θ.42Α Το διάταγμα επιδόθηκε. Μετά την επίδο­ση ο ιδιοκτήτης του ακίνητου υπέβαλε αίτηση ex parte για τροποποίηση του διατάγματος, ώστε να περιλάβει την σχετική οπισθογράφηση. H αίτη­ση έγινε δεκτή.

Με την παρούσα αίτηση για έκδοση Certiorari ο ενοικιαστής ζητά την ακύρωση της τελευταίας ως άνω διαταγής του πρωτόδικου Δικα­στηρίου. H αίτηση για το προνομιακό αυτό διάταγμα βασίζεται στην σκέψη πως μετά την έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος δεν είναι επι­τρεπτή η τροποποίησή του κατόπιν ex parte αιτήσεως.

Το σκεπτικό, με το οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αί­τηση για έκδοση Certiorari, φαίνεται στην πιο πάνω περιληπτική ση­μείωση.

H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.

Αίτηση.

Αίτηση για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων certiorari και prohibition εναντίον της απόφασης και/ή διατάγματος του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Πάφου στις υποθέ­σεις Αρ. 28/88 και 50/88 ημερομηνίας 8.2.1989.

Α. Ιωάννου, για τους αιτητές.

E. Κωμοδρόμος, για τους καθ' ων η αίτηση.

O Δικαστής κ. Μαλαχτός ανέγνωσε την ακόλουθη απόφα­ση. Μετά από τη σχετική άδεια του Δικαστηρίου τούτου οι αιτητές καταχώρισαν την παρούσα αίτηση γιά έκδοση προνο­μιακών διαταγμάτων Certiorari και Prohibition εναντίον της αποφάσεως και/ή διατάγματος του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου, Τμήμα Πάφου, ημερομηνίας 26.4.1989 διά της οποίας κατόπι μονομερούς αιτήσεως (ex parte) τροποποιήθηκε απόφαση και/ή διάταγμα του ιδίου Δι­καστηρίου ημερομηνίας 8.2.1989.

Τα σχετικά γεγονότα όπως φαίνονται από τις ενόρκους ομολογίες των μερών και των άλλων εγγράφων του φακέλλου της υποθέσεως είναι τα ακόλουθα:

Την 8.2.1989 ενώπιο του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Πάφου εκκρεμούσαν τρεις Αιτήσεις, ήτοι η 28/88, 38/88 και 50/88 μεταξύ των ιδιοκτητών υποστατικών στην Πάφο και των αιτητών στην παρούσα αίτηση ως ενοικιαστών των ρηθέντων υποστατικών. Κατά την ως άνω ημερομηνία και κατόπιν παραδοχής των ενοικιαστών ότι καθυστερούσαν την πληρωμή επτά ενοικίων η Αίτηση 28/88 αποσύρθηκε και ο ακόλουθος συμβιβασμός καταγράφηκε κατά λέξη στα πρα­κτικά του Δικαστηρίου:

"Μετά από παραδοχές και δηλώσεις των μερών εκδίδεται διάταγμα ανάκτησης κατοχής στην Αίτηση 38/88 και 50/88 με αναστολή εκτελέσεως μέχρι 10.4.1989.

Εξ συμφώνου εκδίδεται απόφαση για £684.-πλέον εν­διάμεσα ενοίκια προς £342.- από 10.4.1989 μέχρι παραδόσεως κατοχής. Δίδεται αναστολή εκτελέσεως για την πλη­ρωμή του εξ αποφάσεως χρέους μέχρι 30.6.89. Δεν εκδίδεται διάταγμα εξόδων και κάθε διάδικος να πληρώ­σει τα δικά του."

H εν λόγω απόφαση και/ή διάταγμα για την έξωση των ενοικιαστών συντάχθηκε υπό του Πρωτοκολλητού του Δικα­στηρίου τη 16.2.1989 και αντίγραφο επιδόθηκε στους εναγομένους αιτητές τη 1.3.1989 αλλά εκ παραδρομής δεν περιείχε τη σχετική οπισθογράφηση της Διαταγής 42Α.1 των περί Πολι­τικής Δικονομίας Κανονισμών η οποία έχει ως εξής:

"Where any order is issued by any Court directing any act to be done or prohibiting the doing of any act there shall be en­dorsed by the Registrar on the copy of it to be served on the person required to obey it a memorandum in the words or to the effect following:

If you, the within-named AB., neglect to obey this order, by the time therein limited, you will be liable to be arrested and to have your property sequestered."

Μετά την επίδοση του ως άνω διατάγματος στους αιτητές και τη μη συμμόρφωσή των μετά την πάροδο της προθεσμίας της 10.4.1989 οι καθ' ων η αίτηση ιδιοκτήτες διά μονομερούς αιτήσεως των που κατεχώρισαν τη 24.4.1989, το Δικαστήριο εξέδωσε τη 26.4.1989 διάταγμα ως προς τη σύνταξη του δια­τάγματος εξώσεως ούτως ώστε να περιέχεται σ' αυτό η σχετι­κή οπισθογράφηση και πιστόν αντίγραφο αυτού επιδόθηκε τη 2.5.89 στους αιτητές.

Είναι η υπόθεση των αιτητών ότι το Δικαστήριο δεν μπο­ρούσε να τροποποιήσει το τελεσίδικο διάταγμα διά μονομε­ρούς αιτήσεως και ούτω το διάταγμα που εκδόθηκε στις 26.4.1989 πρέπει να ακυρωθεί.

Αντιθέτως οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται στην ένορκο ομολογία προς υποστήριξη της ενστάσεώς των ότι ουδέποτε επεδίωξαν με κανένα τρόπο την αλλαγή ή τροποποίηση του διατάγματος ή της αποφάσεως που εκδόθηκε τη 8 Φεβρουα­ρίου, 1989, ούτε εζήτησαν τοιούτο τι διά της αιτήσεώς των της 24.4.1989.

Το αιτητικό της αιτήσεως της 24.4.1989 έχει ως εξής:

"Διαταγή του Δικαστηρίου διά της οποίας να διατάσσεται η επανόρθωση πάσης τυχόν ατέλειας ή παραλείψεως εις τη διατύπωση και οπισθογράφηση του συνταχθέντος κατά τη 16.2.1989 εκδοθέντος υπό του Δικαστηρίου δια­τάγματος εξώσεως ημερομηνίας 8.2.1989 ώστε το διάταγ­μα το συνταχθέν κατά τη 16.2.1989 να έχει όλα τα στοι­χεία και τη ρήτρα της οπισθογραφήσεως και να φέρει τη σφραγίδα του Δικαστηρίου και την πιστοποίηση ως πιστόν αντίγραφον."

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αίτηση διά τροποποίηση ή διόρθωση μιας τελεσίδικου απόφασης ή διαταγής του Δικα­στηρίου δεν μπορεί να γίνει μονομερώς ex parte γιατί δεν εμπίπτει εντός των προνοιών της Διαταγής 48(8)(1) των Περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών, που υπάρχει πρόνοια ως προς το ποιες αιτήσεις μπορούν να γίνουν μονομερώς. Όμως στην παρούσα περίπτωση δεν έχει γίνει καμιά τροπο­ποίηση ή διόρθωση της αποφάσεως ή του διατάγματος της 8.2.89 που εκδόθηκαν υπό του Δικαστηρίου κανονικά. Έτσι η αντικανονικότητα δεν ευρίσκεται στην έκδοση του διατάγμα­τος εξώσεως αλλά στη σύνταξη αυτού υπό του Πρωτοκολλητού. Κατά την άποψή μου δεν χρειάζετο δικαστική πράξις διά να διορθωθεί το λάθος. Και η αίτηση της 24.4.89 έγινε ως εκ περισσού. Απλή υπόδειξη στον Πρωτοκολλητή της Διατα­γής 42Α(1) των κανονισμών τον καθιστούσε υπόχρεο να συντάξει το διάταγμα εξώσεως άνευ διαταγής του Δικαστηρίου και να περιλάβει εις αυτό την οπισθογράφηση που προνοεί η Διαταγή 42Α(1). Τέλος πρέπει να πω ότι η περίπλοκη κατά­σταση που δημιουργείται αναφορικά με την σύνταξη του δια­τάγματος εξώσεως της 8.2.89 που δεν περιείχε την οπισθο­γράφηση σύμφωνα με την Διαταγή 42Α(1) και που επιδόθηκε την 1.3.89 ήτοι πριν την προθεσμία της 10.4.89 και του ιδίου διατάγματος που επιδόθηκε την 2.5.89 που περιείχε την οπι­σθογράφηση δεν είναι θέμα επί του παρόντος που θα λυθεί από αυτό το Δικαστήριο.

Διά τα ως άνω απορρίπτω την αίτηση με έξοδα που θα υπολογισθούν υπό του Πρωτοκολλητού.

Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο